Κυριακή 16 Ιουνίου 2019
Τα Εγκλήματα των κομμουνιστών και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
Στις 15 Ιουνίου του 1944, ο κομμουνιστής δολοφόνος Άρης Βελουχιώτης ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ το Βαλτέτσι και δολοφόνησε πάνω από 100 κατοίκους του.
Ακολουθούν τα γεγονότα πολύ συνοπτικά, και μερικά βεβαιωμένα εγκλήματα από τα πολλές δεκάδες που έγιναν μετά τη μάχη.
Το Βαλτέτσι, το ιστορικό κεφαλοχώρι της Αρκαδίας, 12 χιλιόμετρα δυτικά της Τρίπολης, φτιαγμένο από φάρα Βορειο-Ηπειρωτών από το Βαλτέτσι της Χειμάρας, έγινε ξακουστό από την περίτρανη νίκη των Ελλήνων επι Τούρκων και Αλβανών στις 12 Μαϊου 1821.
Το 1944 εκατοικείτο από 1500 περίπου ψυχές αποκλειστικά κτηνοτρόφων με πάνω από 30.000 αιγοπρόβατα στην κατοχή τους. Τον χειμώνα, όλοι οι κάτοικοι εκτός των πολύ ηλικιωμένων και κάποιων μικρών παιδιών, κατέβαιναν με τα αιγοπρόβατα στην Αργολίδα ή την Λακωνία (στα χειμαδιά).
Το 1944 εκατοικείτο από 1500 περίπου ψυχές αποκλειστικά κτηνοτρόφων με πάνω από 30.000 αιγοπρόβατα στην κατοχή τους. Τον χειμώνα, όλοι οι κάτοικοι εκτός των πολύ ηλικιωμένων και κάποιων μικρών παιδιών, κατέβαιναν με τα αιγοπρόβατα στην Αργολίδα ή την Λακωνία (στα χειμαδιά).
Με κατοίκους κατά παράδοση συντηρητικούς και βασιλόφρονες, αλλά και με το 95% να λείπουν από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, το ΕΑΜ άργισε να κάνει την εμφάνισή του στο χωριό.
Όταν τελικά το 1943 διορίστηκε επιτροπή του ΕΑΜ, και εγκαταστάθηκε και ξένος αντιπρόσωπος ως τοποτηρητής, φρούραρχος επήλθε ρήξη και στη συνέχεια ΤΙΜΩΡΙΑ από τον ΕΛΑΣ.
Όταν τελικά το 1943 διορίστηκε επιτροπή του ΕΑΜ, και εγκαταστάθηκε και ξένος αντιπρόσωπος ως τοποτηρητής, φρούραρχος επήλθε ρήξη και στη συνέχεια ΤΙΜΩΡΙΑ από τον ΕΛΑΣ.
Το ΕΑΜ στη Κατοχή είχε επιβάλει μονοπώλιο στη διακίνηση του αλατιού, και απόλυτο έλεγχο στη μετακίνηση των κατοίκων. Στην περίπτωση του Βαλτετσίου απαγόρευσαν κάθε επίσκεψη στην Τρίπολη που από τον Απρίλιο 1944 είχε οργανωθεί το Τάγμα Ασφαλείας του συν/ρχη Διονυσίου Παπαδόγγονα. Όμως, οι Βαλτετσιώτες έπρεπε να πηγαίνουν εκεί τουλάχιστον για αλάτι, ΤΕΛΕΙΩΣ απαραίτητο για τα τυροκομιά τους. Δυό γυναίκες που παρέβησαν την διαταγή-η μία πήγε το άρρωστο μωρό της σε γιατρό, και η άλλη πήγε για αλάτι- «δικάστηκαν» από τον αντιπρόσωπο σε θάνατο. Οι Βαλτετσιώτες, στους οποίους ανέθεσαν την εκτέλεση, αρνήθηκαν. Λόγω αυτού και της διαμάχης που δημιουργήθηκε, ο ξένος αντιπρόσωπος του ΕΑΜ έφυγε από το Βαλτέτσι.
Οι άνδρες του χωριού πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσουν να αποφύγουν την αναμενόμενη τιμωρία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, κατέφυγαν στην Τρίπολη και ζήτησαν όπλα από τον συνταγματάρχη Παπαδόγγονα. Ο Παπαδόγγονας αρχικά αρνήθηκε, αλλά με την επιμονή Βαλτετσιωτών της Τρίπολης και μερικών αξιωματικών του, ενέδωσε, και στις 27 Μαίου 1944 έστειλε στο χωριό 130 περίπου ιταλικές καραμπίνες, 2 οπλοπολυβόλα, και πυρομαχικά, μαζί με έναν λοχαγό και 3-4 νεαρούς αξιωματικούς, οι οποίοι οργάνωσαν ένα υποτυπώδη Λόχο Ασφαλείας.
Στις 9 ή 10 Ιουνίου οι μισοί οπλίτες του λόχου, ίσως οι καλύτεροι από ηλικία και πολεμική ικανότητα, μαζί με τον λοχαγό και 3 αξιωματικοούς, έφυγαν για τον Πάρνωνα, και στο Βαλτέτσι έμειναν οι υπόλοιποι με 67 καραμπίνες. Στίς 15 Ἰουνίου δύναμη τουλάχιστον 1.200 ἀνταρτῶν τοῦ ΕΛΑΣ, υπό την προσωπική διοίκηση του Άρη Βελουχιώτη, επετέθη στό Βαλτέτσι. Οἱ ἀντάρτες το κατέβαλαν εὔκολα, παρά τό ὅτι εἶχαν 22 ἀντάρτες νεκρούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν λοχαγό Γιάννη Πατεράκη ἀπό τήν Κρήτη (υπάρχει η σαφής υποψία ότι τον δολοφόνησαν οι σύντροφοί του, γιατί ήταν εναντίον της επίθεσης στο Βαλτέτσι), καί ἀρκετές δεκάδες τραυματίες.
Γιά τούς Βαλτετσιῶτες, τά θύματα τῆς μάχης ήταν 43, εκ των οποίων 36 επί τόπου και 7 τραυματίες που πέθαναν τις επόμενες ημέρες.
Με τη σφαγή που έγινε στο χωριό μετά τη μάχη, και τις δολοφονίες αιχμαλώτων οπλιτών και αμάχων Βαλτετσιωτών που ακολούθησαν σε διάφορα μέρη τις επόμενες ημέρες, τα θύματα ήταν τουλάχιστον 107. Μεταξύ των θυμάτων περιλαμβάνονταν και 21 γυναίκες! Κάποιες πηγές, προσκείμενες στην Αριστερά, περιορίζουν τους νεκρούς σε 92, με τους 44 να πέφτουν νεκροί στη μάχη, ενώ στους 48 που δολοφονήθηκαν μετά οι 21 ήταν γυναίκες (και μερικά μικρά κορίτσια, και ένα μωρό!).
Ένας από τους νεκρούς ήταν ο Κυριάκος Σιαμπάνης, ο οποίος ενώ είχε επιζήσει της μάχης, βγήκε σε μιά διπλανή ράχη και όταν έφευγαν οι ΕΛΑΣίτες σέρνοντας μαζί τους ομήρους, άρχισε τους πυροβολισμούς. Στη σύγχιση που δημιουργήθηκε, μερικές δεκάδες όμηροι κατόρθωσαν να διαφύγουν. Ο Σιαμπάνης τελικά βλήθηκε από ριπή πολυβόλου του ΕΛΑΣ. Στον τόπο που έπεσε, βρήκαν και μιά ξιφολόγχη που είχε φέρει από τον πόλεμο της Μικράς Ασίας.
Ο ιατρός Κώστας Σαραντόπουλος, συγγραφέας του βιβλίου «Βαλτέτσι 1944″, ως νεαρό παιδί ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Στο βιβλίο του περιέχεται και αυτή μαρτυρία ενός άλλου αυτόπτη μάρτυρα: «…Ο θάνατος του Μήτσου I. Ράμμου υπήρξε μαρτυρικός. Έγινε μπροστά στα μάτια του νεαρού Γιάννη Α. Σκαλτσά, ο οποίος και τον περιγράφει: Οι ΕΛΑΣίτες είχαν συλλάβει τον Μήτσο Ράμμο και βρίσκονταν έξω από το σπίτι του Αντώνη Καραμάνη. Εκεί αφού τον έδειραν τον διέταξαν να μπει στο κατώι του διπλανού σπιτιού του Γιώργη Δημαράκη (Σμπαρλή), για να δει αν υπάρχουν κρυμμένοι Βαλτετσιώτες. Ο Μήτσος πήγε μέσα στο σκοτεινό υπόγειο και γύρισε λέγοντας ότι δεν είδε ανθρώπους. Την ώρα εκείνη αποπειράθηκε να δραπετεύσει αλλά αμέσως τον συνέλαβαν. Γυρνώντας το βλέμμα του ο Σκαλτσάς είδε έναν αντάρτη να κόβει τον λαιμό του Μήτσου σαν αρνί».
Περιφερόμενος ο Σαραντόπουλος στο χωριό ευθύς μετά τη μάχη, για να μάθει τι απέγινε ο πατέρας του, επιβεβαιώνει την παραπάνω μαρτυρία, και συμπληρώνει και άλλα παρόμοια φριχτά γεγονότα: «..είδα τον λεβεντόκορμο με τα κατσαρά μαλλιά γείτονά μου Ράμμο σφαγμένο. Του είχαν κόψει το λαιμό. Το τραύμα ήταν μεγάλο και βαθύ και φαίνονταν οι αυχενικοί σπόνδυλοι. Στο ανοιχτό στόμα του οι δήμιοι είχαν τοποθετήσει το ακρωτηριασμένο μόριό του… Οι φονιάδες του είχαν αφαιρέσει τα ρούχα και τα παπούτσια και τον άφησαν μόνο με τα εσώρουχα, όπως το έκαμαν σε όλους σχεδόν τους φονευθέντες Βαλτετσιώτες.
φονιάς είναι γνωστός στους επιζώντες σήμερα Βαλτετσιώτες. Δεν συντρέχει λόγος ν’ αναφερθεί το όνομά του. Δεν φταίνε σε τίποτα οι απόγονοί του. (σ.σ. Δεν συμφωνώ με αυτήν την τακτική, αν και εγώ έχω στο παρελθόν, σε λίγες περιπτώσεις, αποφύγει να αποκαλύψω τα ονόματα συμπατριωτών μου σφαγέων, για να προστατεύσω απογόνους τους. Τώρα όμως πιστεύω ότι αν η περιγραφή της ιστορίας καλεί για την καταγραφή κάποιου ονόματος, το όνομα πρέπει να γράφεται πλήρες. Δεν πρέπει να υπάρχει «οικογενειακή ευθύνη», αλλά ούτε ηρωοποίηση κάποιων λόγω απόκρυψης των εγκλημάτων τους. ΕΧΕΙ ΑΣΚΗΘΕΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ στον θανόντα πλέον συγγραφέα, ιατρό κ. Σαραντόπουλο γιατί απέφυγε να ονομάσει και άλλους εγκληματίες που ήταν ευρέως γνωστοί).
Ασυνήθιστη βαρβαρότητα έδειξαν και στη Γιαννούλα, σύζυγο του Γιώργη Παπαοικονόμου. Όταν η Γιαννούλα είδε ότι επρόκειτο να κάψουν το σπίτι της, διαμαρτυρήθηκε δυναμικά και λογομάχησε με τους αντάρτες. Ένας αντάρτης είπε στη Γιαννούλα να φύγει και να πάει στην εκκλησία, που είναι απέναντι από το σπίτι της και τη συνόδευσε μέχρι τη μικρή πόρτα στη μάντρα του ναού. Εκεί, κάποιος από τους αντάρτες, επιτέθηκε στη Γιαννούλα και την κατακρεούργησε.
Την είδα νεκρή, αυτήν τη μεγαλογυναίκα κάτω από τον μικρό πλάτανο που είναι στο προαύλιο της εκκλησίας. Το μαχαίρι, της είχε κόψει τον λαιμό στο επίπεδο του μήλου του Αδάμ. Το τραύμα ήταν πλατύ και βαθύ. Στο πρόσωπο είχε μερικές αμυχές και μώλωπες, πιθανότατα από ξυλοδαρμό. Τα ρούχα στο πάνω μέρος του σώματός της ήταν ξεσκισμένα. Της είχαν αφαιρέσει και τους μαστούς της. Είναι βέβαιο ότι τη Γιαννούλα δεν την έσφαξαν τη στιγμή που οι αντάρτες μπήκαν στο σπίτι της, αλλά αργότερα, εν ψυχρώ. Ο Γιώργης ο άνδρας της, αιχμαλωτίστηκε έξω από το χωριό. Τα τρία ανήλικα παιδιά τους, Γιαννούλης 15 ετών, Μαρία 13, και Νίκος 11 ετών, τα πήραν στην αιχμαλωσία…».
Οἱ ἀντάρτες δεν σταμάτησαν εκεί. Έκαψαν 30 σπίτια τοῦ χωριοῦ, καί λεηλάτησαν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ τίς περιουσίες τους μαζί με φίλους τους που είχαν φέρει μαζί τους με τα ζώα τους από τα γύρω χωριά (από το ΕΑΜ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ των γύρω χωριών, με πρώτους τους πατριώτες του Πέρδικα από το Βάγγου). Όταν έφυγαν, πήραν μαζί τους καί πάνω ἀπό 300 μεγάλα ζῶα τοῦ χωριοῦ, και γύρω χωριών που τα είχαν φέρει ειδικά γι αυτόν τον σκοπό, φορτωμένα μέ τό βιός τῶν κατοίκων (τυριά, λάδια, σιτάρια, αλεύρι, ρούχα και προίκες κοριτσιών, οικοκυρικά σκεύη, τρόφιμα, κλπ.) .
Τέλος, ἔκλεψαν τουλάχιστον 15.000 αἰγοπρόβατα. Οἱ ΕΛΑΣίτες καί τά μέλη τοῦ ΕΑΜ ἀπό τά γύρω χωριά πῆγαν μετά στό Βαλτέτσι καί θέρισαν ἀκόμη καί τά σπαρτά ἀπό τά χωράφια τους, καί φυσικά πῆραν τόν καρπό!
Ὅλους τούς “ἀντιδραστικούς” κατοίκους τοῦ Βαλτετσίου πού δέν ἐκτέλεσαν ἐπί τόπου, 140 περίπου, με πολλά γυναικόπαιδα, τούς ἔσυραν ομήρους σέ μιά πορεία θανάτου. Στό χωριό Βάγγου, στό προαύλιο τοῦ σχολείου, τούς κρατούμενους τούς κακοποίησαν οἱ ντόπιοι πολιτοφύλακες τοῦ ΕΑΜ.
Στά χωριά Καράτουλα, Παύλια, Σύρνα, κ.λπ. ἀπ’ὅπου πέρασαν στή συνέχεια, μέχρι νά φθάσουν στή Στεμνίτσα, οἱ κάτοικοί τους, πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἀπό τό ΕΑΜ –οι περισσότεροι με τη βία- περιορίστηκαν σέ βρισιές καί ἀποδοκιμασίες. Στή Στεμνίτσα ἔστησαν ἀνταρτοδικεῖο/λαοδικείο μέ ψευδεῖς κατηγορίες καί μάρτυρες, “κατεδίκασαν” 14 Βαλτετσιώτες σέ θάνατο, καί τούς ἐκτέλεσαν επί τόπου. Περίπου 75 κρατουμένους τούς έστειλαν σε Στρατόπεδα του ΕΑΜ στη Γορτυνία. Εκεί δοφονήθηκαν 14 το επόμενο διάστημα.
Από τη Στεμνίτσα, 3 κρατουμένους τούς ἔστειλαν στή Δημητσάνα, και εκεί δικάστηκαν παρουσία τοῦ Άρη Βελουχιώτη, και εκτελέστηκαν. Ένας εξ αυτών ήταν ήταν ο Γεώργιος Μπουρλόκας, που πλησίαζε τα 50, παλαίμαχος του πολέμου στη Μικρά Ασία. Ίσως λόγω της ηλικίας του, τράβηξε την προσοχή του ίδιου του Βελουχιώτη, ο οποίος πριν την εκτέλεσή του τον κάλεσε «να ζητήσει συγγνώμη από τον ηρωϊκό ΕΛΑΣ». Ο Μπουρλόκας αρνήθηκε, λέγοντας «δεν έκανα κανένα κακό για να ζητήσω συγγνώμη, υπερασπίστηκα το σπίτι μου και το χωριό μου. Μπορείς να με σκοτώσεις. Έχω 3 αγόρια, κάποιο απ’ αυτά θα βγάλει το όνομά μου. Να δώ τη δική σου τύχη!». Ο σφαγέας των Βαλτετσιωτών ΄Βελουχιώτης έχασε τη ζωή του έναν χρόνο αργότερα, στις 15 Ιουνίου του 1945!
Την χειρότερη τύχη από τους κρατουμένους Βαλτετσιώτες εἶχαν 19, τούς ὁποίους ὁδήγησαν δεμένους στήν Κορινθία, στό Μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ, μετά ἀπό πορεία πέντε ἡμερῶν. Ἐκεῖ και οἱ 19 βρῆκαν φρικτό θάνατο. Τούς ἔσφαξαν στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καί τούς πέταξαν στό βάραθρο. Μεταξύ τῶν 19 ἦταν καί ἡ ἔγκυος Βασιλική Γ. Στάϊκου μέ τά 4 κορίτσια της, ἡλικίας ἀπό 11 ἕως 17 ἐτῶν, ἡ ὁποία ἔφερε στόν κόσμο καί ἕνα μωρό τίς λίγες ἡμέρες πού ἦταν φυλακισμένη στό μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ. Τό μωρό τό δολοφόνησαν οἱ φρουροί ἀντάρτες ἀμέσως μετά τή γέννησή του, μόλις ἄκουσαν τά πρῶτα κλάμματά του.
Οι νεκροί και το πλιάτσικο της περιουσίας των κατοίκων ουσιαστικά κατέστρεψε το Βαλτέτσι. Το χωριό δεν συνήλθε από τότε. Οι περισσότεροι κάτοικοι μετοίκησαν στην Αργολίδα και τη Λακωνία. Εγώ δέχομαι ότι ο Βελουχιώτης και ο ΕΛΑΣ είχαν λόγο να κτυπήσουν και να αφοπλίσουν τους Βαλτετσιώτες, που είχαν τολμήσει να αρνηθούν υποταγή στις εντολές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Όμως, μετά τη μάχη, τους άνδρες που δεν είχαν όπλα, τις γυναίκες, τα παιδιά, γιατί έπρεπε να τους σφάξουν; Τα σπίτια γιατί τα έκαψαν; Τα ζώα και όλο το βιός των κατοίκων του Βαλτετσίου, ιδίως τα μαγάλα ζώα, μουλάρια και άλογα, και τα 15.000 αιγοπρόβατα γιατί τα έκλεψαν;
Αυτή ήταν η δικαιοσύνη τους; Ήταν αυτά μέρος της «Αντίστασης», Το ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΑΜΑΧΩΝ;».
ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ
Σαν σήμερα, πριν από 70 χρόνια, ο πιο ειδεχθής εγκληματίας και προδότης που γέννησε η ελληνική γη στους αιώνες, πλήρωσε για τα αναρίθμητα εγκλήματα και τις προδοσίες του.
Κυνηγημένος από τις ερινύες, από ειδικό απόσπασμα του δοξασμένου Εθνικού Στρατού, αλλά και από τα ίδια του τα συντρόφια, ο χασάπης του ελληνικού λαού Θανάσης Κλάρας ή Άρης Βελουχιώτης, ψοφάει! Είτε από βόλι των ανδρών του αποσπάσματος, είτε από «συντροφικό» βόλι, είτε από δικό του, άγνωστο πως… Και εν συνεχεία μεταφέρεται στην Κεντρική Πλατεία των Τρικάλων, όπου το κεφάλι του κρέμεται σε τσιγκέλι, για να δουν όλοι ποια είναι η μοίρα των προδοτών και εγκληματιών!
Κυνηγημένος από τις ερινύες, από ειδικό απόσπασμα του δοξασμένου Εθνικού Στρατού, αλλά και από τα ίδια του τα συντρόφια, ο χασάπης του ελληνικού λαού Θανάσης Κλάρας ή Άρης Βελουχιώτης, ψοφάει! Είτε από βόλι των ανδρών του αποσπάσματος, είτε από «συντροφικό» βόλι, είτε από δικό του, άγνωστο πως… Και εν συνεχεία μεταφέρεται στην Κεντρική Πλατεία των Τρικάλων, όπου το κεφάλι του κρέμεται σε τσιγκέλι, για να δουν όλοι ποια είναι η μοίρα των προδοτών και εγκληματιών!
Την ίδια μέρα, αυτοί που σήμερα τον τιμάνε υποκριτικά, δημοσίευαν στη φυλλάδα τους την αποκήρυξή του, μετά από απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος του εγκλήματος και της προδοσίας. Ακόμα κι αυτοί δεν τον άντεχαν! Ιδού:
«Το ΠΓ ενέκρινε τη δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη», της απόφασης της 1ης Ολομέλειας της ΚΕ για τον Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια). Ο Κλάρας, αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το ΚΚΕ γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναστρώσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το ΚΚΕ του ’δωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το ΚΚΕ με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του που μονάχα τον εχθρό ευνοεί. Ο Βελουχιώτης ύστερα από τη Συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει γιατί της έδινε όπλα για να χτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει τη Συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμμιά καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη».
Και κατέληγε το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας, απευθυνόμενο προς τις οργανώσεις της περιοχής που εκινείτο το ανθρωπόμορφο κτήνος: «…Ούτε ψωμί ούτε νερό στον Μιζέρια (Βελουχιώτη)»!
Θέλουν να δούμε μαύρους εύζωνες στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στο Σύνταγμα
Συνέντευξη Κωνσταντίνου Μπογδάνου υποψήφιου βουλεύτη Α’ Αθήνων με την ΝΔ…
Την ΕΡΤ την πληρώνουμε 200.000.000 εκατομμύρια τον χρόνο
Όταν μου έκαψαν το αυτοκίνητο και μου έσπασαν το μαγαζί με είπαν νοικοκυραίο, ακροδεξιό και φασίστα. Δεν μίλησα.
ΕΥΤΥΧΙΑ ΦΡΑΓΚΟΥ -
Σάββατο 15 Ιουνίου 2019
Τι θα γινόταν αν κάποιος προσπαθούσε να περάσει παράνομα τα σύνορα μιας χώρας
Τι θα γινόταν άραγε σε περίπτωση που κάποιος προσπαθούσε να περάσει παράνομα τα σύνορα κάποιων χωρών απ αυτές που είτε που προέρχονται οι «πρόσφυγες» είτε όχι.
Αν λοιπόν περάσεις τα σύνορα του Αφγανιστάν το ποιο πιθανό είναι να βρεθείς νεκρός.
Αν περάσεις τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας ή της Αλβανίας θα «φάς» 2 χρονάκια φυλακή.
Αν περάσεις τα σύνορα της Κίνας το ποιο πιθανό είναι να μην ξανακούσει κανείς για σένα.
Αν περάσεις τα σύνορα των ΗΠΑ θα πέσει το ανάλογο …βρωμόξυλο και θα απελαθείς την άλλη ημέρα.
Αν περάσεις τα σύνορα της «αγαπημένης» Βενεζουέλας το ποιο πιθανό είναι να θεωρηθείς κατάσκοπος των …ιμπεριαλιστών και να σε ξεχάσει η μάνα σου μέχρι να ξεμπερδέψεις.
Αν περάσεις τα κουβανικά σύνορα θα φυλακιστείς επ αόριστον μέχρι να αποφασίσουν πότε δε βαριούνται να σε δικάσουν.
Εαν περάσεις τα σύνορα του Ιράν πας στο δικαστήριο και επιβάλλεται ποινή φυλάκισης σε…..»πρότυπες» φυλακές μετά …αθλοπαιδιών.
Εαν όμως είσαι στους τυχερούς και περάσεις τα ελληνικά σύνορα τότε έλυσες το πρόβλημα το δικό σου της οικογένειας σου του …σογιού σου των φίλων και γνωστών σου μια και καλή.
Αφού θα βρεις δουλειά, θα λάβεις δίπλωμα οδήγησης, κάρτα ασφάλισης, κουπόνια, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, δωρεάν σπίτι και δωρεάν «κάρτα βγαίνω απ τη φυλακή» όπως αυτή που παίζαμε παιδιά στην Μονόπολη αφού ότι κι αν κάνεις βιασμό, ληστεία, λαθρεμπόριο ακόμα και φόνο σε λίγο θα είσαι ελεύθερος ώστε να …..»επανενταχτείς».
Με άλλα λόγια να ξανακάνεις τα ίδια.
Χώρια που υπάρχει και μεγάλη περίπτωση να λάβεις και την ελληνική υπηκοότητα με παράλληλο δικαίωμα ψήφου,απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεπληρώσεις τη «μεγαλοψυχία» και τον «ανθρωπισμό» των κυβερνώντων που τόσο κουράστηκαν για σένα και ξαφνικά να γίνεις μόνιμος και νόμιμος κάτοικος ποιο πολύ και απ τα κορόιδα Έλληνες ιθαγενείς που πλήρωναν χρήμα και αίμα εκατοντάδες χρόνια για να τα βρεις έτοιμα.
Και που οι ίδιοι δεν απολαμβάνουν ούτε το 1/3 αυτών των παροχών παρά μόνο το «δημοκρατικό» ξεζούμισμα και της τελευταίας δεκάρας που τους έχει απομείνει.
Διαβάσετε πως οι αριστεροί της Κυβέρνησης έκλεβαν τους συνταξιούχους
Άκυρες είναι οι μειώσεις ως και 55% που έγιναν τον Ιούνιο του 2016 σε 350.000 επικουρικές συντάξεις καθώς – όπως αποκαλύπτει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του ο «Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής» – δεν εφαρμόστηκε η σχετική απόφαση αλλά ένας άλλος μαθηματικός τύπος, χειρότερος, που αποφασίστηκε αφότου εκδόθηκε η απόφαση για τις μειώσεις και μάλιστα σε κλειστή σύσκεψη...
της 29/6/2016, ενώ η απόφαση είχε βγει από τις 7/6/2016.
Τίθεται θέμα παράνομων μειώσεων όχι μόνο για τις επικουρικές 350.000 συνταξιούχων που είχαν κούρεμα με τον νόμο Κατρούγκαλπου ως και 55%, αλλά και για άλλους 800.000 συνταξιούχους που είχαν επανυπολογισμό και μικρότερη επικουρική, αλλά προς το παρόν η μείωση δεν εφαρμόζεται καθώς τους καταβάλλεται προσωπική διαφορά.
Και οι επικουρικές των 350.000 συνταξιούχων που είχαν μείωση αλλά και των 800.000 που έχουν μικρότερη επικουρική αλλά γλιτώνουν τις μειώσεις λόγω προσωπικής διαφοράς, επανυπολογίστηκαν με μαθηματικό τύπο που δεν προβλέπει η υπουργική απόφαση.
Σύμφωνα με όσα κάνει γνωστά το ρεπορτάζ με τους πραγματικούς συντελεστές που χρησιμοποιήθηκαν για το τσεκούρωμα των επικουρικών οι οποίοι είναι δυσμενέστεροι από αυτούς που θα προέκυπταν αν εφαρμοζόταν κατά γράμμα ο νόμος και η απόφαση για τις μειώσεις των επικουρικών συντάξεων!
Το εσωτερικό έγγραφο που αποκαλύπτει ο «Ε.Τ.» λέει στο σημείο 2 των παρατηρήσεων ότι «Ο υπολογισμός έγινε με βάση τον λόγο ΑRN/AR0, όπως συζητήθηκε στην από 29/6/2016 συζήτηση που έγινε στο υπουργείο, και όχι με τον υπολογισμό του AR0=AR*(1-e%)».
Στο έγγραφο ομολογείται ότι οι μειώσεις των επικουρικών δεν έγιναν με τον μαθηματικό τύπο που προέβλεπε η υπουργική απόφαση της 7ης Ιουνίου 2016, αλλά με άλλον τρόπο, που «συζητήθηκε σε σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας στις 29/6/2016»!
Για τον λόγο αυτόν οι επικουρικές μειώθηκαν σε ποσοστά ως 55% από τον Ιούνιο του 2016.
Πώς γίνεται να εφαρμόζεται κάτι άλλο από αυτό που λέει η υπουργική απόφαση και μάλιστα από το ίδιο το υπουργείο Εργασίας και το ΕΤΕΑΕΠ; Πώς γίνεται να αλλάζουν οι παράμετροι του επανυπολογισμού των επικουρικών και τελικά αυτές οι αλλαγές να μην περνούν ως τροποποιήσεις στην αρχική υπουργική απόφαση; Οι ερωτήσεις είναι πολλές και επιβάλλεται να απαντηθούν από τη στιγμή που άλλα έλεγε ο νόμος και η απόφαση και άλλα τελικώς έγιναν, δηλαδή έγιναν μεγαλύτερες περικοπές που καθίστανται άκυρες γιατί δεν έχουν αντίκρισμα σε όσα λέει ο νόμος!
Στο γιατί τελικά επιλέχθηκε άλλος τρόπος επανυπολογισμού από αυτόν που έλεγε η υπουργική απόφαση, η απάντηση είναι καθαρή: Εγινε γιατί κατόπιν εορτής είδαν στο υπουργείο Εργασίας και στο ΕΤΕΑΕΠ ότι αν εφαρμοζόταν ο νόμος και η απόφαση, δεν θα έβγαιναν τα χρήματα των περικοπών που είχαν δεσμευτεί στην τρόικα.
Το ποσό εξοικονόμησης από τις μειώσεις επικουρικών το υπολόγιζαν σε περίπου 180 εκατ. ευρώ ετησίως σε μόνιμη βάση από τον Ιούνιο του 2016 και διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ότι δεν το έπιαναν αν ακολουθούσαν τον μαθηματικό τύπο της υπουργικής απόφασης της 7ης Ιουνίου, οπότε αποφάσισαν, σε σύσκεψη στις 29 Ιουνίου, να εφαρμόσουν εν κρυπτώ άλλον μαθηματικό τύπο που έβγαζε τις περικοπές των 180 εκατ. ευρώ!
Με το κόλπο αυτό, δηλαδή με παράνομη εφαρμογή ενός μαθηματικού τύπου που δεν τον προβλέπει ούτε νόμος ούτε υπουργική απόφαση, οι επιπλέον μειώσεις που έγιναν στις επικουρικές και χρεώθηκαν άδικα σε περίπου 350.000 συνταξιούχους, φτάνουν και στα 200 ευρώ τον μήνα για όσους είχαν επικουρικές άνω των 400 ευρώ!
Με δυο λόγια, αν εφαρμοζόταν κατά γράμμα ο μαθηματικός τύπος έτσι όπως περιγραφόταν στον νόμο Κατρούγκαλου και στη μετέπειτα υπουργική απόφαση (της 7ης Ιουνίου 2016), τότε οι περικοπές θα ήταν ως 30%-32% και όχι ως 55%, δηλαδή μικρότερες σχεδόν κατά 23%. Δεν εφαρμόστηκε όμως η απόφαση, αλλά μεθόδευσαν μεγαλύτερες μειώσεις, δηλαδή προέβησαν σε παράνομες μειώσεις!.
Τον Δεκέμβρη τού 1944, το ΚΚΕ είχε δώσει εντολή να ανατιναχτεί η Ακρόπολις των Αθηνών!
Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο που αποδεικνύει οριστικά πόσο μισεί την Ελλάδα το ΚΚΕ. Στο προς πώληση το λησμονημένο βιβλίο «Η Απελευθέρωσις της Ελλάδος και τα μετά ταύτην γεγονότα, Ιούλιος 1944-Δεκέμβριος 1945», έκδοσις του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αναγράφονται τα εξής φοβερά από την σελίδα 252 του εν λόγω βιβλίου:
«Μετ” ολίγους μήνας, ο σύντροφος Μπαρτζώκας ανέσυρε εις το 7ον Συνέδριον του ΚΚΕ (1 έως 6 Οκτωβρίου 1945) τα εξής: «Έχουμε ακόμη τον Δεκέμβρη και τις υπερβασίες που έγιναν. Μέσα στα λάθη που έγιναν τον Δεκέμβρη, έχουμε και πολλά που αφορούν την ΚΟΑ (σ.σ.: «Κομμουνιστική Οργάνωση Αθήνας»). Τον Δεκέμβρη σε πολλές πλευρές, μάς έφυγε η κατάσταση από τα χέρια μας»!!..
«ΤΙ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ; Η Ηγεσία του ΚΚΕ, κατά την διάρκεια του Δεκεμβριανού Κινήματος…
δεν εδίστασε να δώσει διαταγάς διά του συντρόφου Μπαρτζώκα, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και Γραμματέως της ΚΟΑ (γνωστού υπό το ψευδώνυμο «Φάνης») εις τα τμήματα του ΕΛΑΣ διά την ΑΝΑΤΙΝΑΞΙΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ. Την διαταγήν έλαβε το υπό τον πρώην εκπαιδευτικόν Ιωάννην Λογοθέτην τμήμα, όστις ηρνήθη να την εκτελέσει. Αργότερον, το στέλεχος τούτο του ΕΛΑΣ ανεφέρθη εις το Πολιτικόν Γραφείον του ΚΚΕ, ζητών να εξετασθή, μήπως ο σύντροφος Μπαρτζώκας ήτο αντιδραστικός πράκτωρ και έδωσε την διαταγήν μόνος του. Έλαβε, όμως, την απάντησιν ότι η απόφασις Ανατινάξεως της Ακροπόλεως ΕΙΧΕ ΤΥΧΕΙ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΕΩΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.»!..
Οι πηγές στις οποίες παραπέμπει το βιβλίο του ΓΕΣ είναι οι εξής:
«1. Εφημερίς «Ριζοσπάστης», 3 Απριλίου 1945
2. «Σοβιετολογία», τεύχος 11-12, σελίς 742 – 764»
Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019
Mια μικρή δόση Κουμουνιστικής Δημοκρατίας…Ένα μικρό ταξίδι στον κόσμο της Φρίκης του ΚΚΕ…
Αυτοί οι οποίοι σήμερα μιλούν για Δημοκρατία ξέχασαν το κακό που προκάλεσαν στον ελληνισμό ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ;
Η
σύγχρονη -ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ- Ιστορία της Ελλάδας, μέσα από εικόνες των
κυριότερων τόπων της κόκκινης θηριωδίας. Οι φοβερές σφαγές που διέπραξαν
οι αδελφοκτόνοι κομμουνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και με τις οποίες ξεκίνησαν
τον εμφύλιο σπαραγμό. Η ανηλεής γενοκτονία των Ελλήνων που δεν θέλησαν
να γίνουν μπολσεβίκοι και να προδώσουν τα ιερά και τα όσια τους.
Άνδρες,
γυναίκες, παιδιά, βρέφη, θρηνούν και ουρλιάζουν μέσα από τα βάραθρα και
τα ξεροπήγαδα. Οι κραυγές τους σαν πύρινη ρομφαία τρυπούν τις ψυχές
μας, μας καταριούνται που τους ξεχάσαμε και δεν τους δικαιώσαμε.
Στοιχειώνουν τη χώρα και την οδηγούν στο χαμό. Κλαίνε και φωνάζουν γιά το
Έγκλημα που δεν έχει προηγούμενο, που μόνο μισέλληνες με δαιμονικά
μυαλά μπορούσαν να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν.
Δεκάδες χιλιάδες φόνοι,
στο θυσιαστήριο της αριστερής παρανοϊκής τυραννίας. Τα
θηρία που μακέλεψαν την Ελλάδα, οι συνοδοιπόροι και οι επίγονοι τους,
σήμερα τιμώνται δοξάζονται και ανταμείβονται. Περιφέρουν αλαζονικά τις ξιπασμένες και κολασμένες μορφές.. τους, στη σημερινή κοινωνία της σήψης και της διαστροφής, που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Οι Τόποι της Φρίκης έχουν ταξινομηθεί με χρονολογική σειρά. Σημαντικό γιά τον αναγνώστη είναι να έχει κατά νου, οτι για όλα αυτά τα εγκλήματα οι αριστεροί παραμένουν ατιμώρητοι, αμετανόητοι και έτοιμοι να τα επαναλάβουν.
ΑΒΥΣΣΟ ΤΗΣ ΤΑΤΑΡΝΑΣ Στη φοβερή άβυσσο της Τατάρνας Ευρυτανίας, ρίχτηκαν ζωντανοί πάνω από 3.000 άνθρωποι από όλη τη Δυτική Ελλάδα. Συγκεντρώνονταν στο χωριό Χαλκιόπουλο και
μετά από εξαντλητική και βασανιστική πορεία στα βουνά, έφταναν στο
βάραθρο. Εκεί, σπρώχνονταν στο χάος δεμένοι ανά δύο από τους καρπούς,
κάτω από τους καγχασμούς, τις βρισιές και τα χτυπήματα των αιμοδιψών Ελασιτών. Τα σώματα τους βρίσκονται ακόμη στα έγκατα της γης λόγω του αχανούς βάθους αλλά και της ρίψης μεγάλης ποσότητας οικοδομικών υλικών.Υπολείμματα των νεκρών εμφανίζονται σποραδικά στη λίμνη των Κρεμαστών μέσω των υπόγειων υδάτων. Το βάραθρο ήταν υπό την εποπτεία του αρχιεγκληματία κομμουνιστή Θανάση Κλάρα (Άρη Βελουχιώτη)
ΦΕΝΕΟΣ Στον Φενεό Κορινθίας δολοφονήθηκαν μαρτυρικά περίπου 4.000 άνθρωποι από όλη την Βόρεια Πελοπόννησο. Μετά από κράτηση τους στη Μονή Αγ.Γεωργίου όπου βίωναν κάθε είδους εξευτελισμούς και μαρτύρια, σφάζονταν στις πέριξ της Μονής πλαγιές. Αργότερα, στο κοντινό Κακοβούνι ανακαλύφθηκε
ένα πολύ βαθύ βάραθρο. Από τότε, κάθε βράδυ δεκάδες κρατούμενοι
έπαιρναν το δρόμο για τον φρικτό θάνατο. Με τα χέρια δεμένα πισώπλατα,
δεχόταν τις μαχαιριές και τα χτυπήματα των αριστερών φονιάδων όπως οι Πισογιαννάκης, Πρόβας, Σερμπέτης κ.α.
και πετάγονταν, συχνά ημιθανείς, στο τρομερό βάραθρο. Όταν ανασύρθηκε
μεγάλος αριθμός πτωμάτων, τα περισσότερα θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους
γύρω από το βάραθρο. Πολλά ακόμη θύματα σε άλλες τοποθεσίες,
κατασπαράχθηκαν από άγρια ζώα. Τα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως της Κορινθίας και Αργολίδας τελούσαν υπό την εποπτεία του μπολσεβίκου κακούργου, Θεόδωρου Ζέγκου
ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΤΑΡΑΤΣΑ Σε
αυτό το βάραθρο με το πολύ στενό άνοιγμα και το τεράστιο βάθος,
ρίφθηκαν αντιφρονούντες των Μολάων και της Λακωνίας. Εδώ εγκληματούσε ο
σαδιστής κακούργος καπετάν Καλόγηρος, Νίκος Λάτσης.
ΣΤΙΜΑΓΚΑ Παράλληλα με τη γενοκτονία του Φενεού, εκτεταμένες σφαγές από τον ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ έγιναν και στην περιοχή Στιμάγκας Κορινθίας, επί του λόφου της Ευαγγελίστριας. Περιγράφεται ακόμη και περίπτωση καννιβαλισμού,
από τους δαιμονισμένους κομμουνιστές. Τα πτώματα βρέθηκαν διάσπαρτα
στις χαράδρες και τις πλαγιές ενώ κατορθώθηκε να αναγνωριστούν πάνω απο 800 θύματα, τα ονόματα των οποίων βρίσκονται στο εκεί μνημείο.
ΣΦΑΓΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΟΥ Στην προσπάθεια του το ΚΚΕ να εξοντώσει κάθε ένοπλη αντιστασιακή ομάδα εκτός του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, δολοφόνησε τον ήρωα βενιζελικό συνταγματάρχη Δημήτρη Ψαρρό και τριακόσιους από τους άντρες του, του 5-42 Συντάγματος Ευζώνων. Οι άντρες του Ψαρρού βασανίστηκαν άγρια πριν σφαγιαστούν. Οι δολοφονίες έλαβαν χώρα κυρίως στο Κλήμα Δωρίδας, αλλά και στο Δρακοκάρκαρο Παρνασσού.
ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΑΣ ΒΑΡΑΘΡΟ ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟ ΑΓΙΟΝΟΡΙ Το καλοκαίρι του 1944 οι σφαγές εντάθηκαν στην περιοχή της Αργολιδοκορινθίας. Ιθύνων νους των εγκλημάτων ο κομισσάριος του ΚΚΕ Δημήτρης Ανδρεαδάκης. Γιά τη διάπραξη των σφαγών επιστρατεύτηκαν επαγγελματίες χασάπηδες-εκδοροσφαγείς, οι Δημήτρης Κούρος και Κώστας Χαύτας. Με τη συνέργεια μελών της ΟΠΛΑ Αργολίδας και Ελασιτών του καπετάν Γραβιά, οι προαναφερόμενοι κάνοντας χρήση των χασαπομάχαιρων τους, κατέσφαξαν οικογένειες, παιδάκια ακόμη και τρίχρονα νήπια όπως ο Δημητράκης Ράπτης από τη Μιδεα.
ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ Στην περιοχή της Επιδαύρου έδρασε ο λυσσαλέος Ελασίτης καπετάν Λευτεριάς (Γιώργος Λέκκας), με βοηθό του τον Νικόλα Σμυρλή. Στο ξεροπήγαδο της Κρίπηζας Επιδαύρου, μαρτύρησαν αντιφρονούντες από το Αραχναίο και την Αγνούντα.
ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ Η πιό απάνθρωπη
σφαγή Ελλήνων. Μετά τα φονικά γεγονότα της Καλαμάτας, μεγάλο πλήθος
κόσμου μαζί με άνδρες των Τ.Α. κατέφυγε στην κωμόπολη του Μελιγαλά γιά να προστατευτεί από τις εκκαθαρίσεις των κομμουνιστών. Μετά από σκληρή μάχη στην οποία οι Ελασίτες υπερτερούσαν συντριπτικά σε αριθμό και οπλισμό, επακολούθησε σφαγή 2.000 αιχμαλώτων η οποία κράτησε γιά μέρες. Το μακελειό δεν περιορίστηκε στο Μελιγαλά,
αλλά επεκτάθηκε σε όλη την γύρω περιοχή. Οι μελλοθάνατοι, άυπνοι
διψασμένοι και πεινασμένοι, υποχρεώνονταν δεμένοι με συρματόπλεγμα ανά
τρείς, να βαδίσουν χιλιόμετρα ξυπόλυτοι φορώντας μόνο τα εσώρουχα τους.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας προς τον Γολγοθά, δεχόταν
ταπεινώσεις, τρομοκρατία και βιαιοπραγίες από τους αιμοδιψείς κομμουνιστοσυμμορίτες.
Πολλοί σφάζονταν κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Όσοι κατάφερναν να
φτάσουν στο τέρμα, ένα μεγάλο ξεροπήγαδο, περίμεναν τη σειρά τους
παρακολουθώντας τους άλλους αιχμάλωτους να κατακρεουργούνται. Φοβερές
κραυγές πόνου αναμειγνύονταν με σπαραχτικούς θρήνους των κατοίκων, τους
οποίους οι κατσαπλιάδες είχαν
υποχρεώσει να παρακολουθούν τη θανάτωση των δικών τους ανθρώπων.
Μπροστά στην πηγάδα είχαν σχηματιστεί λίμνες αίματος, ενώ ανθρώπινα μέλη
βρίσκονταν διάσπαρτα παντού. Όταν έφτανε η σειρά τους, οι μελλοθάνατοι
οδηγούνταν στο στόμιο του ξεροπήγαδου. Εκεί με τσεκούρια, κλαδευτήρια
και πριόνια, σφάζονταν κατά τον αγριότερο και σαδιστικότερο τρόπο και
πετάγονταν ημιθανείς, μέσα. Κύριοι υπεύθυνοι της φοβερότερης σφαγής της Ελληνικής Ιστορίας, οι Θανάσης Κλάρας-Βελουχιώτης, Τάσος Κουλαμπάς και Νίκος Μπελογιάννης. Μετά τις φρικαλεότητες του Μελιγαλά, επακολούθησε μάχη και σφαγή περίπου 600 πατριωτών στους Γαργαλιάνους.
ΚΙΛΚΙΣ Η
κρυφή σφαγή της Μακεδονίας. Στο Κιλκίς κατέφυγαν κυνηγημένοι από τον
ΕΛΑΣ και τον Βουλγαρικό στρατό, άνδρες της ΠΑΟ, του ΕΔΕΣ Μακεδονίας,
ένοπλα αντικομμουνιστικά τμήματα
και οικογένειες αντιφρονούντων. Μετά από μάχη κατά τη διάρκεια της
οποίας συντρίφτηκαν οι θέσεις των αμυνόμενων από τα πυροβόλα του
Βουλγαρικού στρατού, άνδρες του ΕΛΑΣ εισήλθαν στην πόλη. Επακολούθησε
σφαγή των αιχμαλώτων σε όλη την πεδιάδα του Κιλκίς, ενώ ταυτόχρονα
ξέσπασε ενδοποντιακός εμφύλιος στον οποίο αριστεροί Καυκασοπόντιοι δολοφόνησαν δημοκρατικούς Πόντιους των παράλιων. Οι νεκροί υπολογίζονται μεταξύ 5 – 7 χιλιάδων.
ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ Π.Α.Ο. Στο
σχέδιο της εξουδετέρωσης κάθε αντιστασιακής οργάνωσης εκτός του ΕΛΑΣ,
ώστε το ΚΚΕ να καταλάβει ενόπλως την εξουσία μετά την αποχώρηση των
ξένων στρατευμάτων κατοχής, βαρύτατο τίμημα πλήρωσε η μεγάλη
αντιστασιακή ομάδα της Μακεδονίας, η Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση
(ΠΑΟ). Με συνδιασμένες επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ και του Βουλγαρικού Στρατού, αιχμαλωτίστηκαν και σφαγιάστηκαν από τους εαμοκομμουνιστές πάνω από 1.200 αντάρτες της ΠΑΟ στις Σέρρες, Τραπέζια Νικόκλειας, Βισαλτία,
Προμαχώνα, Αρναία και Κιλκίς. Σύμφωνα με μαρτυρίες, αρκετοί αντάρτες
της ΠΑΟ υπέστησαν εξόρυξη οφθαλμών και αφέθηκαν να πεθάνουν αβοήθητοι
στις δασικές περιοχές των Τραπεζιών και της Βισαλτίας.
ΑΘΗΝΑ Κατά
τη διάρκεια του Δεκεμβρίου 1944, ορδές αλητών, περιθωριακών και
εγκληματιών του ΚΚΕ ξεχύθηκαν σε όλη την πρωτεύουσα ληστεύοντας,
βιάζοντας και δολοφονώντας όποιον ήθελαν. Είναι οι εφιαλτικές μέρες των
σφαγών με τα κονσερβοκούτια, οι κολασμένες ημέρες των μανιακών δολοφόνων
όπως οι Μονέδας, Κουκούτσης, Μπουρδής, Τζογανάκης, Μακαρώνας. Στο Περιστέρι, Τουρκοβούνια, Υμηττό, Διυλιστήρια Ούλεν,
Λατομεία Κοπανά, Καισαριανή, Πειραιά κ.α. διαπράχθηκαν φρικτά
βασανιστήρια και ομαδικές σφαγές. Επακολούθησε ομηρία χιλιάδων ανθρώπων,
από τους οποίους πέθαναν εκατοντάδες. Οι φονευθέντες υπερέβησαν τους
25.000
ΝΤΑΛΑΜΑΝΙ Κατά την υποχώρηση των ανταρτών του Ναπολέοντα Ζέρβα στη Κέρκυρα, οι Ελασίτες με επικεφαλής τον αιμοσταγή καπετάν Τζουμερκιώτη, Γεράσιμο Μαλτεζόρη,
αιχμαλώτισαν συγγενείς των μαχητών του ΕΔΕΣ καθώς και αντιφρονούντες
της περιοχής Λάκκας Σουλίου. Μετά από φοβερά βασανιστήρια, τους
σφάγιασαν στην περιοχή Νταλα
Τα μαρτύρια του Ελληνικού λαού δεν έληξαν με τη συμφωνία της Βάρκιζας. Επακολούθησε ο τριετής Συμμοριτοπόλεμος και το φοβερό Παιδομάζωμα 28.000 ελληνόπουλων. Το
τέλος της προδοτικής και αιματοβαμμένης κομμουνιστικής ανταρσίας άφησε την Πατρίδα βαριά πληγωμένη και ερημωμένη και υποθήκευσε και
καταρράκωσε το μέλλον της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
Αναρτήσεις
