ο Ρώσος πρόεδρος Βλ.Πούτιν εγκαινίασε το «Τείχος της Λύπης», ένα μνημείο α φ ι ε ρ ω μ έ ν ο στην μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων του ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥ κομμουνισμού.

Ορισμένοι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ φαιδροί και ανόητοι μπορεί να εορτάζουν τα 100 χρόνια από την εκδήλωση του (απολύτως) σιωνιστικού πραξικοπήματος των μπολσεβίκων, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος Βλ.Πούτιν εγκαινίασε το «Τείχος της Λύπης», ένα μνημείο α φ ι ε ρ ω μ έ ν ο στην μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων του ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥ κομμουνισμού.

Το «τείχος της Λύπης», έχει μήκος 30 μέτρων και συνιστά ένα σύμπλεγμα προσώπων και ανθρώπινων φιγούρων, που περιπλέκονται μεταξύ τους, βρίσκεται επί της λεωφόρου Αντρέϊ Ζαχάροφ (ήταν ο διάσημος αντικαθεστωτικός Ακαδημαϊκός και επιστήμων, που κυνήγησε αλύπητα το κομμουνιστικό καθεστώς του Λεονίντ Μπρέζνιεφ) και είναι έργο του διάσημου Ρώσσου γλύπτη Γκεόργκι Φραγνκουλιάν.

Ιδού τι είπε ο πρόεδρος Πούτιν στην ομιλία του:

«Αυτό το φοβερό παρελθόν δεν μπορούμε να το διαγράψουμε από την εθνική μας μνήμη και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να το δικαιολογήσουμε.

Ούτε να πούμε ότι έγιναν για το λεγόμενο καλό του λαού.
Στον καθένα μπορούσαν να προσάψουν χαλκευμένες και εντελώς παράλογες κατηγορίες, εκατομμύρια άνθρωποι χαρακτηρίζονταν εχθροί του λαού, εκτελέσθηκαν ή έμειναν ανάπηροι, έζησαν τα μαρτύρια των φυλακών ή των στρατοπέδων ή των εξοριών.

Ο μ α δ ι κ ο ί ΤΑΦΟΙ με θύματα των διώξεων υπάρχουν αρκετοί στη Ρωσία, που μπορεί να τους επισκεφθεί κανείς «για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμμία δικαιολογία γι’ αυτά τα εγκλήματα.

Οι πολιτικές διώξεις υπήρξαν τραγωδία για όλο τον λαό μας, για ολόκληρη την κοινωνία, ένα σκληρό πλήγμα για τον λαό μας, τις ρίζες του, την κουλτούρα του και την αυτογνωσία του.

Τις συνέπειες αυτού του πλήγματος τις νοιώθουμε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό χρέος μας είναι να μην το ξεχάσουμε.
Η ίδια η μνήμη, η σαφής και κατηγορηματική θέση σε σχέση με αυτά τα θλιβερά γεγονότα αποτελούν ισχυρό αναστολέα, ώστε να μην επαναληφθούν και πάλι».