Βαριά σκιά απλώνεται γύρω από το «καυτό» θέμα της Τράπεζας Πειραιώς και την πολιτική ευθύνη που φέρει ακέραια η κυβέρνηση της Ν.Δ. τόσο για την απώλεια του Δημοσίου 1,1 δισ. ευρώ όσο και για την επικείμενη μείωση των μετοχών του ΤΧΣ στην τράπεζα.
Αξίζει να υπενθυμιστεί πως η Τράπεζα έχει την τελευταία δεκαετία λάβει κρατική στήριξη άνω των 16 δισ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή σχεδόν το 10% του ΑΕΠ. Καμία άλλη ελληνική τράπεζα δεν έχει στηριχθεί τόσο από τον Έλληνα φορολογούμενο.
Η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, οδηγεί την τράπεζα σε μια αύξηση κεφαλαίου που επιδιώκει να διαγράψει αυτά τα 16 δισ. ευρώ.
Πριν από λίγους μήνες η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς αποφάσισε να μην πληρώσει στο ΤΧΣ το τοκομερίδιο των μετατρέψιμων ομολογιών (CoCo’s) ύψους 166 εκατ. ευρώ και οδήγησε στη μετατροπή των ομολογιών ύψους 2 δισ. ευρώ σε μετοχές, σε τιμή μάλιστα πολύ υψηλότερη της χρηματιστηριακής.
Έτσι το ΤΧΣ βρέθηκε αντιμέτωπο με πρόκληση ζημίας ύψους τουλάχιστον 1,1 δισ. ευρώ στον ισολογισμό του. Κι αυτό διότι η διοίκηση της Πειραιώς μόλις ολοκληρωθεί η ΑΜΚ στις 7 Απριλίου, όπως είναι προγραμματισμένο, το ΤΧΣ, δηλαδή το Δημόσιο, θα βρεθεί με ένα πολύ χαμηλότερο ποσοστό, μην μπορώντας να διασφαλίσει τα συμφέροντά του.
Αυτό συμβαίνει υπό τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης της Ν.Δ., καθότι υπό άλλες συνθήκες το ΤΧΣ θα μπορούσε να συμμετάσχει στην ΑΜΚ (του 1 δισ.) με 600 εκατ. ευρώ διατηρώντας το ποσοστό του στο ακέραιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχουν έντονες διεργασίες εντός των μελών του ΤΧΣ για τις επόμενες κινήσεις του ταμείου, παρότι στις 9 Μαρτίου η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέθεσε στη Βουλή διάταξη που δίνει ουσιαστικά ασυλία σε μέλη του Γενικού Συμβουλίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Στήριξης για τη διάθεση των μετοχών που διαθέτει το ταμείο σε μια τράπεζα σε τιμή χαμηλότερη από την τιμή κτήσης ή την τρέχουσα χρηματιστηριακή τιμή.
Την ίδια ώρα, με βάση ανάλυση της JP Morgan, δημιουργείται το βασικό ερώτημα για το αν καταργείται πράγματι το δικαίωμα προτίμησης για το Δημόσιο και τους υφιστάμενους μετόχους, οδηγώντας σε μία απίσχναση (dilution) της τάξης του 95% για τους υφιστάμενους μετόχους, δηλαδή μία απόλυτη ζημία και καταστροφή για το Δημόσιο. Αν αυτό δεν λέγεται ληστεία μέρα μεσημέρι πως λέγεται;