Στην Ελλάδα για να πετύχεις τους στόχους σου, πρέπει να είσαι εκβιαστής.
Πάρτε για παράδειγμα τον Ρωμανό. Προέβη σε δήθεν απεργία πείνας με το γελοίο αίτημα να σπουδάσει. Επί 20 μέρες η "δακρύβρεχτη" ιστορία του παιζόταν στα κανάλια.
Ο πατέρας του συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό. Έγιναν διαδηλώσεις υπέρ του. Τελικώς, το θέμα λύθηκε με παρέμβαση του υπουργού δικαιοσύνης, αλλά ο Ρωμανός ουδέποτε ασχολήθηκε με τις σπουδές του. Μάλιστα, δήλωσε ότι όλο αυτό το έκανε για να εξευτελίσει την κοινωνία.
Άλλη περίπτωση είναι οι καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών.
Χωρίς να έχουν προσόντα, και λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι έπαιρναν €3000/μήνα, έκαναν μερικές κινητοποιήσεις με τις σφουγγαρίστρες στα χέρια, έσπευσε και η Χαρά Αλεξίου να τις υπερασπιστεί, φωτογραφήθηκαν με τον καταληψία στο Μαξίμου και τελικώς διορίστηκαν γραμματείς στα δικαστήρια. Το ίδιο ισχύει και με τους συνδικαλιστές των απορριμμάτων.
Έχοντας μετατρέψει τη χώρα σε μολυσματικό ναρκοπέδιο, πολλοί συμβασιούχοι θα μονιμοποιηθούν. Γιατί σ' αυτή τη χώρα, όταν είσαι εκβιαστής συνδικαλιστής και δη αριστερός, έχεις μεγαλύτερη επιρροή και αποκατάσταση από ένα νέο με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, του οποίου τη δουλειά παίρνει το κάθε κομματόσκυλο έχοντας ως μοναδικό προσόν την αφισοκόλληση.
