Το μέγεθος της διαστροφής, για τους σοβαρά σκεπτόμενους, γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Εκείνο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε σε κάτι άλλο. Πρώτα και κύρια στη δύναμη που οι ίδιοι έχουμε, ώστε να βάλουμε φραγμό και τέλος στη συνεχή και συνεχώς κλιμακούμενη λεηλασία που γίνετε σε όλους μας και στην τυπογραφία από την τυποεκδοτική και τα τσιράκια τους στον κλάδο..
Είχε απόλυτα δίκιο ο Λένιν όταν έγραφε στο έργο του «Ιμπεριαλισμός: Ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού»: «Είναι αυτονόητο ότι με ένα τόσο γιγάντιο υπερκέρδος (γιατί είναι παραπάνω από το κέρδος που απομυζούν οι κεφαλαιοκράτες από τους εργαζόμενους της χώρας τους) μπορούν να εξαγοράζονται οι εργατικοί ηγέτες και το ανώτερο στρώμα της εργατικής αριστοκρατίας. Και αυτό το στρώμα το εξαγοράζουν οι κεφαλαιοκράτες των προχωρημένων χωρών με χίλιους τρόπους, άμεσους και έμμεσους, φανερούς και κρυφούς. Αυτό το στρώμα των αστοποιημένων εργατών ή της εργατικής αριστοκρατίας, που είναι πέρα για πέρα μικροαστικό σύμφωνα με τον τρόπο ζωής του, το μέγεθος των απολαβών του και την κοσμοθεωρία του είναι στις μέρες μας το κύριο στήριγμα της αστικής τάξης»Που να φανταστεί ο πατερούλης ότι οι αριστεροί κεφαλαιοκράτες της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΕ μαζί με τους επαναστάτες συνδικαλιστές τους, θα προσκυνούσαν, θα υπηρετούσαν την αστική τάξη, θα έπαιρναν πακτωλό χρημάτων από το αστικό κράτος, θα τύπωναν (ακόμα και σε μέρα απεργίας) όλα τα αστικά έντυπα και εφημερίδες, θα έλεγαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, για τα προσωπικά τους συμφέροντα και για μία Ανώνυμη Εταιρεία …