ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Η παρουσία του Ισλάμ σε μια χώρα επιδρά στις εξελίξεις ευθέως ανάλογα με τους αριθμούς των μουσουλμάνων που βρίσκονται εκεί. Αν οι αφοσιωμένοι οπαδοί του Μωάμεθ δεν ξεπερνούν το 1% του πληθυσμού τότε οι Μουσουλμάνοι είναι φιλήσυχοι, αγαπούν την ειρήνη και δείχνουν έτοιμοι να ασχοληθούν αποκλειστικά με την καθημερινότητα τους. Αυτό ισχύει απόλυτα σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες η Αυστραλία η ο Καναδάς με ποσοστό Μουσουλμάνων από 0,08 έως 1,8%.
Μόλις ο αριθμός των Μουσουλμάνων κατοίκων προσεγγίζει το 2% – 5% αρχίζει ο προσηλυτισμός άλλων εθνικών μειονοτήτων καθώς και ομάδων του πληθυσμού που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εξαιρεμένοι (λόγου χάριν, φυλακισμένοι). Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται ήδη σε χώρες όπως η Δανία (2%), η Γερμανία (3%) η Βρετανία (2,7%), η Ισπανία (4%) και η Ταϊλάνδη (4,6%).
Μόλις το ποσοστό ξεπεράσει περίπου το 5% (Γαλλία 8%, Σουηδία 5%, Ελβετία 4,3%, Ολλανδία 5,5%, Φιλιππίνες 5%) οι πιέσεις εντείνονται σε βαθμό μεγαλύτερο από το μέγεθος της μειονότητας. Λόγου χάριν, γίνονται μεγάλες διεκδικήσεις για την εισαγωγή ενός ειδικού «καθαρού» (halal) με ισλαμικούς όρους, φαγητού π.χ. στα σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα την εξασφάλιση απασχόλησης υποχρεωτικά σε Μουσουλμάνους για την προπαρασκευή και διαχείρισή του.
Σε περιπτώσεις που το αίτημά τους δεν γίνεται δεκτό, εμφανίζονται απειλές για κινητοποιήσεις και αντίποινα. Την ίδια στιγμή, αιτήματα αυτοδιοίκησης με βάση την σαρία (ισλαμικό νόμο) στις ιδιαίτερες κοινότητές τους εμφανίζονται με απειλές για βίαια αντίποινα αν η πίεση απορριφθεί. Παράδειγμα, το Μόναχο με το Oktoberfest.
Όταν το πληθυσμιακό ποσοστό των Μουσουλμάνων ξεπερνά το 10%, βιαιότητες κάνουν την εμφάνισή τους με ανησυχητική συχνότητα με βάση παράπονα και αιτήματα για την κοινωνική τους κατάσταση.
Στο Παρίσι βλέπουμε ήδη πυρπόληση αυτοκινήτων ενώ η παραμικρή κίνηση που ενοχλεί τους Ισλαμιστές αντιμετωπίζεται με βιαιότητες και συχνά με αίμα (Παρίσι και Κοπεγχάγη με καρτούν για τον Μωάμεθ, και Άμστερνταμ για κάποιο φιλμ). Τέτοιες εντάσεις παρατηρούνται σχεδόν καθημερινά σε κοινωνίες με παρόμοια ποσοστά (Ινδία 10%, Κένυα 19%, Ρωσία 15%).
Με ποσοστά πάνω από 20% σημειώνονται συχνές εγκληματικές ενέργειες που περιλαμβάνουν φόνους αντιφρονούντων ετερόπιστων (Χριστιανών) ή ετερόδοξων (Σιιτών) καθώς και σχηματισμός παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως λ.χ. στην Αιθιοπία (32,8%), στο Τσαντ (53,1%), στο Λίβανο (59,7%) και στην Βοσνία (40%).
Όταν το ποσοστό των Μουσουλμάνων κατοίκων ξεπερνά το 60%, σημειώνονται οργανωμένες διώξεις «άπιστων», εθνοκαθάρσεις αντιφρονούντων, ή χρησιμοποίηση της σαρία σαν επιθετικό όπλο όπως και η γίζυα (φόρος στους άπιστους) καθώς και φαινόμενα βίαιης τζιχάντ (Μαλαισία 60,4%, Κατάρ 77,5%, Σουδάν 70%, Μπανγκλαντές 83%, Αίγυπτος 90%, Ινδονησία 86,1%, κλπ).
Είναι χαρακτηριστική σχετικά η τοποθέτηση της ισλαμικής οργάνωσης Ikatan Muslimin Malaysia (ISMA) που στις 19 Σεπτεμβρίου 2015 ανακοίνωσε πως φιλελεύθερες ιδέες και πολιτικές μπορούν να συνυπάρξουν με το Ισλάμ μονάχα αν είναι πρόθυμες να υποκλιθούν στην ανωτερότητα του ισλαμικού συστήματος και να λειτουργούν κάτω από τις κατευθύνσεις και τις εντολές που αυτό θα επιβάλει.
Μιλώντας σε μια δημόσια εκδήλωση με θέμα τον Φιλελευθερισμό και το Ισλάμ ο πρόεδρος της ISMA, Abdullah Zaik Abd Rahman, τόνισε πως το Ισλάμ δεν είναι δυνατόν να μεταρρυθμιστεί ή να τροποποιηθεί από οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα ή κίνηση και κατήγγειλε ως αυτοαποκαλούμενους «δήθεν» Μουσουλμάνους όσους χρησιμοποιούν τον τίτλο του «φιλελεύθερου Μουσουλμάνου» και όσους καταφεύγουν σε φιλοσοφικά θεωρήματα της Δύσης που δημιουργήθηκαν στην διάρκεια των σκοτεινών μεσαιωνικών χρόνων (!) στηρίζοντας τις απόψεις αυτές. Τα συμπεράσματα για όλους είναι προφανή.
Είναι αλλιώς να λες «πέρασα από το στρατόπεδο φιλοξενίας» και αλλιώς να λες «πέρασα από το Hot Spot».
Για τους κουλτουριάριδες, κάνει πιο γκλαμουριά.
Αναρτήσεις
