Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025

Το «καυτό» παρελθόν που θέλει να ξεχάσει ο νέος ΠτΔ

 Μια ξεχασμένη υπόθεση, αλλά ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα φέρνει σήμερα στο φως της επικαιρότητας το «Ε5» που αφορά τον αυριανό πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωσταντίνο Τασούλα, την περίοδο που ήταν δήμαρχος Κηφισιάς και μια υπόθεση αρκούντος σοβαρή αφού μιλάμε για εκβιασμό που ποτέ δεν κρίθηκε επί της ουσίας από την Ελληνική δικαιοσύνη!

Το 2001 ο εργολάβος – κατασκευαστής κ. Τσαλκιτζής κατήγγειλε με μηνυτήρια αναφορά τον πρώην Δήμαρχο Κηφισιάς Τασούλα ισχυριζόμενος ότι του είχε ζητήσει «μίζα» 70 εκατομμύρια Δραχμές (σε σημερινά λεφτά περίπου 205 χιλιάδες ευρώ).

Ο Δήμαρχος ήταν τότε νεοκλεγέντας βουλευτής της ΝΔ μετά την θητεία του ως δήμαρχος και η βουλή αποφάσισε να μην άρει η ασυλία του, ισχυριζόμενη ότι η μήνυση έγινε για «λόγους προκλήσεως πολιτικής βλάβης».

Μια δικαιολογία που συνήθως είναι αυτή που προβάλλεται όταν η πλειοψηφία της βουλής δεν θέλει να αρθεί η βουλευτική ασυλία!

Στη συνέχεια ο Τασούλας μήνυσε τον πολίτη ο οποίος δεν προστατευόταν από τη βουλευτική ασυλία.

Τον Αύγουστο του 2003 ο Τσαλκιτζής υπέβαλε νέα μήνυση, για την οποία ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδότησε ότι αφορούσε την ίδια υπόθεση χωρίς την προσκόμιση νέων στοιχείων και κατά συνέπεια πάλι η βουλή δεν έκανε άρσης της ασυλίας του Τασούλα.


Τότε πρόεδρος της βουλής ήταν ο Απόστολος Κακλαμάνης!

Με την υπόθεση αυτή λίγα χρόνια αργότερα ασχολήθηκε η εκπομπή «Αυτοψία» του Αντώνη Σρόιτερ όπου είχε τις απόψεις και των δυο εμπλεκόμενων προσώπων.

Στην ίδια εκπομπή ο κ. Τσαλκίτζης είχε περιγράψει το όλο σκηνικό που έγινε στην ιδιωτική συνάντηση με τον τότε Δήμαρχο Κηφισιάς κ. Τασούλα και την παρουσία δικηγόρου ο οποίος λιποθύμισε μόλις άκουσε, όπως ισχυρίζεται ο καταγγέλλων το ποσό της εκβίασης.

Με απόφαση του δικαστηρίου του Στρασβούργου τον Νοέμβριο του 2006 η Ελλάδα καταδικάστηκε να καταβάλει αποζημίωση στον εργολάβο για παραβίαση του δικαιώματος κάθε πολίτη σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης (πρόσβαση σε δικαστήριο) θεωρώντας ότι οι καταγγελόμενες πράξεις του δεν συνδέονταν με την άσκηση του κοινοβουλευτικού του έργου.

Το χρονικό με λεπτομέρειες

Ο καταγγέλλων προσέφυγε κατά της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και το σκεπτικό της απόφασης που εκδόθηκε καταδεικνύει τα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία λαμβάνει αποφάσεις η ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων.


Η υπόθεση του κ. Τασούλα ξεκίνησε το 1996, όταν ο εργολάβος οικοδομών Βασίλης Τσαλκιτζής, ιδιοκτήτης οικοπέδου στην κεντρική πλατεία Κηφισιάς, υπέβαλε αίτημα στον δήμο για ανέγερση εμπορικού κέντρου με τοπογραφικό οικοπέδου 1.200 τ.μ. Σύμφωνα με όσα έγραψε το «Βήμα» στις 25 Νοεμβρίου 2008, η άδεια εκδόθηκε ύστερα από εννέα μήνες αλλά για 1.600 τ.μ., καθώς στο μεταξύ ο ιδιοκτήτης είχε καταθέσει συμπληρωματικό αίτημα με τον ισχυρισμό ότι δεν είχε μετρήσει. Δύο μήνες μετά ο νέος διευθυντής Πολεοδομίας ανακάλεσε την άδεια επειδή τα επιπλέον μέτρα ήταν χαρακτηρισμένα κοινόχρηστος χώρος. Στη συνέχεια ο Δήμος Κηφισιάς πήγε στα δικαστήρια με τον εργολάβο και τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου.

Τον Νοέμβριο του 2001 ο εργολάβος μήνυσε τον Κ. Τασούλα για εκβιασμό, ο οποίος στο μεταξύ είχε εκλεγεί βουλευτής Ιωαννίνων με τη ΝΔ. Σύμφωνα με τον μηνυτή, ο κ. Τασούλας φέρεται να του ζήτησε 70 εκατ. δρχ. προκειμένου να άρει ο Δήμος Κηφισιάς τον χαρακτηρισμό των 300 τ.μ. ως κοινόχρηστου χώρου του οικοπέδου. Μάλιστα ο Β. Τσαλκιτζής, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος» εκείνη την εποχή, προτού ακόμη φτάσει η μήνυση στη Βουλή μετέβη στα Ιωάννινα προκειμένου να δώσει συνεντεύξεις στον τοπικό Τύπο για την υπόθεση του καταγγελόμενου εκβιασμού, συνοδευόμενος από αποτυχόντα βουλευτή της περιοχής.

Η μεγάλη καθυστέρηση υποβολής της μήνυσης καθώς και το γεγονός ότι αν οι διαδικασίες γίνονταν εγκαίρως ο Τασούλας θα εξέπιπτε του δημαρχιακού αξιώματός του, οδήγησαν τη Βουλή να αρνηθεί την άρση της ασυλίας του βουλευτή, τον Μάρτιο του 2002, με το σκεπτικό ότι υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα εκ μέρους του μηνυτή, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος» το 2008.


Να σημειωθεί ότι, όπως είχε δημοσιεύσει η «Ελευθεροτυπία» το 2009, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο καταδίκασε πρωτοδίκως σε ποινή φυλάκισης 20 μηνών τον εργολάβο μετά τη μήνυση του βουλευτή-υπουργού. Πηγές από το περιβάλλον του εργολάβου ωστόσο ισχυρίζονται σήμερα ότι στο Εφετείο αθωώθηκε.

H προσφυγή

Τον Αύγουστο του επόμενου έτους και ενώ είχε αλλάξει το καθεστώς για την άρση της ασυλίας ο Β. Τσαλκιτζής υπέβαλε νέα μήνυση, η οποία διαβιβάστηκε στον αρμόδιο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών. Σύμφωνα με το «Βήμα», ο αντεισαγγελέας γνωμοδότησε ότι αφορούσε την ίδια υπόθεση χωρίς να προσκομίζονται νέα στοιχεία και ο τότε πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης, χωρίς να συγκαλέσει την ολομέλεια, απέρριψε το αίτημα για άρση της ασυλίας.

Επ’ αυτής της απόφασης ασκήθηκε η προσφυγή στο ΕΔΔΑ. Η απόφαση του ΕΔΔΑ όμως τονίζει ότι ο μηνυτής στη δεύτερη έγκλησή του επικαλέστηκε νεότερο στοιχείο και συγκεκριμένα συναφή απόφαση του ΕΔΔΑ και γι’ αυτό τον λόγο τόσο ο εισαγγελέας που την παρέλαβε όσο και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τη διαβίβασαν στη Βουλή, μην απορρίπτοντας το νεότερο στοιχείο, προκειμένου να αποφασίσει αρμοδίως για την άρση ή όχι της ασυλίας του κ. Τασούλα. Εν τω μεταξύ η αγωγή αποζημίωσης που είχε καταθέσει ο Β. Τσαλκιτζής κατά του βουλευτή εκδικάστηκε και απορρίφθηκε.

Η καταδίκη από το ΕΔΔΑ το 2006 αφορά την άρνηση της Βουλής να άρει την ασυλία του τότε βουλευτή της ΝΔ Κ. Τασούλα προκειμένου να ελεγχθεί από τη Δικαιοσύνη για ποινικά αδικήματα.

Το νέο αξίωμα που σε λίγες μέρες θα δοθεί από την πλειοψηφία της βουλής στον Τασούλα τον «διατάσσει» να δώσει ο ίδιος στην δημοσιότητα την δικογραφία προκειμένου να αποκαταστήσει την αλήθεια σε όλες της, τις διαστάσεις.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν… σκιές πάνω από το αξίωμα του πρώτου πολίτη της χώρας για μια τέτοια σοβαρή κατηγορία που δεν εκδικάστηκε ποτέ από την Ελληνική δικαιοσύνη.



Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------