Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Ο ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΕΚΤΥΠΩΤΗ.

Τυπογραφείο, Φθορά ζωής με σιγουριά γεμίζοντας ατέλειωτες, λευκές σελίδες, των μηχανών αναμασώντας τη σκουριά με επιδόρπιο απρόσιτες ελπίδες.

Ξανά μια μέρα μαύρη κι εφιαλτική σα μαύρο φόντο που σκεπάζει τη σελίδα, σαν κηδειόχαρτο για μια ταφή ομαδική

που σου ‘χει κάνει η ίδια σου η πατρίδα. Την κούραση δεν τη μετράει ο μετρητής ούτε κατάρες και βρισιές πού αιωρούνται. Πάντα κάποιος ρουφιάνος καλοθελητής, κι αφεντικά που ανελέητα εκδικούνται

Πίσω μπροστά στη μηχανή διαδρομές σ΄ένα ατέλειωτο θανάτου πήγαινε έλα. στων μελανίων τούς τάφους εκδρομές. σε κάθε φύλλο μια επιτύμβια ταμπέλα.

Και κάποιοι άλλοι, πάντα οι βολεμένοι

χωρίς φραγμούς και δίχως ίχνος ενοχής,

με τη βρομιά μια ζωή συμβεβλημένοι

κάνουν τον κλάδο οίκο ανοχής.

Καστρινός.http://kastrinos.pblogs.gr/

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------