Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Κι όμως δεν βάζουμε μυαλό...

Η ένοχη ουδετερότητα της "βολεμένης" σιωπηρής πλειοψηφίας. ( αυτοί οι "καλοί άνθρωποι" που συμφωνούν με όλους για να τα έχουν καλά με όλους!! )

Συνεχίζεται η ομηρία και ο εμπαιγμός του κλάδου απο το ΣΕΜΕΕ!

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Η γενιά μας θα πρέπει να απολογηθεί, όχι τόσο για τις κακές πράξεις των μοχθηρών ανθρώπων, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων.. Όλοι αυτοί οι "καλοί άνθρωποι" που δεν έχουν άποψη για τίποτε, που σιωπούν, συμφωνούν ή διαφωνούν σε όλα, απουσιάζουν σε όλα τα προσκλητήρια και εμφανίζονται μόνο σε τελετές και παρελάσεις, είναι το χειρότερο είδος .Παριστάνουν τους έκπληκτους αυτοί που παρέδωσαν όλο τον κλάδο… Είναι αυτό το σύνηθες είδος ανθρώπου που συναντάμε και σήμερα, να σιωπά ή να απομονώνεται, όταν ο κόσμος καίγεται. Ξύπνα πρόεδρε μας... Να μη συμμετέχει στους αγώνες του κλάδου του, να μην ψηφίζει στις γενικές συνελεύσεις του και να καμαρώνει, μάλιστα, λέγοντας:"τι δουλειά έχω εγώ με όλους αυτούς τους ανόητους.." Κι ούτε μια στιγμή δεν σκέφτεται ότι, με την αποχή του, χαρίζει τον κλάδο του και το μέλλον του...σ' αυτούς τους "ανόητους".. Με αποτέλεσμα, από δυό χιλιάδες μέλη να ψηφίζουν...διακόσιοι και, φυσικά, τα πιό πολλά σωματεία, σήμερα, να διοικούνται από τέτοιους "ανόητους". Που τις περισσότερες φορές, μάλιστα, ευτελίζουν τον κλάδο και τα προβλήματά του, ευτελίζοντας, ταυτόχρονα τις τιμές και τις δόξες που...εισπράττουν.. Κι όμως δεν βάζουμε μυαλό... Ξεκληρίζεται η τυπογραφεία! Μας τα λέει ο Καζαντζάκης, στην "Αναφορά στο Γκρέκο" : "...Κοιτάζω γύρω μου, κοιτάζω μέσα μου… Η αρετή τρελάθηκε, η γεωμετρία τρελάθηκε, η ύλη τρελάθηκε… Πρέπει νάρθει πάλι ο Νους, ο νομοθέτης, να βάλει καινούργια τάξη, καινούργιους νόμους…Να γίνει ο κόσμος πιό πλούσια αρμονία..." " Γράφει: Ο Στέφανος Ληναίος

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------