Ο Μπελογιάννης ήταν ο «αμνός» και ο Πλουμπίδης ο «αποδιοπομπαίος τράγος» για την τότε ηγεσία του ΚΚΕ, τον Ζαχαριάδη. Τους θυσίασε, τον πρώτο «για να προσφέρει με τη θυσία του την εξιλέωση για τα λάθη που έγιναν και την ελπίδα της ανάστασης ενός κινήματος που τα λάθη και οι αμαρτίες των ηγετών του το έφεραν στο ψυχορράγημά του» και τον δεύτερο «για να αθωώσει με τον θάνατό του εκείνους που τις είχαν διαπράξει».
Η Ελλη Παππά κατηγορεί ευθέως την ηγεσία του κόμματος για τους ρόλους που επέλεξε να δώσει στις δύο ηγετικές φυσιογνωμίες. Οι υποθέσεις Μπελογιάννη και Πλουμπίδη κρατούν τη δεσπόζουσα θέση στο βιβλίο της «Μαρτυρίες μιας Διαδρομής», που κυκλοφόρησε τις μέρες αυτές από το Μουσείο Μπενάκη.