Όταν φτάνεις στο σημείο να βάζεις τα ονόματα των σκυλιών σε κηδειόχαρτο, δεν μιλάμε για κοινωνία — μιλάμε για πτώμα πολιτισμού.
Δεν είναι ευαισθησία· είναι παραίτηση.
Είναι η στιγμή που ο άνθρωπος εξαφανίζεται και τη θέση του παίρνει μια γενιά που ζει, σκέφτεται και θρηνεί σαν να βρίσκεται σε κινούμενο σχέδιο.