Ποιος μπορεί να δει την κόλαση;

Όποιο παπαγαλάκι της κρατικοδίαιτης τυποεκδοτικής και αν ακούσεις στο τέλος καταλήγουν στην ίδια δήθεν βαθυστόχαστη διαπίστωση: Όλα για το κόμμα και για τον εργάτη.

Τι εννοούν όμως με αυτή τη δήθεν βαθυστόχαστη διαπίστωση;
Εννοούν απλά ότι κανείς άλλος, πλην της κατοχικής εργοδοσίας της τυποεκδοτικής, δεν φέρνει ζεστό χρήμα εις βάρος των τυπογράφων στο κόμμα. Ούτε τα κουπόνια, ούτε οι εισφορές, ούτε οι κρατικές ενισχύσεις, ούτε κανείς άλλος. Επομένως, ουσιαστικά συστήνουν: Τα κεφάλια μέσα και «σκασμός».

Αποκρύπτουν βέβαια το σκοπό για τον οποίο προορίζονται αυτά τα χρήματα, Ψελλίζουν κάτι για τις απεργίες, το ΠΑΜΕ, αφίσες κλπ.

Αλλά αποκρύπτουν ότι αυτά τα έτοιμα και ζεστά χρήματα προορίζονται, ως επί το πλείστον, για τη στήριξη του ντόπιου κομματικού οικονομικού κατεστημένου. Μια στήριξη, το λογαριασμό της οποίας θα πληρώσει με την εξαθλίωσή του όλος ο κλάδος της τυπογραφίας.

Αποκρύπτουν βέβαια ότι υπάρχουν κι’ άλλοι δρόμοι αλλά αυτοί δεν αποδίδουν άμεσα έσοδα για το κρατικοδίαιτο κομματικό κατεστημένο.

Για την Κόλαση που περνούν οι εργαζόμενοι και τα μικρομεσαία τυπογραφεία ούτε λόγος. Για την Κόλαση μιλούν μόνο οι «καταστροφολόγοι» του typografeio. Άλλωστε ποιο καλοαμοιβόμενο παπαγαλάκι ή κομματοδίαιτος κηφήνας μπορεί να δει την κόλαση;

Γ.Μ. 58/χρονος τυπογράφος