Και αυτή είναι μόνο η αρχή
Μεταξύ των σημαντικότερων είναι το αίτημα για αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
Στην επιχειρηματολογία του, ο Trump υπογράμμισε τα φρικτά εγκλήματα του οργανισμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, καθώς επίσης και άλλων παγκόσμιων υγειονομικών κρίσεων.
ΣΟΚ....
Ο ΠΟΥ εχει χρηματοδότησης 87% από ιδιώτες
Να σημειωθεί πως, στην περίπτωση του ΠΟΥ, οι συνεισφορές από τις χώρες μέλη είναι ασήμαντες, αν σκεφτεί κανείς ότι έως και το 87% του συνολικού προϋπολογισμού του οργανισμού (τα χρήματα που διαθέτει) προέρχεται από ιδιωτικές πηγές όπως το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates, μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, η GAVI (η Ένωση για τον Εμβολιασμό -περίπου 20 εταιρείες), τα γραφεία της οποίας βρίσκονται απέναντι από τον ΠΟΥ, εταιρείες πληροφορικής και άλλες ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.
Αυτή η ιδιωτική επιρροή αποτελεί κατάφωρη σύγκρουση συμφερόντων και μπορεί επίσης να συνέβαλε στην απόφαση του Προέδρου Trump να αποχωρήσει από τον ΠΟΥ, ο οποίος προσποιείται ότι υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον ενώ στην πραγματικότητα είναι επιφορτισμένος με την εκπροσώπηση των συμφερόντων των ιδιωτών χορηγών του.
Τι μας ετοιμάζουν;
Συνθήκη για την Πανδημία
Ας επιστρέψουμε, όμως, στη Συνθήκη για την Πανδημία και τον αναθεωρημένο ΔΚΥ.
Δεδομένου ότι δεν πέρασε ποτέ υποχρεωτική ψηφοφορία στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας -ούτε τον Μάιο του 2023 ούτε τον Μάιο του 2024- το θέμα παραπέμφθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Η 20ή και η 21η Σεπτεμβρίου προβλέφθηκαν για ημι-λανθάνουσες συζητήσεις σχετικά με τη Συνθήκη για την Πανδημία και το νέο ΔΚΥ.
Εφόσον δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συναίνεσης, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε τη γνωστή, ύπουλη και αντιδημοκρατική διαδικασία της «έγκρισης» με μη αντίρρηση.
Κανένα από τα 193 μέλη του ΟΗΕ δεν τόλμησε να αντιταχθεί. Έτσι, ο νέος ΔΚΥ, που ενσωματώνει τα βασικά κριτήρια της Συνθήκης για την Πανδημία, εγκρίθηκε ως σύμφωνο.
Αν και είναι νομικά δεσμευτικό, έχει ορισμένες ευελιξίες που επιτρέπουν στις χώρες να παρακάμπτουν τους κανόνες του σε ειδικές περιστάσεις.
Επιπλέον, οι χώρες έχουν προθεσμία έως το τέλος του 2025 για να εγκρίνουν ή να απορρίψουν το σύμφωνο.
Από αυτό το σημείο και μετά γίνεται δύσκολο να σκιαγραφηθούν τα όρια του φιάσκο του ΠΟΥ.
Δεν είναι σαφές πόσες χώρες έχουν και θα μπορούσαν να εγκρίνουν το σύμφωνο -πιθανότατα όχι πολλές- αλλά η συνολική εικόνα παραμένει εσκεμμένα ασαφής.
Η γενική σιωπή είναι η δημόσια ενημέρωση για αυτήν την καταστροφή του ΠΟΥ.
Κανένα έθνος δεν θέλει να εκχωρήσει την υγειονομική του κυριαρχία σε έναν δικτάτορα, όπως ο ΠΟΥ, με απίστευτες εξουσίες να παραχωρούνται από τον ΟΗΕ στον ανίκανο Γενικό Διευθυντή Tedros Adhanom Ghebreyesus, τον οποίο ο Bill Gates, σημαντικός δωρητής στον ΠΟΥ, πρότεινε για τη θέση. Πώς θα μπορούσε η Γενική Συνέλευση του ΠΟΥ να πει όχι;
Χώρες που δεν θα τολμούσαν να αναλάβουν την πρωτοβουλία και να εγκαταλείψουν τον ΠΟΥ μπορούν τώρα να βρουν το θάρρος να ακολουθήσουν το παράδειγμα του μέντορά τους.
Εκτός από τη Γερμανία, η κυβέρνηση της οποίας, παρά το γεγονός ότι τα παράλογα και εξαιρετικά σθεναρά μέτρα για την καταπολέμηση του Covid έχουν καταστρέψει τη ζωή και την οικονομία της χώρας, έχει ήδη απευθύνει απεγνωσμένη έκκληση στον κ. Trump να επανεξετάσει την απόφασή του.
Εάν ο ΠΟΥ αποτύχει ή ντροπιαστεί, ολόκληρο το χαρτοφυλάκιο πάνω στο οποίο χτίστηκε αυτό το απίστευτο ψέμα θα καταρρεύσει -και πολλοί από τους Γερμανούς τυράννους που επιβάλλουν τους κανόνες τους- έχοντας πλήρη επίγνωση ότι δεν δικαιώνονται – θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ποινικές διώξεις.
Και αυτή είναι μόνο η αρχή.
Αναρτήσεις
