Στην χώρα του Αριστοφάνη δεν μιλάνε για… σχοινί.

κύριε πρωθυπουργέ

Ας μιλήσουμε για γελοιογραφίες,

Του Κώστα Γρηγοριάδη

Δεν ξεκινήσαμε καλά σύντροφε Αλέξη. Και ας μου επιτραπεί να σου μιλάω στον ενικό, μιας και αρκετά χρόνια τώρα νιώθω αρκετά…φίλος σου (όχι πολιτικά) αλλά γελοιογραφικά.

Κάναμε αρκετή παρέα βλέπεις, εσύ να μου ποζάρεις με τις πολιτικές επιλογές του κόμματός σου κι εγώ να σε κριτικάρω πολιτικά πάντα και μόνο πολιτικά.Όμως μιλώντας στην Κ.Ο. στη βουλή εκτός των άλλων που είπες αναφέρθηκες και σε ένα σκίτσο του Τάσου Αναστασίου, γελοιογράφου της Αυγής, στο οποίο άσκησες κριτική.

Η γελοιογραφία είχε σαν κεντρικό ήρωά της τον Β.Σόιμπλε. Η κοφτή ματιά του Τάσου είδε έτσι όπως αυτός πίστεψε, το τι πρεσβεύει πολιτικά ο κος Σόιμπλε και έκανε αυτό που αυτός έκρινε, προφανώς χωρίς να περάσει από το μυαλό του στιγμή η αυτολογοκρισία και ο πολιτικός καθωσπρεπισμός.

Αυτό το φύλλο συκής που φορούν πολλοί και σημειολογεί το “ μα τι θα πει ο κόσμος”;. Ενοχλημένη πρώτη και καλύτερη η Ισραηλιτική κοινότητα, έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στην εφημερίδα Αυγή.
“Μας προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου στη χθεσινή διαδικτυακή Αυγή είπαν”.

Ίσως να ενοχλήθηκε κι άλλος κόσμος, αλλά σκασίλα μας Αλέξη.

Ίσως να ενοχλήθηκε και η Γερμανική πλευρά που τυγχάνει να είναι και τα μεγάλα αφεντικά Αλέξη, αλλά και πάλι σκασίλα μας.

Και καλά όλοι αυτοί, εσύ Αλέξη γιατί ενοχλήθηκες και άσκησες ούτε λίγο ούτε πολύ λογοκρισία σε μια γελοιογραφία λέγοντας: «Δεν μας χωρίζει τίποτα με τον γερμανικό λαό και δεν βοηθά ένα εκατέρωθεν κλίμα αντιπαράθεσης που κάποιοι διαμορφώνουν. Όπως δεν βοηθά και δεν μας εκφράζει το προκλητικό πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε μια ατυχής γελοιογραφία που απεικόνιζε τον Σόιμπλε με στολή ναζί. Ήταν μια ατυχέστατη στιγμή που δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση την ελληνική κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό».

Ας μην αναφερθούμε σε αυτήν την μεγάλη κουβέντα περί ορίων της σάτιρας και που αρχίζει και που τελειώνει το πρέπον.

Στην χώρα του Αριστοφάνη δεν μιλάνε για… σχοινί.

Ας μην μιλήσουμε για το ρόλο των γελοιογράφων που καθήκον τους είναι να στέκονται απέναντι σε κάθε εξουσία.

Ίσως να τα ξέχασες για αυτό και σου τα θυμίζω, έχεις κι εσύ τόσα στο κεφάλι σου…

Ξέρουμε, σε διαβεβαιώνω επίσης Αλέξη, όλοι εμείς οι πολιτικοί γελοιογράφοι το τι σημαίνει σάτιρα και πως πρέπει να τηρούμε τους κανόνες και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και το σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μιας και τυγχάνει να είμαστε και δημοσιογράφοι αν δεν το γνωρίζεις(ελπίζω να μην μας τιμωρήσεις για αυτήν μας τη διπλοθεσία).

Απλά κάνουμε με τα σκίτσα μας “εικαστικό ρεπορτάζ”.

Εσύ θα ήθελα σύντροφε Αλέξη να μου πεις αν έχεις την καλοσύνη γιατί θέλησες να δείξεις καλό παιδί και σε ποιους;

Μήπως σε αυτούς που εγώ ονομάζω ταξικούς αντιπάλους;

Θέλω να μου πεις, γιατί ήταν μια ατυχέστατη στιγμή που δεν εκφράζει τον Ελληνικό λαό η κριτική προς τον Σόιμπλε και ό,τι αυτός κουβαλά με την πολιτική του τάξη;

Πριν μιλήσεις σύντροφε Αλέξη εξ ονόματος του Ελληνικού λαού για να ρίξεις το ανάθεμά σου σε μια γελοιογραφία, φοβούμενος το τι θα πουν οι άλλοι, ξέρεις εσύ ποιοί άλλοι… να τον ρωτάς τον Ελληνικό λαό.

Δεν ξεκινήσαμε καλά σύντροφε Αλέξη, τουλάχιστον με τις γελοιογραφίες και τους γελοιογράφους.