Για ολα αυτά που έγιναν κατά την εισβολή τον τούρκων στην Κύπρο μίλησε στη κυπριακή ειδησεογραφική ιστοσελίδα Cyprus Times η επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων, Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Άννα Αριστοτέλους.
Βίασαν και άντρες
Η κα Αριστοτέλους ανέφερε πως από τις μαρτυρίες που έχουν συλλεγεί προκύπτουν και βιασμοί ανδρών από μέλη του τουρκικού στρατού, και πρόκειται για ακόμα μία σκοτεινή πτυχή της εισβολής, στην οποία ούτε και τα θύματα επιθυμούσαν να πέσει φως.
Όπως σημείωσε, οι μαρτυρίες καταδεικνύουν φρικαλεότητες. Βιάστηκαν ανήλικα κορίτσια, γυναίκες και κάποιες εξ αυτών ήταν έως και 80 ετών. Έκανε λόγο για συστηματικούς αλλεπάλληλους ομαδικούς βιασμούς, κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτή η πρακτική χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για ταπείνωση των Ελληνοκυπρίων. Συμπλήρωσε πως, μετά από 50 χρόνια, αυτά τα περιστατικά παραμένουν στο σκοτάδι «γιατί η ομολογία του θύματος ότι υπέστη βιασμό, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι το δράμα που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι μόνοι τους».
Χιλιάδες βιασμοί
Η Άννα Αριστοτέλους σημείωσε πως ο επίσημος αριθμός των ατόμων, στην συντριπτική πλειοψηφία γυναικών, που υπέστησαν βιασμό δεν είναι ακριβής, «γιατί τα θύματα που δεν μίλησαν αυτά τα 50 χρόνια είναι πολύ περισσότερα από αυτά που έχουν δώσει μαρτυρία». Οι γνωστές περιπτώσεις στις αρμόδιες αρχές είναι δεκάδες χιλιάδες, αλλά τα ο πραγματικός αριθμό είναι πολλαπλάσιος.
Το τι υπέστησαν αυτές οι γυναίκες δεν είναι εύκολο να περιγραφεί από τρίτους και σαφώς ασυγκρίτως πιο δύσκολο να ομολογηθεί από τις ίδιες, γιατί αν και θύματα αισθάνονταν ντροπή, για αυτό που υπέστησαν.
Μεθοδευμένο έγκλημα
Από τις μαρτυρίες, οι οποίες είναι γνωστές στο Γραφείο της κας Αριστοτέλους, προκύπτει οργανωμένη και συστηματική διενέργεια βιασμών από τους Τούρκους στρατιώτες. Στα χωριά που έμπαινε ο τουρκικός στρατός, γινόταν διαχωρισμός των ανδρών από τα γυναικόπαιδα, τα οποία μετέφεραν σε σχολεία, εκκλησίες, ή άλλους χώρους -ακόμα και στα σπίτια τους – όπου σημειώνονταν και οι βιασμοί.
Έχουν καταγραφεί βιασμοί σε εκκλησίες, σε αποθήκες, σε φάρμες, σε χωράφια, σε σχολεία, στον δρόμο. «Υπάρχουν περιπτώσεις βιασμών γυναικών μπροστά στα μάτια των γονέων τους, των παιδιών τους, των συζύγων τους», είπε η Α. Αριστοτέλους, προσθέτοντας ότι, πέραν αυτού καθαυτού του βιασμού, υπήρχε μια εξευτελιστική και μειωτική μεταχείριση, με «βασανιστήρια τα οποία δε μπορεί να συλλάβει ανθρώπινος νους. Είναι εξευτελισμός που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, ούτε υπάρχουν και λέξεις που μπορούν να δώσουν το εύρος των εγκλημάτων». Αυτά γίνονταν τόσο από Τούρκους στρατιώτες, αλλά και από Τουρκοκύπριους που ζούσαν χρόνια στην Κύπρο.
Η Άννα Αριστοτέλους, αποκάλυψε πως υπάρχουν θύματα βιασμού, που τελικώς για διάφορους λόγους, έφεραν στον κόσμο παιδιά τούρκων από τέτοιες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες που προέκυψαν από βιασμούς.
Το Γραφείο Ανθρωπιστικών θεμάτων είναι πάντα στη διάθεση αυτών των γυναικών για να τις βοηθήσει, έστω και μετά από 50 χρόνια και όπως ανέφερε η επικεφαλής, «όσες γυναίκες νιώσουν την ανάγκη να μιλήσουν έστω και τώρα η πόρτα είναι ανοικτή για να ζητήσουν βοήθεια».