Ας πάψουν κάποιοι, να καιροσκοπούν στην απεγνωσμένη προσπάθεια κάποιου να κάνει τον επαναστάτη.
Γιατί ο επιλεκτικός επαναστάτης, είναι επαναστάτης για γέλια και όσοι καιροσκοπούν σε αυτόν είναι γελοίοι.
Προσπάθησα να καταλάβω τον Νίκο Ρωμανό.
Αφουγκράστηκα τις εκδοχές περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κάθε ημιμαθής πιπιλίζει σαν ασφαλές αριστερό ιδεολογικό γλειφιτζούρι.
Εν τέλει, όχι μόνο δεν έβγαλα άκρη, αλλά προβληματίστηκα ακόμα περισσότερο.
Δεν στέρησε ποτέ κανείς από τον Νίκο Ρωμανό το δικαίωμα στην μόρφωση.
Η εγκληματική του συμπεριφορά του στέρησε την ελευθερία του. Οδήγησε στον εγκλεισμό του και ως συνέπεια, σύμφωνα με τον σωφρονιστικό κώδικα, δεν δικαιούται εκπαιδευτική άδεια.
Άλλωστε, τι νόημα έχουν οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε έναν εγκληματία κρατούμενο, εάν αυτός μπορεί να γυρίζει τη μισή μέρα ελεύθερα στα αμφιθέατρα της Σχολής του.
Η υγεία του Ρωμανού αδιαμφισβήτητα είναι το σημαντικότερο δικαίωμα του
κάθε κρατουμένου που πρέπει να διασφαλιστεί. Μόνος του ο ίδιος Ρωμανός πρέπει να
την προστατεύσει.Επίσης, πρέπει η Πολιτεία να προβλέψει τη διαδικασία διασφάλισης του συνταγματικά κατοχυρωμένου για όλους δικαίωμα στη μόρφωση και για περιπτώσεις κρατουμένων. Δεν γίνεται κάθε φορά, ληστές τραπεζών, εγκληματίες του κοινού Ποινικού Κώδικα να ζητούν να περιφέρονται με βραχιολάκια στις σχολές που θέλουν να σπουδάσουν.
Ο Νομοθέτης πρέπει να δημιουργήσει το θεσμικό εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι κρατούμενοι θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στη μόρφωση, χωρίς να αναιρείται η έννοια του σωφρονισμού και της ασφαλούς κράτησης και στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να κινδυνεύει η κοινωνία από τη διάπραξη νέων εγκληματικών πράξεων.
Πέρα από τα παραπάνω όμως, εγείρεται ένα ερώτημα:
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναγάγει σε πολιτικό ζήτημα την υπόθεση ενός καταδικασμένου ποινικού κρατουμένου, ο οποίος κάνει απεργία πείνας, ;
Λες και ο κρατούμενος Ρωμανός δεν είναι στη φυλακή για ένοπλη ληστεία.
