15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1940
Η Θεία Λειτουργία έχει ξεκινήσει, με χιλιάδες πιστούς κάθε ηλικίας να συνωστίζονται τόσο στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όσο και περιμετρικά αυτού.Στο λιμάνι της νήσου ξεχωρίζει σημαιοστολισμένη και απαστράπτουσα η «Έλλη», το ελαφρύ καταδρομικό και καμάρι του Πολεμικού μας Ναυτικού. Επί του καταστρώματός της και με υψηλό εθνικό φρόνημα και εθνική υπερηφάνεια, Αξιωματικοί και ναύτες ετοιμάζονται για την αποβίβασή τους στην προκυμαία. Το Πολεμικό Ναυτικό θα βαστήξει στις πλάτες των ανδρών του, την εικόνα της Μεγαλόχαρης.
Περί ώρα 8.25 μια τρομερή έκρηξη συνταράσσει το ελαφρύ καταδρομικό.
Τον αρχικό αιφνιδιασμό διαδέχονται κραυγές πανικού, τόσο επί του πολεμικού σκάφους όσο κι επί της προκυμαίας. Πυκνοί καπνοί γεμίζουν τον ουρανό, καθώς εκρήγνυνται το μηχανοστάσιο και οι δεξαμενές πετρελαίου του καταδρομικού. Ακόμη δύο εκρήξεις σημειώνονται στην προκυμαία, δίχως ευτυχώς να υπάρξουν θύματα μεταξύ των χιλιάδων επισκεπτών.
Ο απολογισμός για το Πολεμικό Ναυτικό είναι βαρύς: 9 νεκροί και 24 τραυματίες βυθίζουν στο πένθος ένα ολόκληρο Έθνος. Μαζί με το πένθος όμως, αναδύεται η οργή για τους υπεύθυνους του θρασύδειλου χτυπήματος.
Το αποτέλεσμα της έρευνας του Υποναύαρχου Καββαδία δημοσιοποιείται στις 30 Οκτωβρίου, μετά την εξαπόλυση της ιταλικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδος.
Τα υπολείμματα των τορπιλών είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της ιταλικής ενοχής. Οι τρεις τορπίλες είχαν εξαπολυθεί από το υποβρύχιο του ιταλικού πολεμικού ναυτικού «Delfino», κατόπιν διαταγής του Ιταλού διοικητή της Δωδεκανήσου Ντε Βέκι.
Η Ιταλία, αναγνωρίζοντας εμμέσως την ατιμία της άνανδρης δολοφονικής πράξεως, προχώρησε δέκα χρόνια μετά τον τορπιλισμό -στα πλαίσια των πολεμικών επανορθώσεων- στην παραχώρηση στην Ελλάδα του καταδρομικού Eugenio Di Savoia.
Το πολεμικό σκάφος μετονομάστηκε σε «Έλλη» τον Ιούνιο του 1951 και υψώνοντας την Ελληνική Σημαία έγινε ο άγρυπνος φρουρός των ελληνικών θαλασσών.
Αναρτήσεις
