Στο μεταξύ, εναλλάσσοντας μεταξύ τους την εξουσία, προσπαθούν μόνο να στήσουν ή να διατηρήσουν τα προσωπικά τους φέουδα, στελεχωμένα από κολλητούς, διαπλεκόμενους, δημοσιοκάφρους, γκόμενες κλπ.
Πατάνε πάνω στο φιλότιμο του λαού, νομίζοντας ότι θα τον εμπαίζουν εσαεί.
Επιδίδονται αμφότεροι σε ένα ιδιότυπο θέατρο του παραλόγου και μοιάζουν σαν δυο φαλακρούς που τσακώνονται για μια χτένα.
Οι μεν φορώντας τον μανδύα της... προοδευτικής αριστεράς προσποιούνται ότι καθαρίζουν την κόπρο του Αυγείου της μεταπολιτευτικής περιόδου φορολογώντας τους πλούσιους, τσακίζοντας τη διαπλοκή, προσπαθώντας να δώσουν την εξουσία στο λαό.
Στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτε άλλο εκτός από το να βολεύουν τους δικούς τους, να ξηλώνουν την παλιά διαπλοκή εδραιώνοντας τη δική τους, να ξεζουμίζουν τους συνταξιούχους και να συνθλίβουν τη μεσαία τάξη μέσω της αβάσταχτης φορολαίλαπας.
Οι δε πανικόβλητοι που έχασαν την εξουσία προσπαθούν με την... καρατομημένη διαπλοκή και τα συμφέροντα που νέμονταν τον τόπο για 40 χρόνια να πάρουν το αίμα τους πίσω. Ωστόσο ο σανός που μοιράζεται εις τον ταλαίπωρον λαόν δεν είναι δύσπεπτος όπως ο αριστερός, αλλά φιλελεύθερος και πιο εύπεπτος.
Για να είναι πιο πιστευτό το δούλεμα, οι σωτήρες μας ρίχνουν και κανένα καυγαδάκι στη Βουλή, με τους παλιούς να κατηγορούν τους νέους για διαπλοκή και ρεμούλες λες και προέρχονται από παρθενογένεση.
Ένας εισαγγελέας αρκούσε.
