Αυτή είναι η ζωή και τα πρότυπα που έχεις.
Γκομενάκια σε ριάλιτι, τραγουδιάρες, μοντέλα, τσιγγάνοι τράπερς με Λαμποργκίνι, πρώην αστυνομικοί με 40 ακίνητα, π@ουτανάκια, χασισέμποροι, δήθεν «καλλιτέχνες», τικτόκερς, και άλλα τέτοια μπόλικα ανθρώπινα σκουπίδια, που σε αυτή τη χρονική συγκυρία της γενικά μίζερης μεταπολιτευτικής μας κοινωνίας, που πέρασε από τη φτώχια στην τεχνητή ευμάρεια, και ξανά μανά στη σκληρή λιτότητα, καπάκι με ακρίβεια, είναι τα ινδάλματα και τα είδωλα των εφήβων μας…
Γι’ αυτό και η αυξανόμενη εγκληματικότητα ανηλίκων, γι’ αυτό και η γενικότερη κατάντια της χώρας και της κοινωνίας μας, που σε όλους τους δείκτες είναι κάτω ή κοντά σε πρώην «κομμουνιστικές» δικτατορίες.
Ο κομμουνισμός δεν έρχεται από το μέλλον
Καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
Και χάνονται βαθιά στα περασμένα
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
Μα όχι και το μίσος του για μένα
Τον κουμουνισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον
Ο κομμουνισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσια νιότη μας την ξέρει
Μα πάλι θε ν’ απλώσει σα χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
Και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
Αν χάσεις τα ταξικά πατριωτικά γυαλιά σου.