Η παραγωγή γινόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στο εργαστήριο της Θεσσαλονίκης, ενώ δεν επρόκειτο για απλή συναρμολόγηση αλλά για ένα όχημα κατά 67% ελληνικό.
Μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της NAMCO ήταν και ο κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός όπως ξεκαθαρίζει ο Ευγένιος Ραΐσης, ο άνθρωπος που πούλησε τα περισσότερα Pony.
Εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης βοηθούμενοι από τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ έκαναν απεργία και κατάληψη του εργοστασίου, η οποία κράτησε 4 μήνες, ζητώντας αύξηση ημερομισθίων κατά 35%.
Δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση με τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ γιατί ξεσήκωναν συνεχώς τους εργαζομένους και δεν άφηναν να μπει κανείς στο εργοστάσιο, ακόμη και στους ιδιοκτήτες απαγόρευαν την είσοδο.
Δεν επέτρεπαν ούτε καν να σταλούν τα ετοιμοπαράδοτα οχήματα στους πελάτες της εταιρείας και άλλα 600 στον ελληνικό Δημόσιο τομέα.
Τότε ανέλαβε δράση για να μπορέσει να λειτουργήσει το εργοστάσιο ο Πέτρος Κοντογούρης, ερχόμενος από τη Γερμανία, ο οποίος διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι η εταιρεία θα τους αποζημίωνε και από πάνω, αρκεί να επιστρέψουν στις δουλειές τους.
Πράγμα που έγινε, αλλά μόνο για πέντε μέρες, καθώς μετά ζήτησαν να...πάνε διακοπές είχε έρθει ο Ιούλιος!!!.
Απίστευτο; Κι όμως αληθινό!
Πράγματι πήγαν τις διακοπές τους και μετά πέρασαν από την οδό Αγίας Σοφίας 26 για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους. Το εργοστάσιο είχε κλείσει..
Το
εργοστάσιο
είχε
κλείσει.