Δεν μπορεί να είναι αυτή η Ελλάδα. Δεν μπορεί να ανεχόμαστε να έχουμε αυτή τη χώρα, να προσβάλλουν τόσο πολύ την πατρίδα μας και να το θεωρούμε φυσιολογικό, μια καθημερινότητα.
44 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, οι ευθύνες
του διεφθαρμένου πολιτικού μας συστήματος,
παραμένουν τεράστιες και μοιραίες.
Διότι ενώ έχει την υποχρέωση να προστατέψει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού, που τίθενται υπό αμφισβήτηση από τις αντιλαϊκές επιλογές των ινστρουχτόρων της μεταπολίτευσης , οι οποίοι παίρνουν από τους πολλούς για να δώσουν στους λίγους, αυτοί για το μόνο που νοιάζονται είναι η αναπαυτική καρέκλα τους.
Είναι πλέον γεγονός ότι οι ελπίδες που δημιούργησε η αμαρτωλή μεταπολίτευση, αποδείχτηκαν φρούδες και «χρεοκοπημένες». Δεν μπορεί να εξευτελίζουν έτσι τα πάντα και ένας ολόκληρος λαός να σκύβει το κεφάλι για να τον διορίσουν στο δημόσιο.
