Εφημερίδες στην Ελλάδα - σαν να πουλάς πάγο σε Εσκιμώους

Του Θάνου Πασχάλη

Αυτό που συμβαίνει με τον κλάδο μας 

δεν ξέρω αν θα συνέβαινε με άλλο κλάδο εργαζομένων.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα υπήρχαν π.χ 10 μεγάλα Σούπερ Μάρκετ ή Πολυκαταστήματα που να μην πλήρωναν επί μήνες τους υπαλλήλους τους και αυτοί να μην ξεσηκώνονταν αλλά να παρίσταναν τις έτοιμες για σφαγή γαλοπούλες των Χριστουγέννων ή τις λειράτες κότες για ξεπουπούλιασμα.

Κι όμως αυτό συμβαίνει. Οι επαναστάτες και αρνητές του κατεστημένου, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι που με τη γραφίδα τους τα βάζουν δήθεν με την εξουσία υπερασπιζόμενοι τους αδυνάτους και κατατρεγμένους που είναι οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι κλπ ποιούν σήμερα τη νήσσαν για το τομάρι τους.

Μισή φωνή και μισή λαλιά όλη κι όλη προς τα αφεντικά για την απληρωσιά μηνών που περισσότερο μοιάζει με ζητιανιά παρά με σοβαρή διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους. Δουλεύουν νυχθημερόν ευελπιστώντας στις αγαθές προθέσεις των εργοδοτών τους και σε κάποιο είδος πληρωμής «έναντι» δηλαδή ελεημοσύνη χειρίστου είδους. Περιμένουν να τους καταβληθούν δεδουλευμένα από το καλοκαίρι, συνεχίζουν ωστόσο να ολοφύρονται εκδίδοντας ανακοινώσεις απελπισίας και διαμαρτυρίας αλλά ουδέν επί του πρακτέου.

Από την άλλη οι εργοδότες, καταχρεωμένοι όλοι τους λόγω των θαλασσοδανείων, συνεχίζουν την κοροϊδία προς τους εργαζόμενους με ανέξοδες υποσχέσεις αλλά και προς τον εαυτό τους. Συντηρούν στη νεκροφάνεια επιχειρήσεις Τύπου που προ πολλού μπήκαν στο φέρετρο. Οταν ελάχιστοι συμπολίτες μας αγοράζουν πλέον εφημερίδα (κυρίως γερόντια) πώς και πότε περιμένουν να ανακάμψουν;

Η ενημέρωση που περνά από το χαρτί της εφημερίδας τέλειωσε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καθημερινές εφημερίδες που κυκλοφορούν σε όλη την Ελλάδα πωλούν όσο οι επαρχιακές πριν από μια επταετία. Οι νέοι και οι μεσήλικες έχουν στραφεί για πολλούς λόγους στο διαδίκτυο. Το ερώτημα είναι απλό. Γιατί οι εκδότες, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν βγαίνουν πλέον οικονομικά, δεν τις κλείνουν; Γιατί να ταλαιπωρούν τόσους εργαζόμενους; Η ελληνική αγορά δεν μπορεί να συντηρήσει ούτε μια καθημερινή εφημερίδα πλέον. Πολλές οι εφημερίδες ελάχιστοι οι αναγνώστες. Είναι σαν να πουλάς πλέον πάγο σε Εσκιμώους. Ευτυχώς που τις Κυριακές υπάρχουν οι προσφορές και κάποιοι εκδότες σώζονται, ενώ άλλοι πνίγηκαν από ατυχείς επιλογές προσφορών και έβαλαν πλέον το κεφάλι στο ντορβά κηρύσσοντας το «ουκ αν λάβοις του παρά μη έχοντος».

Ο κλάδος του Τύπου και των απλήρωτων εργαζομένων του έφτασε να ζει σε χειμέρια νάρκη. Να περιμένει άραγε τον Αη Βασίλη; Η αρέσκεται να θυσιάζεται επί μήνες, ως άλλη γαλοπούλα, των Χριστουγέννων; Οι εκδότες, τύπου Μπόμπολα και Ψυχάρη, καλά κάνουν. Αφού δεν παίρνουν πλέον θαλασσοδάνεια από τις τράπεζες συντηρούν τις επιχειρήσεις τους χάρις στην απληρωσιά των εργαζομένων τους. Είναι ένα νέο κόλπο αυτό. Σιγά σιγά (βλέπε Μέγκα) θα ξοφλήσουν και τα χρέη τους στις Τράπεζες. Αμάν τι μας περιμένει ακόμα. Κανείς άλλος κλάδος δεν ρήμαξε τόσο και κανείς άλλος δεν λούφαξε τόσο…

 

η «Καθημερινή» καταγγέλλει ότι οι κυκλοφορίες των εφημερίδων είναι πλαστές

Νέος κύκλος αμφισβήτησης των πωλήσεων

των εφημερίδων. Αυτήν τη φορά από τα… μέσα.

Η εκδοτική εταιρεία της «Καθημερινής», που ήταν ο δεύτερος τη τάξει μέτοχος του πρακτορείου διανομής Τύπου «Ευρώπη», θέτει θέμα αξιοπιστίας των κυκλοφοριών, που έρχεται μετά την ανακοίνωση της Δημοκρατικός Τύπος ΑΕ του Γιάννη Φιλιππάκη, η οποία επίσης τις αμφισβητεί και προαναγγέλλει πιστοποίηση της κυκλοφορίας των εντύπων του ομίλου («Δημοκρατία», «Espresso», «Εστία» και «Ορθόδοξη Αλήθεια») από ορκωτούς ελεγκτές.

Το εντυπωσιακό είναι πως επί χρόνια δεν έχει επιβληθεί σύστημα μηχανογράφησης των πωλήσεων ανά σημείο ούτε διαδικασία πιστοποίησης των κυκλοφοριών. Επίσης, η κυβέρνηση, αν και έλαβε τη νομοθετική πρωτοβουλία για την επιβολή barcode στον Τύπο αλλά και για διαφορετική τιμολόγηση των προσφορών, δεν έχει τολμήσει να εκδώσει ακόμη τις υπουργικές αποφάσεις που χρειάζονται για να ενεργοποιηθεί το μέτρο.  

Αθλιοι μετεωρολόγοι, γελοίοι «δημοσιογράφοι» τρομοκρατούν τον λαό για να αγοράσει το πανάκριβο πετρέλαιο

Άθλιοι μετεωρολόγοι, διακοσμητικοί τηλεπαλιάτσοι και γελοίοι “δημοσιογράφοι” τρομοκρατούν εδώ και μέρες τους Αθηναίους, και όλη την Ελλάδα για τον ερχομό του Σιβηρικού χιονιά και της Παγωμένης Κόλασης των -22 που την ονόμασαν "Αριάδνη" και πάει λέγοντας για να τους αναγκάσουν να αγοράσουν πετρέλαιο.

Κάθε αποτυχημένος που δεν μπόρεσε να κάνει οτιδήποτε άλλο στη ζωή του έγινε μετεωρολόγος-μετεωρολόγα και δημοσιογράφος.

Ίσως είναι δύο από τα επαγγέλματα με το μεγαλύτερο ποσοστό ασχέτων και αχρήστων-με το επάγγελμα των πολιτικών να είναι πάντα πρώτο και με διαφορά στους άχρηστους.

Εάν οι Έλληνες μετεωρολόγοι ήταν σοβαροί και επαγγελματίες δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να γίνουν σούργελα για χάρη της τηλεθέασης και του πετρελαίου, στα χέρια του κάθε παρουσιαστή-καλαμπουρτζή.

Θα περίμενε κανείς από τους μετεωρολόγους, ειδικά των καναλιών, να κάνουν χαρακίρι στη πλατεία Συντάγματος.

 
Η Αθήνα σήμερα με ηλιοφάνεια.
Εχθές Σάββατο είχε λίγο κρύο το βράδυ με μικρή συννεφιά.
Χιόνη έριξε στις κορυφές κάποιον βουνών.

 

Άλλη μια δολοφονία Ελληνίδας

Νεκρή από εισπνοή αναθυμιάσεων διακομίσθηκε αργά το απόγευμα της Παρασκευής στο νοσοκομείο της Κομοτηνής μια 78χρονη γυναίκα, όπως επιβεβαίωσε μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο ο διοικητής του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου Κομοτηνής, Γιώργος Φιλιππίδης.

Η 78χρονη δεν είχε χρήματα για πετρέλαιο και είχε ανάψει μαγκάλι για να ζεσταθεί, με αποτέλεσμα να εισπνεύσει τις αναθυμιάσεις, γεγονός που στάθηκε μοιραίο για τη ζωή της.



«Θεσσαλονίκη: Ηλικιωμένος Έλληνας  σε πλατεία καίει χαρτιά για να ζεσταθεί…», ήταν το σχόλιο που συνόδευε τη φωτογραφία όταν τη συναντήσαμε στο facebook.

Κι ενώ χιλιάδες συμπολίτες μας προσπαθούν να ζεσταθούν όπως μπορούν, έχεις τους κυβερνητικούς να αυξάνουν τους φόρους στα καύσιμα στην μέση του χειμώνα και μετά σου μιλάνε για «αιθαλομίχλη»...

Κάθε βουλευτής στοιχίζει περίπου 20.000 ευρώ τον μήνα στα δημόσια ταμεία!

 

Οι μηνιαίες ακαθάριστες απολαβές 

κάθε βουλευτή ανέρχονται στα

 8.198,79 ευρώ. 

Και επιπλέον εισπράττουν 

Επίδομα οργάνωσης γραφείου. Ανάλογα με την εκλογική περιφέρεια όπου εκλέγονται, οι βουλευτές λαμβάνουν από 738,88 έως 935,88 ευρώ για την οργάνωση του γραφείου τους. 

Ατέλεια τηλεφωνικής επικοινωνίας. 

Οι βουλευτές δικαιούνται δωρεάν συσκευή κινητού και η Βουλή καλύπτει λογαριασμούς έως και 200 ευρώ. Αν υπερβούν το όριο, καταβάλλουν οι ίδιοι τη διαφορά. Οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ). 

Αυτοκίνητο που το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ.

Οι βουλευτές του λεκανοπεδίου Αττικής (Α', Β' Αθηνών και Πειραιά και υπόλοιπο Αττικής) δικαιούνται αυτοκίνητο έως 1.400 κυβικά εκατοστά και έως 750 ευρώ μηνιαίο μίσθωμα. 

Για τους βουλευτές περιφέρειας προβλέπεται Ι.Χ. έως 1.800 κ.εκ. και 1.200 ευρώ μίσθωμα. 

Δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας ή ρευστό, κατά μέσο 1.000 ευρώ, σε όσους επιθυμούν να μείνουν σε διαμέρισμα. 

Ταχυδρομική ατέλεια, ένα προνόμιο που υπολογίζεται σε 909,31 ευρώ. 

 

Ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα. 

 Οι βουλευτές της επαρχίας έχουν στη διάθεσή τους 104 αεροπορικά εισιτήρια τον χρόνο για να πηγαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες.

 Πενήντα δύο αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για τον νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα. 

Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις υπαλλήλους.

Οι δύο είναι μετακλητοί και πληρώνονται από τις υπηρεσίες τους και οι άλλοι δύο οι επιστημονικοί συνεργάτες από τη Βουλή. Οικογενειακή παροχή και εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ περίπου 350 ευρώ. 

Συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και θερινά τμήματα. Το ποσό αυτής της έξτρα αποζημίωσης μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ μηνιαίως. Προβλέπονται 75 ευρώ ανά συνεδρίαση μετά τις περικοπές. 

Ασυλία από όλα τα ποινικά και αστικά αδικήματα, εάν δεν συμφωνήσει η ολομέλεια της βουλής

Όλοι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν άτοκο δάνειο από τη Βουλή σε 48 μηνιαίες δόσεις μέσω παρακράτησης του ποσού που τους αναλογεί από τον μισθό τους. 

Τα παιδιά των βουλευτών πηγαίνουν δωρεάν στον παιδικό σταθμό της Βουλής. 

Οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να ψωνίζουν από το συγκρότημα εξυπηρέτησης προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας. 

Αφορολόγητο το 70% τον εσόδων τους

 

Φορολογία Ελληνικών επιχειρήσεων 
από το πρώτο ευρώ 86%
29%φόρος+29% προκ.φόρου+ εισφορά αλληλεγγύης + 27% ασφαλ. εισφορές = 86%

Οι μηνιαίες ακαθάριστες απολαβές κάθε βουλευτή ανέρχονται από 7.670 ευρώ μέχρι 8.198,79 ευρώ. Επίδομα οργάνωσης γραφείου. Ανάλογα με την εκλογική περιφέρεια όπου εκλέγονται, οι βουλευτές λαμβάνουν από 738,88 έως 935,88 ευρώ για την οργάνωση του γραφείου τους. Ατέλεια τηλεφωνικής επικοινωνίας. Οι βουλευτές δικαιούνται δωρεάν συσκευή κινητού και η Βουλή καλύπτει λογαριασμούς έως και 200 ευρώ. Αν υπερβούν το όριο, καταβάλλουν οι ίδιοι τη διαφορά. Οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ). Αυτοκίνητο που το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ. Οι βουλευτές του λεκανοπεδίου Αττικής (Α', Β' Αθηνών και Πειραιά και υπόλοιπο Αττικής) δικαιούνται αυτοκίνητο έως 1.400 κυβικά εκατοστά και έως 750 ευρώ μηνιαίο μίσθωμα. Για τους βουλευτές περιφέρειας προβλέπεται Ι.Χ. έως 1.800 κ.εκ. και 1.200 ευρώ μίσθωμα. Δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας ή ρευστό, κατά μέσο 1.000 ευρώ, σε όσους επιθυμούν να μείνουν σε διαμέρισμα. Ταχυδρομική ατέλεια, ένα προνόμιο που υπολογίζεται σε 909,31 ευρώ. Ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα. Οι βουλευτές της επαρχίας έχουν στη διάθεσή τους 104 αεροπορικά εισιτήρια τον χρόνο για να πηγαίνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Πενήντα δύο αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για τον νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις υπαλλήλους. Οι δύο είναι μετακλητοί και πληρώνονται από τις υπηρεσίες τους και οι άλλοι δύο οι επιστημονικοί συνεργάτες από τη Βουλή. Οικογενειακή παροχή και εργοδοτική εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ περίπου 350 ευρώ. Συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και θερινά τμήματα. Το ποσό αυτής της έξτρα αποζημίωσης μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ μηνιαίως. Προβλέπονται 75 ευρώ ανά συνεδρίαση μετά τις περικοπές. Ασυλία από όλα τα ποινικά και αστικά αδικήματα. Φέτος ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο αναστέλλονται τα φορολογικά και άλλα προνόμια των βουλευτών όταν καταδικαστούν αμετάκλητα για κακουργήματα, αλλά και για πλημμελήματα όπως η κλοπή, η απάτη, η εκβίαση, η πλαστογραφία, η ψευδής βεβαίωση, η ψευδορκία, η απιστία περί την υπηρεσία, η παράβαση καθήκοντος, η συκοφαντική δυσφήμηση, η υπεξαγωγή εγγράφου, το έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και η οικονομική εκμετάλλευση της γενετήσιας ζωής, καθώς και η παραβίαση του νόμου περί ναρκωτικών. Όλοι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν άτοκο δάνειο από τη Βουλή σε 48 μηνιαίες δόσεις μέσω παρακράτησης του ποσού που τους αναλογεί από τον μισθό τους. Τα παιδιά των βουλευτών πηγαίνουν δωρεάν στον παιδικό σταθμό της Βουλής. Οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να ψωνίζουν από το συγκρότημα εξυπηρέτησης προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας. Πηγή: www.lifo.gr

«ευτυχώς που υπήρχε το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ εκεί έξω»

Ανάβανε λαμπάδες στο ΠΑΜΕ και στους κομμουνιστές οι αστικοί βουλευτές για τη φύλαξη της βουλής! 

 Η αστική τάξη ευγνωμονούσα το ''Κομμουνιστικό'' Κόμμα Ελλάδας... για την περιφρούρηση του αστικού κοινοβουλίου από το ΠΑΜΕ.

 

 

  Μάθε παιδί μου γράμματα

Λένε ότι ο Λένιν έκανε επανάσταση με άμεσα συνθήματα για γη, ψωμί κι ειρήνη. Ξεχνάνε όμως ότι ήδη με τις θέσεις του Απρίλη είχε ρίξει συνάμα προς ζύμωση στις μάζες το σύνθημα «όλη η εξουσία στα σοβιέτ».

Λένε πως ο Λένιν διέθετε τακτική ευελιξία και έκανε τακτικούς συμβιβασμούς. 

Δε λένε όμως πως ήταν ταυτόχρονα αδιάλλακτος προς τους πολιτικούς του αντιπάλους εξοντώνοντας τους και μόνο σε αυτή τη βάση μπορεί να γίνει πλατιά μετωπική πολιτική με τακτικές συμμαχίες και συμβιβασμούς που υπηρετούν τον τελικό σκοπό των κομμουνιστών που είναι η διάλυσή της οικονομίας, ο αφανισμός της μεσαίας τάξης, η εξαθλίωση του ιδ. τομέα, η φτωχοποίηση της εργατικής τάξης και ο αφελληνισμός της χώρας..

"Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς"!

Τώρα που τα διαλύσαμε όλα "Δουλεύουμε και τσάμπα..."

Στο πλαίσιο της έντονης κινητικότητας που αναπτύχθηκε τις τελευταίες ημέρες, με επίκεντρο τις εξελίξεις στον ΔΟΛ, η αλήθεια είναι ότι έπεσαν στο τραπέζι των παρασκηνιακών συζητήσεων διάφορες ιδέες.

Μία από αυτές προερχόταν, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, από την πλευρά των εργαζομένων και μεταφέρθηκε στις τράπεζες μέσω του διευθυντή του "Βήματος", Αντώνη Καρακούση. Το μήνυμα των εργαζομένων προς τις τράπεζες ήταν κάτι περισσότερο από συγκεκριμένο: "Είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε άλλους δύο μήνες τσάμπα, αρκεί να μη χαθεί το μαγαζί"...

Επί της ουσίας, η εξέλιξη αυτής της πρότασης έχει ως πρότυπο τον συνεταιρισμό που δημιουργήθηκε μετά το κλείσιμο της "Ελευθεροτυπίας". 

Ωστόσο, το ζητούμενο σε αυτή τη φάση είναι ποιος θα πληρώνει το χαρτί και την εκτύπωση κατά το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για την εξυγίανση από τις τράπεζες του ΔΟΛ...

 

sodoma kai gomora

Οι τράπεζες αναλαμβάνουν τη διαχείριση του ΔΟΛ και θα πληρώνουν εργαζόμενους μέχρι το ξεπούλημα των περιούσιων τίτλων του συγκροτήματος.

Ο Μ. Σάλλας «στρατηγικός επενδυτής» της Παγκρήτιας Τράπεζας μπαίνει στο «Πρώτο Θέμα» του Θ. Αναστασιάδη.

Ο Φώτης Μπόμπολας που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους του δικού του εκδοτικού συγκροτήματος θέλει να αναλάβει τον χρεοκοπημένο ΔΟΛ.

Ο Βαρδινογιάννης το ξανασκέφθηκε για το Mega και δεν αποκλείεται να επαναλειτουργήσει το κανάλι.

Ο νέος media-άρχης Δημήτρης Μάρης εμφανίζεται δημόσια ως στρατηγικός παίκτης σε μελλοντικές εξελίξεις.

Ο «Ελεύθερος Τύπος» μπαίνει στο άρθρο 106 του πτωχευτικού Κώδικα και

Το μόνο βέβαιο είναι οι χαμένοι της σκληρής διαπάλης για τον έλεγχο της διαπλοκής εντός του 2016. 

Πηγή: Eurostat: Εκτινάχθηκε το κόστος εργασίας στο Δημόσιο λόγω νέων προσλήψεων

Εκτινάχτηκε λόγω προσλήψεων το κόστος εργασίας στο Δημόσιο, εν αντιθέσει με τον ιδιωτικό τομέα όπου το μισθολογικό κόστος μειώνεται κυρίως λόγω των αθρόων απολύσεων.

Στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, μιλώντας στην Καθημερινή αποδίδουν την αύξηση του ωριαίου κόστους εργασίας στο Δημόσιο στην αύξηση των προσλήψεων που καταγράφεται.

Δεν ξέρουν άραγε όλοι αυτοί ότι στην Ελλάδα π.χ. αντί να μειώνουμε τις δημόσιες δαπάνες τις αυξάνουμε γιατί προσλαμβάνουμε κομματικούς στρατούς;

Την ίδια ώρα, ο ιδιωτικός τομέας τον περασμένο Νοέμβριο μειώθηκε κατά 37.667 άτομα.

Αλλά τι τους νοιάζει; Ο Αλέξης θα το παίξει ξανά αντιμνημονιακός και ο Πανούλης θα πνίξει τον πόνο του σε ένα ουίσκι στα σαλέ των Άλπεων…

 

Στην Ελλάδα, σκοτώνουν τους μεσήλικες πριν γεράσουν

Οι μεσήλικες της μεσαίας τάξης,
οι επιτυχημένοι επαγγελματίες 
και τα στελέχη επιχειρήσεων του 
 ιδιωτικού τομέα, είναι σήμερα 
αυτοί που βιώνουν το δράμα.

Παραφράζοντας τον τίτλο του μυθιστορήματος "Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν", συναντά κανείς το δράμα της πραγματικότητας που βιώνουν οι μεσήλικες της μεσαίας τάξης. Όλοι εκείνοι που δεν θα προλάβουν-εκ των πραγμάτων- να γεράσουν. Όλοι όσοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη κρίση- απροετοίμαστοι και χωρίς τη στήριξη του πολιτικού συστήματος- το οποίο ποικιλοτρόπως είχαν στηρίξει τα προηγούμενα χρόνια.

Οι μεσήλικες της μεσαίας τάξης, οι επιτυχημένοι επαγγελματίες και τα στελέχη επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, είναι σήμερα αυτοί που βιώνουν το δράμα. Αυτούς σκοτώνουν πριν γεράσουν. Γιατί αυτοί είναι που έχουν εγκαταλειφθεί από το πολιτικό σύστημα πριν γεράσουν.

Αρχικά το πολιτικό σύστημα τους κατέστρεψε σε... δόσεις.
Το πρώτο μνημόνιο τους υποχρέωσε να αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή τους. Το δεύτερο τους έφερε πιο κοντά στη συνειδητοποίηση της επερχόμενης καταστροφής, ενώ το τρίτο τους εξοντώνει πριν προλάβουν να γεράσουν ώστε να δουν το τέταρτο.

Ο έκτος χρόνος της κρίσης βρίσκει τους μεσήλικες της μεσαίας τάξης πολιτικά προδομένους και οικονομικά εξαθλιωμένους. Η πλειονότητα καταχρεωμένοι στις τράπεζες, με έσοδα αισθητά μειούμενα και έξοδα διαρκώς αυξανόμενα, καλούνται να πληρώσουν το τίμημα της επιλογής τους να δραστηριοποιηθούν στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Συγχρόνως, όμως, και να αναλάβουν το κόστος της τεχνητής "ευμάρειας" σε μια χώρα που ήταν κοινό μυστικό ότι ζούσε με δανεικά.

Σημασία έχει ότι η μεσαία τάξη, ο βασικός τροφοδότης του πολιτικού συστήματος που συνάμα διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ελπίζει και δεν προσδοκά πλέον τίποτα και από κανέναν. Αδιάψευστος μάρτυς-πέραν των ΑΤΜ- τα ποιοτικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων στα οποία αποτυπώνεται η απογοήτευση και η άρνηση.

Η απογοήτευση έναντι των υψηλών προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει ως αντιπολίτευση η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η άρνηση αποδοχής των προτάσεων που καταθέτει η σημερινή αντιπολίτευση, συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα το οποίο απειλεί να τινάξει κυριολεκτικά στον αέρα οποιαδήποτε πρόβλεψη.
 
Με δεδομένο πλέον ότι οι μεσήλικες της μεσαίας τάξης έχουν εξανεμίσει τις οικονομίες που διατηρούσαν εκτός τραπεζών(πέραν εκείνων που ήδη έχουν χρεοκοπήσει), ενώ τα παιδιά τους συγκαταλέγονται στις στρατιές των ανέργων, ουδείς μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις τους. Και όσο τα μέτρα εφαρμόζονται με αυξήσεις φόρων και εισφορών, τόσο οι αντιδράσεις θα κλιμακώνονται και θα εντείνουν την απειλή.

Γιατί εκείνο που δεν έχουν καταλάβει- και μεταξύ μας δεν προσπαθούν να καταλάβουν- τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση, είναι ότι οι μεσήλικες στο σημείο που έχουν φθάσει δεν ελπίζουν. Απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν πάση θυσία.


  










Φορολογία Ελληνικών επιχειρήσεων 
από το πρώτο ευρώ 86%
29%φόρος+29% προκ.φόρου+ εισφορά αλληλεγγύης + 27% ασφαλ. εισφορές = 86%

Η απάτη του χρήματος

Ακόμα και ένα 12χρονο 

κοριτσάκι ξέρει την αλήθεια

 

 

Πού πάνε τα δικά μας τα λεφτά; . Έχουμε φτιάξει ένα κράτος νταβατζή

Η απάντηση ξεκινά από κάτι προφανές
αλλά παραγνωρισμένο: το κράτος 
δεν έχει δικά του λεφτά. 

Παίρνει από τους πολίτες τα δικά τους λεφτά και τα ξοδεύει. Τι θα έκαναν οι πολίτες (μεμονωμένα ή σε εταιρείες) με τα δικά τους λεφτά, αν δεν τους τα έπαιρνε το κράτος; Τι θα κάναμε εμείς στις επιχειρήσεις με τα λεφτά μας, αν δε μας τα έπαιρνε το κράτος;

Πάμε σε κάτι επίσης προφανές αλλά εξίσου παραγνωρισμένο: μια επιχείρηση (ατομική ή εταιρική) πρέπει να βγάζει κέρδη. Αν δε βγάζει κέρδη τότε έχει ζημίες και βάζει λουκέτο. Αφού ικανοποιήσει τα λειτουργικά της έξοδα και βγάλει το λειτουργικό της κέρδος, τι κάνει με αυτά τα λεφτά;

– Πρέπει να εξυπηρετήσει το κόστος δανεισμού της. Να πληρώσει τόκους και χρεωλύσια.
Αν όχι, χρεοκοπεί.
– Πρέπει να επενδύσει, είτε σε συντήρηση των υποδομών της, είτε σε νέο εξοπλισμό κι εγκαταστάσεις. Αν δεν κάνει επενδύσεις, υποσκάπτει τη βιωσιμότητά της. Χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει ανάπτυξη. Χωρίς επενδύσεις δε γίνονται προσλήψεις.
– Πρέπει να δημιουργήσει αποθεματικά, είτε σε ρευστότητα (ειδικά όταν το τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει κεφάλαια κίνησης) είτε σε τίτλους, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει την επόμενη κρίση. Και, όπως ξέρετε, οι κρίσεις είναι συχνές σε έναν κόσμο ανταγωνιστικό που αλλάζει ραγδαία.
– Τέλος, πρέπει να δώσει μέρισμα στους μετόχους της, διότι από τα κέρδη εκείνων είναι που θα δημιουργηθούν νέες επιχειρήσεις, που με τη σειρά τους θα κάνουν όλα αυτά που προαναφέραμε. Α, και οι μέτοχοι πρέπει να ζήσουν, βέβαια!

Αν μετά από όλα αυτά συνεχίσουν να της περισσεύουν κέρδη, αν έχει τα λεγόμενα «υπερκέρδη», τότε θα δώσει και αυξήσεις μισθών. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει κανείς που να μη θέλει να μπορούν οι επιχειρήσεις να αυξήσουν τους μισθούς. Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει να θέλετε και τα «υπερκέρδη». Αυξήσεις μισθών χωρίς μεγάλα κέρδη των επιχειρήσεων, απλά, δεν γίνονται. Κι αυτό προφανές και παραγνωρισμένο.

Όμως, κάτι ξεχάσαμε. Ξεχάσαμε πως, πριν από όλα αυτά που μπορούν να κάνουν με τα κέρδη τους και τα υπερκέρδη τους οι πολίτες, έρχεται το κράτος με τις αδηφάγες ορέξεις του. Το κράτος που μπορεί να κατάσχει λογαριασμούς και περιουσία, δημιουργώντας συνεχώς νέους φόρους και υποχρεώσεις, ενώ το ίδιο δεν εξοφλεί τις δικές του.

Κι όσο αυξάνονται οι ανάγκες του και οι σπατάλες του, τόσο μειώνονται οι μισθοί και οι επενδύσεις, και τόσο αυξάνεται η ανεργία και η μετανάστευση.

Αν θέλουμε επενδύσεις, ανάπτυξη και αυξήσεις μισθών, είναι απολύτως απαραίτητο να μειωθούν δραστικά οι κρατικές δαπάνες. Και δε μιλάμε μόνο για τις σπατάλες, τα ρουσφέτια, τους επίορκους, ή τη φαρμακευτική δαπάνη.

Δε μιλάμε για όλα αυτά που όλοι αναγνωρίζουμε. Μιλάμε και για τα κοντά 10 δισεκατομμύρια Ευρώ που δίνονται σε πρόωρες συντάξεις υγιών ανθρώπων. Το συνταξιοδοτικό είναι μακράν η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα της κοινωνίας μας.

Και μπορεί να μου πείτε την εξής αντίρρηση: «Πολλοί συνταξιούχοι δίνουν στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους ένα εισόδημα ή ένα χαρτζιλίκι. Αν δεν υπήρχε η σύνταξη, πώς θα ζούσε το άνεργο εγγόνι;»

Θα σας πω. Τα λεφτά που παίρνει το άνεργο εγγόνι είναι λεφτά που κάποιο άλλο εγγόνι πλήρωσε με εισφορές και φόρους. Κάποιος δουλεύει και παράγει, παίρνει έναν μισθό, αλλά -δυστυχώς- το μεγαλύτερο μέρος από το προϊόν της εργασίας του πηγαίνει σε ένα άλλο εγγόνι που ζει χωρίς να δουλεύει και χωρίς να παράγει. Δεν είναι μόνο παράλογο. Είναι και βαθιά ανήθικο.

Το κράτος παίρνει τα λεφτά από μία επιχείρηση, η οποία θα μπορούσε να προσλάβει με αυτά έναν άνεργο, και τα δίνει σε έναν άλλο άνεργο που τα καταναλώνει. Λες και δεν μπορούσε να τα καταναλώσει αν ήταν εργαζόμενος. Εδώ βλέπετε ανάγλυφα τον παραλογισμό του υποτιθέμενου «επιχειρήματος» πως οι συντάξεις αυξάνουν την κατανάλωση.
 
Τα ίδια λεφτά μπορούν να τα καταναλώσουν και να τα επενδύσουν κι εκείνοι που τα παράγουν. Τι ρόλο παίζει το κράτος σε αυτό το θέατρο; Το ρόλο του μεσάζοντα. Του νταβατζή, μάλλον. Έχουμε φτιάξει ένα κράτος νταβατζή. Είτε θα το αλλάξουμε, είτε θα βουλιάξουμε.

 

Γιορτάζουν χωρίς να ξέρουν τι γιορτάζουν

Οι περισσότεροι εκ των πανηγυριστών
των ημερών υποθέτω ότι θεωρούν πως 
στο Πολυτεχνείο εορτάζεται η πτώση της χούντας. 

Κρίνοντας από τα συμφραζόμενα τουλάχιστον, από το περίφημο σύνθημα των «Αγανακτισμένων», κατά το οποίο «η χούντα δεν έπεσε το ’73». Είναι γεγονός.

Η χούντα δεν έπεσε το ’73, το Πολυτεχνείο οδήγησε στην ανατροπή του Παπαδόπουλου και στη σκλήρυνση του καθεστώτος από τον Ιωαννίδη με συνέπεια την κυπριακή τραγωδία.

Τη χούντα την έριξαν οι καταστάσεις που η ίδια δημιούργησε και δεν είχε τη δύναμη να τις διαχειρισθεί. Δεν την έριξε καμιά λαϊκή εξέγερση. Το συμπέρασμα είναι ότι οι περισσότεροι στο Πολυτεχνείο γιορτάζουν χωρίς να ξέρουν τι γιορτάζουν.

Ποιοι και πόσοι συμμετείχαν στο Πολυτεχνείο; Σύμφωνα με τις δηλώσεις, πρέπει να συμμετείχαν γύρω στα έντεκα εκατομμύρια Έλληνες, μαζί με τη Μαρία Δαμανάκη έντεκα εκατομμύρια και ένας.

Είναι το δεύτερο στοιχείο που στηρίζει τον μύθο του Πολυτεχνείου και, μέσω αυτού, τον μύθο της αντίστασης κατά της χούντας.

Οσοι μιλούν για «παλλαϊκή» αντίσταση κατά της δικτατορίας, φέρνουν ως παράδειγμα το Πολυτεχνείο. Ιδρώσαμε να συμφωνήσουμε στον αριθμό των θυμάτων, δεν θα μάθουμε ποτέ όμως πόσοι, έστω περίπου, συμμετείχαν. Για τον απλούστατο λόγο ότι για τη γενιά μου θεωρείται τουλάχιστον απρεπές να μην έχεις συμμετάσχει στο Πολυτεχνείο.

Σε τι ωφελεί ο εορτασμός; Κατ’ αρχάς στην εκποίηση της ιδεολογικής πραμάτειας από τους μικροπωλητές των οργανώσεων που στήνουν την κουρελαρία τους στα κάγκελα.

Η αυξημένη κίνηση ωφελεί και τους Αφρικανούς που πωλούν λαθραία τσιγάρα στη Στουρνάρη. Ωφελεί και τις φυλές των Εξαρχείων, που έχουν την ευκαιρία να σπάσουν και να κάψουν – ένα μικρό bonus στο μεροκάματό τους.

Ωφελεί, τέλος, τον κ. Βούτση, ο οποίος δήλωσε χθες ότι σήμερα που η Δημοκρατία ταλαιπωρείται ανά τον κόσμο το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ. Το μήνυμα είναι τόσο δημοκρατικό ώστε πήγε να καταθέσει στεφάνι στην κεφαλή του ιστορικού Σβορώνου οκτώ η ώρα το πρωί, ώστε να μην έχουν ξυπνήσει οι μπαχαλάκηδες από το γλέντι με τα κοκτέιλ μολότοφ της παραμονής.

Σημειωτέον ότι ο Σβορώνος, 
σημαντικός διανοητής, δεν είχε 
καμία σχέση με το Πολυτεχνείο, 
χάρη όμως στον γλύπτη Μέμο Μακρή 
αυτόν σκεπάζουν με στεφάνια.

Η μεγάλη ντροπή, το αίσχος και το έγκλημα που έγινε για να στηθεί όλη η ανθελληνική μεταπολίτευση Δεν λέγεται Πολυτεχνείο. Λέγεται Κύπρος.

 Και είναι οι κουβέντες που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, θαμμένα
στα υπόγεια της Βουλής των "Ελλήνων".

Ό, τι σε μπουκώνει το ξερνάς! Αυτό συνέβη.

Όταν σε υποχρεώνουν να δηλώνεις "δεν είμαι ρατσιστής" πριν πεις ή γράψεις κάποιον έπαινο για τη χώρα σου,
όταν σε υποχρεώνουν να αποκαλείς τον μαύρο άνθρωπο έγχρωμο, μολονότι δεν βλέπεις πουθενά χρώματα, κι ενώ ο ίδιος επιτρέπεται να λέει "black lives matter" και δεν τον μαλώνει κανείς όταν σε αποκαλεί λευκό και όχι άχρωμο,
όταν ακούς να αποκαλούν σεξιστή οποιονδήποτε αναφερθεί στη θηλυκότητα μιας γυναίκας (θετικά ή αρνητικά), ενώ κρεμούν στα μανταλάκια μία γυναίκα επειδή είναι όμορφη και λουσμένη, προσκυνώντας την άπλυτη ασέξουαλ ως επιτυχημένη κι επαναστάτρια,
όταν βλέπεις να επιλέγονται σε διάφορες θέσεις άνθρωποι, όχι βάσει της αξίας τους, αλλά με ανόητες ποσοστώσεις φύλου, φυλής κ.τ.λ.
όταν έχεις γονατίσει από τους φόρους για να απολαμβάνουν παροχές κάποιοι που δεν προσφέρουν τίποτα (ενώ θα μπορούσαν),
κι όταν επιμένεις να αποκαλείς φασίστα εκείνον που αγαπά την πατρίδα του, βρες το σύνολο μέσα στο οποίο ανακάλυψε και όρισε τον εαυτό σου.