Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019

ΝΔ: Ο μεγαλύτερος χορηγός του Τσίπρα

Η χώρα μας οδηγήθηκε στο πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο 2010, επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου και με την βοήθεια του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη , έχοντας στην πλάτη της χρέος ύψους 301,062 δισ. ευρώ στα τέλη του 2009. 

Από την άνοιξη του 2010 μέχρι σήμερα εισέπραξε δανειακές δόσεις συνολικού ύψους 240 δισ. ευρώ από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), προκειμένου να αποπληρώσει ομόλογα που έληγαν και άλλες υποχρεώσεις καθώς και να χρηματοδοτήσει μέρος του ελλείμματος του Προϋπολογισμού της. 

Παράλληλα, τμήμα των δανείων του δεύτερου και του τρίτου Μνημονίου χρησιμοποιήθηκε για να εξοφληθεί σταδιακά το δάνειο που χορήγησε το ΔΝΤ στην Ελλάδα στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου (20,1 δισ. ευρώ, συν τόκοι).

Μετά από τρία Μνημόνια ξεπούλημα όλης της εθνικής περιουσίας   κι ένα PSI το ελληνικό δημόσιο χρέος, στο τέλος του 2018 όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά, αντιθέτως, αυξήθηκε  στα 358,939 δισ. ευρώ με τους χρεωστικούς τίτλους να ξεπερνούν τα 66,83 δισ. ευρω και τα δάνεια (παντός τύπου) να διαμορφώνονται στα 292,118 δισ. ευρώ.

Εικόνα




Ύστερα από 8,5 χρόνια αδυσώπητης μνημονιακής λιτότητας, το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά αντιθέτως εξακολουθεί να διογκώνεται, χωρίς κάποια ορατή προοπτική συγκράτησης του.

Το χθεσινό δελτίο μηνιαίων στοιχείων της Γενικής Κυβέρνησης, αποκαλύπτει ότι το "τέρας" του χρέους παρέμεινε αδάμαστο και τη περασμένη χρονιά, "σκαρφαλώνοντας" 30,2 δισ. υψηλότερα σε σχέση με το 2017.

Συγκεκριμένα, τα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) που περιλαμβάνονται στο δελτίο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), δείχνουν ότι η συνολική άξια του ακαθάριστου δημόσιου χρέους εκτοξεύθηκε στα 358,949 δισ. ευρώ στο τέλος Δεκεμβρίου 2018.




Α, είναι και τα κοιτάσματα που θα μοιραστούν να μην ξεχνιώμαστε.


Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------