Με την ευκαιρία, ας δούμε τι συμβαίνει με τους δικαιούχους συντάξεων «εθνικής αντίστασης».
Ο σχετικός νόμος άρχισε να ισχύει το 1982, επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπατζή (Παπανδρέου). Οι εισηγήσεις για το ποιοι δικαιούνταν σύνταξης, γίνονταν από διάφορες οργανώσεις «αντιστασιακών» (υπήρχαν τρεις εκείνη την εποχή, η μία ήταν του κλεφτο-ΠΑΣΟΚ, η άλλη του ΚΚΕ και η τρίτη του ΚΚΕ εσωτερικού) και ικανοποιούντο… όλες, με συνοπτικές διαδικασίες.
Συνολικά, αναγνωρίστηκαν ως «αντιστασιακοί» 260.000 Έλληνες, ενώ τα στρατεύματα κατοχής δεν αριθμούσαν ούτε τους μισούς… Κατά την πρώτη περίοδο των αναγνωρίσεων, δηλαδή μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 1989, είχαν αναγνωριστεί 171.371 «αντιστασιακοί».
Έπειτα ήρθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία ψήφισε την αναστολή του νόμου (όσοι προλάβανε πήρανε…), αλλά ο σχετικός νόμος επανήλθε επί ΠΑΣΟΚ, το 1995, για να βολέψει και όσους δεν πρόκαναν να δηλωθούν. Κι εδώ έγινε το μεγάλο γλέντι από τους σοσια/ληστές…
Την περίοδο 1996-2002, λοιπόν, αναγνωρίστηκαν ως «αντιστασιακοί» 79.910 άτομα, τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν γεννημένοι μετά το… 1930. Άρα, την περίοδο της κατοχής, ήταν μικρά παιδιά! Επρόκειτο δηλαδή, για «αντιστασιακούς» από… κούνια!