Με την παρούσα κατάσταση της Ένωσης, το Διοικητικό Συμβούλιο μόνο διοίκηση δεν μπορεί να ασκεί.

Σήμερα το πρωί βρέθηκα στα γραφεία της Design Bond, όπου είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, ανάμεσα στα άλλα, και για το μέλλον της Ένωσης.

Ενημερωτικά, την επόμενη Πέμπτη η Ένωση διεξάγει εκλογές για την ανάδειξη του νέου 9μελούς Διοικητικού Συμβουλίου. Αντιγράφω από το site της ΕΓΕ:

Οι Εκλογές για την ανάδειξη του νέου 9μελούς Διοικητικού Συμβουλίου και της 3μελούς Εξελεκτικής Επιτροπής, θα διεξαχθούν την Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010, από τις 10:00 έως τις 22:00 στην αίθουσα των γραφείων της Ένωσης, Μυλλέρου 19, Μεταξουργείο, Αθήνα, (τηλ. 210 522 4813).

Τα προβλήματα δυστυχώς είναι γνωστά και πολλά. 1. Τα εγγεγραμμένα μέλη είναι λίγα (συγκριτικά με τον αριθμό των κατά δήλωση επαγγελματιών γραφιστών στη χώρα), 2. Ακόμα λιγότερα είναι τα μέλη με καλυμμένες τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς την Ένωση, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τα έξοδά της, 3. Λόγω των δύο παραπάνω προβλημάτων, η Ένωση δεν έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει από το Κράτος δικαιώματα για τα μέλη της, ή πάρει θέση σαν δυνατή Ένωση Επαγγελματιών απέναντι σε περιπτώσεις όπως πχ. ο “διαγωνισμός” λογοτύπου της Olympic Air, 4. Ο μικρός αριθμός μελών οδηγεί και σε μικρή συμμετοχή στα εργαστήρια και τα σεμινάρια που οργανώνονται 5. Ένα μεγάλο ποσοστό από τους νέους αλλά και παλιούς γραφίστες δεν γνωρίζει το τί πρεσβεύει η ΕΓΕ αλλά ούτε και τα θετικά από την συνύπαρξη σε μια τέτοια Ένωσης. 6. Η ενημέρωση και επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη (ενεργά και εν δυνάμει) είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο. 7. Είναι γεγονός πως πολλοί γραφίστες δεν βλέπουν κίνητρα στην ενεργή συμμετοχή τους σε (κα)μια Ένωση. 8. (…)

Στις εκλογές της ερχόμενης Πέμπτης προβλέπω πως, κατά πάσα πιθανότητα, θα συμβεί το ίδιο που έγινε και το 2008. Από τους 12-15 υποψήφιους οι 9 θα αποτελέσουν το Δ.Σ. και 3 θα γίνουν αναπληρωματικοί (και εδώ ίσως είναι σκόπιμη μια μικρή παρένθεση για να αναρωτηθούμε για κριτήρια με τα οποία θα ψηφίσουμε όσοι ψηφίσουμε). Με την παρούσα κατάσταση της Ένωσης όμως, το Διοικητικό Συμβούλιο μόνο διοίκηση δεν μπορεί να ασκεί. Μάλλον αναγκάζεται να έχει ένα εκτελεστικό και διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, αφού, δυστυχώς, ένα μόριο δεν αποτελείται μόνο από πυρήνα, χρειάζεται και τα άτομα.  Η Ένωση είναι (ή έστω θα έπρεπε να είναι) ένα μόριο της κοινωνίας μας. Χρειάζεται, όμως, και εμείς -οι υπόλοιποι, τα άτομα- να βοηθήσουμε το Δ.Σ στη δράση του, σε όποιον τομέα ενδιαφέρει τον καθένα μας.

Πάνω στη συζήτηση, και με αφορμή τις υποψηφιότητες, σκεφτόμουν ότι η ΕΓΕ βρίσκεται σε μια κατάσταση που, ίσως, οι απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες δεν έχουν αποτέλεσμα.

Πιστεύω πως μπορούμε να βρούμε καλύτερες λύσεις. πχ.

1. Να δημιουργηθεί ένας άλλος, κατά κύριο λόγο εθελοντικός πυρήνας, με κύριο ρόλο ευθύνης το πρόσωπο του προέδρου, το οποίο θα έχει την ευθύνη της οργάνωσης αυτού το πυρήνα ενώ θα είναι και το μόνο αιρετό και με 2ετή θητεία.
2. Τα μέλη να μοιραστούν σε περισσότερες κατηγορίες, ανάλογα: α) με τα χρόνια εμπειρίας τους, β) με το βαθμό που οι ίδιοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην Ένωση, γ) με την άμεση και έμμεση προσφορά τους σ’αυτή και, φυσικά, με ανάλογες προσαρμογές στην ετήσια συνδρομή, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της κάθε κατηγορίας.
3. Στο παραπάνω, θα μπορούσε να βοηθήσει ένα επίσημο (έστω και ανώνυμο)γκάλοπ με θέμα το επίπεδο εκπαίδευσης, την εμπειρία και εξειδίκευση των επαγγελματιών, τα έσοδα των έμμισθων ή  της χρεώσεις των freelancer (κατά προσέγγιση) – για να δούμε το επίπεδο της γραφιστικής στην Ελλάδα ως επάγγελμα.
4. Να “ανοίξει” περισσότερο τα μάτια της προς τα Νέα Μέσα.
5. Καλό θα ήταν να περιγραφούν τα οφέλη από την εγγραφή στην Ένωση, και να οριστεί πρόγραμμα και στόχοι για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και διευκολύνσεων από το Κράτος προς τον Κλάδο.

Το πιο πιθανό είναι πως πολλοί από εμάς συνήθισαν σε άλλη λογική και δεν έχουν μάθει να συνεργάζονται. Η οικονομική κρίση είναι ένας λόγος παραπάνω για να το ξανασκεφτούμε. Οι γραφίστες κυνηγούν (ακόμα) την ατομική προβολή και πέφτουν στο κλασικό λάθος (είτε ως εταιρίες, είτε ως φυσικά πρόσωπα) του “κάνουμε και τέτοια“.

Και εταιρική ταυτότητα, και διαφήμιση, και έντυπο, και περιοδικό, και συσκευασία,, και web design και εικονογράφηση, και μπουζί, και ανταλλακτικά. Κάνει και καφέ.

Λογικό και κατανοητό, κάποιους να τους τρομάζει το σενάριο της Ένωσης όταν έχουν μάθει στην εξατομίκευση και στην συγκέντρωση των πάντων σε ένα πρόσωπο Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο γραφίστας-ροκσταρ δεν μπορεί να ευδοκιμήσει σε τέτοιες περιόδους.

Το παράδειγμα που βρίσκω πως περιγράφει ιδανικά αυτό που έχω στο μυαλό μου σαν συνεργασία είναι μια Τζαζ μπάντα, όπου τα μέλη της παίζουν πάνω στο ίδιο κομμάτι, αλλά στην ώρα του ο καθένας “μένει πίσω” και αφήνει κάποιον άλλο από τους μουσικούς να ακουστεί πιο δυνατά και να κάνει το σόλο του, κάτι το οποίο θα κάνει και αυτός με τη σειρά του αργότερα, ενώ όλο αυτό δημιουργεί μια απίστευτη αρμονία μέσα από το “χάος”.

Η τέλεια συνεργασία των τζαζ μουσικών στα πλαίσια μικρών ομάδων (όχι φιλαρμονικών) είναι ένα πολύ ενδιαφέρον case study για τη δημιουργία συνεργασιών ανάμεσα στους επαγγελματίες του χώρου μας, είτε αυτές ξεπηδήσουν από την ΕΓΕ, είτε όχι.

Δε λέω πως η Ένωση είναι η σωστότερη ή η μοναδική λύση. Είναι όμως μια καλή αρχή για να μπει σε μια σειρά αυτό το επάγγελμα σ’αυτή τη χώρα. Μήπως να βγούμε από το καβούκι μας να δουλέψουμε μαζί;

nassos kappa