Το ελληνικό δημόσιο έπαθε αποπληξία όταν Έλληνες οδηγοί αποφάσισαν να μην πληρώνουν διόδια στην «εθνική οδό» Κορίνθου - Πατρών, στηριζόμενοι στον ορισμό που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το τι είναι πραγματικά Εθνική Οδός.
Φανταστείτε τώρα να αρχίζαμε να κυνηγούμε νομικά το ελληνικό δημόσιο και τα φυσικά πρόσωπα που υπογράφουν τις αποφάσεις τους για κάθε μία ενέργεια που αποδεδειγμένα ζημιώνει τους Έλληνες φορολογούμενους. Ας πάρουμε για... παράδειγμα τις εκάστοτε επιδοτήσεις που κρίνονται παράνομες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν ως συνέπεια την επιβολή προστίμων προς τη χώρα μας. Από τη στιγμή, λοιπόν, που κάποιοι έχουν αποδεδειγμένα ζημιώσει το δημόσιο, δηλαδή όλους μας, δεν έχουν ευθύνη; Στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, συμπεριφερόμαστε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Δίνουμε εν λευκώ τα χρήματα στους «διαχειριστές» και ανεχόμαστε να μη μας δίνουν λογαριασμό για τις πράξεις τους. Δεν με ενδιαφέρουν οι δεσμεύεις τους και τα «συμβόλαια» τιμής που υπογράφουν προς τον ελληνικό λαό. Ούτε και ξέρω αν θα έχω το κουράγιο ακόμη και να παρακολουθήσω άλλη μία φορά την φαρσοκωμωδία των εκλογών, να υποχρεωθώ να ακούω τον κάθε πολιτευτή να αραδιάζει τα ψέματά του μπροστά μας.
Δεν με νοιάζει. Τόσο απλά. Με ενδιαφέρει, όμως, τι κάνουν με τα λεφτά μου. Κι είμαι διατεθειμένος να διαθέσω απεριόριστο χρόνο για να τους υποχρεώσω να σέβονται τα χρήματά μου και να σκέφτονται πολύ πριν αποφασίσουν να βάλουν κάπου την υπογραφή τους. Ακόμη περισσότερο θα ήθελα να κερδίσω το δικαίωμα να μην πληρώνω για τις κακές τους υπηρεσίες. Νομικός δεν είμαι. Περισσότερες γνώσεις δεν έχω για το πώς μπορούμε να τους ταρακουνήσουμε. Να τους κάνουμε πραγματικά να χάσουν τον ύπνο τους. Να τους υποχρεώσουμε να δουλέψουν, όπως είμαστε εμείς υποχρεωμένοι να δουλεύουμε, να τρέχουμε από το πρωί ως το βράδυ για να μαζέψουμε τους φόρους τους. Θανάσης Μαυρίδης
Αναρτήσεις
