Αν η ΕΕ ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχει παρά να δημιουργήσει ευρωπαϊκά προξενεία στην Τουρκία, όπου θα μπορούν να προσέρχονται με τα χαρτιά τους όσοι επιθυμούν να λάβουν άσυλο. Με αυτό τον τρόπο δεν θα κινδυνεύουν, διασχίζοντας τη θάλασσα με φουσκωτά, ούτε θα ταλαιπωρούνται σε καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά. Έτσι βέβαια μπορεί οι ΜΚΟ και οι δουλέμποροι να μην έχουν πλέον "αντικείμενο εργασιών", αλλά το κέρδος από την καθαρά ανθρωπιστική σκοπιά θα είναι μεγάλο.
Εκεί λοιπόν, στα ευρωπαϊκά προξενεία που θα δημιουργηθούν επί τουρκικού εδάφους, θα κρίνει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου αν οι αιτούμενοι διεθνή προστασία θα μπορούν να λάβουν άσυλο. Και όσοι από αυτούς θα λαμβάνουν θετική απάντηση, θα μπορούν να πηγαίνουν αεροπορικώς σε όποια χώρα της Ευρώπης επιθυμούν. Όχι όπως τώρα που εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, αφού και αυτοί που λαμβάνουν επίσημα άσυλο δεν μπορούν να μεταβούν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Φαίνεται έτσι για μια ακόμη φορά η ανακολουθία της ΕΕ, η οποία δίνοντας μερικά χρήματα στην Ελλάδα φροντίζει να κρατά το πρόβλημα έξω από την πόρτα της.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ως συνταγματική υποχρέωση να μεριμνά για την ευημερία και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών. Από αυτή την άποψη η Ελλάδα ήδη έχει σηκώσει στο μεταναστευτικό πολύ μεγαλύτερο βάρος από αυτό που της αναλογεί. Όσοι άλλοι έχουν τις δικές τους και απολύτως σεβαστές ευαισθησίες, καλόν θα ήταν να τις δείξουν έμπρακτα και όχι μέσω τρίτων.
Διότι δεν μπορεί η ΕΕ επειδή μας δίνει κάποια χρήματα να μετατρέπει την Ελλάδα σε έναν κλειστό θάλαμο υποδοχής των παράνομων μεταναστευτικών ροών που καταφθάνουν στην Ευρώπη. Ούτε η ελληνική κοινωνία μπορεί να δεχτεί τον αναγκαστικό εποικισμό που της επιβάλλει η Τουρκία με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Στο κάτω-κάτω της γραφής έχουν και οι Έλληνες τα δικαιώματά τους και ανάμεσα σε αυτά, έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν σε ποια Ελλάδα θα ζήσουν αύριο τα παιδιά τους.