ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ
Ο Μιχάλης Στασινόπουλος, ο Γιώργος Δράκος και ο Νίκος Τσάφος που θέλει να κλείσει τις «ενεργοβόρες» βιομηχανίες
Τον διάλογο του Κ.Καραμανλή με τον βιομήχανο Γεώργιο Δράκο (ΙΖΟΛΑ) την εποχή της αριστερής σοσιαλμανίας του εθνάρχη, κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ’70 μου θύμισε το επεισόδιο (με όλες τις αντιστοιχίες) που έμαθα ότι είχε ο Μιχάλης Στασινόπουλος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ (ο όμιλος είναι μεγαλύτερη παραγωγική ομάδα βιομηχανιών της χώρας πλην της πετρελαϊκής μεταποίησης) με τον υφυπουργό Ενέργειας Νίκο Τσάφο:
Κ.Καραμανλής: «Πιστεύω ότι η ελληνική βιομηχανία δεν έχει επιχειρηματίες ποιότητας που μπορεί να βασιστεί ο τόπος».
Γ.Δράκος: «Τότε κύριε Πρόεδρε βάλτε μας σε μια βάρκα και ρίξτε μας στην θάλασσα να πνιγούμε. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Στο κάτω–κάτω 200 άνθρωποι είμαστε όλοι κι όλοι. Μικρή ζημιά. Αλλά κύριε Πρόεδρε, μέχρι να φτιάξετε τους καινούργιους, προς Θεού, να μην την πληρώσει η βιομηχανία του τόπου. Η βιομηχανία πρέπει να μείνει».
Ο διάλογος σταμάτησε εκεί.
Ο Κ.Καραμανλής χαμογέλασε με το γνωστό αινιγματικό του χαμόγελο και δεν είπε τίποτε περισσότερο, αλλά η απάντηση δόθηκε στην πράξη τα επόμενα χρόνια από τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή με την πολιτική Π. Παπαληγούρα και από τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου με την πολιτική Γ.Αρσένη: Σήμερα η ΙΖΟΛΑ είναι στην Πολωνία (!) και ο Γ.Δράκος καταστράφηκε όταν η Εθνική Τράπεζα σταμάτησε την προεξόφληση των γραμματίων με τα οποία οι Έλληνες αγόραζαν τα προϊόντα της.
Για την ολική καταστροφή του 2010 και την οικονομική υποδούλωση της χώρας μέχρι το 2115 (μέχρι τότε ισχύει το τρίτο Μνημόνιο για να μην σας παραμυθιάζουν ότι βγήκαμε από τα Μνημόνια), που έφεραν αυτές οι πολιτικές, ας μην συζητάμε πλέον. Είναι αργά για δάκρυα.
Γιατί λοιπόν τα θυμήθηκα όλα τα παραπάνω: Στο ασανσέρ του υπουργείου Ενέργειας, συναντήθηκαν ο νέος υφυπουργός Ενέργειας Νίκος Τσάφος και ο Μιχάλης Στασινόπουλος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ.
Ο Μ. Στασινόπουλος εξέφρασε την ανησυχία του για το ενεργειακό κόστος, προειδοποιώντας ότι «Ορισμένα εργοστάσια ενδέχεται να κλείσουν λόγω των υψηλών τιμών ενέργειας».
Και τι απάντησε στον μεγαλύτερο βιομήχανο (τρίτη γενιά, με επιδόσεις ίδιες ή και καλύτερες από την πρώτη, πράγμα σπάνιο) της Ελλάδας: «Όποιο εργοστάσιο δεν πάει καλά, πρέπει να κλείνει»!
Το ότι για το ενεργειακό κόστος ευθύνεται 100% η κυβέρνηση με την πολιτική της στο ουκρανικό, δεν έδειξε να τον ενδιαφέρει.
Ο Μ.Στασινόπουλος, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ενημέρωσε αμέσως μετά τον υπουργό Ενέργειας, Σταύρο Παπασταύρου, για το περιστατικό, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους και ρωτώντας ως «νέος Δράκος», «Αν το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι οι εγχώριες βιομηχανίες οπότε πρέπει να κλείσουν»!
Ποιος, ο Τσάφος! Που αναφερόμενος στην υπό κατοχή βόρεια Κύπρο την χαρακτήριζε «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», αναγνωρίζοντας το έγκλημα σε βάρος του Ελληνισμού.
Η ραγδαία αποβιομηχάνιση της χώρας από την οικονομική πολιτική των κομμάτων που αναλαμβάνουν την εξουσία έχει οδηγήσει στο κλείσιμο περισσοτέρων από 120 μεγάλων παραγωγικών μονάδων την τελευταία εξαετία 2012-2017 τέλνοντας στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες ελλήνων πού για να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό
Παραγγελίες προς ελληνικές βιομηχανίες που εκτελούνται σε εργοστάσιά τους στο εξωτερικό
Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετές βιομηχανίες επιλέγουν να εκτελέσουν τις παραγγελίες που δέχονται από ξένες εταιρείες σε εργοστάσιά τους στο εξωτερικό και ειδικά σε χώρες με φθηνότερο κόστος ενέργειας. Δεν λείπουν επίσης οι περιπτώσεις που αναγκάζονται να απορρίψουν παραγγελίες, καθώς αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο υψηλό ενεργειακό κόστος και στις ακριβές πρώτες ύλες.
Ο όμιλος Στασινόπουλου (ΒΙΟΧΑΛΚΟ) από την άλλη έχει ετήσια συνεισφορά πάνω από 2 δις. ευρώ στο ελληνικό ΑΕΠ με 101 χρόνια επιχειρηματική δραστηριότητα!
Αλλά για τον Τσάφο «Ας κλείσει»!
Δεν υπάρχει ελπίδα σ’αυτό τον τόπο.
