Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018

Αθήνα 2018. Η ποιό θλιβερή πρωτεύουσα της Ευρώπης

Οδός Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας, 2018! Την εικόνα που παρουσιάζει η σημερινή Αθήνα, ποιος θα μπορούσε να διανοηθεί στο παρελθόν; Οι επαίτες από κάθε γωνιά της Γης την έχουν πλημμυρίσει και μαζί με τα ατελείωτα γραψίματα με σπρέι στους τοίχους, συνθέτουν, μαζί με χίλια άλλα, μία εικόνα τριτοκοσμική, ανάξια του λαμπρού παρελθόντος, του λίκνου της δημοκρατίας, της σοφίας, του πολιτισμού. Οι στρατιές των επαιτών που συρρέουν στην Αθήνα, καθώς και οι οργανωτές τους, έχουν βρει εδώ μια βολική κατάσταση. Κανείς δεν τους διώκει, παρά τα όσα προβλέπει ο ποινικός κώδικας, άρθρο 407
Ποινή κράτησης ως 6 μήνες ή/και πρόστιμο έως 3000 €.
Η Όπερα της Πεντάρας του Μπρεχτ, όπου οι ζητιάνοι πλήρωναν για μία καλή θέση επαιτείας, καθώς και ποσοστά από τις εισπράξεις στην οργάνωση του υποκόσμου που τους οργάνωνε, τους προστάτευε και τους έλεγχε φαίνεται πως υπάρχει στην σημερινή Αθήνα της Αριστεράς και της προόδου 

Γιατί η Αριστερά γέμισε λαθρομετανάστες τα νησιά; ;;;;;;;;;;;;;;;;

Φάγανε φαγανε. Διορίστηκαν διορίστηκαν

σκανδαλάρα, ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ, καταγγέλλουν επιχειρηματίες, σύμφωνα με αποκαλυπτικό άρθρο που δημοσίευσε στο χθεσινό της φύλλο η εφημερίδα «Τα Νέα της Λέσβου»:
Ακολουθεί το πλήρες άρθρο της εφημερίδας:
«Καταγγέλλουν σκάνδαλο για τη σίτιση στο ΚΥΤ Μόριας
Για την ανάθεση τρίμηνου διαγωνισμού έναντι 5 εκατ. ευρώ!!!
Η σίτιση των περίπου 8.000 προσφύγων και μεταναστών που ζουν στο ΚΥΤ Μόριας είναι ένα μεγάλο πρότζεκτ πολλών εκατομμυρίων ευρώ, του οποίου η διεκδίκηση κρύβει έντονο παρασκήνιο και, φυσικά, πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα. Το «παιχνίδι» της διεκδίκησης «μεριδίου» στη σίτιση δεν παίζεται όμως πάντα με ίσους όρους, ούτε… νόμιμους όρους. Από τον Φεβρουάριο όταν έγινε διαγωνισμός για ανάθεση της σίτισης για 3 μήνες, με χρηματοδότηση 5 εκατ. ευρώ, έχει ξεσπάσει στο παρασκήνιο μια πραγματική μάχη για τη διεκδίκηση της σίτησης των προσφύγων και μεταναστών, μεταξύ δύο κοινοπραξιών, η οποία φτάνει μέχρι την πόρτα της δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο αυτού του παρασκηνίου και της μάχης εντάσσονται και καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν από λίγο καιρό για «στημένους» διαγωνισμούς. Καταγγελίες που αντικρούει η εταιρεία «Ελαΐτης», η οποία διαχειρίζεται από το 2016 το μεγαλύτερο μέρος της σίτισης στο ΚΥΤ Μόριας, πολύ περισσότερο όταν στη… γωνία βρίσκεται μια άλλη κοινοπραξία, που κινείται -όπως καταγγέλλει η «Ελαΐτης»- «χωρίς να έχει τις νόμιμες αδειοδοτήσεις για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό». Μάλιστα είναι ζήτημα ημερών μέχρι το έργο της σίτισης… ν’ αλλάξει χέρια. Το όλο θέμα διερευνάται ήδη από τη δικαιοσύνη, για το αδίκημα της απάτης σε βαθμό κακουργήματος κατά του Δημοσίου μετά από αναφορά της «Ελαΐτης».

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Από το 2016 η εταιρεία catering «Ελαΐτης» με έδρα τη Μυτιλήνη και νόμιμο εκπρόσωπο το Μανώλη Τζανέτο, διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος (το 50%) της σίτισης των προσφύγων και μεταναστών του ΚΥΤ Μόριας. Όταν άρχισε να αυξάνεται, εδώ και ενάμιση χρόνο, ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών έκανε κοινοπραξία με δύο εταιρείες των Αθηνών, την «PotanPan» και στην «Intersalas», προκειμένου να μπορεί ν’ αντεπεξέλθει στις μεγάλες απαιτήσεις καθώς θα πρέπει ημερησίως να σερβίρουν 10.000 μερίδες φαγητού, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Οι δύο άλλες εταιρείες της κοινοπραξίας μοιράζονται το υπόλοιπο 50% της σίτισης. Η Μυτιλινιά εταιρεία απασχολεί 35 ντόπιους εργαζόμενους, ενώ προμηθεύεται τις πρώτες ύλες αποκλειστικά από ντόπιους προμηθευτές. Μάλιστα έχει επιβάλει και στα άλλα μέλη της κοινοπραξίας να μην απασχολούν άλλο προσωπικό και η διανομή του φαγητού να γίνεται από το ντόπιο προσωπικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι το μενού καθορίζεται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας που αναθέτει τη σίτιση και προσαρμόζεται στη διατροφή των διαφόρων εθνικοτήτων που ζουν στη Μόρια. Καθημερινά στα τρία γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) περιλαμβάνεται απαραιτήτως ένα φρέσκο γεύμα που παρασκευάζεται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στη Μυτιλήνη.

Οι 10ημεροι διαγωνισμοί
Μέχρι τώρα οι αναθέσεις γίνονταν με 10ημερους διαγωνισμούς από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας λόγω των αυξομειώσεων του αριθμού των προσφύγων, ενώ η κοινοπραξία του Ελαΐτη ήταν και η μόνη που εμφανιζόταν στους διαγωνισμούς, δεδομένου ότι διαθέτει τις εγκαταστάσεις και τη δυνατότητα ν’ αντεπεξέλθει σε ένα τόσο μεγάλο έργο. «Από τη στιγμή που σου αναθέτουν το έργο, πρέπει την επόμενη μέρα να είσαι σε θέση να σερβίρεις 10.000 μερίδες φαγητού. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας, εξηγεί στα «Νέα της Λέσβου» ο Μανώλης Τζανέτος. Και συνεχίζει: «Προκαλεί όμως μεγάλη εντύπωση πως καμία άλλη εταιρεία μέχρι σήμερα δεν υποβάλλει φάκελο στους 10ημερους διαγωνισμούς, ενώ υποτίθεται ότι έχει τις προϋποθέσεις συμμετοχής και μπορεί να συμμετάσχει».

Και ο τρίμηνος διαγωνισμός
Τον περασμένο Φεβρουάριο του 2018 ο διαγωνισμός ανάθεσης της σίτισης έγινε για πρώτη φορά -μετά από ενάμιση χρόνο- τρίμηνος και όχι 10ημερος. Το ποσό για το έργο αυτό είναι 5 εκατ. ευρώ. Στο διαγωνισμό αυτό, για πρώτη φορά εκτός από την κοινοπραξία του Ελαΐτη εμφανίσθηκε και μια άλλη κοινοπραξίαμε έδρα την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Όταν ανοίχθηκαν οι δύο φάκελοι, η 98 ΑΔΤΕ απέκλεισε και τους δύο για πραγματικούς λόγους. Η μεν «Ελαΐτης», σύμφωνα με τα όσα δηλώνει ο κ. Τζανέτος, αποκλείσθηκε για παραλείψεις σε μια υπεύθυνη δήλωση, καθώς και για παράλειψη αναφοράς της ημερομηνίας του διαγωνισμού στην εγγυητική επιστολή, για τη δε άλλη κοινοπραξία οι λόγοι -σύμφωνα πάντα με τον κ. Τζανέτο- ήταν πολύ πιο σοβαροί. Η άδεια που κατέθεσε η άλλη εταιρεία, φέρεται να ήταν για τη σίτιση 10.000 ατόμων, ενώ οι απαιτήσεις του στρατού είναι για 14.000. Από τη στιγμή που οι δύο κοινοπραξίες απορρίφθηκαν, συνέχισαν να «τρέχουν» τα 10ημερα αναθέσεων με πρόχειρο διαγωνισμό.

Διεκδίκηση του τριμήνου
Όμως η δεύτερη κοινοπραξία συνέχισε να διεκδικεί τον τρίμηνο διαγωνισμό και προσέφυγε στην Ανεξάρτητη Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών, η οποία σύμφωνα με τον κ. Τζανέτο «περιέργως δέχτηκε ότι η εταιρεία αυτή μπορεί να παράγει περισσότερες μερίδες από αυτές που δηλώνουν στην άδειά τους».

Δικαστική έρευνα
Σύμφωνα με τα έγγραφα που επιδεικνύει ο κ. Τζανέτος (υπ’ αριθμ. 8374/24-4-2018 έγγραφο της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου), η δυναμικότητα της μονάδας της κοινοπραξίας αυτής κατά το χρόνο του διαγωνισμού ήταν 10.000 μερίδες ζεστής κουζίνας ανά ημέρα και όχι 14.000 που απαιτούνταν. Επιπλέον, σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. 208/14.2.899/13.03.2018 έγγραφο της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, διαπιστώθηκαν πληθώρα αναληθών στοιχείων σχετικά με τη νομιμότητα της λειτουργίας της, έλλειψη απαραίτητων αδειοδοτήσεων, έλλειψη της απαιτούμενης έγκρισης εγκατάστασης και επισημαίνεται ότι οι ελλείψεις και τα αναληθή αυτά στοιχεία συνεπάγονται αυτομάτως «την ακύρωση της γνωστοποίησης για τη λειτουργία της μεταποιητικής δραστηριότητας». Όπως προκύπτει από τα επίσημα έγγραφα, η μονάδα αυτή δεν μπορούσε καν να λειτουργεί νομίμως κατά το χρόνο του διαγωνισμού καθώς δεν είχε τις απαραίτητες άδειες και δεν μπορούσε καν να συμμετάσχει στο διαγωνισμό! Παρόλα αυτά, αντί να αποκλειστεί από το διαγωνισμό, οι διαδικασίες συνεχίζονται και μάλιστα πρόκειται να της κατακυρωθεί ένα έργο ύψους 5 εκατ. ευρώ περίπου. Οι καταγγελίες αυτές, αν αποδειχθούν στη δικαιοσύνη, θα πρόκειται για τεράστιο σκάνδαλο και είναι πολύ σοβαρές για τους εμπλεκόμενους φορείς, σε μια εποχή που η διαφάνεια είναι το ζητούμενο».

Πόσο πουτανα είναι η δημοκρατία τους τελικά


Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από εκείνη τη φορτισμένη με πάθη και ψέματα περίοδο του δημοψηφίσματος του Αλέξη. Από τότε που από μία λέξη, ένα "ΝΑΙ" ή ένα "ΟΧΙ", κρινόταν αν είσαι Προδότης ή Πατριώτης. Από τότε που ένας Γιάνης κόντεψε να διαλύσει μία χώρα για να κάνει το "κομμάτι" του, ανακοινώνοντας περήφανα καθώς επέστρεφε στο σπίτι:...
"Darling, έκλεισα τις Τράπεζες!". Από τότε που ένας Πρωθυπουργός έπαιξε και έχασε τα ρέστα ενός ξοφλημένου Κράτους, μπλοφάροντας σε μία παρτίδα πόκερ. 
Ποιος δεν θυμάται με νοσταλγία τον ενθουσιασμό των "επαναστατών" του "ΟΧΙ", τη γεύση από το έπος του ’40 που πήραμε εμείς που δεν ζήσαμε το αληθινό; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις τιμημένες ουρές της ταπείνωσης στα ΑΤΜ για ένα εικοσάρικο; Τις επικές κορώνες της Ζωής και τις τσιρίδες της Ραχήλ; Τους χορούς και τα πανηγύρια στο Σύνταγμα τη βραδιά της "νίκης"; Ωραίες εποχές, ανέμελες και Αριστερές...
Πού πήγαν όλα αυτά τρία χρόνια μετά; Πού είναι τα ατελείωτα Eurogroup και οι ηρωικές διαπραγματεύσεις; Πού χάθηκαν τα "Go back Mrs Merkel"; Πού είναι η λεβεντιά του Ανεξάρτητου Έλληνα, η οργή και το πάθος του ασυμβίβαστου Αριστερού; 

Πού είναι οι δικαιωμένοι αγανακτισμένοι;;;;

Όλοι πλέον ξέρουμε που είναι, διορισμένοι και βολεμένοι στο δημόσιο.





Η Ιστορία μας είναι θρίλερ και τραγωδία ταυτόχρονα. Και αφορά τις συντάξεις!

Πάρτε τα αντικαταθληπτικά σας, λοιπόν, και πάμε…


Σας αφορά όλους – είτε έχετε πάρει σύνταξη, είτε κοντεύετε, είτε απέχετε πολύ ακόμα...
Θα ξεκινήσω από την καίρια, ερώτηση: ήταν απαραίτητη η περικοπή συντάξεων;
Αυτό δεν τολμάει να το θίξει ευθέως κανείς…
Και μετά το δεύτερο ερώτημα: Θα τελειώσουν οι μειώσεις συντάξεων ή θα υπάρξουν κι άλλες, πέρα απ’ αυτές που έχει υπογράψει ο Τσίπρας;

Εδώ μαζεύονται μια σειρά απαγορευμένες αλήθειες!
Που πρέπει όμως να ειπωθούν:

* Πρώτον, το ασφαλιστικό μας σύστημα ΔΕΝ άντεχε τις συντάξεις που δίνονταν ως το 2009.
Πολλοί συνταξιούχοι έλεγαν τότε – και υποστηρίζουν ακόμα – ότι τους έκοψαν τις συντάξεις που είχαν πληρώσει οι ίδιοι.
Αυτό, όμως, δεν είναι απολύτως ακριβές!
Αν πάρετε το παράδειγμα ενός μέσου εργαζομένου που άρχισε να δουλεύει το 1980 και βγήκε στη σύνταξη μετά από 35 χρόνια το 2014-15, θα διαπιστώστε ότι η «κεφαλαιοποίηση» των κρατήσεων του (και του εργοδότη του) αυτά τα 35 χρόνια ανέρχονταν σε μηνιαία σύνταξη 60% περίπου των τελευταίων αποδοχών του!
Με προοπτική ότι θα εισπράττει για μια 15ετία περίπου.
Δηλαδή θα έπρεπε να έχει «ποσοστό αναπλήρωσης» (του τελευταίου εισοδήματός του, ως εργαζόμενος) της τάξης του 60%!
Αλλά κανείς δεν έπαιρνε τότε σύνταξη το 60% του τελευταίου μισθού του. Οι περισσότεροι έπαιρναν το 100%! (Κάποιο έπαιρναν ακόμα περισσότερο…)

Οι συντάξεις ήταν λοιπόν, πολύ υψηλές για την αντοχή των ταμείων.
Κι έπρεπε να «τσοντάρει» το κράτος.

Το πράγμα γινόταν ακόμα χειρότερο, όμως: Διότι δεν υπολογίσαμε καθόλου τα «εφ’ άπαξ». Υπήρχαν περιπτώσεις που το «εφ’ άπαξ» έφτανε ή/και ξεπερνούσε το σύνολο των κεφαλαιοποιημένων εισφορών (πραγματικών ή «τεκμαρτών»). Με αποτέλεσμα η σύνταξή που θα έπαιρνε όλα τα επόμενα χρόνια να είναι απευθείας από τον Προϋπολογισμό – δηλαδή από το φορολογούμενο.

Και βεβαίως, οι εισφορές που πληρώθηκαν όλα τα χρόνια του εργάσιμου βίου περιλαμβάνουν και την ασφάλιση υγείας του ίδιου και της οικογένειάς του. Αν αφαιρέσουμε κι αυτό το κόστος, η πραγματική σύνταξη για την επόμενη 15ετία θα έπρεπε να είναι κοντά στο 50%.
Κι αν αφαιρέσουμε και το «εφ’ άπαξ» (όπου δίνεται) η πραγματική σύνταξη θα γινόταν μικρότερη κι από 40% ποσοστό «αναπλήρωσης».

Αλήθεια πρώτη, που δεν ειπώθηκε, λοιπόν: Ποσοστό αναπλήρωσης 100% δεν έβγαινε με τίποτε! Οι συντάξεις ήταν απαραίτητο να κοπούν. Για να υπάρχουν συντάξεις και στο μέλλον.
(Όπως βλέπετε εδώ δεν βάζω καθόλου στο λογαριασμό τους δημογραφικούς ρυθμούς γήρανσης. Θα το δούμε σε λίγο αυτό. Κι αν βάλετε το δημογραφικό στο λογαριασμό, τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, Πολύ χειρότερα…)

Δεύτερη αλήθεια, που επίσης δεν λέγεται: Για την χρεοκοπία των ταμείων δεν φταίνε μόνο τα πολύ υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης. Φταίει και το γεγονός ότι για πολλά χρόνια, την περίοδο 1979-92, τα αποθεματικά των ταμείων παρέμεναν άτοκες καταθέσεις στην τράπεζα Ελλάδος! Και μάλιστα όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με μέσον όρο 14%!
Δηλαδή στα 14 χρόνια από τα 35 της περιόδου που εξετάζουμε τα αποθεματικά των ταμείων εκμηδενίστηκαν!
Είναι σαν να μην υπάρχουν ουσιαστικά…
Γι’ αυτό δεν φταίνε οι τότε εργαζόμενοι και σημερινού συνταξιούχοι…
Αυτή υπήρξε η μεγάλη λεηλασία των Ταμείων: το να βάζουν εισφορές άτοκες σε περίοδο πληθωριστικής έξαρσης…
Αλλά περιέργως δεν μιλάει κανείς, ούτε γι’ αυτό.  

Βέβαια, το ότι «δεν φταίνε οι εργαζόμενοι», είναι σχήμα λόγου. Αυτοί εξέλεγαν τις κυβερνήσεις που τους είχαν «κλειδωμένα» τα αποθεματικά των Ταμείων τους άτοκα.

Δεν το χωρούσε ανθρώπινος νους, να μισούν τόσο το έθνος τους και τον τόπο τους.

  1. ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ: Άτομο που για οποιοδήποτε προσωπικό του λόγο (ακόμα και για το αν έχει σκοτώσει ή έχει τελέσει άλλο κακούργημα!) αλλάζει χώρα. Στη χώρα που μεταβαίνει συμπεριφέρεται συνήθως ως ΑΠΟΙΚΟΣ, δηλαδή προσπαθεί να φέρει μαζί του τις συνήθειες και τα ήθη της πατρίδας του, απαιτώντας από τους ημεδαπούς να σεβαστούν - ακόμα και να ασπαστούν - τις συνήθειες του!  Στην Ελλάδα το 99% των «αλλοδαπών» ανήκουν σε αυτή την κατηγορία!

Προ μερικών μηνών και με την υπ΄αρ. 120/2015 (Β?Τμήμα Διακ.) το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εξέδωσε απόφαση όπου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, πρόσφυγας είναι μόνο όποιος φεύγει από εμπόλεμη ζώνη (χώρα) και μεταφέρεται στην πρώτη ασφαλή χώρα.

Και αυτή η απόφαση πέρασε στα «ψιλά» καθώς αφενός τα τηλεοπτικά ΜΜΕ δεν την δημοσίευσαν, αφετέρου και ο πολιτικός κόσμος «έγραψε» στα παλαιότερα των υποδημάτων του.

Αυτό σημαίνει πως Σύροι και Ιρακινοί που φεύγουν από τις χώρες τους είναι πρόσφυγες στην Τουρκία, την πρώτη ασφαλή χώρα. Όταν έρχονται στην Ελλάδα είναι μετανάστες και αν εισέλθουν παρανόμως είναι λαθρομετανάστες. Το νομικό πλαίσιο είναι σαφές. Το πολιτικό είναι που το κάνει προβληματικό, λόγω ίδιων συμφερόντων. 

Το ΣτΕ έκρινε ότι η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα καθώς έχει κυρώσει την Σύμβαση της Γενεύης. Αποφάσισε μάλιστα, ότι μπορεί να γίνει επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών που εμφανίζονται ως «πρόσφυγες», από την Ελλάδα στην Τουρκία!

Επί της ουσίας το ΣτΕ γνωμοδότησε ότι ο νόμος 3907/2011 ισχύει. Και "είπε" ισχύει, διότι σε αυτή τη χώρα ο νομοθέτης έχει προβλέψει τα πάντα. Ακόμα και εναρμόνιση της Ελληνικής νομολογίας με τις διεθνείς συμβάσεις. Στην μετάφραση ελλοχεύει η πολιτική καπήλευση, αφού τυχάρπαστοι πολιτικοί τσαρλατάνοι ερμηνεύουν κατά καιρούς κατά το ... δικό τους δοκούν και κατά το πως τους συμφέρει «προσωπικά»
Εν κατακλείδι το ΣτΕ γνωμοδοτεί: Αριθμός 120/2015. Στα πλαίσια των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 35 και 36 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Άρθρο 25, διαδικασία αναγνώρισης προσφύγων: «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις δύναται ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ιδίως για ανθρωπιστικούς λόγους, να εγκρίνει την προσωρινή διαμονή αλλοδαπού».

Σε εξαιρετικές λοιπόν περιπτώσεις και όχι αφειδώς! Αυτό το «εξαιρετικές περιπτώσεις», από τον Μάρτιο του 2015 έχει μετατρέψει η παρούσα κυβέρνηση σε αφειδώς.

«Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι».
Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη μετά από προσφυγή δύο Σύρων, που ζητούσαν να μην επιστρέψουν στην γείτονα χώρα και να ακυρωθούν οι αποφάσεις της Επιτροπής Ασύλου (είχαν προηγηθεί αποφάσεις του γραφείου ασύλου της Λέσβου), με τις οποίες είχαν απορριφθεί ως απαράδεκτα τα αιτήματα να τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα και να τους παρασχεθεί άσυλο στην χώρα μας.

Αυτό όμως δεν έπαιξε πουθενά στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.

Απόσπασμα από άρθρο του Βασίλη Κασιμάτη

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Οι Έλληνες κομμουνιστές «εκπλήρωσαν» το «όραμα» του Α.Χίτλερ για δημιουργία της «Μακεδονίας»

Το πώς ξεκίνησε το Μακεδονικό ζήτημα από τον Τίτο λίγο πολύ το γνωρίζουν όλοι αλλά ο πρώτος που επιχείρησε να το υλοποιήσει και το οραματίζονταν ήταν ο ίδιος ο Γερμανός δικτάτορας, Αδόλφος Χίτλερ ο οποίος στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, με εμπιστευτικό τηλεγράφημα, ζητάει να υλοποιηθεί η ανεξαρτητοποίηση πολύ-εθνικού κράτους ανάμεσα στις κατεχόμενες Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία-Βουλγαρία!  Εδώ όμως έχουμε το εξής αυταπόδεικτο γεγονός:...
  Το όραμα του Αδόλφου Χίτλερ το εκπλήρωσε ένας ηγέτης αριστερών καταβολών όπως το επεδίωκε τότε ο επίσης αριστερός Τίτο κατόπιν πιέσεων από την Γερμανίδα καγκελάριο Α.Μέρκελ! Η καγκελάριος της Γερμανίας είχε δηλώσει στις 21 Φεβρουαρίου 2018, ότι θα ασχοληθεί η ιδια προσωπικά, ώστε να αποδεχθεί η Ελληνική πλευρά την αποδοχή της ονομασίας «Μακεδονία» για το σκοπιανό κρατίδιο.   Την ίδια ονομασία την είχε ζητήσει και ο Αδόλφος Χίτλερα!  Μάλιστα, όταν είχε προτείνει την ονομασία, οι Γιουγκοσλάβοι της περιοχής είχαν αντιδράσει, διότι πίστευαν ότι δεν είναι Μακεδόνες.  Παρόλα αυτά, και μετά την δολοφονία του Βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας, ο Μιχαήλοφ που ανέλαβε την εποχή που η περιοχή ήταν ακόμα Βουλγαρική, και λίγο μετά, σε συνεργασία με το Ράιχ,έβαλε μπροστά το σχέδιο και μάλιστα ονειρευόταν το μελλοντικό κρατίδιο να λειτουργεί ως «Ελβετία των Βαλκανίων».  Και όμως, μέχρι και σήμερα, η ονομασία «Ελβετία των Βαλκανίων» είναι συνωνυμο της τουριστικής πόλης Μπάνσκο που θα περιλαμβανόταν στο ανεξάρτητο προτεκτοράτο!  Ακολουθεί το έγγραφο του Χίτλερ.


7 μήνες πριν τον θάνατό του, όπου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσει μια στρατηγική βάση, απαιτεί άμεσα να δημιουργηθεί το κρατίδιο αυτό.    
Το έγγραφο μεταφρασμένο αναφέρει:  Να αντιμετωπίζεται ως θέμα εμπιστευτικού χαρακτήρα (να εκτυπωθεί)  Τηλεγράφημα  5 Σεπτεμβρίου 1944  (Κ. Schreiber)  Με ειδικό τρένο, στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 –ώρα 1: 07.  Έφτασε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944- ώρα 1: 40.  Αρ. 1937 5.9.  Bram 940 / 44R  Γερμανικό Προξενείο Σόφια  Μυστικό σημείωμα αποκλειστικά για τη μυστική υπηρεσία του Ράιχ  Το μυστήριο της πιο επείγουσας νύχτας του Ράιχ.  Για διπλωμάτες  Σύνδεση στο Τηλεγράφημα της 09/01/1944 +)  Ο Φύρερ δήλωσε και πάλι ότι η διακήρυξη ανεξαρτησίας της Μακεδονίας πρέπει να συμβεί τώρα, χωρίς καθυστέρηση. Ως εκ τούτου, ο Υπουργός Εξωτερικών του Ράιχ απαίτησε, ανεξάρτητα από τις δικές σας σκέψεις, να υποδείξει με τηλεγράφημα και να ενημερωθεί την ίδια στιγμή,  και αμέσως να αναφέρετε ποιος από εσάς θα είναι υπεύθυνος για τη διεξαγωγή της εν λόγω ενέργειας, και ότι αυτή η επιτροπή θα κηρύξει την ανεξαρτησία της Μακεδονίας .  Reinebeck  Σημείωση: 1432 Να σταλεί στο προξενείο της Σόφια  09/05/44  Ο Χιτλερ θεωρουσε μείζονος σημασίας για την στρατηγική του, να δημιουργηθεί αυτό το κρατίδιο προτεκτοράτο, για να κρατήσει τις 3 χώρες υπό τον έλεγχό του.  Δεν πρόλαβε να το κανει πραγματικότητα, καθώς την επόμενη ημέρα 6 Σεπτεμβρίου 1944, η Ρωσία έφτασε στην Βουλγαρία, ενώ τις επόμενες ημέρες οι Έλληνες απελευθέρωσαν τις περιοχές της Καβαλας, της Ξάνθης και των Σερρών. Γεγονότα που σηματοδότησαν την αρχή του τέλους για το Ράιχ.  Αυτό όμως που συνάγεται από την σημερινή γερμανική στάση είναι πως τα Σκόπια δεν ήταν μια προσωρινή επιλογή της τότε ολοκληρωτικής ηγεσίας της Γερμανίας αλλά πρόκειται περί γεωστρατηγικής επιλογής και μάλιστα διαχρονικής για να βάλουν «πόδι» οι Γερμανοί στα Βαλκάνια και να διεκδικήσουν την έξοδό τους στο Αιγαίο.  Τελικά το Αιγαίο δεν το θέλουν μόνο οι Τούρκοι. Όλες οι ηπειρωτικές δυνάμεις επιθυμούν την έξοδό τους στα «θερμά» νερά του. Όποιος το ελέγχει, ελέγχει και την Μεσόγειο και όποιος ελέγχει την Μεσόγειο, ελέγχει τον κόσμο.



Ο Απόλυτος εξευτελισμός της χώρας με τον «Μακεδονικό Στρατό» του Ζάεφ - Γελάνε όλοι με την Ελλάδα. Απάντηση ΥΠΕΞ: "Αρες μάρες κουκουνάρες"

Οι κομμουνιστές ολοκληρώνουν την παράδοση της Μακεδονίας στους Σλάβους.

Όλη η Ευρώπη γελάει με την Ελλάδα.

 Εξευτελισμός της χώρας με τον «Μακεδονικό Στρατό» του Ζάεφ - Γελάνε όλοι με την Ελλάδα
O πρωθυπουργός της ΠΔΓΜ, Ζόραν Ζάεφ, σε δημόσια τοποθέτησή του κατά την ορκωμοσία στρατιωτών,  είπε στην ομιλία του προς τους Σκοπιανούς στρατιώτες ότι αποτελούν μέλη ενός «Μακεδονικού Στρατού», ο οποίος «θα αποτελεί μέλος της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ»!  Ούτε καν «Βορειομακεδονικός», ούτε...
«Στρατός της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», όπως αναφέρει η ενδιάμεση συμφωνία την οποία κουρέλιασε και χωρίς να αντιδράσει φυσικά το ελληνικό ΥΠΕΞ.  Το μόνο που βρήκε να πει το υπουργείο Εξωτερικών είναι ότι «Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει τη σημασία της θέσεως σε ισχύ της συμφωνίας των Πρεσπών.  Και αυτό διότι, στη συμφωνία αναφέρεται ρητώς ότι ο επιθετικός προσδιορισμός για το κράτος, τα επίσημα όργανά του και τις άλλες δημόσιες οντότητες, θα ευθυγραμμίζεται με το νέο όνομα της χώρας -δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση, "Στρατός της Βόρειας Μακεδονίας"».  Με άλλα λόγια το ΥΠΕΞ δεν διαμαρτυρήθηκε καν για τον «Μακεδονικό Στρατό» του Ζάεφ, που παραβιάζει καθώς αυτό θέτει  αλυτρωτισμό και υποσκάπτει το κλίμα καλής γειτονίας, αλλά περιορίστηκε να πει ότι μετά την συμφωνία θα τον ονομάζει «Βορειομακεδονικό Στρατό» (lol)!  Φυσικά η "αντίδραση" αυτή του ΥΠΕΞ πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα. Ως «Μακεδονικό» θα παρουσιάζει το στρατό του ο Ζάεφ, και μετά την όποια οριστικοποίηση της συμφωνίας και εντός των Σκοπίων και στο ΝΑΤΟ…  Η θέση του ΥΠΕΞ έγινε αντικείμενο σκωπτικών σχολίων από διπλωμάτες μεγάλων πρεσβειών στην Αθήνα.  Μάλιστα ένας εξ αυτών (μη χώρας του ΝΑΤΟ) τόνισε χαρακτηριστικά:  «Αφού  η Ελλάδα υπέγραψε και αποδέχθηκε ότι οι κάτοικοι της πΓΔΜ εφεξής θα λέγονται “Μακεδόνες”  άρα επόμενο είναι και ο Στρατός τους να λέγεται “Μακεδονικός”. Η Βόρεια Κορέα π.χ. έχει κατοίκους με διαβατήρια που λέγονται «Βορειοκορεάτες». Οι κάτοικοι της πΓΔΜ λέγονται "Μακεδόνες", άρα ο Στρατός τους αποτελείται από Μακεδόνες. Δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να πει η Αθήνα»!


Είναι απογοητευμένος ο ελληνικός   λαός    γιατί η κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα θύματα των πολυάριθμων πολέμων της αιματηρής ‘μακεδονικής’ ιστορίας που οδήγησαν στη διατήρηση της εθνικής ακεραιότητας και κυριαρχίας, της Ελλάδας  και τώρα εμπορεύεται με την ταυτότητα την ακεραιότητα   και την αξιοπρέπεια της ‘Μακεδονίας’.
Οι Έλληνες  πολίτες σε κάποιο βαθμό φοβούνται να μιλήσουν και αυτό φαίνεται καθαρά  διότι  ενδέχεται να αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα στην προσωπική τους ζωή. 
Γιατί όπως λένε από τους αριστερούς   έχουν τα τρία  τελευταία  χρόνια οδυνηρές εμπειρίες- από προσωπικές απειλές μέχρι και επαγγελματικές.

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2018

Λαθρομετανάστες ή πρόσφυγες . Ας το ξεκαθαρίσουμε

όλα τα κοινοτικά έγγραφα πλέον διαχωρίζουν τους πρόσφυγες (που είναι πια ελάχιστοι) από τους λαθρομετανάστες (που είναι οι συντριπτικά περισσότεροι πια και) που οφείλουν να επιστρέφουν πίσω στις χώρες προέλευσής τους.
Και γι’ αυτό οι αρχές της Ευρώπης θέλουν πια κλειστά κέντρα διαλογής! Για να ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες στους οποίους θα δοθεί άσυλο, από τους λαθρομετανάστες στους οποίους δεν θα δοθεί άσυλο, και θα κρατηθούν εκεί, μέχρι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Τους πρόσφυγες, τα κοινοτικά έγγραφα του λένε refugees. Τους λαθρομετανάστες τους λένε άλλοτε illegal immigrants (παράνομους μετανάστες) άλλοτε irregular immigrants («μη κανονικούς» ή «παράτυπους» μετανάστες»)...
Ο όρος «παράνομοι μετανάστες» είναι κάπως βαρύς. Γιατί η παρανομία επιβάλει ποινική μεταχείριση.
Ο όρος λαθρομετανάστης είναι πιο ήπια απόδοση του illegal immigrant. Κάποιος που είναι «λαθραίος» δεν απαιτεί οπωσδήποτε «ποινική» μεταχείριση. Ο «λαθραναγνώστης» είναι ενοχλητικός καμιά φορά, αλλά δεν τον στέλνεις και φυλακή…
Το «λαθρομετανάστης» λοιπόν, είναι ηπιότερος όρος για να αποδοθεί το illegal immigrants, που χρησιμοποιούν τα επίσημα κοινοτικά έγγραφα.
(«Το «παράτυπος» μετανάστης, απλώς δεν σημαίνει τίποτε!).
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να διαχωρίζονται αυτοί που είναι νόμιμοι μετανάστες από εκείνους που μπαίνουν παράνομα.

Στην κομμουνιστική Ελλάδα του 2018 Πετάνε τους ανθρώπους στο δρόμο σιγά σιγά και αθόρυβα.


Καθημερινή δεν είναι το «γερό» και «υγιές» μαγαζί που οι αναγνώστες νομίζουν. Πετάνε τους ανθρώπους στο δρόμο σιγά σιγά και αθόρυβα ή αλλους τους υποβιβάζουν, στέλνοντας τους σε ένα «αργό θάνατο». Στις πρώτες απολύσεις υπήρχε αναστάτωση και στεναχώρια μεταξύ των εργαζομένων. Με τον καιρό όμως συνήθιζες, όπως συνηθίζεις τον θάνατο σε έναν πόλεμο: Ειναι σαν να βγάζουν τα «πτώματα» έξω με μαύρες σακούλες και κανείς δε δίνει σημασία. Ο θανατός σου, η ζωή μου. Μάλιστα μερικές φορές, κάναμε πλάκα μεταξύ μας, λέγοντας να μην σηκώνουμε κάθε 1η του μήνα τα τηλέφωνα γιατί μπορεί να «είναι από το λογιστήριο.
Σελάνα Βροντή
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της απολυμένης δημοσιογράφου>
“Η απόλυση μου
Πολύς κόσμος δεν το γνωρίζει, αλλά από 1η Απριλίου έπαψα να εργάζομαι στην συντακτική ομάδα του περιοδικού «Κ» της Καθημερινής. Ακούγεται σαν πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά είναι αλήθεια. Αφησα καιρός να περάσει πριν γράψω οτιδήποτε για το γεγονός, γιατί δεν θέλω να νομίζουν ότι γράφω από πικρία και θυμό. Αν και είναι απόλυτα φυσιολογικό ένας απολυμένος να νιώθει τέτοια συναισθήματα, ειδικά αν δεν ξέρει και τους πραγματικούς λόγους που απολύθηκε.
Αποφάσισα λοιπόν να αντιμετωπίσω την απόλυση μου ρεπορταζιακά, όπως ακριβώς κάνω με οτιδήποτε με απασχολεί προσωπικά και το οποίο όμως έχει κοινωνικές προεκτάσεις.
Στις 30 Μαρτίου 2018 εγώ και ένας άλλος συνάδελφός μου από το Οικονομικό απολυθήκαμε «στο πλαίσιο των περικοπών». Δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, μειώνεται το προσωπικό της εφημερίδας, σταδιακά και με σύστημα. Τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με υπάλληλο της ΕΤΑΠ ΜΜΕ, απολύθηκαν μόνο από τις «Καθημερινές Εκδόσεις» περίπου 50 άτομα. Επίσης, τα τελευταία δύο χρόνια η εφημερίδα δεν εκπροσωπείται στην ΕΣΗΕΑ, οπότε ακόμη και το συνδικαλιστικό μας όργανο έχει άγνοια του μεγέθους των απολύσεων.
Η Καθημερινή δεν είναι το «γερό» και «υγιές» μαγαζί που οι αναγνώστες νομίζουν. Πετάνε τους ανθρώπους στο δρόμο σιγά σιγά και αθόρυβα ή αλλους τους υποβιβάζουν, στέλνοντας τους σε ένα «αργό θάνατο». Στις πρώτες απολύσεις υπήρχε αναστάτωση και στεναχώρια μεταξύ των εργαζομένων. Με τον καιρό όμως συνήθιζες, όπως συνηθίζεις τον θάνατο σε έναν πόλεμο: Είναι σαν να βγάζουν τα «πτώματα» έξω με μαύρες σακούλες και κανείς δε δίνει σημασία. Ο θανατός σου, η ζωή μου. Μάλιστα μερικές φορές, κάναμε πλάκα μεταξύ μας, λέγοντας να μην σηκώνουμε κάθε 1η του μήνα τα τηλέφωνα γιατί μπορεί να «είναι από το λογιστήριο».
Οσο όμως και να προετοιμαζόμουν ψυχολογικά όλα αυτα τα χρόνια για το «τηλεφώνημα», όταν με πήρε ο προϊστάμενος του λογιστηρίου να «περάσω από το γραφείο του», αισθάνθηκα ότι με καλούν να πάω στη λαιμητόμο. Χωρίς υπερβολή. Είναι φρικτό το συναίσθημα.
Πρόσφατα κιόλας έμαθα ότι έδιωξαν τον υπεύθυνο του τμήματος ΙΤ. Με τι κριτήριο απολύουν τον κόσμο δεν ξέρουμε ακριβώς. Είναι λίγο «α μπε μπα μπλομ» η κατάσταση. Είναι επειδή δεν είσαι παραγωγικός; Είναι επειδή έχεις υψηλό μισθό; Είναι επειδή δεν έχεις «ισχυρούς δεσμούς»; Είναι επειδή δεν έβγαλες το Κολλέγιο Αθηνών; Είναι επειδή δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου; Είναι επειδή οι απόψεις σου δεν συνταιριάζουν με την «γραμμή» της εφημερίδας; Είναι επειδή δεν γλείφεις αρκετά τους αρχισυντάκτες ή δεν πισομαχαιρώνεις τους συναδέλφους σου; Είναι επειδή πιστεύεις στον φεμινισμό;
Η δική μου απόλυση έχει για μένα συμβολική αξία. Να σας εξηγήσω τι εννοώ:
1. Ενιωσα ότι με διώχνει η οικογένεια μου, γιατί έτσι έβλεπα την Καθημερινή. Μέσα στους κόλπους της γαλουχήθηκα και έμαθα δημοσιογραφία. Αλλά με την απόλυση συνειδητοποίησα οτι η εφημερίδα έχει πάψει προ καιρού να είναι «οικογένεια», ειδικά από τότε που έφυγε από την Σωκράτους κι από τότε που παρείσφρυσαν στον χώρο της διάφοροι άσχετοι. Μα κυρίως από τότε που πέθανε ο Καρκαγιάννης και ο πατέρας Αλαφούζος. Τότε η Καθημερινή έγινε μια στυγνή επιχείρηση.
2. Τυχαίνει να ανήκω σε μια κοινωνικά ευάλωτη ομάδα. Είμαι μονογονιός, με δύο ανήλικα παιδιά, που το ένα αντιμετωπίζει ένα σοβαρό θέμα υγείας, που σημαίνει ότι δεν πρέπει να μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η διεύθυνση το γνώριζε αυτό.
Οι εφημερίδες γεννήθηκαν από την ανάγκη να δίνουν φωνή στον αδύναμο, να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, να βοηθάνε αυτόν που έχει ανάγκη. Η δημοσιογραφία, ασχέτως αν πολλοί το έχουν ξεχάσει, είναι πρώτα από όλα λειτούργημα. Με την απόλυση μου κατάλαβα οτι η Καθημερινή υπάρχει πια μόνο για να υποστηρίζει τους ισχυρούς. Και έτσι ξεχνάει ακόμη και την «εταιρική της ευθύνη» καθώς και το ρόλο της στην κοινωνία.
Κάποτε στην εφημερίδα συνυπήρχαν αρμόνικα αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί και ανθρωποι χωρίς έντονες κομματικές πεποιθήσεις, σαν και του λόγου μου. Σεβομασταν ο ένας τον άλλον, και συζητούσαμε δημιουργικά. Αλλά μάλλον τα έβλεπα όλα πολύ ρομαντικά…
Δυστυχώς τώρα μέσα στους κόλπους της Καθημερινής, αλλά και σε αλλες μεγάλες εφημερίδες, επικρατεί φόβος. Οταν ένας δημοσιογραφος φοβάται, δεν κάνει καλά τη δουλεια του. Τελεία και παύλα.
Γράφω αυτό το πόστ, για να κλείσει μέσα μου ένας «κύκλος» και να ξεκινήσει ένας καινούργιος. Σύντομα θα γράψω ένα ολοκληρωμένο ρεπορτάζ για την «Κρίση στον ελληνικό Τύπο» και πως περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη για ανεξάρτητη δημοσιογραφία (θα σας ενημερώσω που και πότε θα δημοσιευτεί το άρθρο μου).
Η ανεξάρτητη δημοσιογραφία είναι ο μόνος τρόπος για να πάμε μπροστά σα χώρα.”


η λέξη ντροπή σας είναι πολύ λίγη.

Κατέστρεψαν την Ελλάδα, όσον καμία άλλη χώρα δεν καταστράφηκε ποτέ εν καιρώ ειρήνης.

Εθνοπατέρες μας, πρέπει να είσαστε περήφανοι για τη δολοφονία του Ελληνισμού.

Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

"Καλωσήλθατε στη Δημοκρατία της Μακεδονίας"....

Νέα ταμπέλα έβαλαν οι Σκοπιανοί που λέει: "Καλωσήλθατε στη Δημοκρατία της Μακεδονίας"....

ΟΥΤΕ Βόρεια, 
ΟΥΤΕ πάνω, 
ΟΥΤΕ κάτω

Είμαστε όλοι μας...αμόρφωτα εθνίκια, φασίστες, φασιστόμουτρα, ακροδεξιοί, θρησκόληπτοι, πατριδοκάπηλοι, επικίνδυνοι, 007,συντηρητικοί, ίσως και τρελοί.


Πήγα στον λογιστή, για τη φορολογική δήλωση. 

Του έδωσα κάποιες διευκρινίσεις και συμπλήρωσε τα στοιχεία που του έλειπαν, ας πούμε τον ΑΦΜ του παιδιού. Σπουδάζω παιδί, πληρώνω το σπίτι του, τα έξοδά του. Δεν εκπίπτει τίποτα. Είναι τεκμήριο....
Τσεκάραμε τα ποσά, διατρέξαμε πάνω-κάτω τη φόρμα και ο λογιστής έκανε ένα νευρικό κλικ με το mouse. Καλύτερα να πατούσε σκανδάλη. Όταν είδα το ποσό, χαμογέλασα. 

Μου φάνηκε μια χαρά. Ήμουν έτοιμος να κατέβω με τα γόνατα στο Μαξίμου να ζητήσω συγγνώμη από τον Αλέξη για όλα όσα έχω πει. Όμως έχω πρεσβυωπία. Και δεν φορούσα γυαλιά. Έχασα ένα ψηφίο. Όταν έβαλα τα γυαλιά, τα είδα όλα. 

Μέχρι που άρχισε να σκοτεινιάζει μόνο μπροστά στα μάτια μου. Πέρσι είχα πληρώσει ένα ποσό που μου φάνηκε εντάξει. 

Φέτος ο λογαριασμός ήταν τα δεκαπλάσια. Πήρα τον καπνό του λογιστή και έστριψα ένα τσιγάρο. Δεν καπνίζω. Προφανώς ήθελα να κάνω κάτι αυτοκαταστροφικό. Από το να κοπανήσω χέρι ή, ακόμα χειρότερα, το κεφάλι στο γραφείο, καλύτερα να κάψω καμιά πνευμονική κυψελίδα. Πήρα μία βαθιά τζούρα. Πνίγηκα. Έβηξα σαν φυματικός σε κάτι cult τραγούδια του Καζαντζίδη. 

Έγειρα μπροστά, πήγα να πέσω από την καρέκλα. Κρατήθηκα από το γραφείο. Ζαλίστηκα. Πρέπει να έπεσε η πίεση. Τα μάτια μου δάκρυσαν. Ήταν από το τσιγάρο, όχι από το σοκ. Άλλωστε έχω περάσει και χειρότερο, όταν από λάθος βρέθηκα να χρωστάω 50.000 ευρώ στο ΤΕΒΕ. Με το τσιγάρο, όμως, την άκουσα κανονικά. «Δεν μπορεί, ρε» του είπα. «Κάτι δεν κάνεις καλά, κάπου χτυπάει το σύστημα». Χτυπούσε και η φλέβα στο μέτωπο. Έτσι δεν έρχονται τα εγκεφαλικά; Έγειρα πίσω στην καρέκλα. Τέντωσα τα πόδια και κοίταξα το τσιγάρο στο χέρι μου. «Γιάννη, δεν έχω αυτά τα λεφτά, δεν μπορώ να τα πληρώσω» είπα και πήρα βαθιά τζούρα. Και όσο ο καπνός ήταν στον λαιμό, στο μυαλό, σε όλη μου την ύπαρξη, για εκείνο το μαγικό δευτερόλεπτο πίστευα ότι το πρόβλημα ήταν δικό τους, όχι δικό μου. Σαν να βλέπεις εφιάλτη και γνωρίζεις ότι μπορείς να ξυπνήσεις όποτε θέλεις.


Όμως ήμουν ξύπνιος και η ψευδαίσθηση διαλύθηκε με τον καπνό στο ταβάνι του λογιστικού γραφείου. «Είναι που πληρώνεις 100% προκαταβολή για τον επόμενο χρόνο, συν η εισφορά αλληλεγγύης, συν που ανέβηκες κλίμακα επειδή έβγαλες κάτι παραπάνω». Σωστά. Και αυτό είναι κακό. Που λέτε, αν την προηγούμενη χρονιά έβγαλα 100 ευρώ παραπάνω, τώρα πρέπει να πληρώσω 60 στην εκκαθάριση φόρου. 

Και δεν θέλω να θυμάμαι τι έχω πληρώσει ως φόρους στη διάρκεια της χρονιάς. Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα. Από ένα σημείο και μετά δεν σε συμφέρει να δουλεύεις. Η φορολογική επιβάρυνση είναι τόσο μεγάλη, που δεν αξίζει τον κόπο. Και όταν δεν έχεις να πληρώσεις, κάνεις διακανονισμό. Φτάνεις, δηλαδή, κάθε μήνα να είσαι 50%-50% με το κράτος. Θα φτάσουν οι εκλογές και θα ψηφίσεις εκείνον που θα σου υποσχεθεί περισσότερες δόσεις για να ξοφλήσεις τα χρέη σου. 

Είσαι όμηρός του. Και βέβαια βλέπεις εντελώς διαφορετικά οτιδήποτε έχει να κάνει με το κράτος και αυτούς που το «τρέχουν». Ανοίγεις την τηλεόραση, πετυχαίνεις τον πρωθυπουργό με τη γραβάτα και λες «χαλάλι, ρε μάγκα, έχω πληρώσει τα φώτα, τον ήχο και τους τεχνικούς της εκδήλωσης». 

Διαλέγεις έναν μετακλητό και τον υιοθετείς, όπως κάνουν οι άλλοι με τα παιδάκια στον τρίτο κόσμο. 
Λες, ας πούμε, ότι συντηρείς  το άλλο το αριστερο παλικάρι που είναι στη Βουλή και έχει στο βιογραφικό του ότι συμμετείχε στην «εξέγερση» του 2008. 

Παρακολουθείς τις αναρτήσεις τους στα social, καμαρώνεις τις θέσεις τους, μοιράζεσαι το κέφι τους, παίρνεις διπλή χαρά τα Χριστούγεννα. Και όταν κάθε μήνα πληρώνεις τη δόση, ελπίζεις ότι κάποια στιγμή θα αναγνωρίσουν την προσφορά σου. Αισθάνεσαι ευεργέτης αυτού του κράτους. Αξίζει να δεις το όνομά σου χαραγμένο σε μαρμάρινη πλάκα στη Βουλή, αλλιώς, κουφάλες, θα πας να το γράψεις μόνος σου με σπρέι.




Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

Αυστρία: 12 Εργάσιμες Ώρες Την Ημέρα

Η νέα κυβέρνηση συνασπισμού της Αυστρίας ετοιμάζεται να χαλαρώσει το νομικό πλαίσιο για την απασχόληση, ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να απασχολούνται έως και για 12 ώρες την ημέρα, ή 60 την εβδομάδα,

Ο νόμος που προβλέπει την αύξηση των εργασίμων ωρών αναμένεται να εγκριθεί από το κοινοβούλιο της Αυστρίας την 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ ΚΑΘΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Νόμο με τον οποίο απαγορεύεται κάθε αναφορά σε δρόμους, δημόσια κτίρια και χώρους που διαδίδει τον κομμουνισμό, υπέγραψε ο πρόεδρος της Πολωνίας, Αντρέι Ντούντα.
Σύμφωνα με την ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου, οι ονομασίες σε κτίρια, δρόμους, οδούς, πλατείες, γέφυρες «δεν μπορούν να τιμούν ανθρώπους, οργανώσεις, γεγονότα και ημερομηνίες που συμβολίζουν τον κομμουνισμό ή οποιαδήποτε άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς, είτε προάγουν το καθεστώς με άλλους τρόπους».
Ο νόμος δίνει στις τοπικές αρχές της Πολωνίας προθεσμία ενός έτους να αφαιρέσουν όλα τα σύμβολα που τιμούν «το απολυταρχικό και μη κυρίαρχο καθεστώς» από τους δημόσιους χώρους.
Σύμφωνα με τους συντάκτες του νόμου, περίπου 1.200 έως 1.400 διαφορετικές τοποθεσίες σε όλη την Πολωνία θα αλλάξουν ονομασία.

Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

Μήπως φάγαμε μια «παραμύθα» χωρίς αντίκρισμα

Καμία ευαισθησία για τις ελληνικές επιχειρήσεις. 2.000.000 εκατ. ΆΝΕΡΓΟΙ στον ιδ. Τομέα

 Η οικονομική πολιτική της παρούσας κυβέρνησης βασίζεται στην αύξηση φόρων, προκειμένου να διατηρείται η πλειάδα υπαλλήλων στο Δημόσιο και να καταβάλλονται οι μισθοιι  τους.

Η αγελάδα ωστόσο στερεύει από γάλα και σε λίγο θα ψηφίσει.

Βρετανικά ΜΜΕ: «Μακεδόνας, όχι Ελληνας» ο Μ.Αλέξανδρος - Ευρωβουλή: «Συγγνώμη» από τους «Μακεδόνες» (των Σκοπίων)...

Τα ολέθρια για τον Ελληνισμό αποτελέσματα της συμφωνίας κομμουνιστών ήδη διαφαίνονται σε όλα τα επίπεδα με τα Σκόπια και τους Σκοπιανούς να αποκαλούνται πλεόν χωρίς αιδώ «Μακεδονία» και «Μακεδόνες» από όλους!...

Το «περιγράφει» άρθρο βρετανική εφημερίδα «The Telegraph» όπου σε ένα οδοιπορικό της παρουσιάζει την «Μακεδονία», δηλαδή τα Σκόπια με τον συντάκτη του άρθρου Πωλ Μπλούμφιλντ να απορρίπτει οποιαδήποτε «ελληνικότητα» του Μεγάλου Αλεξάνδρου και γράφει ότι «δεν ήταν Έλληνας αλλά ήταν Μακεδόνας δηλαδή πρόγονος των Σκοπιανών».  

Μάλιστα, παρουσιάζοντας τα κρασιά του  οινοποιείου «Στόβοι», όπου έκανε ένα διάλειμμα για μεσημεριανό φαγητό ο Μπλούμφιλντ αναφέρει ότι «δοκίμασε κρασί που όπως του είπε ο ντόπιος παραγωγός από αυτό έπινε ο Μέγας Αλέξανδρος»!   

«Α, το ζήτημα του Αλέξανδρου. Στο σχολείο πιθανότατα μάθατε  ότι ο σειριακός κατακτητής ήταν Έλληνας- Τον 4ο π.Χ. αιώνα δεν υπήρχε η ίδια η Ελλάδα. 

Όχι, ο Αλέξανδρος ήταν Μακεδόνας. Αλλά, το ερώτημα είναι που ήταν ακριβώς η Μακεδονία», γράφει ο Βρετανός συντάκτης.   Και συνεχίζει: «Οι σημερινοί Έλληνες επιμένουν ότι βρίσκεται στην επικράτειά τους, απαιτώντας από τους γείτονες  τους να ξηλώσουν το μνημείο που προκάλεσε μια μακρόχρονη ρήξη με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία- μια κατάσταση που εξομαλύνθηκε  αυτόν τον μήνα με την υπογραφή μιας διασυνοριακής συμφωνίας με την μετονομασία αυτού του έθνους σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και αποσύρθηκαν οι ελληνικέ ενστάσεις  όσον αφορά τη συμμετοχή  της τόσο στην ΕΕ, όσο και στο ΝΑΤΟ», γράφει η «The Telegraph».  Το άρθρο αναπαράχθηκε από πολλά βρετανικά ΜΜΕ.  

Αλλά δεν έφτανε αυτό: 
Ο Γερμανίς ευρωβουλευτής Κνουτ Φλεκενστάιν  σε συνέντευξή στη σλαβική τηλεόραση Νόβα των Σκοπίων, είπε ότι «Εκανε λάθος στην επιστολή του προς τους Σκοπιανούς που του αποκάλεσε «Βορειομακεδόνες» και αυτό έγινε λόγω έλλειψης γνώσης του ιδίου για τους πολίτες της Μακεδονίας».  

Ο Φλεκενστάιν  που εκλέχθηκε με το γερμανικό κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών,  είναι μέλος της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.   Λόγω του ότι αποκάλεσε τους πολίτες του κράτους των Σκοπίων ως «Βορειομακεδόνες» δημιουργήθηκε ισχυρή αντίδραση από τους Σλάβους των Σκοπίων, οι οποίοι απαίτησαν να διορθώσει τις δηλώσεις του.   «Παραδέχομαι το λάθος μου. 

Ο στόχος μου δεν ήταν να βλάψω κανέναν, αλλά για αυτήν (τη δήλωσή μου) αιτία είναι η ανεπαρκής γνώση μου για το λαό σας. Τώρα, όμως, στο υπόλοιπο της ζωής μου, ξέρω ότι είστε Μακεδόνες. Μακεδόνες και όχι νότιοι, ανατολικοί ή δυτικοί Μακεδόνες, αλλά Μακεδόνες», είπε ο Φλεκενστάιν.  

Άραγε οι κομμουνιστές, αυτουργοί της ειδεχθούς πράξης άρνησης της ιστορίας του Ελληνισμού και της εκχώρησής της σε σλαβόφωνους και αλβανόφωνους, αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αποτρόπαιης πράξης τους; Και των συνεπειών που αυτή θα έχει μελλοντικά;  



Αλγερινός λαθρομετανάστης μαχαίρωσε χθες το βράδυ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, διαδηλωτή Μακεδόνα που συμμετείχε στην διαδήλωση κατά της εκχώρησης της Μακεδονίας. 

Την ώρα που η πορεία κινούνταν στην οδό Βενιζέλου, Αλγερινός νεαρός έβγαλε μαχαίρι και μαχαίρωσε πολλές φορές στα πλευρά έναν Έλληνα διαδηλωτή τραυματίζοντάς τον σοβαρά. 

Αστυνομικοί ακινητοποίησαν τον δράστη και τον συνέλαβαν.  Ο Αλγερινός φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ» επιτέθηκε στον διαδηλωτή που φώναζε το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική»!

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

ΣΟΚ στα ύψη η εγκληματικότητα ληστές κάτω από την Ακρόπολη

Αποτέλεσμα εικόνας για τέσσερις Πακιστανοί, που κατηγορούνται για ληστεία
Στα χέρια της αστυνομίας έπεσαν τέσσερις Πακιστανοί, που κατηγορούνται για ληστεία σε βάρος τουριστών, στην περιοχή της Ακρόπολης.  Ειδικότερα, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Σχεδίου Αστυνόμευσης του Αρχαιολογικού Χώρου της Ακρόπολης, συνελήφθησαν τέσσερα..
. άτομα, ηλικίας 17, 18, 19 και 23 ετών, τα οποία, σύμφωνα με την αστυνομία, προσέγγισαν ζεύγος τουριστών και με την απειλή σπασμένων μπουκαλιών και μηχανήματος ηλεκτρικής εκκένωσης τους ακινητοποίησαν και αφαίρεσαν από την γυναίκα το κινητό της τηλέφωνο.  Αστυνομικοί της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ έσπευσαν άμεσα στο σημείο και μετά από αναζητήσεις εντόπισαν τους δράστες και τους συνέλαβαν.   Οι συλληφθέντες, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους, από το Τμήμα Ασφαλείας Ακρόπολης, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, ο οποίος τους παρέπεμψε στον ανακριτή.

Ξεσηκώνονται οι Έλληνες εναντίων της προδοσίας των κομμουνιστών

Ανύπαρκτη η αντιπολίτευση
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων και σύσσωμες οι Παμμακεδονικές Ενώσεις των αποδήμων Μακεδόνων, ζητώντας την ακύρωση αλλά και την αναστολή της συμφωνίας των Πρεσπών...
 που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2018 μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδος και των Σκοπίων Ν. Κοτζιά και Δ. Δημητρόφ.
Οι προσφεύγοντες ζητούν, επίσης, να ακυρωθούν οι επιστολές που απεστάλησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση προς το ΝΑΤΟ και την  ΕΕ για άρση του βέτο για την ένταξη της χώρας των Σκοπίων στους οργανισμούς αυτούς. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η Ομοσπονδία:
«α) Η συμφωνία παραβιάζει το άρθρο 27 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο, πριν την υπογραφή της συμφωνίας, απαιτείται προηγούμενη ψήφισή του από την Βουλή, με αυξημένη μάλιστα πλειοψηφία, επειδή περιλαμβάνει αλλαγή γεωγραφικών όρων (της περιοχής της Μακεδονίας εν προκειμένω), οι οποίοι ανάγονται σε αρχαίους χρόνους (αρχικά).
Επίσης, επειδή τροποποιεί προηγούμενες συνθήκες (Ελληνοσερβικό σύμφωνο και συνθήκη Βουκουρεστίου 1913), με βάση τις οποίες καθορίσθηκαν τα σημερινά σύνορα της Ελλάδας, προκαλώντας σύγχυση αναφορικά με τα πραγματικά σημερινά σύνορα, διότι στις συνθήκες αυτές, γεωγραφικός χώρος (Διοικητική Περιφέρεια) Μακεδονία υπήρχε μόνον ένας και αυτός ήταν μόνον στην Ελληνική επικράτεια.
Επειδή στην πραγματικότητα νομιμοποιεί τις εδαφικές βλέψεις των γειτόνων μας, διά της παραχάραξης της ιστορίας και της επιγενόμενης σύγχυσης, που αποτελούν συνέχεια και συνέπεια της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας.
Τέλος, επειδή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αναθεώρηση των συνόρων της Ελλάδας.
β) Η συμφωνία δεν έγινε αντικείμενο επεξεργασίας από τους υπηρεσιακούς φορείς του Υπουργείου Εξωτερικών ως όφειλε.
γ) Παραβιάσθηκε η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, του άρθρου 1 παρ. 3 Σ, επειδή υπογράφηκε παρά την αντίθεση σύσσωμου του ελληνικού λαού στην οποιαδήποτε παραχώρηση ονόματος, χωρίς διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Παραβιάσθηκε και η αρχή της δεδηλωμένης για το θέμα της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας.
δ) Διότι αντιτίθεται στην έννοια του ΈΘΝΟΥΣ και προκαλεί σε αυτό ανεπανόρθωτη βλάβη. Του έθνους των Ελλήνων του οποίου εμείς οι Μακεδόνες είμαστε αναπόσπαστο μέρος. Του έθνους, υπέρ του οποίου οφείλει να είναι η συμφωνία (ως εκδήλωση άσκησης της εξουσίας του υπουργού εξωτερικών της Ελλάδος, εξουσίας που πηγάζει από τον λαό, και υπάρχει υπέρ αυτού και του έθνους), σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 3 Σ.
ε) Προσβάλλει την προσωπικότητά μας, ως Μακεδόνων, επειδή μας αφαιρεί το δικαίωμα να ονομαζόμαστε Μακεδόνες (αναγκαζόμενοι να επεξηγούμε τις υποσημειώσεις της συμφωνίας του υπουργού εξωτερικών, ότι εμείς είμαστε οι αρχαίοι και οι άλλοι οι εκ σλάβων προερχόμενοι! που μιλούν την μακεδονική την σλαβική, ενώ εμείς την μακεδονική την αρχαία, δηλαδή την ελληνική!  Δηλαδή Γελοιότητες!).
Καταθέσαμε επίσης αίτηση, κατεπειγόντως και κατ' εξαίρεση σύγκλισης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για να αποφασίσει τόσο για την αίτηση ακύρωσης όσο και για την αίτηση αναστολής, λόγω της προφανούς αυταπόδεικτης σπουδαιότητάς της και επείγουσας περίπτωσης.
Απευθυνόμαστε σε όλους τους Έλληνες δικαστές, που τους πιστεύουμε ακράδαντα ως υψηλού ήθους, κύρους και εγνωσμένης μόρφωσης και εμπειρίας και ζητούμε να πράξουν τα νόμιμα, να ακυρώσουν την συμφωνία των Πρεσπών, η υπογραφή της οποίας συνιστά ποινικό αδίκημα, ως οφείλουν εκ της υποχρέωσής τους τήρησης του Συντάγματος και των νόμων που συμφωνούν με αυτό, αποκλειστικά.
Η μεταμφίεση διεθνούς συνθήκης, και μάλιστα του άρθρου 27 του Συντάγματος σε κυβερνητική πράξη, παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα, οδηγεί σε διάλυση την Ελλάδα, με γρήγορα βήματα.
Πειθόμενοι ότι «υπάρχουν εις Αθήνας δικαστές», ζητούμε από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας να ακυρώσουν την Συμφωνία των Πρεσπών, όπως τους επιτάσσει το Σύνταγμα και ο όρκος τους»


Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------