Αριστερόστροφος φασισμός είναι

Μίλησε ο Μίκης για «αριστερόστροφο φασισμό», μια φράση που ενόχλησε κάποιους αντί να μας πονέσει όλους.

1. Αριστερόστροφος φασισμός ήταν η 17η Νοέμβρη και (είναι) οι δηλητηριώδεις σκωληκοειδείς αποφύσεις της σήμερα. Οι άνθρωποι που το είδαν θεοί (όπως οι φασίστες) και σε συνθήκες δημοκρατίας δολοφονούσαν κατά το δοκούν, εξοπλίζοντας ταυτοχρόνως το σύστημα με αντιλαϊκές πολιτικές και αντιτρομοκρατικούς νόμους. Θρασύδειλοι, που τώρα επικαλούνται τα αστικά δημοκρατικά δικαιώματα (που οι ίδιοι πυροβολούσαν) για να παίρνουν καμιά αδειούλα.
2. Αριστερόστροφος φασισμός ήταν οι μπάχαλοι που έμπαιναν στις μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις καιτις διέλυαν ή διέλυαν το μήνυμά τους. Αυτοί που έκαψαν τη Μαρφίν, αυτοί που τώρα πια, αφού εργατικές μαζικές κινητοποιήσεις δεν υπάρχουν, το παίζουν «κλέφτες κι αστυνόμοι» στα Εξάρχεια.
3. Αριστερόστροφος φασισμός είναι
   οι ανεγκέφαλοι που σπάνε τα κεφάλια των άλλων (και των φασιστών) για να τους… βάλουν μυαλό! Είναι εκείνοι που καίνε βιβλιοπωλεία (όπως οι φασίστες), που καταστρέφουν καταστήματα και τρομοκρατούν μεροκαματιάρηδες (καίγοντας βαγόνια του μετρό) για να μην πάνε στη δουλειά τους – διότι, λέει, η δουλειά είναι σκλαβιά και η καριέρα χολέρα.
4. Αριστερόστροφος φασισμός είναι η φρασεολογία «θάνατος στους τάδε», «τσακίστε τους δείνα», «κρεμάλες στους έτσι», «ξύλο στους αλλιώς».
5. Αριστερόστροφος φασισμός είναι η μετατροπή του πανεπιστημιακού ασύλου σε άντρο της βίας, της χυδαιότητας, των προπηλακισμών, της αμορφωσιάς, της ιδιοτέλειας (των κονέ με κοινοβουλευτικά κόμματα) – άτινα περιέχουν φιρφιρίκους που πλασάρουν την πραμάτεια ότι οι μπάχαλοι μπορεί να είναι η σιδηρά χείρ των κομμάτων που οι φιρφιρίκοι λυμαίνονται(κι εκείνα τους ανέχονται).
6. Αριστερόστροφος φασισμός (που μάλιστα ενδημεί και στα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ) είναι η κατασυκοφάντηση όσων στοχοποιούν οι πονηροί φιρφιρίκοι. Η «δολοφονία χαρακτήρων» κατά το δικό τους ιδιόλεκτο. Από το βρώμικο στόμα τους ο καθένας μπορεί να φάει τη ρετσινιά του εθνικιστή, του φαιοκόκκινου, του αντισημίτη. Από τον Μίκη ή τον Ελύτη έως τον τελευταίο (τρόπος του λέγειν) ψιλικατζή στα Σεπόλια..