Λίγοι κατάλαβαν τη σημασία της ομιλίας της Μαρίας Καρυστιανού στο Πάντειο.
Οι περισσότεροι στάθηκαν στο σημείο όπου είπε ότι «πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα», αλλά το πιο ουσιαστικό μέρος της ομιλίας της ήταν όταν ανέφερε πως η δίκη θα είναι παρωδία, με τους πολιτικούς υπευθύνους να μένουν ατιμώρητοι ή να καταδικάζονται για πλημμελήματα.
Ουσιαστικά, η Καρυστιανού ανακοίνωσε πως ο μόνος τρόπος να δικαιωθεί η μνήμη της κόρης της είναι μέσα από πολιτικό αγώνα.
Και αλήθεια, ποιος μπορεί να την αδικήσει ή να της πει πως αυτά που είπε για τη δικαιοσύνη, την οικονομία, τη διαφθορά και τη γενική κατάσταση της χώρας είναι ψέματα;
Επίσης, αμφιβάλλει κανείς ότι, αν κατέβει στις εκλογές, η Καρυστιανού θα σαρώσει;
Πριν από λίγα χρόνια, η στήλη θα ήταν επιφυλακτική στο ενδεχόμενο η κ. Καρυστιανού να εισέλθει στην πολιτική, πόσο μάλλον να διεκδικήσει την εξουσία, καθώς πρόκειται για ένα άτομο χωρίς εμπειρία και οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι.
Παρ’ όλα αυτά, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα, η λεγόμενη «Μεταπολίτευση», το οποίο απονομιμοποιήθηκε το 2010 με το πρώτο μνημόνιο.
Πήρε μία μικρή ανάσα ζωής το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως αποδείχθηκε «τσίρκο».
Ουσιαστικά, εδώ και 15 χρόνια, με εξαίρεση το διάστημα Ιανουάριος – Ιούλιος του 2015, τη χώρα κυβερνούν αντιδημοφιλείς κυβερνήσεις χωρίς πραγματική λαϊκή νομιμοποίηση οι οποίες επιβιώνουν λόγω ΕΕ, κρατικής βίας, διαφθοράς και μετανάστευσης του νέου πληθυσμού στο εξωτερικό
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, οποιοδήποτε νέο πρόσωπο διεκδικήσει την εξουσία είναι ευπρόσδεκτο, καθώς το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να απογοητεύσει τον κόσμο και να αποδειχθεί «μία από τα ίδια».
Με λίγα λόγια η χώρα έχει ήδη πιάσει πάτο και δεν έχει τίποτα πλέον να χάσει με το να δοκιμάσει κάτι νέο, πιο κάτω δεν έχει.
Αναρτήσεις
