Αγαπητοί, η αιτία της μιζέριας μας δεν είναι μια. Είναι πολλές. Έχουν όμως κοινό παρονομαστή. Το Πολιτικό σύστημα και – προφανώς – το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού του, τους δημόσιους υπαλλήλους της χώρας.
Δυστυχώς υπάρχουν κοινά στοιχεία ανάμεσα στα παλαιά κόμματα εξουσίας και τις νέες πολιτικές κινήσεις συχνά αποκαλούμενες και πατριωτικές.
Το παλαιό πολιτικό σύστημα με την επιδιωκόμενη πολιτική σταθερότητα δεν επιδιώκει τίποτε άλλο από τη σταθερότητα και συντήρηση του Κομματικού – Πελατειακού Κράτους και κατ επέκταση του Φεουδαρχικού – Ολιγαρχικού Συστήματος γιατί, πολύ απλά γιατί έχει πολλά οφέλη, πάρα πολλά οφέλη.
Φαίνεται όμως ότι αυτά τα οφέλη ζηλεύουν και οι επικεφαλής νέων και νεώτερων πολιτικών κινήσεων γιατί εκεί οδηγούν τα συμπτώματα.
Αυτό που έχω αντιληφθεί και κατανοήσει εγώ είναι το εξής: τόσο στα κόμματα εξουσίας όσο και στις νεότερες πολιτικές κινήσεις υπάρχει ένα κοινό γνώρισμα και χαρακτηριστικό των ηγετών και ηγετίσκων. Η καρέκλα, η εξουσία, το χρήμα και η δόξα.
Και τα θέλουν όλα. Και την καρέκλα για πάρτη τους αλλά και την δόξα. Αν ένας υπουργός καλέσει κοντά του έναν άνθρωπο με γνώση και άποψη επάνω σε ένα πολύ σημαντικό τομέα και του αναθέσει εργασία τότε αργά ή γρήγορα τα μμε και τα κοινωνικά δίκτυα θα τον μυριστούν.
Και τι σημαίνει αυτό; Μεταστροφή της κοινής γνώμης σε αυτό το νέο πρόσωπο.
Και ο υπουργός θα αρχίσει να χάνει την λάμψη του και αυτό δεν το θέλουν με τίποτε. Και όπως έχω καταλάβει δεν το θέλουν ούτε οι νεώτεροι ηγετίσκοι.
Το ίδιο πρόβλημα υποθέτω ότι έχει και ο ηγούμενος μιας νέας πολιτικής κίνησης, να μην του φάνε την καρέκλα. Άρα καλεί κοντά του υποδεέστερους και πρόσωπα που τον στηρίζουν τυφλά και χωρίς να έχουν γνώση και άποψη.
Είμαστε η χώρα των χαμένων ευκαιριών και δεν μπορείτε να φανταστείτε των ποσών ευκαιριών, κάθε μέρα που περνάει χάνονται και μερικές χιλιάδες. και εφόσον συνεχίσουμε να ψηφίζουμε με την ίδια λογική δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.
Το Κομματικό – Πελατειακό Κράτος και κατ επέκταση το Φεουδαρχικό – Ολιγαρχικό Σύστημα μαζί με τους ομοϊδεάτες και τους σφουγγοκωλάριους θα κρατάνε όμηρο μια ολόκληρη χώρα, μια χώρα που θα νομίζει ότι είναι ελεύθερη.
Η μόνη ελπίδα έγκειται στο να αλλάξουμε πως ψηφίζουμε. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ηγετικές ικανότητες που θα προωθούν σε θέσεις ευθύνης πρόσωπα με επίσης ηγετικές ικανότητες. Πρόσωπα που θα δίνουν ευκαιρίες σε αυτούς που τις αξίζουν.
Η αλλαγή θα αρχίσει να γίνεται αντιληπτή σε 4-6 μήνες και η χώρα θα αρχίσει να απογειώνεται. Όλοι αυτοί οι φελλοί του πολιτικού συστήματος που εξοικονομούν ψήφους πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα τάζοντας ώστε να υφαρπάξουν την ψήφο σας, όλοι αυτό θα χαθούν και μαζί θα χαθεί και η μιζέρια.
Πρέπει επειγόντως να σταματήσουμε να ψηφίζουμε αιρετούς με σοβιετικό DNA.
Αναρτήσεις
