ΣKEΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

1. Η κρίση στον κλάδο των Γραφικών Τεχνών, στη χώρα μας αλλά και διεθνώς, δεν είναι νέο φαινόμενο. Προϋπήρχε και εντεινόταν τα τελευταία χρόνια, μετά τις παχιές αγελάδες της δεκαετίας του 90. Κάποιες πλευρές της τις έχουμε ζήσει ήδη έντονα (υπερπροσφορά, αθέμιτος ανταγωνισμός αό παρασιτικές πρακτικές, δυσκολίες στις πληρωμές, μίζερη αγορά). Γι αυτό δεν δικαιολογείται ο πανικός. παρά μόνο σε εκείνουν που επιζούν λαθροβιώνοντας και φεσώνοντας διαδοχικά τους προμηθευτές τους.

2. Κάθε κρίση, εξ ορισμού, είναι παροδικό φαινόμενο. Το ζήτημα είναι όταν παρέλθει να μην έχουμε κάνει, από δικά μας λάθη, τη ζημιά ανεπανόρθωτη.
Το χειρότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ρίξουμε (κι άλλο) από μόνοι μας μαζικά τις τιμές. Το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς επιστροφή, έχοντας οριστικά υπονομεύσει την βιωσιμότητα της επιχείρησης μας και κάθε προοπτική ανάκαμψης.
3. Θα ήταν επίσης μεγάλο λάθος να αναστείλουμε κάθε επενδυτικό σχέδιο, κάθε προοπτική εκσυγχρονισμού της υποδομής μας, περιμένοντας καλλίτερες μέρες. Όταν θα έρθουν, θα είναι πολύ αργά. Αντί γι αυτό, θα μπορούσαμε π.χ. να ξαναδούμε κάποιες πλευρές της εσωτερικής παραγωγικής διαδικασίας που μπορούν να βελτιωθούν, ή και είναι ασύμφορες, και, γιατί όχι, να οικοδομήσουμε κάποιες συνεργασίες και συμμαχίες με άλλους συναδέλφους.
4. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις μας δεν είναι "σαβούρα" για πέταμα. αλλά συνεπιβάτες στο πλοίο. Παρά την αδιέξοδη μέχρι τώρα στάση των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων, οι περισσότεροι κατανοούν και συμπαραστέκονται στη δύσκολη κατάσταση. Ευκαιρία μοναδική να αναπτύξουμε σχέσεις που να βασίζονται στο αμοιβαίο συμφέρον και στην δίκαιη αμοιβή της παραγωγικής εργασίας, πέρα από τις γραφειοκρατικές στρεβλώσεις του συστήματος αμοιβής της εργασίας στη χώρα μας
5. Οι προμηθευτές μας (χαρτέμποροι κλπ.) οφείλουν να κατανοήσουν ότι στο όνομα των μαζικών πωλήσεων και της αύξησης του μεριδίου τους στην αγορά οδηγήθηκαν ουσιαστικά στην επιδότηση των σαλταδόρων, την επιβράβευση της παρασιτικής δραστηριότητας και του αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των υγιών επιχειρήσεων, και έχουν μεγάλη ευθύνη για η σημερινή κατάσταση. Πριν γίνει όλος ο κλάδος προβληματικός, οφείλουν, για το δικό τους πρώτα από όλα συμφέρον, να στηριχθούν και να στηρίξουν τις βιώσιμες επιχειρήσεις.
Αυτά τα λίγα όσον αφορά το συνάφι μας, τους επαγγελματίες των Γραφικών Τεχνών. Οσο για τις ευθύνες και το χρέος των κυβερνητικών παραγόντων, παλιών και νέων, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα, που θα το συζητήσουμε μια άλλη φορά.

του ΤΑΣΟΥ ΠΑΛΛΑ , προέδρου της Ένωσης Ιδιοκτητών Τυπογραφείων και Επιχειρήσεων Γραφικών Τεχνών Αττικής, μέλους του ΔΣ του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, μέλους της Επιτροπής Μarketing & Advertising του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC/WBO)