ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ:
Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΓΡΙΠΗ ΤΟΥ 1918 ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!
Της Ella Galbraith από το σάιτ Flipside
Λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι κατασκευαστές εμβολίων είχαν υπερβολική προσφορά εμβολίων (αρχικά προορίζονταν για στρατιώτες να αντιμετωπίσουν τον κίτρινο πυρετό), ως αποτέλεσμα της σχετικά απροσδόκητης σύντομης διάρκειας του πολέμου.
Μια τεράστια εκστρατεία ολοκληρώθηκε για τον εμβολιασμό του πληθυσμού κατά «ξένων ασθενειών» καθώς επέστρεφαν τα στρατεύματα.
Τα εμβόλια που χορηγήθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έκαναν τους ανθρώπους εξαιρετικά άρρωστους με περιπτώσεις υψηλού πυρετού, ακραίας αδυναμίας, κοιλιακού εξανθήματος και εντερικών διαταραχών που χαρακτηρίζουν τον τυφοειδή πυρετό, για να μην αναφέρουμε παρά μόνο μερικά συμπτώματα.
Για τη θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων, οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι γιατροί ανέπτυξαν ισχυρότερα εμβόλια.
Η συνεχιζόμενη επίθεση ολοένα και πιο ισχυρών εμβολίων που εχορηγούντο στο κοινό, δημιούργησε μια ευρεία επιδημία ασθενειών που σχετίζονται με τα εμβόλια, για τις οποίες η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κατηγορήσει την ισπανική γρίπη.
Σίγουρα δεν ήταν ισπανικής προελεύσεως, και ο ισπανικός λαός δυσανασχέτησε με τον υπαινιγμό ότι η παγκόσμια μάστιγα εκείνης της εποχής πρέπει να τους «φορτωθεί».
Αλλά το όνομα «κόλλησε» και οι Αμερικανοί ιατροί και οι κατασκευαστές εμβολίων δεν κατηγορήθηκαν για το έγκλημα αυτής της εκτεταμένης καταστροφής – την επιδημία της γρίπης του 1918. Μόνο τα τελευταία χρόνια οι ερευνητές «σκάβουν» βαθιά στα γεγονότα και αποδίδουν τις ευθύνες εκεί που ανήκουν.
Μερικοί από τους στρατιώτες μπορεί να ήταν στην Ισπανία πριν επιστρέψουν στο σπίτι τους, αλλά οι ασθένειές τους προέρχονταν από τα στρατόπεδα του στρατού των ΗΠΑ. Οι ιατροί μας εξακολουθούν και σήμερα να χρησιμοποιούν τον ίδιο ύπουλο τρόπο.
Όταν τα δικά τους εμβόλια (απαιτούνται για ταξίδια) προκαλούν ασθένειες στο εξωτερικό, το χρησιμοποιούν ως λόγο για μια εκστρατεία εκφοβισμού για να παρασύρουν τους ανθρώπους στα κέντρα εμβολιασμού.
Θυμάστε τους δήθεν «κινδύνους» της γρίπης του Χονγκ Κονγκ και της γρίπης της Ασίας και της γρίπης του Λονδίνου; Αυτές ήταν όλες ιατρικά φτιαγμένες επιδημίες αναμεμειγμένες με τα κοινά κρυολογήματα που έχουν οι άνθρωποι κάθε χρόνο.
……..
ΗΜΟΥΝ ΕΝΑΣ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ 1918
Όλοι οι γιατροί και οι άνθρωποι που ζούσαν την εποχή της ισπανικής επιδημίας γρίπης του 1918, λένε ότι ήταν η πιο τρομερή ασθένεια που είχε ποτέ ο κόσμος. Ισχυροί άντρες, χαρούμενοι και εγκάρδιοι, την μια μέρα θα ήταν νεκροί την επόμενη.
Η ασθένεια είχε τα χαρακτηριστικά του μαύρου θανάτου που προστέθηκε στον τυφοειδή, τη διφθερίτιδα, την πνευμονία, την ευλογιά, την παράλυση και όλες τις ασθένειες που είχαν εμβολιαστεί στους ανθρώπους αμέσως μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή η πανδημία συνεχίστηκε για δύο χρόνια, διατηρήθηκε ζωντανή με την προσθήκη περισσότερων δηλητηριωδών φαρμάκων που χορηγήθηκαν από τους γιατρούς που προσπάθησαν να καταστείλουν τα συμπτώματα.
Από όσο μπορούσα να μάθω, η γρίπη έπληξε μόνο τους εμβολιασμένους.
Εκείνοι που είχαν αρνηθεί τους ς εμβολιασμούς διέφυγαν την γρίπη. Η οικογένειά μου είχε αρνηθεί όλους τους εμβολιασμούς και έτσι παρέμεινε καλά όλο αυτό το διάστημα. Γνωρίζαμε από τις διδασκαλίες των Graham, Trail, Tilden και άλλων για την υγεία, ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να εμβολιάσουν το σώμα με ιούς χωρίς να προκαλέσουν ασθένεια.
Όταν η γρίπη ήταν στο αποκορύφωμά της, όλα τα καταστήματα έκλεισαν, καθώς και τα σχολεία, οι επιχειρήσεις – ακόμη και το νοσοκομείο, καθώς οι γιατροί και οι νοσοκόμες είχαν εμβολιαστεί και είχαν υποστεί γρίπη.
Κανείς δεν ήταν στους δρόμους. Ήταν σαν μια πόλη-φάντασμα. Φαινόμασταν ότι είμαστε η μόνη οικογένεια που δεν κόλλησε τη γρίπη. έτσι οι γονείς μου πήγαν από σπίτι σε σπίτι κάνοντας ό, τι μπορούσαν για να φροντίσουν τους άρρωστους, καθώς ήταν αδύνατο να βρεις γιατρό τότε.
Αν υπήρχαν στην ατμόσφαιρα μικρόβια, βακτήρια, ιοί ή βακίλοι που μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένεια, είχαν πολλές ευκαιρίες να επιτεθούν στους γονείς μου όταν περνούσαν πολλές ώρες την ημέρα στα άρρωστα δωμάτια.
Αλλά δεν κόλλησαν τη γρίπη και δεν έφεραν μικρόβια στο σπίτι για να επιτεθούν σε μας τα παιδιά και να προκαλέσουν οτιδήποτε. Κανένας από την οικογένειά μας δεν είχε γρίπη – ούτε καν βουλωμένη μύτη – και ήταν χειμώνας με πυκνό χιόνι στο έδαφος.
Όταν βλέπω τους ανθρώπους να μαζεύονται όταν κάποιος κοντά τους φτερνίζεται ή βήχει, αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα τους πάρει να ανακαλύψουν ότι δεν μπορούν να το κολλήσουν – ό, τι κι αν είναι.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να κολλήσουν μια ασθένεια είναι να την αναπτύξουν οι ίδιοι με λάθος φαγητό, ποτό, κάπνισμα ή κάνοντας κάποια άλλα πράγματα που προκαλούν εσωτερική δηλητηρίαση και μειωμένη ζωτικότητα. (σημ Οίμου:πτώση του ανοσοποιητικού).
Όλες οι ασθένειες μπορούν να προληφθούν και οι περισσότερες από αυτές μπορούν να θεραπευτούν με τις σωστές μεθόδους, που δεν είναι γνωστές σε πολλούς γιατρούς, ούτε και όλοι οι γιατροί που θεραπεύουν χωρίς φάρμακα τις γνωρίζουν.
Έχει ειπωθεί ότι η επιδημία της γρίπης του 1918 σκότωσε 20.000.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Όμως, στην πραγματικότητα, οι γιατροί τους σκότωσαν με τις ακατέργαστες και θανατηφόρες θεραπείες και τα φάρμακα τους.
Αυτή είναι μια σκληρή κατηγορία, αλλά είναι ωστόσο αλήθεια, κρίνοντας από την επιτυχία των γιατρών χωρίς φάρμακα σε σύγκριση με εκείνη των ιατρών (με τα εμβόλια).
Αναρτήσεις
