Άμεσος κίνδυνος για τις μικρές επιχειρήσεις εκτυπώσεων - εκδόσεων

Του Νικήτα Ζαραβίνου
Μέλους του Δ.Σ. του ΒΕΑ
και Γεν. Γραμματέα του ΣΕΜΕΕ

Στον κλάδο των εκτυπώσεων η κρίση έχει από την αρχή εμφανιστεί με κάθετη πτώση των εργασιών. Η άμεση μείωση των διαφημίσεων οδήγησε πολλές μικρές εκδόσεις που στηρίζονταν σε αυτές να διακόψουν και να αφήσουν στην ανεργία πολλές επιχειρήσεις εκτυπώσεων και ηλεκτρονικής επεξεργασίας.

Τώρα, μεσούσης της κρίσης, πέρα από τα γενικά φορολογικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση, πέρασε στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ένα ειδικό μέτρο εναντίον του περιοδικού και κλαδικού τύπου που εφαρμοζόμενο θα οδηγήσει σε πραγματικό αφανισμό τον κλάδο εκδόσεων – εκτυπώσεων.

Πρόκειται για το άρθρο 48 του εφαρμοστικού νόμου 3986/11 (ΦΕΚ 152 Α/1-7-2011) που προβλέπει ότι με απόφαση του Υπουργού στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται το ειδικό τιμολόγιο διακίνησης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου των εκδοτών, ο ανώτατος αριθμός των φύλλων κάθε έκδοσης που δύνανται να διακινούνται ταχυδρομικά με το μειωμένο αυτό τιμολόγιο και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την υπαγωγή των εκδοτών στο ειδικό τιμολόγιο. Ο νόμος όρισε ως έναρξη της νέας διάταξης την 1η Αυγούστου 2011 αλλά μέχρι που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε εκδοθεί σχετική απόφαση.

Σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες πληροφορίες για κάθετη περικοπή των κονδυλίων που διατίθενται στην Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης για τα κλαδικά έντυπα, το άρθρο αυτό εφαρμοζόμενο θα οδηγήσει άμεσα σε τεράστια αύξηση των ταχυδρομικών τελών μέχρι και διακοπή της ατέλειας των ΕΛ.ΤΑ. στα περισσότερα κλαδικά περιοδικά με παράλληλη μείωση του αριθμού των περιοδικών που θα τυγχάνουν της ατέλειας καθώς και με παρεμβολή μεγάλων γραφειοκρατικών εμποδίων απόκτησης της ατέλειας για νέες εκδόσεις.

Σήμερα τα περισσότερα κλαδικά περιοδικά και ο μικρός έντυπος λόγος σωματείων και οργανώσεων μόλις επιβιώνουν στην έκδοση, ενώ πολλά έχουν κλείσει ή βρίσκονται στα πρόθυρα του κλεισίματος. Η οποιαδήποτε αύξηση των ταχυδρομικών τελών τα οδηγεί ευθέως σε κλείσιμο. Με τα νέα μέτρα θα πληγούν ολόκληροι κλάδοι.

Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του μέτρου αυτού θα είναι τεράστιες αφού θα σημάνουν:
· Μείωση εργασιών στον κλάδο εκτυπώσεων με άμεσο κίνδυνο κλεισίματος πολλών επιχειρήσεων.
· Μείωση εργασιών των εργαστηρίων ηλεκτρονικών εργασιών, μακετών κλπ.
· Αύξηση τους κόστους διαφημίσεων στα περιοδικά με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας για εκατοντάδες διαφημιστές και εργαζόμενους στον κλάδο αυτόν.
· Ανεργία για εκατοντάδες δημοσιογράφους.
· Μείωση εργασιών περιφερειακών κλάδων όπως η σακουλοποίηση, η μεταφορά των εντύπων και οι ίδιες οι εργασίες των ΕΛΤΑ.
· Μείωση δημόσιων εσόδων από έμμεσους και άμεσους φόρους.
· Μείωση εσόδων ασφαλιστικών ταμείων.
· Κατάργηση της έγκυρης πληροφόρησης χιλιάδων επαγγελματιών, καταναλωτών και πολιτών από το κλείσιμο μεγάλου μέρους των εντύπων.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι τα έντυπα των σωματείων θα χάσουν την ατέλεια η οποία θα δίδεται μόνο σε ιδιωτικές εταιρείες που έχουν αποκλειστικό αντικείμενα εργασιών την έκδοση εντύπων, αποκλειομένων των σωματείων και άλλων φορέων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άμεση συγκέντρωση των εργασιών σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις και σε μονοπώληση του κλάδου. Η δεσπόζουσα θέση αυτών των επιχειρήσεων και η διαπραγματευτική τους ισχύ έναντι των ΕΛ.ΤΑ. για ειδικές συμφωνίες διεκπεραίωσης θα είναι καταλυτική. Η συνέπεια θα είναι να δεχτούν ισχυρό πλήγμα οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις εκδόσεων – εκτυπώσεων και η απώλεια της ανεξάρτητης έκδοσης πολλών κλαδικών και περιοδικών εκδόσεων.

Φαίνεται πως στα κυβερνητικά κλιμάκια μπροστά το άγχος να εξασφαλίσουν έσοδα για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων και του χρέους, επέλεξαν μειώσουν τις δαπάνες σε έναν τομέα χωρίς να υπολογίσουν ότι στην πράξη αυτό θα μειώσει σημαντικά τα πραγματικά έσοδα του κράτους από την μείωση της οικονομικής δραστηριότητας που θα σημειωθεί.

Προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα, τόσο για σειρά από κλάδους όσο και για τα ίδια τα δημόσια έσοδα, η κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει την θέση της και να συνεχίσει την παροχή της ατέλειας προς τις κλαδικές και περιοδικές εκδόσεις.