Κι εσείς, φρόνιμα-φρόνιμα, τηρώντας τις «συστάσεις» της Αστυνομίας, κάνετε πως κοιμάστε…
Κι ύστερα διαπιστώνετε ότι μπήκαν στο δωμάτια της κόρης σας και προσπαθούν να τη βιάσουν. Ή της οικιακής βοηθού – δεν έχει σημασία…
Το κορίτσι φωνάζει βοήθεια…
Εσείς τι κάνετε;
Εξακολουθείτε να προσποιείστε ότι κοιμάστε;
Εδώ η αστυνομία δεν το διευκρινίζει επακριβώς…
Τους παίρνετε τηλέφωνο λοιπόν, και τους ρωτάτε:
--Το και το. Μέχρι που μπήκαν να κλέψουν έκανα τον «ψόφιο κοριό»…
Τώρα που βιάζουν το κορίτσι μου, καλοί μου άνθρωποι, τι να κάνω;
Να εξακολουθήσω να «κοιμάμαι»;
Η να μπουκάρω με την καραμπίνα και να τους… «αλλάξω τον αδόξαστο»;
Τι απαντά επ’ αυτού η Αστυνομία, επισήμως;
Ρωτάει… αν έχεις άδεια για την κυνηγετική καραμπίνα;
Δεν νομίζω…
Αλήθεια, τι θα απαντούσε η Αστυνομία σε ένα τέτοιο ερώτημα;
Όχι, πρέπει να μας πει από τώρα…
Διότι εκείνη τη στιγμή μπορεί να μην είναι εύκολο να τηλεφωνήσουμε…
Ξέρω, βέβαια, πως η Αστυνομία δεν μπορεί να το απαντήσει αυτό…
--Γιατί αν πει: κάντε την κορόιδα και πάλι – θα ξεσηκωθούν οι φεμινίστριες και με το δίκιο τους! Θα ξεσηκωθούν και όλοι οι άλλοι, που δεν είναι «φεμινίστριες», αλλά δεν ανέχονται το βιασμό – τελεία και παύλα.
--Αν πάλι η αστυνομία πει, προς Θεού, αν βιάζουν το κορίτσι μπουκάρετε μέσα και τσακίστε τους – θα υπάρξει το εύλογο ερώτημα από τους πολίτες:
--Δηλαδή τι μας λέτε; Να ανεχθούμε όλα τα υπόλοιπα, αλλά να αντιδράσουμε βίαια μόνο σε περίπτωση βιασμού; Δύσκολο κι αυτό…
Κι αν στο διπλανό δωμάτιο δεν κοιμάται το βράδυ νεαρή κοπέλα, που κινδυνεύει από βιασμό, αλλά μια γιαγιά που προφανώς δεν διατρέχει τέτοιο κίνδυνο, αλλά αν τρομάξει ξαφνικά μπορεί να πεθάνει, τι κάνουμε;
Λέμε πάλι, εντάξει, βιασμός δεν πρόκειται να γίνει, οπότε κάνε την κορόιδα;
Η μπουκάρουμε με ό,τι έχουμε και… γαία πυρί μιχθήτω;
Ξέρω τι μπορεί να μου πει κάποιος:
Πως αν δεν αντιδράσουμε, μπορεί οι κλέφτες να πάρουν ό,τι θέλουν και να φύγουν χωρίς να πειράξουν κανένα. Ενώ, αν αντιδράσουμε, μπορεί να γίνει αιματοχυσία.
Ναι, μπορεί πράγματι. Αλλά μπορεί και όχι.
Και πάντως δεν το ξέρουμε εκ των προτέρων…
Κι όταν νιώσεις τον κίνδυνο, δεν αντιδράς αφότου γίνει το κακό.
Αντιδράς για να ΜΗ γίνει το κακό. Για να το αποτρέψεις!
Κι ευθύνη για ό,τι συμβεί έχει όποιος σε απειλεί.
Αν μπει κάποιος στο σπίτι σου, δεν μπορείς να ξέρεις τις προθέσεις του,
δεν έχεις την ευκαιρία να τον… συζητήσεις μαζί του,
να προσπαθήσεις να τον «μεταπείσεις»,
ή να εξιχνιάσεις τον «ψυχικό του κόσμο»,
απλά ξέρεις πώς δεν μπήκε για καλό,
και μπορείς ευλόγως να υποθέσεις ότι μπορεί να φτάσει στα άκρα.
Κι αν μπορείς να τον σταματήσεις,
όχι μόνο «δικαιούσαι», αλλά είναι καθήκον σου, είναι υποχρέωσή σου…
Διότι απλούστατα εκείνη τη στιγμή και υπ’ ευθύνη του,
είναι η ζωή σου ή η ζωή του.
Ξέρω ότι ο Νόμος απαγορεύει την Αυτοδικία. Και σωστά!
Αλλά μη μπερδεύουμε την Αυτοδικία με την Αυτοάμυνα.
Δεν συμφωνείτε;;;;;;;
Αναρτήσεις
