ΕΡΤ: Πληρώνουμε €180 εκατ. τον χρόνο τα Συριζόπουλα

Όργιο σπατάλης και αδιαφάνειας αποκαλύπτεται στην ΕΡΤ με όχημα τις εταιρείες παραγωγής που εισπράττουν κρατικό χρήμα το οποίο διανέμουν σε δημοσιογράφους με «αγωνιστικές περγαμηνές» τις τοποθετήσεις τους υπέρ της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη δημόσια ραδιοτηλεόραση των 2.256 υπαλλήλων, εκ των οποίων οι 495 μισθοδοτούνται ως δημοσιογράφοι, χρειάζεται να δαπανηθούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να προβάλλονται εκπομπές στις οποίες απασχολούνται άλλοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι δεν έχουν εργασιακή σχέση με την ΕΡΤ.

Τα χρήματα για την αδιάλειπτη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης δεν λείπουν παρά την οικονομική κρίση, αφού για κάθε παροχή ηλεκτρικού ρεύματος η ΕΡΤ εισπράττει 6,5 ευρώ τον μήνα, συνολικά δηλαδή 78 ευρώ ετησίως.

Το κονδύλι που εισέρρευσε στα ταμεία του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής από τα υποχρεωτικά ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν αναγκαστικά όλοι οι φορολογούμενοι ανήλθε περίπου στα 180 εκατ. ευρώ για το 2017, ενώ περίπου 10 εκατ. ευρώ ήταν τα διαφημιστικά έσοδα της ΕΡΤ το προηγούμενο έτος, οπότε προκύπτει ότι για τη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης το 2017 διατέθηκαν σχεδόν 190 εκατ. ευρώ.

Ενα αντίστοιχο ποσό, γύρω στα 200 εκατ. ευρώ, μάζεψαν συνολικά στα ταμεία τους από διαφημίσεις οι πέντε ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί που έχουν άδεια εκπομπών πανελλαδικής εμβέλειας, καταγράφοντας πολλαπλάσια ποσοστά τηλεθέασης από το μερίδιο της ΕΡΤ. Προφανώς ο ρόλος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, για τη λειτουργία της οποίας επιβαρύνονται υποχρεωτικά όλοι οι Ελληνες, δεν είναι να ανταγωνίζεται τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά και αποστολή της δεν θα έπρεπε να είναι το λιβάνισμα της κυβέρνησης - αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.

Η διαφάνεια, η λογοδοσία, η διασταύρωση των συμβολαίων ώστε να ελέγχεται αν τηρούνται τα συμφωνημένα θεωρούνται επιβεβλημένες σε κάθε επιχείρηση. Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για μια δημόσια επιχείρηση με έσοδα περί τα 200 εκατ. ευρώ, τα οποία μάλιστα προέρχονται από αναγκαστικές εισφορές. Στην περίπτωση της ΕΡΤ, το ένα επίπεδο ελέγχου μοιάζει να καλύπτει τα άλλα, με τρόπο ώστε να δημιουργείται ένα πέπλο το οποίο τελικά καλύπτει τα πάντα.

Για παράδειγμα, πότε συζητήθηκε η σκοπιμότητα μετάδοσης δημοσιογραφικών εκπομπών με συντελεστές διαφορετικούς από τους ήδη μισθοδοτούμενους από την ΕΡΤ; Για ποιον λόγο άραγε πρέπει να ανατίθενται εκπομπές σε εξωτερικούς συνεργάτες, και μάλιστα όχι από τα λεγόμενα πρώτα ονόματα της δημοσιογραφικής πιάτσας, με κριτήριο τον βαθμό ταύτισης με τις απόψεις της κυβέρνησης; Είναι λογικό να συνεχίζεται κάτι τέτοιο ες αεί με επιχείρημα ότι αυτά έκαναν κι άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν;

Είναι τόσο απαραίτητος ένας μηχανισμός με έμπιστους και πειθήνιους δημοσιογράφους όταν λέγεται ότι στην ΕΡΤ των 2.256 υπαλλήλων περίπου 180 δημοσιογράφοι (σχεδόν ένας στους τρεις ρεπόρτερ και συντάκτες) είναι στο ψυγείο, δηλαδή μισθοδοτούνται χωρίς να παράγουν έργο, επειδή δεν είναι αρεστοί στην κυβερνώσα παράταξη;
.