Κοζάνη: Αίσθηση προκάλεσε το κήρυγμα του Μητροπολίτη: «Όλοι κυκλοφορούν με ένα σκυλί πια»

 Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος έχει δίκιο όταν μιλά για την κατάντια της Ελλάδας.

Ο 4830/21 της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν προστάτευσε τα αδέσποτα· προστάτευσε τη θεοποίηση του σκύλου.

 • Δεν έλυσε πρόβλημα· το νομιμοποίησε.

 • Έκανε τον σκύλο ιερό και τον άνθρωπο ενοχλητικό.

 • Έδωσε δικαιώματα χωρίς ευθύνη και τα βάφτισε «φιλοζωία».

Ο νόμος 4830/21 της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Μετέτρεψε την πόλη σε μαρτύριο  για τον πολίτη.

 • Νομοθέτησε το χάος και το παρουσίασε ως πρόοδο.

 • Ανύψωσε τον σκύλο πάνω από την κοινή λογική.

 • Έφτιαξε αδέσποτα με υπογραφή κράτους.

 • Αντί για τάξη, επέβαλε ανοχή στον φόβο και την όχληση.

Η λεγόμενη «ζωοφιλία» δεν έχει καμία πραγματική σχέση με την ευζωία των ζώων. Αν είχε, το κράτος θα φρόντιζε παράλληλα και την ευζωία των ανθρώπων. Δεν το κάνει.

Αντίθετα, αυτό που προωθεί είναι ένας μηχανισμός προστίμων, φόβου και κοινωνικού χάους.

Το σύστημα έχει εφεύρει πολλούς τέτοιους μηχανισμούς. Ένας από αυτούς είναι η παράλογη, επιλεκτική φιλοζωία, εργαλείο του «διαίρει και βασίλευε».

Δεν είναι τυχαία η αναβάθμιση των σκύλων σε μικρούς “θεούς”.

Ούτε είναι τυχαία η ενοχοποίηση των ανθρώπων, ακόμη και όταν πέφτουν θύματα επιθέσεων.

Ούτε είναι τυχαία η ταυτόχρονη αύξηση της εγκληματικότητας στη χώρα.

Όταν βλέπεις μια κυβέρνηση να υπερασπίζεται τον δράστη και να αντιμετωπίζει το θύμα ως ένοχο, καταλαβαίνεις τι ακριβώς συμβαίνει.

Και εδώ ο Μητροπολίτης Παύλος δεν υπερβάλλει. Λέει την αλήθεια.

Οργισμένο ήταν το κήρυγμα που έκανε το πρωί των Χριστουγέννων ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος για την «κατάντια» της Ελλάδας με αφορμή την παρουσία πολλών σκυλιών και τα πρόστιμα των 30.000 ευρώ για την κακοποίησή τους ενώ την ίδια ώρα, όπως είπε, «σκότωσες έναν άνθρωπο; Μαχαίρωσες έναν άνθρωπο; Κακοποίησες έναν άνθρωπο; Δεν τρέχει τίποτα. Πάμε, εκεί, στον ανακριτή, στον εισαγγελέα. Ε, και μετά λέει τους αφήνουμε ελεύθερους με έναν περιορισμό και ξέρω γω».

Συνεχίζοντας, δε, αναφέρθηκε στις εικόνες που συναντά στους δρόμους της Κοζάνης με τα σκυλιά: «Tώρα όλες οι κυρίες, όλοι οι κύριοι, γιατί βλέπω και έξω και καθηγητές – πανεπιστημιακούς και πάει λέγοντας, να γυρίζουν στους δρόμους από τη μαύρη νύχτα με το σκυλάκι τους. 

Να πάμε στο γηροκομείο, να δούμε έναν παππού και μια γιαγιά, να πάμε σε έναν άρρωστο που είναι κλινήρης. Να πάμε σε μια οικογένεια που έχει πένθος. Όχι έχουμε τα σκυλιά.