Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταρρέουν η μία πίσω από την άλλη, αφήνοντας και τους εργαζόμενους σε αυτές, έρμαια του Ταμείου Ανεργίας. Οι κυβερνώντες με την συμμετοχή της Ελληνικής αριστεράς εξακολουθούν να πιπιλάνε την καραμέλα της ανάπτυξης και των νέων θέσεων εργασίας, όταν οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκ! και οι λαθρομετανάστες ξεπέρασαν τα 2,6 εκ!
Αντί να πράξουν το αυτονόητο οι σωτήρες μας, φορολογούν τα παιδιά, μοιράζουν τον εθνικό πλούτο αριστερά και δεξιά, ενώ συνεχίζουν το εμπόριο ελπίδας.
Από την άλλη οι συνδικαλιστες με τις μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις των, φαίνονται σα να «αβαντάρουν» την κυβέρνηση των Τριών. Διότι εάν, πραγματικά επιθυμούσαν την ανατροπή, τότε δε θα είχαν αρκεστεί σε εικοσιτετράωρες απεργίες, με συγκεντρώσεις σε ώρες που θυμίζουν ωράριο εργασίας Δημοσίου υπαλλήλου.
Ένα συγκλονιστικό άρθρο για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα δημοσιεύουν οι New York Times οι οποίοι επιχειρούν να σκιαγραφήσουν με τα πιο μελανά χρώματα την φτώχεια στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Μιλώντας στον ξένο ανταποκριτή ο διευθυντής δημοτικού σχολείου στον Πειραιά, κ. Λεωνίδας Νίκας, περιγράφει πώς τα γέλια και η ανεμελιά των μικρών Ελληνόπουλων μετατράπηκαν ξαφνικά σε βουβό πόνο για το αβέβαιο μέλλον.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η οικογένεια του Μιχάλη από τον Πειραιά. Ο 11χρονος γιος του, ο Παντελής πηγαίνει καθημερινά πεινασμένος στο σχολείο. «Δεν έχουν τίποτα να φάνε», λέει στον δημοσιογράφο ο κ. Νίκας. «Οι γονείς του είναι άνεργοι και στην αρχή ντρέπονταν να παραδεχθούν την κατάστασή τους. Οι οικονομίες τους έχουν τελειώσει και ζουν για μήνες με ζυμαρικά και κέτσαπ» αποκαλύπτει ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου.
«Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν περίμενα να ζήσω κάτι τέτοιο», είπε ο κ. Νίκας. «Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου τα Ελληνόπουλα έρχονται στο σχολείο πεινασμένα».