Αυτές είναι οι 90 Ελληνικές παραλίες στολίδια που ξεπουλιούνται μέσω ΤΑΙΠΕΔ

Παρέα με Γουατεμάλα, Σρι Λάνκα και Μπουτάν η Ελλάδα

Eπιδόσεις παραπλήσιες με κράτη όπως η Σρι Λάνκα, η Γουατεμάλα και το Μπουτάν καταγράφει η Ελλάδα στο θέμα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της. Σύμφωνα με την έκθεση Global Competitiveness Report 2017 – 2018 του World Economic Forum η Ελλάδα καταλαμβάνει την 87η θέση μεταξύ 137 χωρών & στην 133η θέση στην «Οικονομική Ανάπτυξη της Αγοράς»...

στην παγκόσμια κατάταξη των πιο ανταγωνιστικών οικονομιών του κόσμου, υποχωρώντας κατά μία θέση σε σχέση με πέρσυ (86η).

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα κινείται -με αυξομειώσεις- κοντά στην 80η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, όταν την περίοδο 2003 – 2004 είχε πετύχει την καλύτερή της επίδοση καταλαμβάνοντας την 35η θέση μεταξύ όμως 102 χωρών που είχαν αξιολογηθεί.

Οι πιο προβληματικοί παράγοντες που καθηλώνουν την ελληνική οικονομία σύμφωνα με την έρευνα είναι οι φορολογικοί συντελεστές, η αναποτελεσματική κρατική γραφειοκρατία, το φορολογικό πλαίσιο, οι ασταθείς πολιτικές, η αστάθεια στη διακυβέρνηση, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση, η διαφθορά, οι ανεπαρκείς υποδομές, η αδυναμία παραγωγής καινοτομίας και οι περιορισμοί στην αγορά εργασίας.

Ειδικότερα, Η έκθεση αξιολογεί τις επιδόσεις των 137 χωρών/ οικονομιών σε τρεις βασικούς Άξονες: «Βασικές Απαιτήσεις», «Ενισχυτές Απόδοσης» και «Καινοτομία και Πολυπλοκότητα».

Από την ανάλυση των επιδόσεων της Ελλάδας στους τρεις βασικούς Άξονες, προκύπτει, ότι η χώρα καταλαμβάνει την 70η θέση στις «Βασικές Απαιτήσεις», την 77η θέση στους «Ενισχυτές Απόδοσης» και την 71η θέση στην «Καινοτομία και Πολυπλοκότητα».

Από τους επιμέρους Πυλώνες του Global Competitiveness Report 2017 – 2018 του World Economic Forum, η Ελλάδα βρίσκεται στην 87η θέση στον τομέα «Θεσμικά Όργανα», στην 38η στις «Υποδομές», καταλαμβάνει την 131η θέση στο «Μακροοικονομικό Περιβάλλον», την 48η θέση στην «Υγεία και Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση», την 45η θέση στην «Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και Κατάρτιση», την 93η θέση στην «Αποτελεσματικότητα της Αγοράς Αγαθών».

• Επίσης, η ελληνική οικονομία κατατάσσεται στην 110η θέση όσον αφορά την «Αποδοτικότητα της Αγοράς Εργασίας», στην 133η θέση στην «Οικονομική Ανάπτυξη της Αγοράς», έρχεται 50η στην «Τεχνολογική Ετοιμότητα», 58η στο «Μέγεθος της Αγοράς», ενώ καταλαμβάνει την 73η θέση στην «Πολυπλοκότητα των Επιχειρήσεων» και βρίσκεται στην 75η θέση μεταξύ 137 χωρών στην «Καινοτομία»

Παρέα με Γουατεμάλα, Σρι Λάνκα και Μπουτάν η Ελλάδα

Eπιδόσεις παραπλήσιες με κράτη όπως η Σρι Λάνκα, η Γουατεμάλα και το Μπουτάν καταγράφει η Ελλάδα στο θέμα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της. Σύμφωνα με την έκθεση Global Competitiveness Report 2017 – 2018 του World Economic Forum η Ελλάδα καταλαμβάνει την 87η θέση μεταξύ 137 χωρών & στην 133η θέση στην «Οικονομική Ανάπτυξη της Αγοράς»...

στην παγκόσμια κατάταξη των πιο ανταγωνιστικών οικονομιών του κόσμου, υποχωρώντας κατά μία θέση σε σχέση με πέρσυ (86η).

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα κινείται -με αυξομειώσεις- κοντά στην 80η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, όταν την περίοδο 2003 – 2004 είχε πετύχει την καλύτερή της επίδοση καταλαμβάνοντας την 35η θέση μεταξύ όμως 102 χωρών που είχαν αξιολογηθεί.

Οι πιο προβληματικοί παράγοντες που καθηλώνουν την ελληνική οικονομία σύμφωνα με την έρευνα είναι οι φορολογικοί συντελεστές, η αναποτελεσματική κρατική γραφειοκρατία, το φορολογικό πλαίσιο, οι ασταθείς πολιτικές, η αστάθεια στη διακυβέρνηση, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση, η διαφθορά, οι ανεπαρκείς υποδομές, η αδυναμία παραγωγής καινοτομίας και οι περιορισμοί στην αγορά εργασίας.

Ειδικότερα, Η έκθεση αξιολογεί τις επιδόσεις των 137 χωρών/ οικονομιών σε τρεις βασικούς Άξονες: «Βασικές Απαιτήσεις», «Ενισχυτές Απόδοσης» και «Καινοτομία και Πολυπλοκότητα».

Από την ανάλυση των επιδόσεων της Ελλάδας στους τρεις βασικούς Άξονες, προκύπτει, ότι η χώρα καταλαμβάνει την 70η θέση στις «Βασικές Απαιτήσεις», την 77η θέση στους «Ενισχυτές Απόδοσης» και την 71η θέση στην «Καινοτομία και Πολυπλοκότητα».

Από τους επιμέρους Πυλώνες του Global Competitiveness Report 2017 – 2018 του World Economic Forum, η Ελλάδα βρίσκεται στην 87η θέση στον τομέα «Θεσμικά Όργανα», στην 38η στις «Υποδομές», καταλαμβάνει την 131η θέση στο «Μακροοικονομικό Περιβάλλον», την 48η θέση στην «Υγεία και Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση», την 45η θέση στην «Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και Κατάρτιση», την 93η θέση στην «Αποτελεσματικότητα της Αγοράς Αγαθών».

• Επίσης, η ελληνική οικονομία κατατάσσεται στην 110η θέση όσον αφορά την «Αποδοτικότητα της Αγοράς Εργασίας», στην 133η θέση στην «Οικονομική Ανάπτυξη της Αγοράς», έρχεται 50η στην «Τεχνολογική Ετοιμότητα», 58η στο «Μέγεθος της Αγοράς», ενώ καταλαμβάνει την 73η θέση στην «Πολυπλοκότητα των Επιχειρήσεων» και βρίσκεται στην 75η θέση μεταξύ 137 χωρών στην «Καινοτομία»

Βροχή τα λουκέτα στην Ελλάδα

Λουκέτο στο εργοστάσιο που έχει στον Ταύρο βάζει η εταιρεία Froneri Hellas. Όπως αναφέρει η διοίκηση της εταιρείας (η οποία αποτελεί κοινοπραξία της Nestlé και της R&R), στην απόφαση αυτή οδηγούν οι επικρατούσες δυσμενείς συνθήκες στην αγορά σε συνδυασμό με το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον. Η διακοπή ισχύει άμεσα

ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΗΣΤΕΣ

Ο Άρειος Πάγος δεν έκανε δεκτή την αίτηση συνδικαλιστή που είχε συνδικαλιστική άδεια επί 8 συνεχόμενα έτη με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστική κάλυψη και ζητούσε από τα δικαστήρια να λάβει, θερινή άδεια, αλλά και να υποχρεωθεί ο εργοδότης του να του καταβάλει αναδρομικά το επίδομα αδείας με προσαύξηση 100%....

 Ειδικότερα, υπάλληλος προσλήφθηκε το Φεβρουάριο του 1985 σε ασφαλιστική εταιρεία με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αόριστου χρόνου ως υπάλληλος.  

Από το 2004 και μετά και επί 8 συνεχόμενα έτη, ήταν εκλεγμένο μέλος του γενικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδος (Ο.Α.Σ.Ε.) και λόγω της συνδικαλιστικής του ιδιότητας είχε απαλλαγεί από την υποχρέωση παροχής εξαρτημένης εργασίας στην εργοδότρια εταιρεία και είχε αποσπασθεί στην Ο.Α.Σ.Ε. 


Δηλαδή ελάμβανε το σύνολο των αποδοχών του (βασικός μισθός, επιδόματα, κ.λπ.).  Ο επίμαχος υπάλληλος είχε ζητήσει να του γνωστοποιήσει εγγράφως η εργοδότρια εταιρεία, «πότε θα του χορηγήσει την ετήσια άδεια αναψυχής», για την τριετία 2009- 2011 και σε αντίθετη περίπτωση, ζητούσε «να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση μη χορήγησης της θερινής άδειας». 

Η ασφαλιστική εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα του συνδικαλιστή και ο τελευταίος προσέφυγε στα δικαστήρια.  

Το Εφετείο Αθηνών δικαίωσε τον εν λόγω συνδικαλιστή, δεχόμενο ότι η εργοδότρια εταιρεία που κατέβαλε τις αποδοχές του επί 8 συνεχόμενα χρόνια, όφειλε να δώσει και το επιδόματα θερινής άδειας των ετών 2009- 2011 με προσαύξηση 100%, λόγω υπαιτιότητάς της. 

Έτσι, το Εφετείο επιδίκασε στον συνδικαλιστή το ποσό των 48.724 ευρώ  

Όμως, η ασφαλιστική εταιρεία άσκησε αναίρεση στον 'Αρειο Πάγο και κρίθηκε από τους αρεοπαγίτες ότι η εφετειακή απόφαση έχει αντιφατική και ασαφή αιτιολογία και απέρριψε ως αβάσιμη την αίτηση αναίρεσης του συνδικαλιστή.  

Τελικά, ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι η εργοδότρια επιχείρηση δεν οφείλει να καταβάλει, ούτε τις αποδοχές αδείας, ούτε και την προσαύξηση του 100%. 

Και αυτό γιατί η εταιρεία εξ αντικειμένου και ανεξάρτητα από την θέλησή της, δεν είχε την δυνατότητα να του χορηγήσει άδεια αναψυχής για τον λόγο ότι τελούσε διαρκώς, επί σειρά 8 ετών, σε συνδικαλιστική άδεια χωρίς διακοπή, μη παρέχων την εργασία του στην εταιρεία που είχε προσληφθεί.


Θυμόσαστε ένα σύνθημα που γράφαμε παλιά στους τοίχους 
€ αλήτες ρουφιανοι συνδικαληστές £

Οι πραγματικοί άνεργοι στην Ελλάδα  με την βοήθεια των συνδικαλΗστων   έχουν ξεπεράσει τα 3.500.000 εκατομμύρια περίπου στο 35%. Στους νέους οι ανεργία ξεπερνά το 65%.

Anuropos agramatos kilo apelekito

Τι δεν καταλαβαίνετε;;;;;;
Κατα στρέφουν την γνώση διαλύουν τα Πανεπιστήμια. Βουλιάζουν την παιδεία στην αμάθεια τους για να σώσουν τα κόμματα και τις καρέκλες τους.

Προσπαθείς με αγώνα και δανεικά να σπουδάσεις το παιδί σου και αυτοί το κατα στρέφουν πριν καν πάρει το πτυχίο του για να το διώξουν μετανάστη. . .

ΠΑΤΩΣΑΝ" ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ. ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ 300

το Πανεπιστήμιο της Κρήτης βρίσκεται στις θέσεις...
301-350, στις θέσεις 401-500 το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στις θέσεις 501-600 κατατάσσονται το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στις θέσεις 601-800 είναι το Πανεπιστήμιο της Πάτρας.

Όλοι η Ελλάδα ένα hot spot.

Έλληνα, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι μετά το 2010 η ψήφος  εκτός από ρουσφέτι έχει  και τις συνέπειές της;;;;;;;;;;;;;

Με το ΥΠΕΡ-ΤΑΜΕΙΟ που διεδέχθη το ΤΑΙΠΕΔ, ξεπουλάνε όλη την εθνική περιουσία που έπρεπε να παραδωθει στα παιδιά μας για να έχει συνέχεια η χώρα .

Χαριζουν ακόμη και τον εναέριο χώρο της Ελλάδος, για να καταλήξουν, στον εθνικό ενεργειακό πλούτο που κρύβει η Ελληνική Α.Ο.Ζ

Απίστευτα συμπλέγματα προδοσίας, ανθελληνικής   μανίας και ιστορικού αναλφαβητισμού.

Δεν υπαρχει αλλος λαος στον κοσμο που να ειναι τοσο τελειωμενος παρακμιακος και χωρίς μνήμη  οπως ο ελληνικος λαος...

Αφου κατεστρεψαμε   και εξαφανισαμε τον ελληνισμο εκτος των συνορων, τωρα μπαινουμε στο τελευταιο κεφαλαιο της εξαφανισης και του ελληνισμου εντος των συνορων.

Οι ξενοι εκαναν παντοτε την δουλεια τους, αυτος εδω ο τοπος βγάζει παντα τους μεγαλυτερους εφιαλτες._

Το ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ που βαφτίσαμε ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

2 Σεπτεμβρίου 1944. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ήδη κριθεί. Η απόβαση στη Νορμανδία είχε πετύχει πανηγυρικά, οι Σύμμαχοι προήλαυναν σε όλα τα μέτωπα. Είχαν ήδη απελευθερώσει το Παρίσι κι εκείνη τη μέρα μπαίναν στο Βέλγιο. Στην Ελλάδα, οι Γερμανοί είχαν αρχίσει να αποχωρούν. Οι κάτοικοι της χώρας έκαναν όνειρα για το «μετά». Τα ίδια όνειρα έκαναν και οι κάτοικοι του Χορτιάτη, ξεκινώντας για τις καθημερινές δουλειές τους. Ξαφνικά, στο χωριό τους φτάνουν 20 φορτηγά γεμάτα με Γερμανούς στρατιώτες. Μαζεύουν όσους κατοίκους βρίσκουν. Τους συγκεντρώνουν σε δύο κτήρια και τους καίνε ζωντανούς. 147 ανθρώπους. Μέχρι και νήπια. Η ιστορία κατέγραψε ένα ακόμα κτηνώδες έγκλημα των Ναζί και στον Χορτιάτη άνοιξε μια βαθειά πληγή που ακόμα δεν έχει κλείσει.

Τι συνέβη όμως πιο πριν; Συνέβη το εξής: μια διμοιρία του ΕΛΑΣ είχε χτυπήσει έξω από τον Χορτιάτη δύο αυτοκίνητα. Το ένα ήταν γερμανικό. Το άλλο ελληνικό, του Οργανισμού Ύδρευσης Θεσσαλονίκης. Σχεδόν όλοι έπεσαν νεκροί. Τα δύο αυτοκίνητα μετέφεραν χημικούς και τεχνικούς, Γερμανούς και Έλληνες, υπεύθυνους για την απολύμανση της δεξαμενής του υδραγωγείου, από την οποία έπαιρνε νερό η Θεσσαλονίκη. Κάποιος έπρεπε να την κάνει αυτή τη δουλειά και επί Κατοχής. Κάποιοι έπρεπε, σ’ όλη τη χώρα, να κάνουν όσες δουλειές χρειαζόντουσαν για να λειτουργούν στοιχειωδώς οι δημόσιες υπηρεσίες, οι δήμοι, οι κοινότητες, η οικονομία. Και να ήθελαν να αρνηθούν, δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα. Οι Ναζί δεν ζητούσαν τη γνώμη σου. Σε υποχρέωναν με την απειλή του όπλου, ακόμα κι αν ήσουν νοικοκυρά: ή θα μου πλύνεις τα ρούχα ή σε εκτελώ επί τόπου. Όλοι αυτοί ήταν, κατά τον ΕΛΑΣ, συνεργάτες των Γερμανών και έπρεπε να πεθάνουν. Σκότωσαν λοιπόν οι “αντάρτες” στον Χορτιάτη, 8-10 τεχνικούς της ύδρευσης, στα καλά καθούμενα, ξέροντας ότι θα επακολουθούσαν φριχτά αντίποινα.

Η ίδια αλληλουχία γεγονότων υπήρξε στις περισσότερες ομαδικές εκτελέσεις των Ναζί: οι “αντάρτες” σκοτώνουν Γερμανούς στρατιωτικούς που έτυχε να περνάν από το σημείο της ενέδρας και στη συνέχεια οι Γερμανοί εκτελούν μαζικά, για εκδίκηση, τους κατοίκους του κοντινότερου χωριού. Και μάλιστα κάθε φορά προειδοποιούν πώς επανάληψη της δράσης των ανταρτών θα σημάνει επανάληψη των αντιποίνων. Κι όμως οι αντάρτες συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο.

Γιατί; Ήταν ωφέλιμες στρατιωτικά αυτές οι “επιχειρήσεις”; Καθόλου! Όλοι οι στρατιωτικοί αναλυτές συμφωνούν πως η συμμετοχή τους στην έκβαση του πολέμου ήταν μηδαμινή. Καμμία πολεμική ζυγαριά δεν γέρνει με σποραδικούς φόνους μερικών στρατιωτών της μιας πλευράς. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Σε όλη τη διάρκεια της κατοχής, από τις “αντιστασιακές” ενέδρες σκοτώθηκαν στην Ελλάδα 376 Γερμανοί, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του γερμανικού στρατού. Αριθμός εντελώς αμελητέος συγκριτικά με τα 6,8 εκατομμύρια νεκρούς των δυνάμεων του Άξονα. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τα… κουνούπια σκότωσαν διπλάσιους απ’ όσους η “ενωμένη εθνική αντίσταση”! 721 οπλίτες και βαθμοφόροι του στρατού κατοχής πέθαναν από ελονοσία, τύφο και άλλες μολυσματικές ασθένειες. Άλλοι 237 Γερμανοί αυτοκτόνησαν επί ελληνικού εδάφους.

Ήταν τόσο άνευ σημασίας η συμμετοχή της ελληνικής αντίστασης στην εξέλιξη του πολέμου, ώστε οι Σοβιετικοί δεν την μνημόνευαν καν, μολονότι πρωταγωνιστές σ’ αυτή ήταν οι ιδεολογικοί τους “σύντροφοι”. Στο βιβλίο του «Στα φτερά του οράματος» ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, επικεφαλής της δολοφονικής επίθεσης του ΕΑΜ στον σταθμό χωροφυλακής του Λιτοχώρου και κατόπιν πολιτικός πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση, Υψηλάντης (Αλέξης Ρόσιος), εξιστορεί με παράπονο: «Στις επετείους, ιδιαίτερα δε στην επέτειο της νίκης τους (των σοβιετικών) στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού τόνιζαν – και δικαιολογημένα βέβαια – τον αποφασιστικό ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη νικηφόρα έκβασή του, ανέφεραν και τη συμβολή των Κινημάτων Αντίστασης των λαών στον κοινό αγώνα κατά των γερμανοϊταλών κατακτητών στις διάφορες χώρες της Ευρώπης, στην Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, αλλά άχνα δεν έβγαζαν για τη συμβολή της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης… Πολλές φορές οι πολιτικοί πρόσφυγες θέταμε στη σοβιετική ηγεσία αυτό το θέμα, γιατί το θεωρούσαμε μεγάλη προσβολή για την εθνική μας αξιοπρέπεια, αλλά απάντηση καμία. Και γραπτή διαμαρτυρία στάλθηκε στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ από τον Πρόεδρο του Δικαστικού της ΙΧ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Παλάσκα, και πάλι το ίδιο».

Εκτός από 4-5 σημαντικές από στρατιωτικής πλευράς δράσεις της “αντίστασης” (ανάμεσα στις οποίες η μόνη που είχε στρατηγικό στόχο ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου) οι υπόλοιπες “αντιστασιακές” ενέργειες κατά των Γερμανών ήταν καθαρές δολοφονίες στρατιωτικών σε μη στρατιωτικές επιχειρήσεις ή εκτελέσεις αιχμαλώτων Γερμανών, που είχαν συλληφθεί μετά από ενέδρες. Οι περισσότερες μάλιστα έγιναν όταν η ολοκληρωτική ήττα της Γερμανίας ήταν θέμα χρόνου, από το τέλος του ’43 μέχρι τον Σεπτέμβριο του ’44. Πόσο “πληρώθηκαν”, σε αίμα αμάχων, αυτοί οι 376 νεκροί Γερμανοί; 56.225 Έλληνες εκτελέστηκαν από τους Ναζί στην Κατοχή ως αντίποινα και 1170 χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς! Συγκριτικά, οι νεκροί του πολέμου 1940-41 (συμπεριλαμβανομένου του Αλβανικού έπους) ήταν 13.327. Άξιζε τέτοια παράλογη θυσία;

Δεν ήταν όμως ίδιος ο απολογισμός  των δράσεων των κομμουνιστών ανταρτών κατά των μη κομμουνιστών Ελλήνων. Όταν τέλειωσαν τα Δεκεμβριανά, ΠΡΙΝ αρχίσει “επίσημα” ο συμμοριτοπόλεμος, οι νεκροί Έλληνες από το “χέρι” των ανταρτών είχαν φτάσει, σύμφωνα με τα επίσημα κρατικά στοιχεία, τους 46.985! Να κάνουμε ξανά τη σύγκριση, ανατριχιάζοντας: 376 Γερμανοί νεκροί – 46.985 Έλληνες σκοτωμένοι από τους αντάρτες και 56.225 σκοτωμένοι από τους Ναζί εξ αιτίας της δράσης των ανταρτών! Χωρίς να υπολογίσουμε την οικονομική ζημιά από την ισοπέδωση 1170 χωριών. Ξαναρωτάω: άξιζε τέτοιος φόρος αίματος;

Ναι, θα σου πουν οι “ιδεολογικοί κληρονόμοι” των ανταρτών. Διότι ο σκοπός των αριστερών “αντιστασιακών” δεν ήταν να διώξουν τον κατακτητή, όπως διαδίδει η μεταπολεμική φάμπρικα αγιοποίησης. Ήταν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να εγκαταστήσουν σοβιετική δικτατορία στη χώρα, κάτι που δεν έκρυβαν ούτε καν για να τηρήσουν τα προσχήματα. Ούτε τότε, ούτε και τώρα: http://www.kke.gr/istoria/katoxh_1941-1945_-_h_drash_toy_kke_kai_o_rolos_ton_astikon_kommaton_?morf=1

 Όποιος δεν συμμεριζόταν αυτόν τον στόχο, ακόμα κι αν ήταν αριστερός, ακόμα κι αν αγωνιζόταν στο ΕΛΑΣ, βαφτιζόταν “εχθρός του λαού” και έπαιρνε σειρά για ξεπάστρεμα στον πάτο κάποιας πηγάδας. Η κομμουνιστική στρατιωτική μηχανή προετοίμαζε το “μετά”. Έπρεπε να τρομοκρατηθούν οι πολίτες και να αναγκαστούν να προσχωρήσουν στις τάξεις του ΕΑΜ. Έπρεπε να ξεκληριστούν ολόκληρα χωριά, αν δεν έδιναν όρκο υποταγής στους σταλινικούς. Έπρεπε να αποσταθεροποιηθεί η τάξη για να υπάρχει ελεύθερο πεδίο δράσης στις ένοπλες κομμουνιστικές συμμορίες που θα συγκροτούσαν αργότερα τον “δημοκρατικό στρατό”. Οι ενέδρες σε Γερμανούς, εν γνώσει των συνεπειών, σε αυτό αποσκοπούσαν. Πολύ συχνά μάλιστα ήταν επί τούτου σχεδιασμένες, για να προκαλέσουν τα αντίποινα των Ναζί και να εξαφανίσουν από τον χάρτη χωριά που δεν ήταν αριστερών πεποιθήσεων.

Ήρθε νομίζω η εποχή να το πούμε ξεκάθαρα: οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων των Ναζί ήταν οι αυταποκαλούμενοι “αντάρτες”. Οι Ναζί κροτάλιζαν το πολυβόλο. Στον τόπο όμως της σφαγής, τους νεκρούς και του Χορτιάτη και της Δράκειας και του Δίστομου και των Καλαβρύτων και των περισσότερων μαρτυρικών τόπων της Κατοχής τους οδήγησε η δράση των κοινών εγκληματιών που συνηθίσαμε να αποκαλούμε αντιστασιακούς.

Ποιος Έλληνας με στοιχειώδη αντίληψη, και ψήγματα έστω ανθρώπινων συναισθημάτων θα αποφάσιζε να οδηγήσει στον όλεθρο ένα ολόκληρο χωριό με αντάλλαγμα τον φόνο 2-3 γερμανών στρατιωτών που πέρασαν τυχαία μπροστά από το στόχαστρο του όπλου του; Αν ήξερες ότι στο χωριό απέναντι είναι οι γονείς σου και τα αδέλφια σου και σε λίγες ώρες θα σφαδάζουν σφαζόμενοι, θα πατούσες τη σκανδάλη; Πόσο ανδρείο είναι να πυροβολήσεις τη γερμανική μοτοσικλέτα κρυμμένος στο ύψωμα και να εξαφανιστείς αφήνοντας εκατοντάδες ανθρώπους ανυπεράσπιστους στις ορέξεις του κατακτητή; Γιατί καμμία διμοιρία του ΕΛΑΣ δεν πήγε μετά την ενέδρα να πάρει θέσεις άμυνας μπροστά από το χωριό των αντιποίνων και να το υπερασπιστεί με τα όπλα και με τη ζωή της από τους εκδικητές που ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα καταφθάσουν; Έχει η θρασύδειλη πατέντα του “χτύπα και φύγε και άσ’ τους να σκοτωθούν” ίχνος πατριωτισμού; Ίχνος ηρωισμού; Ίχνος ανθρωπιάς; Ή είναι εξίσου θηριώδης, εξίσου αποτρόπαια, εξίσου κτηνώδης με αυτή των Ναζί;

Άλλωστε Ναζί και Κομμουνιστές ήταν συνεταιράκια στην πρώτη περίοδο της Κατοχής. Η γερμανοσοβιετική συνθήκη Ρίμπεντροπ – Μολότωφ με την οποία οι δύο “εταίροι” συμφωνούσαν να μην επιτεθούν ο ένας στον άλλον και επιπλέον διαμέλιζαν, εντελώς δημοκρατικά, τις μεταξύ τους χώρες, έκανε τους ντόπιους κομμουνιστές να βλέπουν περίπου με συμπάθεια τους “φίλους του Πατερούλη”. Έπρεπε να γίνει η αιφνιδιαστική επίθεση του Χίτλερ στην ΕΣΣΔ, στις 22 Ιουνίου του 1941 για να συνεδριάσει, 10 μέρες μετά, στις 1-3 Ιουλίου, η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποφασίζοντας “να οργανώσει τις δυνάμεις της λαϊκής εξέγερσης για την εθνική και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ απελευθέρωση της Ελλάδας».

Επισημαίνω στους επαγγελματίες διαστρεβλωτές των απόψεών μου που θα γράψουν “ο Τζήμερος εξισώνει τους Ναζί με την Αντίσταση”, ότι δεν τους εξισώνω. Θεωρώ τις πράξεις των “αντιστασιακών” χειρότερες. Για τους Ναζί οι Έλληνες ήταν ένα τίποτα. Υπόδουλοι, με αξία ζωής μηδέν, αναλώσιμο υλικό στις επιδιώξεις του Γ’ Ράιχ. Για τον Έλληνα όμως “αντιστασιακό», οι υπό εκτέλεση ήταν οι ομοεθνείς του. Οι γείτονες, οι φίλοι του, οι συγγενείς του, τα αδέλφια του. Δεν είναι λίγες οι ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στις τάξεις του ΕΛΑΣ και εκτελέστηκαν από τους ίδιους τους συντρόφους τους όταν προσπάθησαν να ειδοποιήσουν συγγενείς στην άλλη πλευρά για τις “αντιστασιακές” θηριωδίες κατά των Ελλήνων ή για τις ενέδρες κατά των Γερμανών που ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσαν εκατόμβες αντιποίνων. Όταν έρθει κάποτε η εποχή – ελπίζω να συμβεί σύντομα – που θα πάψει όλα να τα σκιάζει η φοβέρα και να τα πλακώνει η σκλαβιά του πανίσχυρου μηχανισμού προπαγάνδας της αριστεράς, έχουμε να μάθουμε πολλές τέτοιες ιστορίες και να αναδείξουμε τους πραγματικούς ήρωες εκείνης της εποχής: όσους βρέθηκαν εξαναγκασμένοι ή από αφέλεια στις γραμμές των εγκληματιών και με τίμημα την ίδια τη ζωή τους, θέλησαν να προλάβουν το θανατικό.

Η επονομαζόμενη “εθνική αντίσταση” ήταν ένα διαρκές έγκλημα στο οποίο πρωτοστάτησε ο υπόκοσμος και των δύο πλευρών με θύματα συνήθως φιλήσυχους πολίτες, γυναίκες και παιδιά, που κάποιοι, πολύ συχνά για λόγους προσωπικής αντιδικίας ή ευκαιρίας για πλιάτσικο, κατέδιδαν ως πράκτορες του εχθρού. Η προσπάθεια της μεταπολίτευσης να δημιουργήσει κλίμα εθνικής συμφιλίωσης βαφτίζοντας τις θηριωδίες εκείνης της εποχής (και από τις δύο πλευρές) ως “εθνική αντίσταση” και να την προβάλει ως καθολική και ενιαία δίνοντας μέχρι και σύνταξη αντιστασιακού στους σφαγείς, ήταν ανοησία πρώτου μεγέθους και είχε τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο: νομιμοποίησε το κατοχικό έγκλημα και αθώωσε αυτούς που είχαν τη μερίδα του λέοντος στην ανθρωποσφαγή: το ΚΚΕ και τις παραφυάδες του. Κι αν τη στάση της μεταπολιτευτικής συμφιλίωσης την ασπαζόταν η αριστερά, θα λέγαμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας είχε και κάποιο όφελος. Όμως οι κομμουνιστές ως φανατικοί θρησκόληπτοι (εγώ ειμί ο Μαρξ – ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού) δεν υπήρχε ούτε υπάρχει περίπτωση να παραιτηθούν από τον στόχο τους: την επιβολή ολοκληρωτισμού με τη μορφή της δικτατορίας του προλεταριάτου. “Πάτησαν” λοιπόν στην άφεση αμαρτιών που τους προσέφερε η πλευρά των νικητών, για να δημιουργήσουν έναν μόνιμο διχασμό ανάμεσα στους υποτιθέμενους “υπερασπιστές του δίκιου του εργάτη” και σε όλους τους άλλους που προφανώς θέλουν το άδικο του εργάτη ως “λακέδες των αφεντικών”, “μοναρχοφασίστες” και “γερμανοτσολιάδες”.

“Και γιατί ασχολείσαι με παλιές αρρώστιες;” θα με ρωτήσετε. Διότι ο ιός που τις προκάλεσε εξακολουθεί να ζει και σήμερα. Οι εποχές αλλάζουν αλλά τα εργαλεία του εθνικού διχασμού είναι ίδια κι απαράλλαχτα. Το “Ή εμείς ή  αυτοί” του προεκλογικού Τσίπρα ήταν το διαχρονικό slogan της εμφυλιοπολεμικής αριστεράς η οποία δεν διαστάζει να προπαγανδίζει ανοιχτά τον επόμενο εμφύλιο! Ναι, ακόμα και σήμερα! Ναι, στο επίσημο site τους, πληρωμένο από τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου: http://www.kke.gr/taytothta/

Συμφιλίωση υπάρχει όταν την επιδιώκουν και οι δύο πλευρές. Όταν ο ένας μόνον τη μνημονεύει ή την εύχεται και ο άλλος το εκμεταλλεύεται για να προετοιμάσει την επόμενη επίθεσή του, κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης είναι αυτοχειριασμός. Πραγματική συμφιλίωση θα υπάρξει όταν η αριστερά απαξιωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων που θα αντιληφθούν τι ακριβώς είναι και μάθουν τι ακριβώς έκανε. Όταν αναγνωρίσει, όπως ο Μίσσιος, ο Κύρκος και ο Λαζαρίδης πως: “ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι”. Τότε θα έχει ηττηθεί και σε ηθικό επίπεδο. Και τότε θα πάψουμε επιτέλους να ζούμε με τον φόβο ότι το φυτώριο τεράτων του ΚΚΕ συνεχίζει να εκκολάπτει τους μελλοντικούς “καπετάνιους” του διχασμού και της εθνικής καταστροφής: Ζαχαριάδηδες, Βελουχιώτηδες ή Τσίπρες

Η επαναστατικότητα της λενινιστικής κυβέρνησης πήγε για μια ακόμα φορά περίπατο μόλις εμφανίστηκαν οι ξένες δυνάμεις!

Υπάρχει μια απορία. 
Τι τη θέλουν  οι κομμουνιστές την επαναστατικότητα αφού κάθε φορά που πέφτουν επάνω σε «αντίπαλες» ξένες δυνάμεις υποχωρούν με κατεβασμένα τα παντελόνια; 

Ξεκίνησαν από τον Φεβρουάριο του 2015 μέχρι τον επάρατο Ιούλιο με το δημοψήφισμα. Συνέχισαν με το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψαν και συνέχισαν με τη δεύτερη αξιολόγηση και όλες τις απαιτήσεις τω δανειστών που τις ψήφισαν στη Βουλή.

Κάποια στιγμή ο αρχηγός των ατάκτων και πρωθυπουργός ομολόγησε ότι είχαν αυταπάτες για το συσχετισμό δυνάμεων και δεν περίμεναν ότι οι δανειστές ήταν τόοοοσο δυνατοί. 

Παραμύθια! Αυτοί οι ίδιοι είπαν οτι οι δανειστές ήταν τέρατα που κυβερνάνε τον κόσμο με τα πανίσχυρα διεθνή κεφάλαια που δεν σταματάνε μπροστά σε τίποτα.

Παρά την ομολογία των αυταπατών οι άνθρωποι συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο, πουλώντας αριστερή  αντίσταση  και τσαμπουκά την ίδια ώρα που υπέγραφαν όοοοολα τα προαπαιτούμενα για δέσμευση της ελληνικής περιουσίας, Μνημόνο μέχρι το 2062 και λιτότητα για το λαό μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα. Μάλλον έχουν μπερδέψει την έννοια της αυταπάτης με της απάτης.

Τώρα, πουλάνε αντίσταση και φυσεκλίκια στις Σκουριές και στο Ελληνικό, που τα είχαν για λάβαρα πριν να συγκρουστούν με την πραγματικότητα. Και ξαναξεφτιλίζονται! 

Μόλις έπεσαν τα τηλέφωνα των δανειστών και προστατών της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός «άνωθεν» και μόλις η εταιρία απείλησε με αποχώρηση, έβαλαν την ουρά στα σκέλια και κάθησαν στο τραπέζι σαν τα καλά παιδιά για να τα βρουν στα μεταλλεία. Που θα φύγουν μένοντας!

Για όλη αυτή τη νίλα δε χρειάστηκε κανένας κόπος από την εταιρία. Είπε «ή μας δίνετε την άδεια ή τα μαζεύουμε», ειδοποίησε και τα μεγάλα αφεντικά και με το πρώτο νεύμα «άνωθεν», απ’ έξω, έμεινε η κυβέρνηση «Παυλόπουλος». Τέτοια λενινιστική επαναστατική συνείδηση!

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν έχει έδρα την Αθήνα αλλά κυβερνάει από το Μρέστ Λιτοφσκ. Για να μη χάνει χρόνο πήγαιν’ έλα με τις διαρκείς συνθηκολογήσεις. 

Η απορία είναι απλή: Αφού η Αριστερά  δεν έχει τα κότσια να αντισταθεί και να πολεμήσει τι τις θέλει τις καθυστερήσεις και τα κόλπα; Τα οποία μας στοιχίζουν κι ένα σκασμό εκατομμύρια.

Ας υπογράψει και ας εφαρμόσει όλα όσα έτσι κι αλλιώς έχει συμφωνήσει με τους δανειστές κι όταν θα έρθει ο χρόνος των εκλογών ας βγει να πει ανοιχτά στο λαό: «Τι τη θέλετε τη ΝΔ και τη Συμπαράταξη. Εγώ κάνω τα ίδια και χωρίς να κουνιέται φύλο». 

Επειδή το εκλογικό ποσοστό του λαού που μετακινείται από δω κι από κει και βγάζει τις κυβερνήσεις έχει γραμμένες στα παλιά του τα παπούτσια και τις ιδεολογίες και τις επαναστάσεις. Τον κανακάρη να διορίσει, το αυθαίρετο να νομιμοποιήσει με λίγα λεφτά ή και καθόλου, να του χαριστούν τα πρόστιμα και οι ποινές, να μην τον κυνηγάει αστυφύλακας για τίποτε και να μπαίνει στις εξαιρέσεις των εγκυκλίων που δεν θα του κόβονται οι αργομισθίες και οι αρπαχτές. Ά! Και να πουλάει μαγκιά.

ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΟΠΑΣΟΚ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Νέα επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο», εξαπολύουν οι εργαζόμενοί του, 
με αφορμή την παραίτηση του μέχρι πρότινος διευθυντή, Μάκη Μηλάτου.

Οι εργαζόμενοι, σχολιάζοντας το γεγονός ότι «καθιερώθηκαν» οι καθυστερήσεις στις καταβολές δεδουλευμένων (αν και έχουν αποχωρήσει 13 συνάδελφοί τους), καθώς και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να παρουσιάσει ένα συνολικό πλάνο για τον σταθμό, οδηγώντας τον στην απαξίωση, εξέδωσαν την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Από το ραδιόφωνο απέναντι και το ραδιόφωνο που ακούει, έχουμε περάσει στο ραδιόφωνο που καρκινοβατεί. Η πρόσφατη παραίτηση του Μάκη Μηλάτου από τη θέση του διευθυντή και από τη θέση του παραγωγού (σοβαρή απώλεια με επιπτώσεις στους ακροατές) είναι αποτέλεσμα μιας πορείας διαρκούς απαξίωσης και αδυναμίας του ιδιοκτήτη του, του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, να δώσει λύσεις.
Επομένως, δεν είναι παράλογο το ερώτημα εάν μαζί με τις οικονομικές δυσκολίες υπάρχει και πολιτική επιλογή.

Όταν σου ζητάνε να τραβήξεις κουπί περιμένεις να σου δώσουν και τα κουπιά. Ήλπιζα για 9 μήνες δυστυχώς μάταια. Η υπομονή μου εξαντλήθηκε και παραιτήθηκα από διευθυντής του σταθμού και κατ’ επέκταση από παραγωγός». Καλύτερα χωρίς δουλειά παρά χωρίς αυτοεκτίμηση, το σκεπτικό της παραίτησης του Μάκη Μηλάτου που αποτυπώνει την πραγματικότητα του ΚΟΚΚΙΝΟΥ σε ένα τοπίο στα ΜΜΕ που αλλάζει.

Για τα αίτια που φτάσαμε ως εδώ μπορεί ο καθένας από μας να δώσει τη δική του απάντηση. Για το αποτέλεσμα ωστόσο, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι κοινή.

Απουσία ενδιαφέροντος και συνεχής μετάθεση των αναγκαίων απαντήσεων που αντικειμενικά οδηγούν στο μαρασμό του ραδιοφώνου και με μαθηματική ακρίβεια στην πτώση. Πώς αλλιώς μπορεί να μεταφραστεί, αν όχι με πολιτική βούληση αποδυνάμωσης:

Η παραπομπή διαρκώς στις ελληνικές καλένδες της παρουσίασης του σχεδίου του ιδιοκτήτη για το ΚΟΚΚΙΝΟ.

Η κανονικότητα στην καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων που φτάνει τους 2,5 με 3 μήνες, παρά τις αποχωρήσεις 13 εργαζομένων τον τελευταίο χρόνο.

Η απογύμνωση της ιστοσελίδας stokokkino.gr στην οποία έχουν μείνει μόνο δύο εργαζόμενοι, παρότι είχε φτάσει σε πολύ αξιόλογα επίπεδα επισκεψιμότητας.

Οι κραυγαλέες ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή.

Η παραχώρηση στην 24 MEDIA (συμφερόντων Μάρη) της συχνότητας «Μωβ» στη Θεσσαλονίκη που ήταν ιδιοκτησία του ΣΥΡΙΖΑ και έως τότε παρέμενε αναξιοποίητη. Έτσι, απέναντι από το ΚΟΚΚΙΝΟ Θεσσαλονίκης βρέθηκε ο σταθμός News 24/7. Την ίδια ώρα, το ΚΟΚΚΙΝΟ Θεσσαλονίκης που υποφέρει οικονομικά, ενοικιάζει τη συχνότητα από την οποία εκπέμπει.

Οι αθετήσεις δεσμεύσεων.

Τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί. Οι εργαζόμενοι στο ΚΟΚΚΙΝΟ ζητούν άμεσα σαφείς απαντήσεις για τις προθέσεις του ιδιοκτήτη σχετικά με το μέλλον του ραδιοσταθμού που βγήκε στα ερτζιανά σε δύσκολους για τον ΣΥΡΙΖΑ καιρούς και έχει ήδη κλείσει 11 χρόνια ζωής.

Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι που έχουν δώσει αρκετά δείγματα εργασιακής αντοχής, είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που έχουν στη διάθεση τους για να προασπίσουν τα δικαιώματα τους και να κρατήσουν ζωντανό το ΚΟΚΚΙΝΟ».

Οι παρακάτω "Έλληνες" (;;;) ευρωβουλευτές έβαλαν την υπογραφή τους και συμφώνησαν να παράγει ο Καναδάς τυρί με την ονομασία «φέτα».

Μαρία Σπυράκη

Μανώλης Κεφαλογιάννης

Ελίζα Βόζενμπεργκ

Γιώργος Κύρτσος

Θοδωρής Ζαγοράκης, από τη Νέα Δημοκρατία,

Γεώργιος Γραμματικάκης

Μιλτιάδης Κύρκος, απ το Ποτάμι,

Εύα Καϊλή, από το ΠΑΣΟΚ.

Να σημειώσουμε ότι ο όρος αυτός ΦΕΤΑ έγινε αγώνας για να κατοχυρωθεί κατ αποκλειστικότητα από την Ελλάδα 

το colpo grosso για ξεπούλημα των τραπεζών

Θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί ως το «ριφιφί» ή «η λεηλασία των αιώνων» και να μην είναι υπερβολικοί οι χαρακτηρισμοί. Ήταν, πάντως, το colpo grosso, το οποίο σε γενικές γραμμές εξελίχθηκε σε δύο φάσεις και είχε ως αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός να ξοδέψει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ...

για τη σωτηρία των τραπεζών και, πάρα την αιματηρή θυσία, να μην τις έχει υπό έλεγχο και, επιπλέον, να έχει χάσει τα λεφτά του. Για να καταλάβουμε το ρεσάλτο που έγινε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, θα πρέπει πρώτα να δούμε τη μεγάλη εικόνα.

Το μεγάλο κόλπο στήθηκε με το εύρημα των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, οι οποίες μυστηριωδώς και εν κρυπτώ χαρακτηρίστηκαν βιώσιμες και, συνεπώς, έπρεπε πάση θυσία να σωθούν, για να προστατευτούν δήθεν οι καταθέσεις των πολιτών, οι οποίες τράπεζες, με εξαίρεση την Εθνική, ήταν, τι παράξενο, ιδιωτικές.

Η «σωτηρία» εξελίχθηκε ουσιαστικά σε δύο φάσεις: Στην πρώτη δόθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια καταθέσεις και περιουσιακά στοιχεία των άλλων τραπεζών, μεταξύ αυτών το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η Αγροτική Τράπεζα, στις τέσσερις συστημικές, ενώ και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εισέφερε επίσης δεκάδες δισ. ευρώ και απέκτησε τις μετοχές και τον έλεγχο των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.
Οι τράπεζες ήταν καθαρές πλέον και έτοιμες να παραδοθούν στα χέρια των ξένων, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι προέβλεπε το σχέδιο.

Η μεγάλη κλοπή σε βάρος του ελληνικού λαού εκδηλώθηκε στη δεύτερη φάση. Εδώ το κόλπο έγινε με την απαγόρευση από τους δανειστές στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τεσσάρων πάντα συστημικών τραπεζών. Οι ξένοι επενδυτές απέκτησαν τις μετοχές σε τιμή κατά 80% χαμηλότερη από εκείνη που είχε αγοράσει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και, εισφέροντας ένα πολύ μικρό μέρος κεφαλαίων, σε σύγκριση με εκείνα που είχαν διαθέσει το ΤΧΣ και γενικότερα ο ελληνικός λαός μέσω και των εκχωρήσεων των κρατικών τραπεζών, βρέθηκαν να ελέγχουν τις ελληνικές τράπεζες. Απόδειξη αυτού; Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχει πλέον μόνο το 2,38% των μετοχών της Eurobank.
Το τραγικό είναι πως κανείς εισαγγελέας δεν κινήθηκε εναντίον των μεγάλων ενόχων της μεγαλύτερης λεηλασίας της νεότερης Ελλάδας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η τύχη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ήταν προδιαγεγραμμένη. Το πεπρωμένο ήταν να χρησιμοποιηθεί ως Ιφιγένεια για να σωθεί κάποια συστημική τράπεζα, και η τυχερή ήταν η Eurobank.
Κι αυτό παρότι το Τ.Τ. ήταν η πλέον υγιής ελληνική τράπεζα, αφού κατείχε την πρώτη θέση στην Ελλάδα και την τρίτη στην Ευρώπη σε κεφαλαιακή επάρκεια, ο δείκτης χορηγήσεων προς καταθέσεις ήταν στο 65%, όταν στις άλλες τράπεζες κυμαινόταν από 135% έως 156%, και οι επισφάλειες ήταν στο 10%, έναντι 20% των άλλων τραπεζών.

Μάλιστα, το Τ.Τ. δεν κατάφερε να σωθεί, παρά τις διαβεβαιώσεις του τότε υπουργού Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλου προς τη διοίκησή του, ότι το Ελληνικό Δημόσιο, ως μέτοχος, θα κάνει το καθήκον του κατά την ανακεφαλαιοποίηση. Ακόμα και να ήθελε ο Βαγγέλης Βενιζέλος (που οι πληροφορίες της εποχής έλεγαν πως δεν έκανε καμία προσπάθεια), η τρόικα είχε βάλει βέτο και είχε αποφασίσει να δώσει τις ελληνικές τράπεζες στους ξένους και κανένας από την τότε κυβέρνηση, την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν θέλησε να αντισταθεί. Το αντίθετο, μάλιστα. Ηταν οι ιδανικοί «γιες μαν».

Μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να ζημιώσουν ξεδιάντροπα τους Ελληνες φορολογουμένους και κατά τη συναλλαγή με την οποία το Τ.Τ. παραχωρήθηκε στη Eurobank, κάνοντας άλλο ένα colpo grosso, που κόστισε… μόλις πάνω από 500.000.000 ευρώ, ψιχία δηλαδή σε σύγκριση με τα δισεκατομμύρια των προηγούμενων φάσεων.

Το τέχνασμα στήθηκε με τον τρόπο που θα γινόταν η συναλλαγή και αποτελούσε υπόδειξη της Τραπέζης της Ελλάδος.
Προσέξτε τις λεπτομέρειες, για να δείτε πόσο σατανικοί είναι οι τραπεζίτες όταν θέλουν να κάνουν κόλπα. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, παραχωρώντας το Τ.Τ., απέκτησε 1.418.750.000 μετοχές της Eurobank, των οποίων η χρηματιστηριακή αξία ήταν 859.800.000 ευρώ την ημέρα που έγινε η συναλλαγή.

Στη συμφωνία, όπως προβλεπόταν, κατέβαλε το ΤΧΣ στη Eurobank 554.900.000 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά. Αυτό σημαίνει ότι πήρε «χαρτιά» 859.800.000 ευρώ, τα οποία σήμερα έχουν χάσει το 98,5% της αξίας τους, και κατέβαλε 554.900.000 ευρώ. Δηλαδή, αν κάνουμε έναν απλό υπολογισμό, θα δούμε πως έδωσε το Τ.Τ., 554.900.000 ευρώ και πήρε στα χέρια του μετοχές που σήμερα αξίζουν (συγκρατηθείτε, παρακαλώ) περίπου 12.500.000 ευρώ.

Ας πάμε λίγο βαθύτερα, για να δούμε το μέγεθος της απάτης. Η Eurobank εξέδωσε μετοχές αξίας 859.800.000 ευρώ, εισέπραξε 554.900.000 ρευστό και απέκτησε μία τράπεζα που είχε εξυγιανθεί, διέθετε καταθέσεις 10,5 δισ. ευρώ και ένα εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων.
Ποια ήταν τότε η Eurobank; Από την έκθεση της BlackRock του 2013 προκύπτει ότι είχε έλλειμμα κεφαλαίων 5 δισ. ευρώ, δηλαδή υπερδιπλάσια των κεφαλαίων που είχε τότε, και επομένως η πραγματική αξία της μετοχής ήταν αρνητική. Που, σε απλά ελληνικά σημαίνει πως ήταν άνθρακας ο θησαυρός των μετοχών ύψους 859.800.000 ευρώ που είχε πάρει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, παραχωρώντας το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δηλαδή βρισκόμαστε ενώπιον ενός άλλου τεράστιου σκανδάλου, το οποίο δυστυχώς έμεινε επίσης ατιμώρητο.

Οι καταγγελίες για «στημένη» παράδοση του Τ.Τ.

Θύματα της μεγάλης κομπίνας δεν ήταν μόνο το Δημόσιο και οι Ελληνες φορολογούμενοι. Ζημιωμένοι βγήκαν και οι 72.000 ιδιώτες μέτοχοι που κατείχαν συνολικά το 50% του μετοχικού κεφαλαίου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και έχασαν τα λεφτά τους σε μία νύχτα από τις μηχανορραφίες πολιτικών, τραπεζιτών και τρόικας.

Μία πολύ σημαντική πτυχή του θέματος για τη μεθόδευση με την οποία «έστειλαν» το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο παραθέτει η Ενωση Μετόχων & Φίλων Τ.Τ. Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Με στημένες διαδικασίες οδήγησαν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στον τελικό τους στόχο, δηλαδή την αγκαλιά της Eurobank. Στη διαγωνιστική διαδικασία για την αγορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου προσήλθε ξένο fund για να συμμετάσχει, αλλά κυριολεκτικά εξεδιώχθη από το ΤΧΣ με την επισήμανση ότι το “Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα δοθεί σε τράπεζα”.

Σε ποια τράπεζα όμως; Οχι σε όποια πλειοδοτήσει, αλλά σε αυτήν που πρέπει… Αυτό μάλλον φάνηκε και από την αλλαγή των αρχικών όρων του διαγωνισμού, κυριολεκτικά την παραμονή της απόφασης της κατακύρωσής τους με τον αποκλεισμό της εισφοράς μετρητών και την προτίμηση εισφοράς μετοχών, παρανομώντας για πολλοστή φορά εις βάρος των συμφερόντων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και των μετόχων του. Ετσι έλαχε η τυχερή να είναι η Eurobank».
Και να υπενθυμίσουμε αυτό που πραναφέραμε, ότι η αξία των μετοχών μειώθηκε στη συνέχεια κατά 98,5%, που σημαίνει ότι το ΤΧΣ έχασε τα λεφτά του.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη χώρα.

Έχετε αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν μετά το κάψιμο της Αττικής το καλοκαίρι, τώρα να έχουμε την απίστευτη ρύπανση στο Σαρωνικό;

Τυχαίο;
Eίναι τυχαίο πως δόθηκε ‘εντολή’ ξαφνικά μέσα στη νύχτα να μετακινηθεί ένα πλοίο με χιλιάδες τόνους πετρελαίου. Όπως αναφέρει η ίδια η Πανελλήνια Ένωση Εμπορικού Ναυτικού έχουμε ‘σκοτεινές’ καταστάσεις.

Παραθέτουμε:
«Το πλοίο απέπλευσε έμφορτο τις πρωινές ώρες της 10/9/2017 από τα διυλιστήρια Ασπροπύργου (ΕΛΠΕ) μεταφέροντας 2.200 μετρικούς τόνους fuel oil και 370 μετρικούς τόνους marine gas oil. Στο πλοίο φέρονται να επέβαιναν 2 μέλη του πληρώματος σε σύνολο 11…..
Οι δύο Ναυτικοί που επέβαιναν στο πλοίο διασώθηκαν την τελευταία στιγμή από ρυμουλκό που είχε προσεγγίσει την περιοχή βύθισης του πλοίου. Να σημειωθεί ότι στην περιοχή επικρατούσαν πολύ καλές καιρικές συνθήκες.
Να υπογραμμίσουμε επίσης ότι το πλοίο ήταν κατασκευής του 1972 χωρητικότητας 3205 τόνων. Υπερήλικο το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας ενώ σύμφωνα με διάφορες αναφορές και καταγγελίες, στο μηχανοστάσιο, εκεί όπου σημειώθηκε η εισροή υδάτων έφερε διάφορα πρόχειρα μπαλώματα με σκοπό να κλείσουν τις ανοιχτές τρύπες!!!
Επίσης η ανακοίνωση του ΥΕΝ σχετικά με την βύθιση του πλοίου έγινε μετά από 13 ώρες ενώ στην ίδια αυτή ανακοίνωση όλως περιέργως εκείνο το οποίο βγάζει μάτι είναι η βεβιασμένη αναφορά ότι όλα τα πιστοποιητικά του πλοίου είχαν ελεγχθεί και βρέθηκαν εντάξει!!
Ταυτόχρονα γεννιούνται σοβαρά ερωτηματικά όπως ότι ενώ το πλοίο ήταν φορτωμένο και έπρεπε σε αυτό να υπάρχει πλήρης επάνδρωση του πληρώματος, αντίθετα έλειπαν 9 από τα 11 μέλη του πληρώματος!!
Ταυτόχρονα οι προδιαγραφές των πλοίων αυτής της ηλικίας, σε συνδυασμό με την μεταφορά και επεξεργασία πετρελαιοειδών μέσα και γύρω από το λιμάνι του Πειραιά τα καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνα για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και ειδικότερα για την πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης σε περίπτωση ναυτικού ατυχήματος.»
Στις ερωτήσεις αυτές υπάρχει μία απάντηση.
Το νέο Μονακό που είναι η παραλιακή ζώνη της Αττικής από τη Γλυφάδα μέχρι το Σούνιο πρέπει να δοθεί στους ημέτερους. Αρχικά την έκαψαν, όλο το καλοκαίρι του 2017, τώρα τη ρυπαίνουν με πετρέλαιο.
Το αποτέλεσμα είναι πως θα φύγουν όλα τα beach bar και τα μαγαζιά που ανήκουν σε ιδιώτες, θα απαξιωθεί η αξία της γης ώστε να δοθούν κοψοχρονιά σε ‘φίλους-επενδυτές’ που θα φτιάξουν το νέο μονακο-μύκονος.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη χώρα. Απλά η πρώτη φάση του σχεδίου ήταν οι πυρκαγιές. Η δεύτερη φάση η ρύπανση.
Ποια θα είναι η Τρίτη;

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ

Αποκαλύπτουμε για το «Ναυάγιο » στην Σαλαμίνα . Το Μαζούτ ( που δεν υπήρχε ) ήταν λαθραίο . Έμαθαν ότι τους ¨περίμεναν ¨και το βούλιαξαν , εν αγνοία της εταιρείας (;)

Σκοπός μας να βοηθήσουμε με τις ιδιαίτερες τεχνικές προανάκρισης που χρησιμοποιούμε τις ανακριτικές αρχές , προκειμένου να εστιάζουν ( σε αυτές τις υποθέσεις ) εύστοχα την σε βάθος έρευνά τους .
Όλη αυτή η ιστορία σόκαρε το πανελλήνιο , ¨κατέστρεψε και υποβάθμισε για πολλά χρόνια ¨ την εικόνα της Αττικής , με ότι αυτό συνεπάγεται , για τον Τουρισμό και τις επιχειρήσεις που ζουν από την θάλασσα της , έμμεσα ή άμεσα .

Δεν θα το συγχωρέσουμε λοιπόν !!

Το πλαίσιο της όλης εγκληματικής πράξης , ορίζεται από τα παρακάτω :

1.Η Πρόκληση ναυαγίου ( Άρθρο 277 Π.Κ ) και όλη η σχετική νομοθεσία είναι ανίσχυρη όταν τα οικονομικά συμφέροντα είναι μεγάλα . Είναι δε , ακόμα πιο αδύναμη όταν μαζί με τα οικονομικά συμφέροντα , στηρίζονται ( ή τροφοδοτούνται ) πολιτικά ή επιχειρηματικά ανταγωνιστικά συμφέροντα .

2.Υπάρχουν προϋποθέσεις που ανάγουν το οικονομικό συμφέρον του πλοιοκτήτη να βυθίσει πλοίο του .( π.χ αποζημίωση , «κοντραμπάντο» καυσίμων , εικονική πώληση κ.α )

3.Η όλη κομπίνα , είναι επαγγελματικά προσεγμένη και εκτελείται από 2 το πολύ τρία άτομα , έμπιστα και που διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο εάν αποκαλυφθούν .

5. Η Κομπίνα δύσκολα ¨δείχνει¨ τους δράστες και ειδικά τους εγκέφαλους , καθόσον έχουν μεριμνήσει να αναπτύξουν γύρο τους ασπίδα προστασίας . Στην συγκεκριμένη υπόθεση π.χ ευθύνονται ένα σωρό υπεύθυνοι και υπόλογοι … έως τον Υπουργό (;) , από τους οποίους «πρέπει πρώτα να περάσει η προανάκριση » για να φτάσει στους δράστες με αποδείξεις ενοχής .

Επίσης μέρος της ¨προστασίας ¨ είναι εξιλαστήρια θύματα πάνω στα οποία , πέφτει όλη η εύθηνη. Πολλές φορές δε , πληρώνονται γιαυτό , γνωρίζοντας ότι θα ¨βγουν γρήγορα ¨

Στο συγκεκριμένο Ναυάγιο !!

-Ως γνωστό – από τον ίδιο τον πλοιοκτήτη – το πλοίο Δ/Ξ «Αγία Ζώνη ΙΙ» (Ν.Π. 11769)- δεν ήταν ασφαλισμένο( είχε ασφαλιστεί μόνο για ζημίες προς τρίτους και για ρύπανση) . Έχει συνεπώς το άλλοθι να φωνάζει ( και αυτό έκανε δημόσια ) ότι … καταστράφηκε οικονομικά .

Τι σημαίνει όμως αυτό ;

Κρατηθείτε !!

Δεν υπήρχαν Underwriters’’ (Ασφαλιστές του φορτίου) , δλδ και το φορτίο ( Μαζούτ ) ήταν ανασφάλιστο , όπως θέλουν να φαίνεται . Ποιος θα ασφαλίσει υπερήλικο πλοίου με παρελθόν , η αιτιολογία ;

Σημαίνει επίσης ότι …

από τους 2.570 τόνους καυσίμων που φέρεται να μετέφερε 100-120 τόνοι μόνο ήταν Μαζούτ και το υπόλοιπο θαλασσινό νερό.( κρατήστε το θα φανεί παρακάτω )

Ο ντόρος της καταστροφής όπως παρουσιάζεται στα κανάλια δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι , χιλιάδες τόνοι Μαζούτ , κατέστρεψαν ακτές , παραλίες και θαλάσσια ζωή .

Έλαβαν δλδ υπόψη τους στον σχεδιασμό της Κομπίνας και αυτή την παράμετρο …. ¨πανέξυπνοι ¨

-Έπλεε με προσωρινό πιστοποιητικό αξιοπλοΐας από το υπουργείο Ναυτιλίας . ( κενό νομοθεσίας εδώ που το εκμεταλλευτήκαν )

Τι σημαίνει αυτό ;

Απλά έτσι, αποφεύγεται η επιθεώρηση από τον Νηογνώμονα και παρακάμπτονται τα απαιτούμενα πιστοποιητικά που θα οδηγούσαν στην ¨ακινητοποίηση ¨ του πλοίου . Δεν διέθετε δλδ πιστοποιητικό αξιοπλοίας που να δικαιολογεί την μεταφορά του φορτίου του .

Εδώ έχουμε μια αρχή του κουβαριού.

Ποιος μερίμνησε για την παράταση – το προσωρινό πιστοποιητικό αξιοπλοΐας- από την 6 Αυγούστου μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου , χωρίς να γνωρίζει όλα τα ανωτέρω ;

Και συνεχίζουμε …

Ο πλοιοκτήτης( και στο παρελθόν πρόεδρος του Περαμαϊκού ) μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό δήλωσε πως « για την πετρελαιοκηλίδα φταίει το Blue Star Patmos, το οποίο είχε προσαράξει ανοιχτά της Ίου, και την Παρασκευή ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι του Περάματος για επισκευές και είχε διαρροή» για να συμπληρώσει ότι «ήδη είχε γίνει ρύπανση στο λιμάνι του Περάματος από το συγκεκριμένο πλοίο. Τώρα έχουν… φορτώσει όλη τη ρύπανση σε μας»

Να θυμίσουμε ότι το Blue Star Patmos. (IMO 9565041) , την Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017 προσεγγίζοντας την Ίο και ενώ εκτελούσε το δρομολόγιο από Πειραιά προς Σύρο, Πάρο, Νάξο, Ίο, Σαντορίνη και Ανάφη, προσέκρουσε στον ανατολικό κάβο, κατά τη στροφή του προς τα ανατολικά προκειμένου να εισέλθει στο λιμάνι..

Τότε πράγματι δεν μίλησε κανείς για ρύπανση !!

Δήλωσε επίσης ότι , κατά την βύθιση του ήταν φορτωμένο και αγκυροβολημένο χωρίς να έχει παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα ή κάποια ζημιά.

Δείχνει δλδ , δολιοφθορά ;

Να σημειώσουμε ότι υπάρχει Kοινοπραξία «ΑΝΕΚ-Superfast Ferries »

-Στο πλοίο φέρονται να επέβαιναν 2 μέλη του πληρώματος σε σύνολο 11 …. Γιατί ;; (σύμφωνα με τον κανονισμό, στο πλοίο έπρεπε να βρίσκεται το 1/3 του πληρώματος) ,επίσης , στην περιοχή επικρατούσαν πολύ καλές καιρικές συνθήκες.

– Το πλοίο ήταν κατασκευής του 1972 χωρητικότητας 3205 τόνων. Υπερήλικο δλδ το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας

-Το ΥΕΝ ανακοινώνει ότι η βύθιση του πλοίου έγινε μετά από 13 ώρες , ανακοινώνοντας παράλληλα ότι , όλα τα πιστοποιητικά του πλοίου είχαν ελεγχθεί και βρέθηκαν εντάξει!!

– Σύμφωνα με μαρτυρική κατάθεση , δύο ημέρες πριν βυθιστεί αποβιβάστηκαν όλα τα μέλη του πληρώματος, εκτός από δύο για να μεταφέρουν αντλία υδάτων σε άλλο πλοίο συμφερόντων της ίδιας εταιρείας.

Ποιο ; που είναι ;

Τι έγινε λοιπόν – για να μην σας κουράζουμε – με βάση τα ανωτέρω .

Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα άλλωστε , το «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» είχε αποπλεύσει έμφορτο πρωινές ώρες, από τα διυλιστήρια του Ασπροπύργου .

Γνωρίζετε ποιος είναι ο ιδιοκτήτης εκεί !!

Το πλοίο βυθίστηκε στις 2:45, ενώ ήταν αγκυροβολημένο στο γνωστό σημείο με την θάλασσα ¨λάδι¨

Για τον εξής λόγο !!!

ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΦΟΡΤΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ που φέρεται να μετέφερε , άλλωστε ,η αξία του πλοίου ήταν αμελητέα συγκριτικά με το φορτίο του πλοίου και την αξία της « φωτογραφικής» αποζημίωσης .

Τα καύσιμα πωλήθηκαν τρεις φορές . δεν φορτώθηκαν ποτέ ( εκτός ελαχίστων ) , έγινε μεταφορά τους σε άλλο πλοίο ( χωρίς να γίνει ) , χάθηκαν στην θάλασσα λιγότερα και θα αποζημιωθούν για πολλά περισσότερα .

Το πλοίο – για το οποίο όλοι πίστευαν ότι στα αμπάρια του βρισκόταν φορτίο πετρελαίου – στην πραγματικότητα ήταν φορτωμένο με θαλασσινό νερό αναμεμειγμένο μικρή ποσότητα Μαζούτ για να γίνει ο ντόρος στα Κανάλια .

Την ημέρα που εγκατέλειψε το πλήρωμα το πλοίο , στηρίζονταν στο να μην βυθιστεί μόνο στην ευστάθειά του, η οποία προερχόταν από τις καμπίνες του πλοίου, τις αίθουσες ενδιαίτησης και από το μηχανοστάσιο του .

Άτομο του πληρώματος που είχε κατέβει , υποψιάστηκε – πρόδωσε ( και καλά έκανε ) . Οι αυτουργοί ενημερώθηκαν και το βούλιαξαν .

Χρειάστηκαν περίπου 45 λεπτά ώστε να ¨βάλουν ¨ την θάλασσα μέσα στο μηχανοστάσιο και να πετύχουν την βύθιση του πλοίου που είχε ήδη προετοιμαστεί .

Εν τω μεταξύ ο κρατικός μηχανισμός κοιμόταν βαθιά . Ήταν άλλωστε 3 τα ξημερώματα .

Εδώ σταματάμε σεβόμενοι την προανάκριση …

Εσείς όμως ξέρετε πλέον τι έγινε