που είναι διαρκές και δεν παραγράφεται από κανένα νόμο.-
Στο τέλος του 2009, το Δημόσιο Χρέος ανερχόταν σε 299,68 δισ. ευρώ ή 129,7% του ΑΕΠ .

Τον Ιούνιο του 2013 (τελευταία στοιχεία), το χρέος αυξήθηκε περαιτέρω στα 321,6 δισ. ή στο 175% του ΑΕΠ.
Μέχρι τον Απρίλιο του 2010, το μεγαλύτερο μέρος (85%) του χρέους ήταν σε κρατικά ομόλογα, με εγγύηση μόνο τη φερεγγυότητα του Ελληνικού Δημοσίου, που υπάγονταν στο ελληνικό δίκαιο. Με ένα νόμο που θα ψήφιζε η Βουλή μπορούσε να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή τα ομόλογα να κουρευτούν κατά 50, 60 ή 70%, να μειωθούν τα επιτόκια και η λήξη τους να παραταθεί κατά 20 ή 30 χρόνια. Όσοι από τους τότε κατόχους των ομολόγων ήθελαν να αμφισβητήσουν την απόφαση της Βουλής θα έπρεπε να προσφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια.

Το ίδιο έγινε περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα με τη δεύτερη Δανειακή Σύμβαση-δεύτερο Μνημόνιο (130 δια) που υπέγραψε η κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου την οποία στήριζαν από κοινού το ΠΑΣΟΚ του Β. Βενιζέλου (ήταν και υπουργός των Οικονομικών) και η ΝΔ του Α. Σαμαρά. Έτσι η Ελλάδα άρχισε να δανείζεται από τα κράτη της Ευρωζώνης, στη συνέχεια, μέσω του EFSF, και από το ΔΝΤ προκειμένου να πληρώνει τους ιδιώτες κατόχους των ομολόγων της, μετατρέποντας με αυτόν τον τρόπο το χρέος της από χρέος προς ιδιώτες επενδυτές σε διακρατικό.
Σήμερα, περισσότερα από τα 2/3 του συνολικού Δημόσιου Χρέους είναι προς τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι την πρώτη Δανειακή Σύμβαση δεν την υπέγραψε η Γερμανία αλλά αντ” αυτής η κρατική τράπεζα KfW. Γιατί άραγε; Μήπως για να μην μπορεί να υπάρξει συμψηφισμός μεταξύ του νέου δανείου με το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές επανορθώσεις όταν και όποτε τα διεκδικήσουμε;
Το κακό όμως δε σταμάτησε εδώ. Τα δάνεια των δύο Δανειακών Συμβάσεων, καθώς και τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν μετά από το κούρεμα (haircut), το Μάρτιο του 2012, είναι ενυπόθηκα και υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, που ευνοεί τους πιστωτές. Έτσι σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν αποπληρώσει κάποια δόση του χρέους της, οι δανειστές, με απόφαση των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου, θα μπορούν να κατάσχουν τη δημόσια περιουσία της χώρας, υπάρχουσα και μελλοντική (υδρογονάνθρακες).
Γεννιέται όμως το ερώτημα γιατί Ελληνικέ λαέ σε ξεπουλήσανε και σε καταστρέψανε αυτοί που ψήφισες για να σε σώσουν;;;;;;;; και γιατί επελέγη ο δεύτερος και όχι ο πρώτος δρόμος για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους;;;;;;;; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι την άνοιξη του 2010 το 70-75% των ελληνικών ομολόγων το κατείχαν γαλλικές, γερμανικές, αμερικανικές και βρετανικές τράπεζες!!!!
Αρκούν αυτοί οι λίγοι αριθμοί για να αποδειχθεί πόσο σοβαρό ήταν το σχέδιο που επεξεργάστηκαν για τη «σωτηρία» της Ελλάδας τα αδαή και φαιδρά Σικάγο μπόις και τα εγχώρια λαθρολάγνα ντελίβερι μπόις της αριστεράς που ξεσήκωναν τον λαό με ανούσιες μονοήμερες πασαρέλες στην ομόνοια και το σύνταγμα για να αναπνέει τον καρκίνο από τα ληγμένα δακρυγόνα!!!!
Αλήθεια, έτσι κυβερνάνε και τη χώρα;