Την ίδια ώρα η Ρουμανία μπήκε στο 2018 αντιμετωπίζοντας τον μικρό και μεσαίο επαγγελματία εντελώς διαφορετικά:
– Η φορολογία μικροεταιριών θα είναι 3% επί του τζίρου, αν η εταιρία δεν έχει υπάλληλο και 1% επί του τζίρου αν έχει έναν υπάλληλο (που μπορεί να είναι και ο ίδιος της ο μέτοχος)
– Το πλαφόν για αυτή τη φορολόγηση ανέβηκε από τις 500.000 Ευρώ στο… 1.000.000 ευρώ
– Πλέον αυτή η επιλογή παρέχεται σε κάθε είδους μικροεταιρία, ανεξαρτήτως ΚΑΔ
– Για τζίρο άνω του 1.000.000 Ευρώ, παραμένει η φορολογία 16% επί των κερδών
– Ο ιδιωτικός υπάλληλος θα πληρώνει 10% φόρο αντί για 16%, για οποιοδήποτε ποσό που θα εισπράξει
– Τα εστιατόρια θα πληρώνουν φόρο «τεκμαρτό», χαμηλότερο από το 1% επί του τζίρου
– Η φορολογία των προγραμματιστών θα παραμείνει στο 0%, μιας και αποδείχτηκε πως αποδίδει στη χώρα δεκάδες άλλα πλεονεκτήματα και έσοδα.
– Ο μέτοχος εταιρίας ΕΠΕ συνεχίζει να ΜΗΝ έχει υποχρέωση ασφάλισης. Έτσι μπορεί να κινηθεί ευέλικτα και με χαμηλότερο κόστος.
Χαμηλή φορολογία = αλματώδης ανάπτυξη. Το 2013, το 2014, το 2015, το 2016, το 2017, το 2018…
Την ώρα που επί χρόνια η Ελλάδα ανεβάζει τους φόρους και τις επιβαρύνσεις για όσους δημιουργούν πλούτο (με εξαίρεση μία περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά), η Ρουμανία ακολούθησε διαφορετικό δρόμο. Όταν μπήκε στο μνημόνιο ανέβασε μόνο τον ΦΠΑ, μία φορά. Κατά τα άλλα, έκοψε από το Δημόσιο, απέλυσε δημοσίους υπαλλήλους και μείωσε τις δαπάνες, χωρίς να ακουμπήσει τη φορολογία εισοδήματος ή αυτή των ακινήτων. Αποτέλεσμα: Βγήκε από την κρίση σε 18 μήνες και από το 2013 τρέχει…
