Τα «γιατί» της μοιραίας αποστολής
«Αποστολή θανάτου» με 5 νεκρούς στη Λιβύη. Αποκαλυπτικά στοιχεία για τις ευθύνες και το τι συνέβη
Πάνω από ένα χρόνο μετά μια αποστολή-φιάσκο, συγκεκριμένα μετά από 16 μήνες, έρχονται στο φως περισσότερες λεπτομέρειες για το τι συνέβη στην ελληνική αποστολή θανάτου στη Λιβύη, τον Σεπτέμβριο του 2023 όπου σκοτώθηκαν πέντε άνθρωποι, τρεις Έλληνες στρατιωτικοί και δύο πολίτες.
Tο τι ακριβώς συνέβη αποκαλύπτεται από την μαρτυρία ανώτερου αξιωματικού και αφορά τη στιγμή του τροχαίου και το όχημα που εμβόλισε το λεωφορείο.
Όπως σημειώνεται όλα οφείλονται σε ανυπαρξία σχεδιασμού και προετοιμασίας της αποστολής αλλά και τις «προφορικές» διαταγές από τον τότε Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, Κωνσταντίνο Φλώρο.
Τη σχετική αγωγή κατέθεσε ο ανώτερος αξιωματικός που συμμετείχε στην αποστολή, τραυματίστηκε σοβαρά και ταλαιπωρείται ακόμη από τα τραύματα του. Η αγωγή στρέφεται κατά του ελληνικού δημοσίου και προσωπικά προς τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια και ΥΠΕΞ Γιώργο Γεραπετρίτη.
Υπενθυμίζεται ότι το Makeleio.gr έχει αναφερθεί και σε άλλη μήνυση (για ένα κακούργημα και τέσσερα πλημμελήματα) που έχουν καταθέσει στον εισαγγελέα Στρατοδικείου Αθηνών επιζήσαντες της αποστολής και με την οποία έχει ζητηθεί η ποινική δίωξη όλων των υπευθύνων που έστειλαν 19 άτομα σε «αποστολή θανάτου». Στο υπόμνημα ονόμαζαν: Τον τότε αρχηγό ΓΕΕΘΑ και παρακολουθούμενο από την ΕΥΠ του Κυριάκου Μητσοτάκη αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Φλώρο, τον τότε υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ αντιναύαρχο Φραγκίσκο Λελούδα, τον τότε διοικητή της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου και νυν αρχηγό ΓΕΕΘΑ Δημήτριο Χούπη, τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ) αντιστράτηγο Αγγελο Χουδελούδη, τον τότε επικεφαλής του Α΄ Κλάδου επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ υποστράτηγο Προκόπη Μαυραγάνη καθώς και για δύο ανώτερους αξιωματικούς που είχαν εμπλοκή στον σχεδιασμό της αποστολής.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, παρά τα ασύλληπτα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγική κατάληξη της αποστολής, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε κανείς, αλλά κάποιοι από τους εμπλεκόμενους επιβραβεύτηκαν με προαγωγές.
Πρόκειται για την αποστολή με τις μεγαλύτερες απώλειες για τις Ένοπλες Δυνάμεις σε καιρό ειρήνης.
Ο συγκεκριμένος αξιωματικός που συμμετείχε στην αποστολή, περιγράφει μια απίστευτη επιπολαιότητα στην αποστολή, εντελώς παράλογη για τόσο υψηλά κλιμάκια της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η υποτιθέμενη προετοιμασία
Η αφήγηση του ανώτερου αξιωματικού μέλους της αποστολής ξεκινά από τη δήθεν προετοιμασία της. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023 και περί 15:30 μ.μ κι ενώ εκτελούσα 24ωρη υπηρεσία, ενημερώθηκα προφορικά από τον Υποδιευθυντή Ταξίαρχο κ. Δ… και τη διευθύνουσα κ. Μήτσιου ότι επιλέχθηκα με κριτήρια τα οποία ουδόλως μου γνωστοποιήθηκαν μαζί με το συνάδελφο μου Γ.Κ να μεταβώ στη Λιβύη σε ανθρωπιστική αποστολή για παροχή ιατρικής βοήθειας στην περιοχή της Ντέρνα.
Όπως μας ανέφεραν, η σχετική διαταγή ήταν προφορική από τον Αρχηγό Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Κωνσταντίνο Φλώρο και δεν μας χορηγήθηκαν περαιτέρω λεπτομέρειες παρά μόνο μας γνωστοποιήθηκε ότι ο χρόνος της πιθανής αναχώρησής μας, ήταν δύο μέρες μετά και συγκεκριμένα το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2023, όπου και θα αναχωρούσαμε με στρατιωτικό αεροσκάφος από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας. Την ίδια κιόλας στιγμή εξέφρασα την αντίρρησή μου προς τον Υποδιευθυντή, τόσο για την αποστολή που ήταν εκτός των καθηκόντων του υγειονομικού σώματος, όσο και για το προφορικό πλαίσιο του θέματος…».
Είναι δυνατόν για τέτοια αποστολή να δίνονται προφορικές διαταγές; Κι όμως είναι όπως περιγράφει ο ανώτερος αξιωματικός. Όπως γράφει, μετά την ολοκλήρωση της 24ωρης υπηρεσίας του αναγκαστικά ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση υλικών για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη, αλλά και με μια σειρά θεμάτων που είχαν να κάνουν με εμβολιασμούς που θα έπρεπε να κάνουν όσοι συμμετείχαν στην αποστολή.
Το μεσημέρι της 15ης Σεπτεμβρίου, μία ημέρα μετά την προφορική διαταγή που έλαβε ο αξιωματικός ζήτησε ξανά έγγραφη διαταγή. Με έκπληξη- όπως γράφει- ενημερώθηκε ότι «ακόμη δεν έχει ληφθεί εγγράφως η σχετική διαταγή». «Επίσης ενημερώθηκα από τον Διευθυντή του 1ου Γραφείου, ότι δεν υπάρχει έγγραφο ή σήμα που να αφορά στην αποστολή», γράφει στο κείμενο της αγωγής του.
Οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εδώ. Έκπληκτος ο αξιωματικός διαπίστωσε ότι «σε κοινή ομάδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (VIBER) ζητούσαν φωτογραφία των διαβατηρίων μας».
Το ΥΠΕΞ αναγκάστηκε λόγω προβλημάτων με διαβατήρια μελών της αποστολής, να αλλάξει την ημερομηνία αναχώρησης της αποστολής κατά ένα 24ωρο, για το πρωί της Κυριακής 17 Σεπτεμβρίου. Όμως οι ανησυχίες των μελών της αποστολής άρχισαν να γίνονται ακόμη πιο έντονες. Ο αξιωματικός εξηγεί στην αγωγή του τους λόγους της ανησυχίας:
«…ενημερώθηκα ότι θα ήμασταν άοπλοι κατόπιν εντολής του υπουργείου Εξωτερικών. Εκεί άρχισαν να προβληματίζομαι, γεγονός που ενισχύθηκε περαιτέρω με την ομιλία του Στρατηγού Διοίκησης Ειδικού Πολέμου κ. Χούπη στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας κατά την αναχώρηση της αποστολής, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε ότι “δεν υπάρχει σαφής αποστολή, ούτε σαφής γνώση για το που θα εγκατασταθούμε και θα δράσουμε”.
Επιπλέον, η φωτογράφηση της αποστολής και η άμεση δημοσίευσή της, μου δημιουργούσε περαιτέρω ανησυχίες, λαμβάνοντας υπόψη τη χώρα μετάβασης. Μας ανέφεραν επίσης, ότι οι επικοινωνίες μας θα ρυθμίζονταν με κάρτες που θα μας χορηγούσαν στην Βεγγάζη, ενώ η ενημέρωσή μας για το έδαφος δράσης έγινε από έναν Λοχαγό, μέσω μιας εφαρμογής κινητού, όπου φαίνονταν τα κατεστραμμένα δρομολόγια και ο οποίος δεν μας συνόδευσε καν στην αποστολή. Ο ίδιος αξιωματικός μας ενημέρωσε και για έναν σύνδεσμό μας εκεί ονόματι Αλέξης, χωρίς όμως να μας δείξει φωτογραφία του, ο οποίος τα είχε δήθεν ρυθμίσει όλα, όπως μας ανέφερε. Επίσης μας ενημέρωσε για αλλαγή της τελευταίας στιγμής στο αεροδρόμιο προσγείωσης και στα δρομολόγια που θα ακολουθούσαμε. Η ανησυχία μου κορυφώθηκε και από το γεγονός της εξάρτησης της ασφάλειάς μας από ένα άτομο».
Η αποστολή φτάνει στη Βεγγάζη
Το μεσημέρι της 17ης Σεπτεμβρίου το C-130 με την ελληνική αποστολή προσγειώθηκε στη Βεγγάζη. Η περιγραφή του αξιωματικού είναι λεπτομερής και συγκλονιστική:
«Η άφιξη στο αεροδρόμιο της Βεγγάζης (12:00) ήταν αφιλόξενη, όπως φάνηκε από την καθαριότητα στις τουαλέτες που μας παραχώρησαν προς χρήση, ενώ στα συνοδά θωρακισμένα οχήματα επέβαιναν από 2 πάνοπλοι άντρες, σε αντίθεση με εμάς. Επισημαίνω ότι οι κάρτες επικοινωνίας δεν μας χορηγήθηκαν ποτέ (!), οπότε ενεργοποίησα την περιαγωγή και έστειλα μήνυμα στην σύζυγό μου για να την ενημερώσω για την άφιξη στη Βεγγάζη, όπου έμεινα έκπληκτος, καθώς εκείνη ήδη το γνώριζε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (διαρροή στρατιωτικών πληροφοριών)».
Ο αξιωματικός επισημαίνει ότι τα οχήματα και το προσωπικό συνοδείας δεν ελέγχθηκαν ποτέ από τους υπεύθυνους ασφαλείας της αποστολής!
Η τρελή πορεία του λεωφορείου προς το θάνατο.
Η περιγραφή της πορείας με το λεωφορείο, μέχρι και τη στιγμή της τραγωδίας αποτυπώνει το αποτέλεσμα όλης της αδιανόητης επιπολαιότητας με την οποία το ΥΠΕΞ, το ΥΠΕΘΑ και το ΓΕΕΘΑ χειρίστηκαν την υπόθεση:
«Με την επιβίβαση μας στο λεωφορείο ένας από τους Ελληνολίβυους μεταφραστές μας, μας προέτρεψε να μην κοιτάμε από τα παράθυρα και να κλείσουμε καλά τις κουρτίνες για λόγους ασφαλείας, ενώ είπε ότι θα είχαμε ανεφοδιασμό (!) στη μέση της διαδρομής, η οποία θα διαρκούσε συνολικά σχεδόν 5 ώρες.
Στο λεωφορείο δεν επιβιβάστηκε ο Πρόξενος Βενιζέλος παρά μόνο οι Στρατιωτικοί και οι 3 μεταφραστές. Η ταχύτητα του λεωφορείου ήταν υπερβολική, άνω των 120 χιλιομέτρων ανά ώρα σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, παρά τις συστάσεις και τα παράπονα από τους επιβαίνοντες. Το προπορευόμενο όχημα ασφαλείας έτρεχε ακόμη περισσότερο, άλλες φορές το προσπερνούσαμε, άλλες προπορευόταν σε ικανή απόσταση, που δεν προβλέπεται για όχημα φάλαγγας.
Πίσω ακολουθούσε το φορτηγό με το υλικό της αποστολής και το έτερο θωρακισμένο όχημα. Λόγω της υπερβολικής ταχύτητας και του άθλιου οδοστρώματος έκανα χρήση της ζώνης ασφαλείας, ενώ η θέση που είχα ήταν μία σειρά εμπρός της γαλαρίας, αριστερά. Στις 2:30 ώρες, το λεωφορείο σταμάτησε για περίπου δέκα λεπτά για τον ανεφοδιασμό, χωρίς να εκκενωθεί κατά τη διάρκεια του ανεφοδιασμού και χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε επίβλεψη της διαδικασίας από τον υπεύθυνο ασφαλείας.
Μετά από λίγο έκανε στάση κατόπιν έκκλησης όλων για ανάπαυση, όπου εξήλθαν όλοι του λεωφορείου. Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε και συνεχίσαμε με την ίδια ιλιγγιώδη ταχύτητα την πορεία μας».
Η στιγμή της σύγκρουσης, τους Έλληνες που μας έφεραν ξένες στρατιωτικές δυνάμεις.
Με την αγωγή του ο ανώτερος στρατιωτικός διεκδικεί από το ελληνικό δημόσιο ποσό που προσεγγίζει τις 600.000 ευρώ.
Παρά το ανεπανάληπτο και οφθαλμοφανές φιάσκο κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει υποστεί συνέπειες.
Αρκεί να αναφέρουμε ότι ο τότε επικεφαλής της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου που θεωρητικά τουλάχιστον είχε την ευθύνη για την επιχείρηση στη Λιβύη, όχι μόνο δεν αποστρατεύθηκε αλλά στις επόμενες κρίσεις των Ενόπλων Δυνάμεων έγινε Α/ΓΕΕΘΑ. Δεν γίνεται λόγος για κάποια παραίτηση. Φαίνεται ότι δεν πέρασε από το μυαλό κανενός…
Αναρτήσεις
