Στο επάνω μέρος της εφημερίδας υπήρχε ένας μεγάλος και καθόλου
διακριτικός τίτλος που φώναζε από μακρυά. Συνήθως έγραφε κάτι του τύπου:
«Έρχονται αποκαλύψεις για τον υπουργό που έβαλε το χέρι στο μέλι».
Η κάτι παρόμοιο. Και προβοκατόρικο.
Οι αποκαλύψεις συνήθως αργούσαν
λίγο. Έως και πολύ. Πέρναγαν οι ημέρες και η προαναγγελία έμενε
προαναγγελία.
Κάποια στιγμή, έπαυε να υπάρχει. Εξαφανιζόταν ο πηχιαίος
τίτλος, οι αποκαλύψεις, ο υπουργός. Σαν να μην είχε συμβεί ποτέ. Κάτι
είχε συμβεί όμως. Το μήνυμα είχε φτάσει στον αποδέκτη, ο αποδέκτης είχε
δώσει κάτι (μικρό ή μεγάλο, ανάλογα το σκάνδαλο) και η εφημερίδα
αντικαθιστούσε τον τίτλο μ' έναν άλλο, άσχετο. Οι αναγνώστες που
περίμεναν συνέχεια έμεναν με την απορία.
Αυτός, ήταν ο πιο συνηθισμένος τρόπος με τον οποίο οικονομάγαμε χοντρά τα λαμόγια της ενημέρωσης.