Χάρισαν την Μακεδονία για τις καρέκλες τους

Από το 2015 είχε υπογράψει τη… μεταχρονολογημένη επιταγή ο Τσίπρας, με αντάλλαγμα το ξεπούλημα του Σκοπιανού δίνοντας και το όνομα και την εθνότητα, όπως αποκαλύπτουν σήμερα τα «Νέα».

Αυτός λοιπόν ήταν και ο λόγος που οι εταίροι μας συμπεριφέρθηκαν με γαλαντομία στον Τσίπρα παρόλο που το χρέος εξακολουθεί να βρίσκεται στο 180%.

Διαβάστε παρακάτω το δημοσίευμα…

«Στις 25 Ιανουαρίου, την ημέρα που η ελληνική βουλή επικύρωσε τη Συμφωνία των Πρεσπών ο αρμόδιος για την ευρωπαϊκή διεύρυνση επίτροπος Γιοχάνες Χαν έγραφε μέσω τουίτερ: «Είμαι προσωπικά πολύ χαρούμενος καθώς το μακρύ ταξίδι μέχρι τις Πρέσπες ξεκίνησε από τη Συμφωνία του Przino το 2015, στην οποία διαμεσολάβησα και η οποία επέτρεψε στη σύντομα επονομαζόμενη Βόρεια Μακεδονία να ξεπεράσει μια βαθιά πολιτική κρίση».

Η συμφωνία, που έγινε στην κατοικία του πρεσβευτή της ΕΕ στα Σκόπια στο προάστιο του Przino (εξού και το όνομα), υπογράφεται στις 14 Ιουλίου 2015. Τον ίδιο μήνα στην Ελλάδα μόλις είχε γίνει το δημοψήφισμα, τα capital controls ήταν πραγματικότητα, ενώ στις Βρυξέλλες η αγωνία κορυφωνόταν με τα αλλεπάλληλα έκτακτα Eurogroup, μέχρι την απρόσμενη συμφωνία στο κρίσιμο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 13 Ιουλίου 2015, όταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ύστερα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις κατέληξαν στο τρίτο Μνημόνιο.

Πρόκειται για σύμπτωση; Τις κρίσιμες εκείνες ώρες για την Ελλάδα ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς ότι τα γεγονότα του Ιουλίου του 2015 σε Σκόπια, Αθήνα και Βρυξέλλες θα μπορούσαν να αποκτήσουν κάποια στιγμή μια ιστορική διασύνδεση, που ξετυλίχθηκε σταδιακά, φτάνοντας τελικά στη Συμφωνία των Πρεσπών, στην έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια, αλλά και στη λιγότερο αυστηρή στάση των δανειστών έναντι της Ελλάδας τη μεταμνημονιακή εποχή.

Το πρόσφατο σχόλιο του Φλόριαν Έντερ, συντάκτη του εμβληματικού ενημερωτικού δελτίου της Politico, που φτάνει καθημερινά στις οθόνες χιλιάδων αξιωματούχων σε Βρυξέλλες και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μπορεί ενδεχομένως να κρύβει τον μίτο των εξελίξεων.

Στις 28 Ιανουαρίου ο δημοσιογράφος και ανταποκριτής στα χρόνια της κρίσης της γερμανικής «Die Welt» – έχοντας μόλις επιστρέψει από το Νταβός, όπου η ;Aνγκελα Μέρκελ ήταν μία από τους δύο ισχυρούς συμμετέχοντες ηγέτες – έγραψε ότι το 2015, ενώ η Ελλάδα βρισκόταν σε οικονομική δίνη, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ φέρεται να είπε στον Αλέξη Τσίπρα ότι «θα έχει την ευκαιρία μια μέρα να ξεπληρώσει για ένα ακόμη σχέδιο διάσωσης που τότε ήταν στα σκαριά».

Συνοδεύτηκε το τρίτο Μνημόνιο, που ήρθε μετά τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την κυβέρνηση Τσίπρα και πρωταγωνιστή τον Βαρουφάκη, με μια δέσμευση του ;Eλληνα Πρωθυπουργού προκειμένου να συμβάλει στην προσπάθεια – που είχε ως προτεραιότητα η ΕΕ – να προσδεθούν τα Δυτικά Βαλκάνια στο ευρωπαϊκό άρμα, όπως υποδηλώνει το σχόλιο του Φλόριαν ;Eντερ; Σε αυτά τα ερωτήματα απαντήσεις με σιγουριά δεν μπορούν να δοθούν.

Άλλωστε, για λίγα πράγματα μπορεί κανείς να πει κάτι με κατηγορηματικό τρόπο σε αυτή την υπόθεση. Ένα από αυτά είναι ότι για τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά η επίλυση του Σκοπιανού ήταν θέμα πολιτικής κληρονομιάς. Συνεπώς, θα μπορούσε κανείς να πει ότι λειτούργησε πέρα και πάνω από το όποιο παρασκήνιο αυτής της υπόθεσης, ως θετικός καταλύτης για την ολοκλήρωση αυτής της συμφωνίας.»

Ενώ όλοι μιλούν για τα κακοποιημένα παιδιά, κανείς δεν ασχολείται με την καθημερινή κόλαση που ζουν οι εκπαιδευτικοί.

Από το περιστατικό της Φλώρινας, που είχε πάρει δημοσιότητα πριν από κάνα-δυο χρόνια, όταν ένας καθηγητής αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω της ανυπόφορης κατάστασης που δημιουργούσαν οι μαθητές στην τάξη (ένα από τα ελάχιστα περιστατικά που έγιναν γνωστά από τα πολλά που συμβαίνουν καθημερινά), μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει στα σχολεία. Ή, πιο σωστά, όλα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο.

Οι μαθητές δεν είναι αυτοί που ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες, ούτε και οι γονείς, οι οποίοι έχουν επιβάλει νέους κανόνες συμπεριφοράς ‒μια νέα μορφή βίας‒ κι έχουν αποκτήσει αυθαίρετα δικαιώματα, ενώ ο ρόλος του εκπαιδευτικού υποβαθμίζεται εντελώς. Οι συνθήκες στις οποίες πρέπει να δουλέψει ένας εκπαιδευτικός το 2019 είναι πολύ δύσκολες και δυσκολεύουν όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.

«Οι σκηνές που βλέπαμε σε αμερικανικές ταινίες και έμοιαζαν πολύ ακραίες και μακρινές δεν απέχουν πολύ από την ελληνική πραγματικότητα» λέει ο Ν.Σ., δάσκαλος σε σχολείο της δυτικής Αττικής.

«Σήμερα, όταν μιλάμε για παραβατική συμπεριφορά μαθητών, δεν εννοούμε μόνο τους μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων, που μπορείς να πεις ότι είναι έρμαια των εφηβικών ενστίκτων τους.

Στα δημοτικά η κατάσταση έχει ξεφύγει τα τελευταία χρόνια και η ζωή των δασκάλων έχει γίνει ανυπόφορη. Ξέρω δασκάλους που έχουν γίνει νευρωτικοί και αναγκάζονται να πάρουν χάπια για να αντέξουν την πίεση που είναι σίγουρο ότι θα υποστούν.

Στα γυμνάσια και στα λύκεια έχεις να αντιμετωπίσεις τη βία των μαθητών, αλλά στα δημοτικά πρέπει να υποστείς και τις παραξενιές του γονέα, ο οποίος επεμβαίνει συνεχώς στο έργο του δασκάλου.

Ξέρω συνάδελφο που στα μέσα της περασμένης χρονιάς πήρε άδεια άνευ αποδοχών και δεν ξαναγύρισε στο σχολείο γιατί δεν μπορούσε να αντέξει το bullying που της ασκούσαν μαθητές και γονείς. Προτίμησε να προστατέψει την ψυχική της υγεία, χάνοντας τη δουλειά της».

Έχει δοθεί πάρα πολλή εξουσία στα παιδιά, χωρίς να έχουν συνείδηση του τι κάνουν και πώς μπορούν να το ελέγξουν αυτό, οπότε ξεσπούν πάνω σου. Από την άλλη, είναι και οι γονείς που περιμένουν να κάνεις κάτι στραβό για να κάνουν καταγγελία.

«Οι γονείς των μικρών τάξεων δεν εμπιστεύονται το σχολείο» λέει ο Μ.Δ., διευθυντής σε ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας.

«Ακόμα και αν φέρει κάποιο τίτλο και έχει μακρά ιστορία, δεν το εμπιστεύονται, ούτε και όταν τα παιδιά δίνουν δείγματα ότι περνούν πολύ καλά στο σχολικό περιβάλλον. Οι γονείς είναι πάντα αρνητικά διακείμενοι. Δεν έχουν θετική στάση απέναντι το σχολείο. Ο δάσκαλος πλέον είναι περισσότερο εκτεθειμένος ως μονάδα και δεν ξέρω κατά πόσο ο διευθυντής του μπορεί να τον καλύψει.

Είχαμε πέρσι μια μάνα που "είχε κολλήσει" με τον γυμναστή. Του έκανε καταγγελία ότι το παιδί της χτύπησε κατά τη διάρκεια της γυμναστικής. Έφερε το παιδί με πλαστικούς νάρθηκες και επιδέσμους και επέμενε ότι ο γυμναστής δεν έδωσε σημασία. Τον κατήγγειλε στην πρωτοβάθμια και περάσαμε ΕΔΕ – ήταν η πρώτη φορά που πέρασα ΕΔΕ στα τριάντα χρόνια που είμαι δάσκαλος.

Ο άνθρωπος αθωώθηκε παμψηφεί γιατί δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία, κανένα χαρτί διάγνωσης, αλλά είχε φτάσει στο σημείο να θέλει να φύγει από το σχολείο. Ένα από τα αιτήματα της μάνας ήταν να αποκαλούμε την κόρη της "πριγκίπισσα" κι εκβίαζε τους δασκάλους να αλλάξουν τον βαθμό της.

Υπάρχει μια δικομανία εκ μέρους των γονέων και τα παιδιά σε απειλούν συνεχώς "θα το πω στη μαμά μου και θα σου δείξει". Ο εκπαιδευτικός δεν θεωρείται επιστήμονας, ειδικά στο δημοτικό. Την παιδαγωγική δεν τη θεωρούν επιστήμη. Λένε στο παιδί "τι σου είπε τώρα ο δάσκαλος ο παπάρας, θα σου πω εγώ που ξέρω πιο πολλά".

Στα ιδιωτικά σχολεία είναι πιο δύσκολο να φέρεις αντίρρηση σε έναν γονέα που ζητάει παράλογα πράγματα, γιατί, σου λέει, "σε ποιον χτυπάς το χέρι, στον εργοδότη σου;". Το έχω ακούσει κι αυτό».

Το εξώφυλλο του τεύχους που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα.

«Tα σημερινά παιδιά είναι τα παιδιά εκείνων των γονιών που έχουν υπερεπενδύσει σ' εκείνα ως αντικείμενα λατρείας» λέει η Σ.Ν., παιδοψυχολόγος που εργάζεται σε ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας.

«Στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά χωρίς αδέρφια, μοναδικά και μοναχικά, θα προσθέσω εγώ, που οι γονείς δεν τους επιτρέπουν κανένα έλλειμμα και τα βαφτίζουν με όλη την ορολογία του DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) που κυκλοφορεί αθρόα στο Ίντερνετ: χαρισματικά, ίντιγκο, αυτιστικά, δυσλεκτικά, υπερκινητικά, με μαθησιακές δυσκολίες, και η λίστα δεν σταματάει.

Είναι τα παιδιά μιας εποχής όπου όλοι κατέχουν τη γνώση, όλοι έχουν άποψη για όλα, οι αυθεντίες έχουν πεθάνει και κυριαρχούν οι αυτιστικές απολαύσεις. Αυτά τα παιδιά είναι οι μαθητές που υποδεχόμαστε στο σχολείο.

Σε αυτό το σχολείο ο εκπαιδευτικός δεν είναι πια ο φορέας της γνώσης. Η πρόσβαση στη γνώση υπάρχει εύκολα και παντού. Ο εκπαιδευτικός δεν είναι πια ο εξουσιοδοτημένος παιδαγωγός.

Οι γονείς, στην πλειοψηφία τους έχουν υψηλή μόρφωση, ξέρουν οι ίδιοι το καλύτερο για το παιδί τους σε όλα τα επίπεδα. Για τη μόρφωσή τους, την ψυχολογία τους, τη διατροφή τους, την υγεία τους, για όλα... Ποια η θέση του σύγχρονου εκπαιδευτικού; Η πραγματικότητα δείχνει μια θέση υψηλόβαθμης νταντάς που καλείται συνεχώς να αποδεικνύει την αξία της και να απολογείται για τυχόν λάθη της».

«Στα δημοτικά είναι πολύ πιο μεγάλη η καταπίεση του εκπαιδευτικού, γιατί δεν έχεις τρόπους να αντιδράσεις» λέει η Σ.Σ., δασκάλα Ειδικής Αγωγής σε σχολεία του κέντρου της Αθήνας.

«Η τιμωρία δεν προβλέπεται από τον νόμο. Δεν μπορείς να βγάλεις έξω από την τάξη ένα παιδί σε αυτή την ηλικία, γιατί είναι μεγάλη η ευθύνη. Είναι πολύ δύσκολη η θέση σου γιατί έχεις και τον φόβο της καταγγελίας του γονέα να σε συνοδεύει σε κάθε σου κίνηση κι αυτό σε ευνουχίζει ως εκπαιδευτικό.

Δεν μπορείς να μιλήσεις άσχημα σε ένα παιδί μπροστά σε άλλους, να το μαλώσεις, το πολύ-πολύ να το κάνεις να χάσει δέκα λεπτά από το διάλειμμά του. Για τη δασκάλα των καλλιτεχνικών και των ξένων γλωσσών η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη, επειδή μπαίνει στην τάξη πολύ λίγες ώρες την εβδομάδα, δεν προλαβαίνει να χτίσει σχέσεις με τα παιδιά κι αυτό το εκμεταλλεύονται.

Φέτος, που διδάσκω σε δύο σχολεία, έχω περισσότερους από 500 μαθητές. Δεν προλαβαίνω να μάθω τα ονόματά τους μέχρι να τελειώσει η χρονιά και μόλις γνωριστούμε, πρέπει να αλλάξω σχολείο.

Τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά. Σε ένα από τα σχολεία όπου διδάσκω έφτασαν σε τέτοιο σημείο απόγνωσης τη δασκάλα των Αγγλικών, που έπαθε εγκεφαλικό και αυτήν τη στιγμή είναι σε κώμα! Σε ένα συγκεκριμένο τμήμα κάποιοι μαθητές την πείραζαν, γέλαγαν, την κορόιδευαν.

Είχε τρομερό πρόβλημα η γυναίκα, δεν μπορούσε να σταθεί με τίποτα στην τάξη κι όταν παραπονέθηκε στη διεύθυνση, οι γονείς την κατηγόρησαν ότι μιλάει άσχημα στα παιδιά, ότι τα προσβάλλει και τα αδικεί και απείλησαν να τη διώξουν από το σχολείο. Είναι 65 χρονών, κάνα-δυο χρόνια πριν βγει στη σύνταξη, και δεν μπορούσε να σταματήσει τη δουλειά. Η γυναίκα τώρα νοσηλεύεται και δεν ξέρουμε αν θα συνέλθει...».

«Γενικά, συμβαίνουν πολύ ακραία πράγματα στο σχολείο, το παρατηρώ και στην Αθήνα, αλλά και στην επαρχία» προσθέτει η Ε.Κ., δασκάλα σε δημοτικό της Αθήνας.

«Στην Αθήνα είναι ανεξέλεγκτα κάποια πράγματα κι αυτό που παρατηρώ είναι ότι τα παιδιά έρχονται στο σχολείο κι έχουν ένα γενικευμένο θυμό μέσα τους. Αυτό ξεκινάει από το σπίτι, γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Έχει δοθεί πάρα πολλή εξουσία στα παιδιά, χωρίς να έχουν συνείδηση του τι κάνουν και πώς μπορούν να το ελέγξουν αυτό, οπότε ξεσπούν πάνω σου.

Από την άλλη, είναι και οι γονείς που περιμένουν να κάνεις κάτι στραβό για να κάνουν καταγγελία. Έχει τύχει να κάνω εφημερία και να είναι γονείς κρυμμένοι στους θάμνους για να δουν αν κάνεις αυτό που θεωρούν εκείνοι σωστό. Αλλιώς, σου κάνουν καταγγελία.

Πρόσφατα, σε σχολείο της Αθήνας, σε πολύ καλή περιοχή, σε Ε' Δημοτικού, την ώρα του μαθήματος ένα παιδί άρχισε να κάνει εσκεμμένα θόρυβο, χτυπώντας μεταλλικές τάπες. Του είπα "Γιωργάκη, αυτό που κάνεις ενοχλεί και πρέπει να το σταματήσεις". Με έγραψε κανονικότατα κι εγώ συνέχισα να του κάνω παρατηρήσεις, γιατί δεν επιτρέπεται να τον μαλώσεις.

Ξεκινήσαμε έναν διάλογο για να τον πείσω ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό και άρχισε να ωρύεται και να λέει "χοντρομαλακισμένη ηλίθια, θα σου κάνω καταγγελία, θα σε διώξω απ' το σχολείο", παίρνοντας το θάρρος από τους γονείς του. Τους λένε "αν σε πειράξει εσένα ο δάσκαλος, εγώ μπορώ να τον διώξω".

14.11.2018

Νέα απόπειρα αυτοκτονίας μαθητή στο Ελληνικό - Καταγγελίες για bullying

Σε αυτή την περίπτωση δεν έχεις κανέναν τρόπο να αντιδράσεις, δεν ξέρεις τι να κάνεις, απλώς του μιλάς. Τα υπόλοιπα παιδιά καταλάβαιναν τι γίνεται, του έλεγαν "σταμάτα" κι αυτός συνέχιζε: "θα φέρω δικηγόρο και θα πας στο σπίτι σου".

Του είπα "ή το σταματάς ή πας στον διευθυντή" και βγήκε έξω, κοπάνησε την πόρτα και άρχισε και κλαίει έξω από την τάξη. Του είπα "πέρνα μέσα", μπήκε, και ενώ του είχα πάρει τις τάπες, μου όρμησε, άρπαξε το χέρι μου και το γύρισε για να μου τις πάρει.

Τις επόμενες μέρες ήμουν με επίδεσμο. Το θέμα δεν έληξε εκεί, συνέχισε να βρίζει, "παλιομαλακισμένη". Έγινε διάλειμμα κι αυτό ωρυόταν. Δεν υπάρχει γενικά σεβασμός, όχι μόνο προς τους δασκάλους. Και στον παππού του που ήρθε να τον πάρει όταν σχόλασαν έλεγε βρισιές.

Το χειρότερο είναι ότι τη Δευτέρα ήρθαν οι γονείς του να μου κάνουν καταγγελία γιατί έκανα bullying στο παιδί τους. Τους έδειξα απλώς το χέρι μου που ήταν δεμένο και δεν συνέχισαν, χωρίς να ζητήσουν, βεβαίως, ποτέ συγγνώμη. Βέβαια, την καταγγελία δεν τη γλίτωσα.

Μετά από έναν μήνα έλειπε ο Γιωργάκης και ρώτησα το ξαδερφάκι του "ο Γιώργος που είναι; Είναι άρρωστος;". "Ναι" μου απαντάει το παιδάκι και ήρθε καταγγελία στο σχολείο επειδή ανέκρινα τον μικρό του ξάδερφο! Επειδή δεν πίστευα ότι είναι άρρωστος, βγάζοντάς τους ψεύτες, κι επειδή άσκησα λεκτική βία απέναντι στο παιδί!

Είναι φρικτά αυτά που πρέπει να υποστείς κάθε μέρα. Υπάρχει περίπτωση δασκάλας που έχει παραπάνω κιλά και τα παιδιά κατευθείαν της ορμάνε φωνάζοντας "χοντρή, χοντρή" κι αμέσως ακυρώνεται οποιοδήποτε μάθημα κάνει. Δεν υπάρχει περίπτωση να την πάρουν στα σοβαρά και να ακούσουν τι λέει, γιατί το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι πώς θα την κοροϊδέψουν. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να διαχειριστείς.

Ένα παιδάκι προχθές, μόλις το προσπέρασα, με αποκάλεσε "ηλίθια", αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι, γιατί ο γονιός θα γυρίσει και θα σου πει "τι είναι αυτό που κάνεις στο παιδί μου;". Το πρόβλημα ξεκινάει από τους γονείς, γιατί το παιδί πού έχει ακούσει για καταγγελίες; Είναι δυνατόν δέκα χρονών παιδί να σε απειλεί με καταγγελίες;

Υπάρχει πολλή επιθετικότητα και βία. Υπάρχουν παιδιά που τα ρωτάς τι θέλουν να κάνουν στο μέλλον και σου λένε «να γίνω δολοφόνος», ξέροντας πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Δεν πάει το μυαλό τους, όμως, στις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στη ζωή τους. Εικονογράφηση: Γιώργος Γούσης

Παλιότερα, υπήρχε μια συνέπεια. Τώρα, πέρα από την εξουσία που έχει δοθεί στα παιδιά, θεωρούν ότι τους ανήκουν τα πάντα, ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν για κάτι. Γενικά, δεν υπάρχει καμία συνέπεια. Έχουν το δικαίωμα να κάνουν τα πάντα, να επιβληθούν στους άλλους με όποιον τρόπο θέλουν, γιατί ξέρουν ότι ο άλλος δεν μπορεί να τους ακουμπήσει, δηλαδή ξέρουν ότι δεν πρόκειται να έχουν συνέπειες.

Αυτό ξεκινάει από το κράτος, το οποίο έχει υποβαθμίσει πάρα πολύ τους δασκάλους ως επάγγελμα. Όταν λες δάσκαλος πλέον, πάει το μυαλό σου σε κάτι πολύ εξευτελιστικό. Είμαστε με μια βαλίτσα στο χέρι και πηγαίνουμε τη μία χρονιά σε ένα νησί και την άλλη χρονιά σε άλλο.

Είμαι αναπληρώτρια έξι χρόνια, πηγαίνω κάθε χρονιά σε διαφορετικό μέρος, έχω ζήσει διαφορετικούς ανθρώπους, υπάρχουν και ωραία πράγματα, αλλά όσον αφορά το κομμάτι της δουλειάς, δεν μπορούμε να δουλέψουμε όπως θέλουμε.

Κοροϊδεύουμε τον κόσμο, έτσι όπως μηδενίζεται η παιδεία, γιατί σου λέει ότι φέτος θα δουλέψεις εδώ και του χρόνου κάπου αλλού, οπότε, ό,τι δουλειά κάνεις δεν έχει νόημα, γιατί θα την αφήσεις στη μέση. Έναν δάσκαλο που τον ξέρεις, τον έχεις γνωρίσει καλά, τον σέβεσαι περισσότερο. Τώρα, μόλις πάει να στρώσει κάτι, σου λένε "μάζεψέ τα και φύγε". Επίσης, όλα είναι με δικά μας έξοδα, ο μισθός είναι χαμηλός.

Όταν βάζεις τον δάσκαλο σε τόσο υποβαθμισμένη θέση, η παιδεία σου θα είναι υποβαθμισμένη. Δεν πρόκειται να ανέβει παραπάνω. Αν δεν φτιάξεις την εικόνα του δασκάλου, αν δεν την αναβαθμίσεις, οι γονείς θεωρούν ότι πάνε τα παιδιά στο σχολείο για να περάσουν την ώρα τους.

Άρα, μιλάμε για ένα "πάρκινγκ" που απλώς φροντίζει μερικές ώρες τα παιδιά τους. Υπάρχει μεγάλη απαξίωση. Όταν τον δάσκαλο τον απαξιώνεις από το σπίτι, τι θα κάνει το παιδί στο σχολείο; Παλιότερα είχαν τυφλή εμπιστοσύνη στον δάσκαλο, έλεγαν "άκου τον γιατί αυτός ξέρει", άρα και το παιδί τον είχε ψηλά.

Ενώ ασχολούμαστε με κάτι τόσο ωραίο, είναι ό,τι χειρότερο όταν μπαίνει στη μέση ο φόβος που σου προκαλούν οι γονείς, γιατί ουσιαστικά σε ακρωτηριάζουν, ειδικά όταν το κράτος σού λέει "δεν με ενδιαφέρει η γνώμη σου, θα ακούς τον γονέα. Ο γονιός είναι αυτός που κινεί τα νήματα, εσύ δεν μπορείς να πάρεις καμία πρωτοβουλία, οπότε είναι σαν να σου καταστρέφουν το επάγγελμα.

14.1.2019

Έκαναν τη ζωή του Βαγγέλη Γιακουμάκη κόλαση - Βασανιστήρια αποκαλύπτονται στο κατηγορητήριο

Υπάρχει πολλή επιθετικότητα και βία. Υπάρχουν παιδιά που τα ρωτάς τι θέλουν να κάνουν στο μέλλον και σου λένε "να γίνω δολοφόνος", ξέροντας πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Δεν πάει το μυαλό τους, όμως, στις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στη ζωή τους.

Όταν αυτό το παιδί βγει στην κοινωνία και του πεις "μέχρι εδώ μπορείς", πώς θα μπορέσει να συμβιβαστεί και να ενταχθεί στην κοινωνίας; Πώς να μην προβεί σε ακραίες συμπεριφορές;

Έχω δει πολλά ακραία περιστατικά, τα παιδιά δεν έχουν μάθει τι σημαίνει όριο. Μου έτυχε σε παιδιά Β' Δημοτικού, στο ολοήμερο, μαθητής να έχει κατεβάσει το παντελόνι της συμμαθήτριάς του και να την πειράζει. Είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει, να χάνονται παιδιά στις τουαλέτες σε ένα μεγάλο σχολείο και να τρέμεις μη συμβεί κάτι ανάλογο.

Τα παιδιά θεωρούν ότι όλα επιτρέπονται γιατί και οι γονείς φοβούνται να τους βάλουν όρια, μήπως δεν γίνουν αποδεκτοί, μήπως το παιδί τούς θυμώσει. Αυτό είναι πάρα πολύ κακό για το παιδί.

Στο σχολείο όπου ήμουν πέρσι ήταν ένα παιδάκι που κάθε μέρα έβγαζε τούφες από τα μαλλιά των συμμαθητριών του, έσκιζε τα πάντα, τους χτυπούσε όλους, είχε τύχει η κυρία του να εκκενώσει την τάξη δύο φορές επειδή πέταγε καρέκλες στα άλλα παιδιά.

Οι σύμβουλοι διέγνωσαν απλώς ότι έχει διάσπαση προσοχής. Οι γονείς δεν δέχονταν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα κι εκείνοι φοβήθηκαν να κάνουν αληθινή διάγνωση, ότι έπρεπε να πάει σε ειδικό σχολείο.

Στα βιβλία συμβάντων σχεδόν ποτέ δεν καταχωρίζεται το περιστατικό όπως συνέβη, πάντα τα γράφουν πιο ήπια γιατί έχεις να κάνεις με παιδιά και δεν θέλεις σε καμία περίπτωση να τα στιγματίσεις».

Για να χαθούν οι απουσίες μιας μαθήτριας: Μια νύχτα ένας μαθητής έβαλε φωτιά κι έκαψε το γραφείο των καθηγητών. Τα μαθήματα διακόπηκαν για μία βδομάδα, μέχρι να καταφέρουν συνεργεία να καθαρίσουν το σχολείο, να αποκατασταθούν, όσο γινόταν, οι ζημιές και να μεταφερθεί το γραφείο των καθηγητών σε έναν άλλο χώρο. Εικονογράφηση: Γιώργος Γούσης

«Η πρώτη μου χρονιά στην εκπαίδευση και συνάμα η πιο συγκλονιστική» λέει η Ν.Ν., καθηγήτρια σε λύκειο της Ρόδου.

«Ήμουν νεοδιόριστη σε λύκειο της Καλύμνου. Μια νύχτα ένας μαθητής έβαλε φωτιά κι έκαψε το γραφείο των καθηγητών. Τα μαθήματα διακόπηκαν για μία βδομάδα, μέχρι να καταφέρουν συνεργεία να καθαρίσουν το σχολείο, να αποκατασταθούν, όσο γινόταν, οι ζημιές και να μεταφερθεί το γραφείο των καθηγητών σε έναν άλλο χώρο, που μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν ως η αίθουσα της βιβλιοθήκης.

Ο λόγος της παραβατικής αυτής συμπεριφοράς; Να χαθούν οι απουσίες μιας μαθήτριας, η οποία προφανώς είχε ξεπεράσει κατά πολύ το επιτρεπτό όριο των απουσιών και είχε σχέση με τον δράστη! Φυσικά, ακολούθησαν ανακρίσεις από την αστυνομία και πολύ γρήγορα όλοι έμαθαν ποιος το έκανε. Δεν του επιβλήθηκε καμία ποινή!

Αν και έχουν περάσει χρόνια από τότε, πολλές φορές ακόμα αναρωτιέμαι: άραγε, είναι αυτό προστασία της τοπικής κοινωνίας προς τον συμπατριώτη τους ή συγκάλυψη και υποκρισία;

Την ίδια σχολική χρονιά, στο ίδιο λύκειο της Καλύμνου, στη διάρκεια διδακτικής ώρας που εγώ είχα κενό, βρισκόμουν στο γραφείο των καθηγητών. Ενώ όλα κυλούσαν ήρεμα, μπήκε ξαφνικά έντρομος στο γραφείο ο διευθυντής μαζί με έναν άλλο συνάδελφο και μας ενημέρωσε ότι κάλεσε ασθενοφόρο για να μεταφέρει αμέσως μια μαθήτρια στο νοσοκομείο, επειδή κάποιος μαθητής την τραυμάτισε με σουγιά στην κοιλιακή χώρα.

Η μαθήτρια είχε ζητήσει άδεια από την καθηγήτριά της για να πάει στην τουαλέτα και ο μαθητής που την τραυμάτισε επίσης ζήτησε άδεια από τον καθηγητή του, γιατί δεν αισθανόταν καλά. Τελικά, όπως μας ενημέρωσαν οι παλιότεροι συνάδελφοι του σχολείου στη συνεδρίαση που ακολούθησε, ο δράστης αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.

Οι γονείς της κοπέλας αποφάσισαν να μην προβούν σε περαιτέρω δικαστικές ενέργειες και ο σύλλογος των καθηγητών επίσης δεν επέβαλε κάποια ποινή στον δράστη. Κατόπιν συνεννόησης μαζί του, αποφάσισε να διακόψει το σχολείο τη χρονιά εκείνη και να φοιτήσει την επομένη.

Αν και έχουν περάσει χρόνια από το περιστατικό αυτό, ακόμα είμαι επιφυλακτική και ελάχιστες φορές δίνω άδεια στους μαθητές μου να βγουν από την τάξη για να πάνε στην τουαλέτα ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

12.10.2018

Όταν οι γονείς σού κάνουν bullying (τη μέρα της γιορτής σου) και μετά σε διώχνουν απ’ το σπίτι

Μερικά χρόνια μετά, σε γυμνάσιο της Ρόδου, μια ανοιξιάτικη μέρα είχαμε προγραμματίσει τον μηνιαίο μας περίπατο σε πάρκο πολύ κοντά στο σχολείο. Συνοδεύαμε με τους συναδέλφους τους μαθητές στα στενά δρομάκια του πάρκου και κατευθυνόμασταν σε μια μεγάλη αλάνα, όπου συνήθως τα παιδιά έκαναν αθλητικές δραστηριότητες.

Ξαφνικά, εμφανίστηκε στο πάρκο πρώην μαθητής του σχολείου με ένα αυτοκίνητο –το οποίο οδηγούσε προφανώς χωρίς δίπλωμα−, αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα και σκορπώντας τον τρόμο στα παιδιά και στους συναδέλφους. Μάλιστα, την ημέρα εκείνη συνοδεύαμε τα παιδιά χωρίς τον διευθυντή, γιατί είχε κάποια επείγουσα δουλειά στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Φοβηθήκαμε πολύ! Πώς να αντιδράσεις; Αυτενεργείς! Μια συνάδελφος πήρε τηλέφωνο τον αδελφό της που εργαζόταν στην Τροχαία και τον παρακάλεσε να έρθει αμέσως.

Σίγουρα, όλα τα περιστατικά σχολικής βίας και παραβατικότητας, τα οποία απαιτούν από τον εκπαιδευτικό να προβαίνει σε ενέργειες που είναι πέρα από τον ρόλο του και την ειδικότητά του −για τα οποία, άλλωστε, δεν έχει την κατάλληλη δομή, εκπαίδευση και στήριξη−, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά του, και όχι μόνο την εκπαιδευτική. Κάθε τόσο έρχεσαι αντιμέτωπος με καταστάσεις που σε εξουθενώνουν ψυχικά.

Προσωπικά, στη διάρκεια της δεκαοκτάχρονης εμπειρίας μου στην εκπαίδευση ευτυχώς δεν έχω να θυμάμαι κάποιο περιστατικό εναντίον μου. Θεωρώ πως καταφέρνω να είμαι πάντα αποδεκτή από την πλειονότητα των μαθητών −να αρέσεις σε όλους δεν γίνεται, είναι και θέμα χημείας, αλλά ευτυχώς με τις φιλολόγους τα παιδιά συνήθως αισθάνονται ένα παραπάνω δέσιμο−, διατηρώντας, ως επί το πλείστον, χαμηλούς τόνους και προσέχοντας πάρα πολύ τα πάντα (εκφράσεις, σκηνική εικόνα, το παράδειγμα που δημιουργείς).

Οπωσδήποτε, τα πρώτα χρόνια δυσκολεύτηκα και στενοχωριόμουν, γιατί καταλάβαινα ότι δεν υπήρχε καλό επίπεδο πειθαρχίας στις τάξεις μου σε σχέση με αυτές άλλων, πιο έμπειρων συναδέλφων.

Με τον καιρό, όμως, συνειδητοποίησα πως υπεύθυνη γι' αυτό ήμουν εγώ, γιατί δεν έβαζα σωστά όρια. Τα παιδιά ζυγίζουν με καταπληκτική μαεστρία τα όρια του καθενός, κάτι που έμαθα στην πορεία. Το βλέπω στην κόρη μου, που είναι 1,5 ετών, πόσο μάλλον στους εφήβους.

Θυμάμαι, ακόμα, χρόνια πριν, σε μια επιμόρφωση ένας σχολικός σύμβουλος είχε πει χαρακτηριστικά ότι η σχέση που πρέπει να αναπτύσσεις με τους μαθητές είναι σαν το τζάκι: "Αν πας πολύ κοντά, μπορεί να καείς, και αν πάλι πας πολύ μακριά, μπορεί να παγώσεις". Νομίζω ότι κάτι τέτοιο εφαρμόζω και αποδίδει.

Επίσης, αν θέλεις να πετύχεις ως εκπαιδευτικός, χρειάζεται σοβαρότητα, εγρήγορση, διαρκής πειραματισμός και εναλλαγή, τόσο ως προς τις παιδαγωγικές μεθόδους όσο και ως προς τις διδακτικές.

Τελικά, τι είναι εκείνο που σε κρατά σ' αυτό το επάγγελμα; Φυσικά, το ότι νιώθεις ζωντανός, εφόσον βρίσκεσαι διαρκώς σε επαφή με τη νέα γενιά, και οι δύο μήνες διακοπές το καλοκαίρι –για τις οποίες είμαστε διαρκώς στο στόχαστρο άλλων επαγγελματικών κλάδων−, που είναι σίγουρα αρκετοί και συνάμα απαραίτητοι, ώστε να ξεχάσεις όλα τα άσχημα της σχολικής χρονιάς που πέρασε, να κρατήσεις μόνο τα όμορφα, να κάνεις απολογισμό και να ξεκινήσεις τη νέα σχολική χρονιά με όρεξη, μεράκι και όνειρα

Τα ελληνόπουλα πεινάνε και δεν έχουν ρεύμα στα σπίτια τους ούτε για να διαβάσουν τα βιβλία του σχολείου τους

Μετά την αποκάλυψη ότι στο Βόλο ένα κορίτσι διάβαζε στο πεζοδρόμιο με το φως της λάμπας επειδή δεν είχε ρεύμα στο σπίτι της, νέες αποκαλύψεις έρχονται στο φως....
  Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το magnisianews, το τελευταίο διάστημα άλλες δύο περιπτώσεις, σοβαρότερες ακόμη, απασχολούν διευθυντές και καθηγητές σχολείων, οι οποίος τις χειρίστηκαν με απόλυτη διακριτικότητα.  Σύμφωνα με τον διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας Σωκράτη Σαβελίδη, τους τελευταίους δύο μήνες έφτασαν σε γνώση της υπηρεσίας, δύο πανομοιότυπα περιστατικά που αφορούσαν διακοπή ρεύματος σε σπίτια μαθητών, και συγκεκριμένα στη πρώτη περίπτωση επρόκειτο για την αναπνευστική συσκευή του μικρού αδελφού μαθητή!   Στη δεύτερη ένα άλλο παιδί διάβαζε με γκαζάκι που χρησιμοποιούν για φωτισμό στα κάμπιγκ για να μην πάει αδιάβαστο στο σχολείο…  Μιλώντας για το πρόσφατο γεγονός της μαθήτριας που διάβαζε υπό το φως του στύλου, καθώς στο σπίτι της δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, ο διευθυντής τόνισε ότι δεν είχε ενημερωθεί το σχολείο και έγιναν οι ενέργειες στη ΔΕΗ για να επανασυνδέσει το ηλεκτρικό, κάτι που συνέβη και στις άλλες περιπτώσεις…  «Πίσω από κάθε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος υπάρχει και ένας μαθητής. Οι διευθυντές όλων των σχολείων της Μαγνησία επιλήφθηκαν. Το συγκεκριμένο γεγονός δεν το γνώριζαν, επιλήφθηκαν όμως άμεσα. Η λύση δεν προκύπτει ούτε από τη Β’θμια ούτε από το σχολείο, αλλά για κάθε παιδί αυτής της χώρας», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο διευθυντής.  Δίνουν πρωινό  Ο διευθυντής εξήγησε πως τα σχολεία αντιμετωπίζουν τέτοια γεγονότα με διακριτικότητα, γιατί οι μαθητές είναι περήφανοι και αξιοπρεπείς, με συνέπεια να δυσκολεύονται να απευθυνθούν στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι όμως όταν ενημερώνονται τα επιλύουν.  Ο κ. Σαβελίδης επανέλαβε πως μόνο στη Μαγνησία σιτίζονται 241 παιδιά με την παροχή πρωινού με τη συμβολή της Μητρόπολης Δημητριάδος και διερωτήθηκε ποιος παρέχει τα υπόλοιπα γεύματα της ημέρας…  Σύμφωνα με τον ίδιο «δυστυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια γεγονότα και η Διεύθυνση θα κάνει εντός των ημερών τις απαραίτητες ενέργειες για να γίνει παρέμβαση στο υπουργείο και σε άλλους φορείς.  Σημειώνεται πως σήμερα το πρωί στις 10:30 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο ΓΕΛ Αγριάς, ενώ εκδόθηκε και ανακοίνωση από το Γυμνάσιο της περιοχής όπου αναφέρεται στο θέμα του χαρακτηρισμού των μαθητών στην κοινωνία.  Η δημοσιοποίηση αυτού του περιστατικού φαίνεται να επηρέασε την τοπική κοινωνία, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα παιδιά να είναι δακτυλοδεικτούμενα, ανέφερε ο κ. Σαβελίδης, που ζήτησε οι Πολιτειακοί άρχοντες να επιληφθούν των θεμάτων που προκύπτουν, ενώ ενημέρωσε πως στο Γυμνάσιο Αγριάς δεν φοιτά η παραπάνω μαθήτρια, αλλά η συγκεκριμένη οικογένεια έχει δύο μαθητές Λυκείου και έναν Δημοτικού.

Διαβάστε πως εξαπατούν τον Ελληνικό λαό

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το Ειδικό Δικαστήριο κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν όσοι υπογράψουν ή ψηφίσουν το Πρωτόκολλο προσχώρησης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, λόγω παραβίασης θεμελιώδους άρθρου της Συμφωνίας των Πρεσπών, που είναι πια …Νόμος τους Κράτους και ξαφνικά δένει χειροπόδαρα τους «δημίους» της Μακεδονίας μας!...

Και ίσως αυτός να είναι ο κρυφός λόγος που η Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει ακόμη στην κύρωσή του, ενώ θα έπρεπε, βάση της Συμφωνίας, η κύρωση του Πρωτοκόλλου να γίνει το ίδιο βράδυ με την ψήφιση της Συμφωνίας!

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΕ ΚΑΝΕΙΣ

Είναι αυτό που λέει η παροιμία πως «ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη»!
Και φαίνεται πως τον αγαπάει πολύ…
Γιατί, όπως θα διαπιστώσουν όλοι, υπάρχει ένα σημείο που δεν πρόσεξε κανείς και αποτελεί «πυρηνική βόμβα»!

Πρόκειται για το Άρθρο 2, παράγραφος 4, εδάφιο β, ii, όπου – πέραν της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια -αναφέρονται ρητά δύο απολύτως δεσμευτικοί όροι, χωρίς τους οποίους απαγορεύεται πλέον δια Νόμου η Ελλάδα να ζητήσει πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αλλά και απαγορεύεται να κυρώσει το Πρωτόκολλο προσχώρησής τους, στη Βουλή των Ελλήνων!

1ος ΟΡΟΣ: ΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Ο πρώτος όρος απαιτεί Δημοψήφισμα στα Σκόπια με έκβαση συνάδουσα με την Συμφωνία των Πρεσπών, δηλαδή θετικό Δημοψήφισμα με «ΝΑΙ» στη Συμφωνία, από την στιγμή που τα Σκόπια αποφάσισαν την διεξαγωγή του!

Τι έγινε όμως με το Δημοψήφισμα στα Σκόπια στις 30 Σεπτεμβρίου 2018; Τίποτα!
Ο λαός μποϋκοτάρησε το Δημοψήφισμα, απείχε συνειδητά για να το βγάλει Άκυρο, όπως ζητούσε όχι μόνο η Αντιπολίτευση, αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος Δημοκρατίας Ιβάνοφ.

–
Έτσι, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, η συμμετοχή ήταν μόλις 36,89%!
Και άρα η αποχή 63,11%!
Επί συνόλου εγγεγραμμένων ψηφοφόρων 1.806.336, ψήφισαν μόλις 666.344!
Μόλις το 1/3!

–

Βάση όμως του Άρθρου 73 του Συντάγματος των Σκοπίων, αλλά και του Άρθρου 29 της σχετικής Νομοθεσίας περί Δημοψηφισμάτων, το Δημοψήφισμα είναι Άκυρο, καθώς απαιτείται συμμετοχή πάνω από το μισό του συνολικού αριθμού των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων!

Άρα, δεν υπάρχει θετικό Δημοψήφισμα!
Δεν υπάρχει Δημοψήφισμα με έκβαση συνάδουσα με την Συμφωνία των Πρεσπών!
Και επομένως, ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΡΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΣ!
Η Ελλάδα ΔΕΝ μπορεί ούτε να ζητήσει πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ούτε να κυρώσει στη Βουλή το Πρωτόκολλο προσχώρησής τους!
Τα Σκόπια ΔΕΝ μπορούν να μπούνε στο ΝΑΤΟ!

ΕΠΕΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΛΑΚΚΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΟΙΞΑΝ

Οι βιαστικοί «ξεπουλητάδες» της Μακεδονίας, της μίας και μόνης και αιώνια ελληνικής και περήφανης, έπεσαν μέσα στον λάκκο που μας άνοιξαν!
Γιατί, όπως σημειώνουμε και στο προοίμιο, η Συμφωνία αυτή (ασχέτως εάν εμείς δεν την αναγνωρίζουμε) αποτελεί με ευθύνη και ψήφο τους, Νόμο πλέον του κράτους και κάθε παράβασή της είναι παράβαση Νόμου!
Έτσι, όποιος πολιτικός προχωρήσει από εδώ και πέρα, προς κύρωση του Πρωτοκόλλου προσχώρησης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, παραβιάζει Νόμο του Κράτους και κινδυνεύει με Ειδικό Δικαστήριο!

ΓΙΑΤΙ ΜΠΗΚΕ Ο ΟΡΟΣ «ΚΛΕΙΔΙ» ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΞ

Και κάτι ακόμη!
Οι νομικές υπηρεσίες του ΥΠΕΞ (βλέπε Κοτζιάς) είχαν βάλει μέσα στο κείμενο αυτόν και τον επόμενο όρο, ξέρετε γιατί;
Για να μην καταπέσει η Συμφωνία στο Συνταγματικό Δικαστήριο των Σκοπίων!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 2 – ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΣΕ ΝΑΤΟ ΚΑΙ Ε.Ε. ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥΣ

Διότι, εάν ο Ζάεφ αποφάσιζε Δημοψήφισμα, που το αποφάσισε και την πάτησε, τότε εάν αυτό δεν ήταν έγκυρο και θετικό, η Συμφωνία των Πρεσπών ερχόταν σε αντίθεση με τη θέληση των πολιτών, το Σύνταγμα και τους Νόμους των Σκοπίων, που με το σχετικό άρθρο 29 προβλέπουν Δημοψήφισμα για ένταξη σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, που εγκρίνεται, μόνον εάν έχει ψηφίσει η πλειοψηφία των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων!
Αλλά όπως είδαμε, ψήφισε μόλις το 36,89 % και άρα είναι Άκυρο, όχι μόνο το Δημοψήφισμα, αλλά και η Ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., που ΔΕΝ επιτρέπεται, εάν δεν υπάρξει έγκυρο θετικό Δημοψήφισμα των πολιτών!

Η ερώτηση του Δημοψηφίσματος, με την οποία πήγαν να βάλουν «δυο καρπούζια σε μια μασχάλη», ήταν «Είστε υπέρ της ένταξης σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ με την αποδοχή της συμφωνίας μεταξύ της Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» και την Ελλάδα;»!
Δηλαδή, πήγαν να περάσουν και την ένταξη σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., μαζί με το «Ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε να εκπληρωθούν οι όροι του Άρθρου 29 της Νομοθεσίας τους, αλλά απέτυχαν και τα χάνουν τώρα και τα δύο!

Νομοθεσία περί Δημοψηφίσματος Σκοπίων (ΦΕΚ 81/2005 και ΦΕΚ 3/2006), Άρθρο 29:
«1) Η απόφαση για την αλλαγή των συνόρων της Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» και η απόφαση για ένταξη και συμμετοχή σε μια ένωση ή κοινότητα με άλλα κράτη, θα υιοθετηθούν σε δημοψήφισμα, εάν η πλειοψηφία του συνολικού αριθμού πολιτών που είναι εγγεγραμμένοι στον Εκλογικό κατάλογο, έχει ψηφίσει στο δημοψήφισμα.
(2) Η απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, η οποία εκδόθηκε με δημοψήφισμα, είναι υποχρεωτική».

ΜΕ ΦΥΛΑΚΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο ΖΑΕΦ

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι όχι μόνο η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να καταπέσει στο Συνταγματικό Δικαστήριο των Σκοπίων,αλλά και αυτή η ένταξη σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., με τον Ζάεφ πλέον να κινδυνεύει με πολυετή φυλάκιση για παραβίαση και καταπάτηση Νόμων και τον Γκρούεφσκι να επιστρέφει θριαμβευτής και εκδικητής!

Αυτός είναι φαίνεται ο λόγος που σκέφτεται να κάνει πρόωρες Εκλογές μαζί με τις Προεδρικές τον Μάιο 2019 και να στρώσει νέο Δημοψήφισμα (ίσως με τροποποιημένο ερώτημα, επειδή για το ίδιο θέμα Δημοψήφισμα επιτρέπεται μετά από δύο χρόνια) προκειμένου να καταφέρει τον κόσμο να πει «ΝΑΙ», για να γλιτώσει τις βαριές νομικές συνέπειες των αυθαιρεσιών του.

2ος ΟΡΟΣ: ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

–
Υπάρχει όμως και ο δεύτερος όρος του Άρθρου 2, παράγραφος 4, β.ii, που αφορά την ολοκλήρωση των Συνταγματικών τροποποιήσεων που προβλέπονται στη Συμφωνία.
Και στη Συμφωνία προβλέπεται ονοματολογική αλλαγή σε όλα ανεξαιρέτως τα άρθρα του Συντάγματος των Σκοπίων, κατά το άρθρο 1, παράγραφος 12:

–
Τι έκαναν όμως Σκόπια και Ζάεφ με «βέτο» των 8 πρώην πια Βουλευτών του V»M»RO;
Εξαίρεσαν των αλλαγών, αυθαίρετα και παραβατικά, το προκλητικότατο άρθρο 36 του Συντάγματός τους, που φανερώνει ότι το αληθινό όνομα τους είναι «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σκέτο και η αληθινή ταυτότητά τους «εθνικά» «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ», ενώ παρέχουν με αυτό το άρθρο κοινωνικό και υγειονομικό άσυλο, σε όλους τους πράκτορές τους, που δρουν υπέρ του «Μακεδονικού» κράτους που φτάνει ως το …Αιγαίο και υπέρ της ξεχωριστής «εθνικής» ταυτότητας του «Μακεδονικού» λαού!

Το προκλητικό αυτό άρθρο, κάνει ακόμη λόγο για «εθνικούς απελευθερωτικούς πολέμους» της «Μακεδονίας», που σημαίνει όχι μόνο τους Κομιτατζήδες του παλιού καιρού που κατασφαγιάσαν την Μακεδονία, αλλά και τους Κομμουνιστές «συντρόφους» τους, που πολέμησαν για τον διαμελισμό της Ελλάδας και την βίαιη προσάρτηση της ελληνικότατης Μακεδονίας στη Γιουγκοσλαβία!

Το άρθρο 36, παραμένοντας αναλλοίωτο, γκρεμίζει ολόκληρη τη Συμφωνία των Πρεσπών, τόσο στο γράμμα, όσο και στο δήθεν «πνεύμα», που θέλησαν να μας περάσουν στην Ελλάδα!

Η παραμονή του άρθρου 36, καταπατά τον δεύτερο όρο του Άρθρου 2, παρ. 4, β.ii της Συμφωνίας/ Νόμου των Πρεσπών!
Η Ελλάδα απαγορεύεται ρητά πλέον να βάλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ!

Δείτε το σχετικό βίντεό μας:

Όποιος λοιπόν προχωρήσει προς Κύρωση του Πρωτοκόλλου προσχώρησης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, «οπλίζει» πλέον μια «πυρηνική βόμβα», που θα εκραγεί στα χέρια του!
Και τα δικά του και όλων όσων τον ακολουθήσουν στο χάος και το Ειδικό πιθανόν Δικαστήριο!
Γιατί υπάρχει και Θεός σ΄ αυτόν τον τόπο!
Και ίσως με την βοήθειά Του, αποδειχθεί πως υπάρχει και λαός, 

ΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΟΙ ΑΦΓΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΓΚΟΛΕΖΟΙ….. ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!!! ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΒΡΩΜΑΝΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!!!!

Εισθε γελοιοι και εχετε δεικτη νοημοσυνης αρνητικο.Δεν εισθε μισελληνες ,ΑΛΛΑ ημι-ελληνες ,δηλ. μπασταρδοι.

Δεν φθανει ,που εξαποστειλατε εκατονταδες χιλιάδες Ελληνοπαιδα ,που διαπρεπουν στο εξωτερικο,τους στερειτε και το αναφαιρετο δικαιωμα της ψηφου.

Πληρωνουν κανονικα τους φορους, εχουν υπηρετησει κανονικα την Πατριδα και τους αποκοπτετε τελειως απο τα Πατρια Εδαφη!..

Φαινεται οτι ζυγιζει περισσοτερο η εισαχθεισα  υποσταθμη απο τις πιο υποβαθμισμενες περιοχες της γης.

Προσπαθειτε να αναδειξετε πολιτικά  κατακαθια .

.Εισθε επικινδυνα αγραμματοι,αμορφωτοι,ανιστορητοι ,διεθνιστες και απατριδες.

Σας εκπροσωπει επαξια το μηδενικο,.

Ρύθμιση-κοροϊδία για την ψήφο των αποδήμων ετοιμάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση.

Σε αυτήν θα προβλέπεται μεν η δυνατότητα της συμμετοχής στις εκλογές όσων έχουν την ελληνική ιθαγένεια και είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά η ψήφος τους θα έχει ελάχιστη ή σχεδόν ανύπαρκτη επιρροή στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα.

Δηλαδή το αποτέλεσμα της ψήφου των αποδήμων δεν θα επηρρεάζει το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά θα προσμετράται μόνο για την εκλογή των 3 βουλευτών απόδημου Ελληνισμού. Οσο μεγάλος κι αν είναι ο αριθμός των αποδήμων που θα ψηφίσουν… Η κατανομή των υπολοίπων 297 βουλευτών θα γίνεται με βάση το αποτέλεσμα της κάλπης στην Ελλάδα.

Η ρύθμιση αυτή έχει προφανώς -σχολιάζουν οι ειδικοί- και συνταγματικό πρόβλημα, αφού άλλο ειδικό βάρος θα έχει η ψήφος των Ελλήνων που διαμένουν στην Ελλάδα και άλλο η ψήφος των Ελλήνων που διαβιούν στο εξωτερικό και τίθεται θέμα με την ισότητα της ψήφου.

Η πρωτοφανής μεθόδευση  προκύπτει ανάγλυφα αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ίδιος ψηφοφόρος, που ψηφίζοντας σε ένα προξενείο στο εξωτερικό θα μπορεί να ορίσει μόνο ποιοι από τους 3 βουλευτές αποδήμων θα εκλεγούν, ενώ αν έρθει στην Ελλάδα να ψηφίσει, προφανώς η ψήφος του θα προσμετράται για τη συνολική εικόνα της Βουλής.

Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα αδιαφορούν και αγνοούν συστηματικά τα εκατομμύρια Έλληνες του εξωτερικού που με τις πολιτικές τους έδιωξαν από τη χώρα

Την ίδια στιγμή  η κυβέρνηση μοιράζει ιθαγένεια σε όποιον περάσει τα σύνορα δίνοντάς του δικαίωμα ψήφου ώστε να αλλοιωθούν όσο περισσότερο μπορούν τα εκλογικά αποτελέσματα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης

Η αμαρτωλή ΕΡΤ οι αμαρτωλοί δεν θα το σχολιάσουμε

Μέσα στην φτώχεια και στη δυστυχία αποκτήσαμε και 50 ολοκαίνουργιες λιμουζίνες Α ρε μεγαλεία

Οι αριστεροί βουλευτές μας ψήφισαν για την αγορά, ακόμα 20 ναι σωστά διαβάσατε καινούργιων λιμουζινών.

Αυξάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των καινούργιων λιμουζινών που αγοράστηκαν από το 2015 και εντεύθεν στις 50, με το συνολικό κόστος αγοράς τους να αγγίζει τα €1.800.000 εκατ.

Ηταν που θα καταργούσαν τα κρατικά αυτοκίνητα οι αριστεροί τα αντικατέστησαν με πολυτελέστατες λιμουζίνες
Χρεώνοντας για ακόμα μία φορά με υπέρογκα έξοδα τον ελληνικό λαό.

Στην Ελλάδα πληρώνεται 80 ευρώ και βάζετε βενζίνη 26 ευρώ

Και ακόμα πληρώνεται ΦΠΑ 24% επάνω στους φόρους και τους δασμούς σου βάζουν ένα σκασμό φόρους και δασμούς και σου επιβάλλουν και 24% ΦΠΑ σε αυτό. Πιο κομμουνιστής πεθαίνεις.
Όχι ότι η προηγούμενη μαλάκες ήταν καλύτερη τα ίδια νούμερα ήταν κι αυτά κοιτάνε να βολέψουν τα σόγια τους και τις γκόμενες στο Δημόσιο και φάγανε φάγανε φάγανε στρώνοντας το χαλί στον Τσίπρα.

Για αυτό ο Κούλης τώρα είναι άφαντος η πιο γελοία και η πιο αστεία αντιπολίτευση μία Ελλάδα που διαμελίζεται πεινάει πεθαίνει και διώχνει τα παιδιά της δεν έχει αντιπολίτευση.