Για να καταλάβει κανείς τι είναι η νέα δημοκρατία Αρκεί να δει κανείς την εικόνα της επίσκεψής του πρωθυπουργού στην Αλεξανδρούπολη

 Αρκεί να δει κανείς την εικόνα της επίσκεψής του πρωθυπουργού στην Αλεξανδρούπολη. Για να φθάσει στις πόλεις της χώρας φυγαδεύεται και διασχίζει τις αποστάσεις όχι από τους κεντρικούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους, αλλά κινείται μέσα από χωματόδρομους και απομακρυσμένους αγρούς με συνοδεία δεκάδων αστυνομικών για να τον φυλάνε.

Αυτή η εικόνα είναι τόσο ντροπιαστική για πρωθυπουργό χώρας και τόσο κωμική, που μας αφήνει όλους άφωνους.

Όταν κοιτάμε χωρίς τον κομματικό φερετζέ τα γεγονότα που συμβαίνουν στην ελλάδα, βλέπουμε το στρατόπεδο, τη σωφρονιστική αποικία, που μας έχουν κλείσει, αλλά κανέναν από εκείνους δεν βλέπουμε.

Ο σημαντικός Ρώσος συγγραφέας Βασίλι Βασίλιεβιτς Ροζάνοφ, όταν μιλούσε για το τι είναι κοινωνικός και πολιτικός μηδενισμός έγραφε: «Η παράσταση τελείωσε το κοινό σηκώνεται. Είναι ώρα να φορέσουν τα παλτό τους και να γυρίσουν σπίτι. Κάνουν να γυρίσουν: ούτε παλτό, ούτε σπίτι υπάρχει».  

Πολιτικά τσίρκα απέθαντα! Βρίσκονται εκεί όπου «ισοζυγιάζεται» η μπλόφα με τη φάρσα, κάνοντας το παράλογο λογικό και το λογικό παράλογο. 

Και μ’ ένα θράσος αβυσσαλέο μας ζητούν να παίξουμε με όνειρα σκοτωμένα και μας δένουν με τους ιστούς της κατάντιας μας, διώχνοντας τα ελληνόπουλα, τα μονάκριβα παιδιά μας από την χώρα.

Δες τις εικόνες όταν ο πρωθυπουργός αποδρά μέσα από το Χωραφια, πίσω από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, στην πόλη που φέρει το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εμένα πάντως μου έρχεται στο νου η φράση που έλεγε ο ήρωας πατέρας μου, δηλαδή: «εκεί που κρεμούσαν οι Κολοκοτρωναίοι τα άρματα, τώρα κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια» και το πόπολο ετοιμάζεται με διορισμούς,  ρουσφέτια, μιζες και ιθαγένειες, για τα νέα ζήτω, στον νέο μας Σωτήρα.