Όποιος πριν από έναν χρόνο θα έλεγε πως οι ΗΠΑ θα έδιωχναν τον Ζελένσκι από τον Λευκό Οίκο, θα απαιτούσαν αποζημιώσεις από την Ουκρανία, ζητώντας να μην αποκαλείται η Ρωσία «επιτιθέμενος», θα ήθελαν να προσαρτήσουν τον Καναδά και κατηγορούν την Ευρώπη για έλλειψη δημοκρατίας, σίγουρα θα τον χαρακτήριζαν «τρελό».
Κάπως έτσι σχολιάζουν στην Ρωσία την θεαματική αλλαγή στις ΗΠΑ.
Ακόμα και πριν το επεισόδιο Τραμπ-Βανς-Ζελένσκι, γινόταν λόγος για την μεγαλύτερη αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Μόλις πριν από έναν αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεκινώντας έτσι την πορεία προς την παγκόσμια κυριαρχία και θέτοντας τα θεμέλια της διεθνιστικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Πλέον όμως ο αριστερός διεθνισμός των κομμουνιστών αντικαθίσταται στην Ουάσιγκτον από μια σκληρή και ασυμβίβαστη Realpolitik.
Η απότομη αλλαγή πορείας δεν ήρθε από το πουθενά, όπως υπογραμμίζεται. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ μιλά ανοιχτά για σχέδια αλλαγής πλεύσης και στροφής 180 μοιρών τουλάχιστον από το 2015. Απλά τώρα υπάρχουν και οι προϋποθέσεις να συμβεί αυτό.
Μετά την ομιλία του J.D. Vance, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιστορική, έγινε σαφές ότι οι παλιές ΗΠΑ τελείωσαν.
Το πρώτο πράγμα που προτείνει ο Τραμπ είναι να απαλλαγεί από τις περιττές δεσμεύσεις απέναντι στην Ευρώπη.
Αυτό συμβαδίζει με το πνεύμα του δόγματος του America First. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να υπερασπίζονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα και δεν είναι υποχρεωμένες να υπερασπίζονται τους Ευρωπαίους δωρεάν μόνο και μόνο επειδή μοιράζονται τις αξίες τους. Και σήμερα δεν τους ενώνει καν η ιδεολογία, όπως τονίζεται.
Οι αριστερές woke ευρωπαϊκές ελίτ απελπιστικά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα και τον Τραμπ και ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει ξεχάσει πώς τον κορόιδευαν και στήριζαν τους Δημοκρατικούς που σχεδόν κατέστρεψαντην Αμερική και την Ευρώπη.
Όπως επισημαίνεται, δεν κρύβει το γεγονός ότι αναμένει να φέρει στην εξουσία στην Ευρώπη φιλικές δυνάμεις που θα είναι πιο συνεργάσιμες μαζί του.
Ενώ βρίσκεται σε σύγκρουση με την Ευρώπη, ο Τραμπ βελτιώνει ταυτόχρονα τις σχέσεις με την Ρωσία, η οποία βρίσκεται σε επαφές και με την Κίνα, και δεν αποκλείεται να «γεφυρώσει« τις όποιες διαφορές των δύο πλευρών.
Ο Τραμπ, όπως αναφέρεται, θέλει να «τραβήξει» την Ρωσία στο πλευρό του και πιέζει την Ουκρανία να αποδεχθεί την όποια λύση, καθώς δεν αποτελεί μέρος των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ.
Το μόνο ρωσικό ερώτημα είναι: Πόσο θα διαρκέσει η όμορφη νέα εποχή στις Ηνωμένες Πολιτείες;