Κάποτε η ΔΕΘ ήταν μια έκθεση που παρουσίαζε ιδέες, προϊόντα και καινοτομία. Σήμερα, θυμίζει περισσότερο πανηγύρι κρατικοδίαιτων κομματικών και δημόσιων παραγόντων.
Κρατικοί οργανισμοί, μάνατζερ του «γλυκού νερού» και κομματάρχες χαιρετιούνται με αμήχανα χαμόγελα, φωτογραφίζονται και κάνουν την παράστασή τους, ενώ τα πραγματικά επιχειρηματικά μυαλά και οι ξένες εταιρείες λείπουν σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Οι υπουργοί παρελαύνουν με τις κουστωδίες τους τα γνωστά κομματόσκυλα, σαν μικροί αυτοκράτορες σε έκθεση που δεν παρουσιάζει τίποτα άλλο παρά την αδυναμία και την κενότητα του κρατικού μηχανισμού.
Τα περίπτερα μοιάζουν περισσότερο με σκηνικά θεατρικού έργου, φτιαγμένα για να κλέψουν κάποιες φωτογραφίες και κανένα χειροκρότημα.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για ουσία. Τα λεφτά των φορολογουμένων ξοδεύονται σε φιέστες και νταραβέρια, ενώ η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα παραμένουν απλώς υποσχέσεις στον αέρα.
Μια διοργάνωση που θα μπορούσε να είναι παράθυρο στο μέλλον έχει γίνει θέαμα παρωχημένων συμφερόντων και κομματικών καλομαθημένων.
Και το πιο θλιβερό; Μπορεί οι κορδέλες και τα χαμόγελα να λάμπουν, αλλά κάτω από τη βιτρίνα υπάρχει μόνο η πλήρης κατάπτωση των αξιών, η πoυτανιά, το ρουσφέτι, η μίζα, η μιζέρια.
Όποιος είχε ελπίδες ότι η ΔΕΘ μπορεί να αναδεικνύει πραγματικά τη χώρα, ας τις ξεχάσει.
Τώρα πια, η έκθεση μοιάζει με ρωμαϊκή αρένα, όπου οι πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι αργόσχολοι και υπερτροφικοί μηχανισμοί κομματικών τεμπέληδων που κοροϊδεύουν τους πολίτες – και αρπάζουν τα χρήματά τους – με κάθε ευκαιρία.
Αναρτήσεις
