Τι δουλειά έχει ένα κομμουνιστικό κόμμα να κάνει επιχειρήσεις;

Το να προσφεύγει η τυποεκδοτική στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα ανοίγει ένα άλλο τεράστιο ζήτημα.

Και για όσους/ες δεν γνωρίζουν το άρθρο αυτό τους συνιστούμε να διαβάσουν το κείμενο του Γιώργου Κατερίνη στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς» που το τιτλοφορεί «Το άρθρο 99 ακυρώνει κάθε δυνατότητα διεκδίκησης» και αναφέρει μεταξύ άλλων»: όσο κι αν νομικοί και πολιτικοί κύκλοι εστιάζουν την κριτική τους στην εφαρμογή του άρθρου 99, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: πρόκειται για έναν αντεργατικό νόμο, τον πιο αντεργατικό της προ-μνημονιακής εποχής, ο οποίος έμελλε να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο στα χέρια όλων των εργοδοτών».

Θα πρέπει όμως να μας απαντήσει το ΚΚΕ σε βασικά ερωτήματα.  

Τι δουλειά έχει ένα κομμουνιστικό κόμμα να κάνει επιχειρήσεις και να ανταγωνίζεται αθέμιτα τα άλλα τυπογραφεία της χώρας;  

Φυσικά δεν στέκει στην στοιχειώδη λογική ότι η «Τυποεκδοτική» έγινε για να εκδίδει τον «Ριζοσπάστη» και τα έντυπα του ΚΚΕ. Αυτή την δουλειά μπορεί να την κάνει άνετα ένα περιφερειακό τυπογραφείο. Η «Τυποεκδοτική» είναι μια γιγάντια επιχείρηση που παρόμοια της δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Έγινε για να αποφέρει τεράστια οικονομικά κέρδη στο ΚΚΕ εις βάρος τον άλλων τυπογραφείων και των εργαζομένων τους κάτι που συνέβαινε τις καλές εποχές που τυπωνόταν εκεί το «Πρώτο Θέμα», ο «Χρυσός Οδηγός» κλπ. και έπαιρνε τις κρατικές επιδοτήσεις!!!

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι το ΚΚΕ καταφεύγει σε έναν αντεργατικό νόμο, τον πιο αντεργατικό της προ-μνημονιακής εποχής, ο οποίος έμελλε να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο στα χέρια όλων των εργοδοτών. Πώς θα γίνει πειστικό το ΚΚΕ και η συνδικαλιστική του παράταξη το ΠΑΜΕ, όταν την ίδια τακτική που χρησιμοποιούν άλλοι εργοδότες την χαρακτηρίζει απαράδεκτη και την καταδικάζει;