Πέραν του προφανούς ότι το μονοκομματικό σύστημα αλά οργουελικού 1984 αλληλοτροφοδοτείται, όταν χρειάζεται ο ένας να κάνει "πίσω" σπεύδει ο άλλος να "συνδράμει", ανανδεικνύεται ξεκάθαρα και το παιχνίδι του παπατζή.
Όπου και να ψάξεις, παπά δεν θα βρεις.
Όσο και να ψάξεις.
Αν ήταν έντιμο το πολιτικό παιχνίδι του κομματικού ανταγωνισμού, έτσι για να υπήρχε μια στοιχειώδης/υποτυπώδης ψευδαίσθηση πλουραλισμού, αντιπροσώπευσης της κοινωνίας, οι ΑΝΕΛ λχ θα αποχωρούσαν από την κυβέρνηση.
Δεν τον θεωρούν σοβαρό λόγο για να αποχωρήσουν;
Οκ, αυτό αναδεικνύει προτεραιότητες τέλος πάντων.
Έστω, θα έθεταν ένα βέτο στον μείζονα κυβερνητικό εταίρο.
Ούτε αυτό;
Ούτε αυτό...
Το αν καταψήφισαν έχει μηδαμινή πρακτική σημασία φυσικά.
Για το θέμα του ισλάμ, όπως και άλλων θρησκειών ή πολιτικών οργανώσεων φονταμενταλιστικής παρέλκυσης, έχουν μιλήσει οι ειδήμονες που δεν ασχολούνται με ψηφοθηρικά και κομματικά παιχνίδια.
Με επιστημονική συνέπεια και με κριτήριο το τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Εμείς στην Ελλάδα έχουμε καφενέδες/χαβαλέδες στην πολιτική.
Και η γνώση βρίσκεται στο περιθώριο.
Άλλωστε που να ξέρουν οι ειδικοί από "στρατηγικό σχεδιασμό".
Τα ξέρουν όλα οι κομματικοί.
Καλώς, κατά τα λοιπά, όσοι πιστεύουν ας πιστεύουν όπου θελουν, δεν έχω κανένα πρόβλημα με την θρησκεία αυτή και με όποια άλλη.
Πιστεύω στον Χριστό και πουθενά αλλού, και σαφώς δεν έχω μίσος για τους άλλους.
Όπου και αν πιστεύουν.
Στο γεωπολιτικό ωστόσο σκέλος, αποδεικνύεται σταθερά ότι η χώρα μας κυβερνάται στην καλύτερη (επιεικέστερη) περίπτωση από καφενέδες/χαβαλέδες, που δεν γνωρίζουν τι εστί εθνικό συμφέρον.
Και ούτε τους απασχόλησε ποτέ.
Μην πάμε μόνο στην γεωπολιτική.
Πάμε στο πρόσφατο εξόχως χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Κάποιοι -άντε για ορισμένους να αποδώσει κανείς και καλή πρόθεση- έκαναν τροπολογία, για να "ξεψηφίσουν" αυτό που ψήφισαν και είναι (επί της ουσίας) προπομπός του 4ου μνημονίου.
Μια διάταξη συγκεκριμένα για τους εκπαιδευτικούς ιδιωτικών σχολείων.
Αυτό αναδεικνύει το πως πολιτεύονται οι ταγοί του εθνικού/δημοσίου συμφέροντος (θεωρητικά) και πόσο αλληλένδετα είναι οι συνθήκες ζωής των πολιτών, της χώρας στο σύνολό της και ποια η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού.
Σχέδιο, ούτε γι' αστείο.
Χαβαλέδες και ολίγιστοι, μόνο για την ψήφο.
Σκοτίστηκαν για την ελληνική κοινωνία, για την ελληνική οικογένεια, για όλα.
Όλα για το θεαθήναι και την αναπαραγωγή της εξουσίας.
Φυσικά αν η όποια ψήφιση/απόφαση δεν αντιπροσωπεύει την κοινωνία, ούτε λόγος.
Κατά τα άλλα έχουμε γνήσια αντιπροσώπευση.
Ναι αλλά ποιους αντιπροσωπεύουν;
Μάλλον αυτούς που ορίζουν την ατζέντα.
Και δεν την ορίζουν οι κοινωνίες για την αναπαραγωγή τους, έστω σε επίπεδο απλών κατευθύνσεων.
Αυτό είναι προφανές.
Αναρτήσεις
